Love ♡r not รักกันป่ะ

9.6

เขียนโดย nulove

วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.53 น.

  28 ตอน
  82 วิจารณ์
  36.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ห้องเก็บของ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 เช้าที่แสนสดใสของผม เมื่อคืนผมอาจนอนดึกไปหน่อยเพราะแอบดูยัยเด็กเนิร์ดหลับ ผมว่าผมคงติดใจกลิ่นหอมๆที่มาจากตัวเธอมั้ง(แอบติดใจ...ไม่ๆๆ)ว่าแต่ทำไมเตียงมันว่างๆ

"หายไปไหนนะ??" ผมรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้ว

"ป้าแจ่มครับเบลหายไปไหนอ่ะ" ผมถามแม่บ้านที่เก่าแก่ที่สุด

"ทำการบ้านอยู่แถวสระว่ายน้ำค่ะ"

"ขอบคุณครับ" ผมได้ยินดังนั้นผมก็วิ่งไปที่สระว่ายน้ำ(ที่ทำงานของยัยเด็กเนิร์ด)

'ฉันอธิบายขนากนี้ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ' ฉันคุยโทรศัพท์กับหมาก

'ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจอ่ะอยากไปหาเบลล่า งั้นเราไปรับคิมนะ' หมากบอกแล้ววางสายไป

"มีความสุขมากสินะ" ฉันต้องตกใจเมื่อได้ยินเสียงคุณชาย

"นายหมายความว่าไง" หาเรื่องแต่เช้าเลยเหรอ

"พอเจอฉันก็อารมณ์เสีย แต่พอคุยกับไอ้นั้นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ทำไมฉันไม่ดีตรงไหน" ยังถามมาได้ว่าไม่ดีตรงไหน

"ทำไมไม่ตอบล่ะ" เจมส์กระชากฉันมาใกล้

"ก็นายเป็นแบบนี้ไงเอาแต่ใจ ชอบทำลายชอบรังแกคนอื่น นิสัยไม่ดี" ฉันใส่เป็นชุด

"นิสัยไม่ดี รังแกคนอื่นได้..." เจมส์ลากฉันเข้าไปในบ้าน

"นายจะลากฉันไปไหน ปล่อยนะฉันเจ็บ" ฉันร้องบอก

"ก็ฉันนิสัยไม่ดี ก็จะทำแบบนี้ไง" นายเจมส์พาฉันมาที่ห้องเก็บของแล้วขังฉันไม่นะ!!ฉันกลัวที่แคบที่มืด

"นายเจมส์ นายทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ" ฉันทั้งทุบประตูทั้งร้องไห้ ก็คนมันกลัวหนิ

"อยู่ในนี้ก็แล้วกัน" เสียงของเจมส์พูดก่อนจะหายจากไป

"ช่วยด้วยมีใครอยู่ไหม!! ปล่อยฉันออกไปนะToT" ยิ่งฉันร้องมากเท่าไหร่ฉันก็เริ่มหมดแรงและหายใจไม่ออก แต่อยู่ๆฉัรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างมาเกาะที่ขาฉัน

"กรี๊ดดดดด...!!" ฉันร้องออกมา มีแมงมุมมาเกาะที่ขาฉัน พ่อจ๋าแม่จ๋าชวยหนูด้วย

 

"อยู่ในนั้นแหละว่าฉันดีนัก" ผมเดินออกมาหลังจากที่ขังยัยนั้นไว้ห้องเก็บของ

"ป้าครับเบลล่าอยู่ไหนเหรอครับ" นี้มันเสียงไอ้หมากหนิ

"อยู่แถวสระว่ายน้ำไงค่ะหรือว่าเธอไม่อยู่" ป้าแจ่มพูด

"นายมาทำอะไร" ผมเดินเข้าไปถาม ทั้งๆที่รู้

"มาหาเบล เบลอยู่ไหน" เรื่องไรจะบอก

"ไม่อยู่" ผมโกหกไป

"ไม่อยู่...เบลล่าก็รู้หนิว่าเราจะมา" คิมพูด

'เพร่งงงงงงงงง' เสียงเหมือนแก้วแตกมาจาก ห้องเก็บของ เจมส์รีบวิ่งไปทันที ผมก็วิ่งไปด้วย

"เบลล่า" เมื่อเปิดเจมส์ประตูห้องเก็บของไปผม(หมาก)ก็เจอเบลล่าที่กำลังหน้่าซีด ผมวิ่งไปกอดเธอแล้วเธอก็เป็นลมไป ผมอุ้มเธอออกจากที่นั้นทันที

"เจมส์นายทำเกินไปแล้วนะ" ผมต่อว่าเจมส์

"ก็ฉันไม่คิดว่า..."

"ก็นายไม่คิอะไรอยู่แล้วหนิ" ผมว่าเจมส์

"พวกนายเลิกทะเลาะกันได้แล้ว เบลฝื้นแล้ว" คิมพูดหลังจากที่เบลล่าสลบไปนาน

 

'โอ๊ยทำไมฉันปวดหัวอย่างนี้นะ'

"เบลล่าเป็นไงบ้าง" คิม/หมากถามพร้อมกัน

"ฉันโอเค.แล้ว" ฉันตอบ

"แล้วเจ็บตรงไหนรึป่าว ถ้าไท่ไหวบอกเรานะ" หมากถามรัว

"เป็นห่วงกันจังเลยนะ" ผมพูดออกไปอย่างหมั่นไส้

"แล้วที่เบลเป็นอย่างนี้ก็เพราะใคร" นายหมากกลับมาด่าผม

"เบลไปอยู่กับเรานะ เราสัญญาเราจะดูแลเบลให้ดีที่สุด" ทุกคนต่างพากันอึ้งไม่เว้นแม้แต่เบลล่า

 

 

 

 

 

 

โปรดติดตามตอนต่อไป

ติชมได้นะค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา