Love You Boy friend รักหมดใจนายบอยเฟรนด์

~ร้านอาหาร~

"แพรวเป็นไงบ้างหายเจ็บรึยัง"พี่พลถามฉันด้วยความเป็นห่วงแต่สายตากลับมองไปที่มิ้นด้วยสายแปลกซึ้งฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าสายตาแบบนั้นมันหมายว่าไงฉันหันไปมองพี่พลด้วนสายตาโกรธๆ

"เพี๊ยะ"ตอนนี้ทุกคนหันมามองฉันเป็นเดียว

"แพรวแกตบพี่พลทำไมอ่ะ"ไอ้อิงถามฉันอย่างอึ่งๆในสิ่งที่ฉันทำพี่พลก็เหมือนจะช๊อคอยู่เหมือนกคนที่โดนฉันตบ

"เพี๊ยะ!!เพี๊ยะ!!"

"พี่คบกับยัยฮันนี่ทำไมพี่ไม่บอกฉันห่ะ!!เลือกผู้หญิงให้ดีกว่านี้ไม่ได้รึไงเป็นคนอื่นไม่ได้เหรอทำไมต้องเป็นมัน!!"พี่พลเงียบไม่ตอบอะไรทั้งสิ้น

"ฉันถามฉันต้องการคำตอบน่ะไม่ได้ให้พี่มาเงียบแบบนี้!!ไม่รู้แหระไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่ให้พี่คบกับผู้หญิงคนนี้อยู่อีกล่ะก็ฉันไม่ปล่อยยัยนั้นไว้แน่!!"

"แกจะทำอะไรห่ะแพรวที่พี่คบกับฮันนี่พี่มีเหตุผลจำเป็นน่ะ"

"เหตุผลที่เธอรักฮันนี่ใช่ไหมล่ะพลฉันพูดผิดไหม"มิ้นถามพี่พลแต่พี่พลก็เงียบ

"เงียบทำไมล่ะพูดมาสิพี่รักมันใช่ไหม"

"เลิกพูดเรื่องนี้สักที่เถอะน่ะฉันขี้เกียจฟังพวกเธอทะเลาะกันแล้ว"อิงพูดห้ามขึ้นมาก่อนก่อนที่เราจะทะเลาะกันหนักไปกว่านี้

"อืมทานข้าวเหอะ"

"เฮ้!!พลขอโทษที่มาสายน่ะพอดีรถมันติดน่ะ"พวกนายสกายมาได้ไงเนี่ย

"พวกนายมาทำไมอ่ะ"

พวกเราก็มากินข้าวไงเธอคิดว่าพวกฉันจะมาเตะบอลในร้านอาหารรึไงล่ะ"

ชิฉันเกลียดนายพีมที่สุดเลยกวนส้นเท้าไม่มีใครเกินเลยจริงๆ-*-

"นายอย่ามากวนส้นน่ะนายพีมแล้วนี้ใครจุดธูปอันเชิญนายมามิทราบ"

"ก็รุ่นพี่นัดฉันมานิจะไม่ไม่ให้พวกฉันมาได้ไง"รุ่นพี่ไหนว๊ะอย่าบอกน่ะว่าพี่พลฉันหันไปมองพี่พลอย่างเอาเรื่อง

"พลมานี้กับฉันหน่อยสิ"ฉันยังไม่ทันจะอาปากด่าพี่พลนายสกายก็พาพี่พลไปไหนไม่รู้แต่ดูตานั้นจะหน้าเครียดเลยล่ะแต่ชั่งมันเหอะกินข้าวดีกว่า

"นี้นายโฟกัสนายมานั่งใกล้ฉันทำไมเนี่ย

ยัยอิงเขยิบนายโฟกัสที่นั่งข้างด้วยท่างทางเขินๆ

"ก็คนเค้าอยากนั่งใกล้แฟนนิผิดด้วย"

"เพร็ง!!"ช้อนร่วงจากมือฉันทันที่เลยที่ได้ยืนคำว่าแฟนนายนั้นฉันมองยัยอิงกับโฟกัสสลับกันไปมา

"นะ...นายพูดว่าไงน่ะโฟกัสนายกับยัยอิงไป่คบกันตอนไหนอ่ะ"สองคนนั้นหน้าแดงเป็นลูกตำลึงเลยอ่ะอย่างงี้ฉันยังควรจะถามดีไหมฉันหันไปมองยัยมิ้นกับพีมบ้าง

"เฮ้ยแกมองฉันทำไมว๊ะแพรวแกอย่าคิดแบบนั้นน่ะเว๊ยเห็นยังงี้ฉันก็เลือกน่ะ"

"ใช่ฉันก็เลือกเหมือนกันเว๊ยฉันไม่เอาคนที่มีเจ้าของแล้วหรอกน่ะ"หืมมีเจ้าของหมายความว่าไงอ่ะยัยมิ้นมีแฟนแล้วหรอ

"หมายความว่าไง'มีเจ้าของ'"

"เฮ้ยปะ..ป๊าวน่ะแพรวฉันยังไม่มีใครหรอกน่ะงาพีมมันพูดเล่นอ่ะใช่ไหมพีม!!"

"อะ..เออ ใช่ฉันพูดเล่นน่ะอย่าไปสนใจเลยกินข้าวดีกว่าเนอะๆ"

มีพิรุธจังเลยน่ะพวกนี้ว่าแต่นายสกายพาพี่พลไปไหนเนี่ยนานจัง+-+

"ทำไมพี่ทำแบบนี้ห่ะ" "ฉันทำอะไรขอแกห่ะสกาย"พลตอบด้วยความงงกับสิ่งที่สกายถาม

"พี่มีแฟนอยู่แล้วพี่ไปยุ่งกับฮันนี่กับยัยนั้นทำไมห่ะ"

โดนสกายถามแบบนี้เข้าพลก็ยิ่งงงไปกันใหญ่

"อะไรของแกยัยนั้นคือใครว๊ะ"

"ก็แพรวไงพี่มียัย.."ชายหนุ่มชงักไปเขารู้ว่ามันคือความลับ"

"ยัยนั้นที่พี่ก็รู้ว่าคือใครแต่นั้นมันไม่ใช่ประเด็นน่ะ"

"แล้วประเด็นของนายมันคืออะไรล่ะ"

"แพรว พี่กำลังให้เธอต้องเสียใจถ้าเธอเรื่องนี้ขึ้นมา"

"แล้วไงล่ะทำไมฉันยุ่งกับแพรวไม่ได้"

พลรู้ว่าสกายคงเข้าใจผิดเข้าให้แล้วแต่ทำไมสกายจะต้องเป็นห่วงแพรวมากขนาดนี้น่ะถ้าเข้าคิดไม่ผิดล่ะก็หึหึสกายคงจะรักแพรวเข้าแล้วล่ะ!!

"ก็..ไม่ได้"

"เหตุผลมันต้องมีเหตุผลสิ"

"พี่ไม่ต้องมายุ่งน่าพี่รู้ไว้แค่อย่าว่าอย่าทำให้เธอเสียก็พอ"พูดแค่นั้นสกายเดินหนีออกไปพลอมยิ้มอย่างมีความสุขเขามีเรื่องสนุกให้เล่นแล้วสิ!!