ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน

9.3

เขียนโดย jibiko222

วันที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 09.35 น.

  21 ตอน
  211 วิจารณ์
  28.92K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 00.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เย็นวันนี้ปาร์ตี้อาหารจัดขึ้นที่สวนดอกไม้หลังบ้านตามที่ธนันต์ธรญ์คิดไว้ แต่งานนี้ไม่ได้สนุกเหมือนปาร์ตี้ทั่วไปเพราะมีสองหนุ่มสาวที่ทะเลาะกันตลอดเมื่อเจอหน้า

“ ยัยฟางฉันขอนั่งด้วยนะ อยู่ตรงนั่นแล้วมีคนกวน ” สาวแก้มบุ๋มเดินบ่นมาแต่ใกล้พร้อมสีหน้าหงุดหงิด

“ เฟย์ก็อย่าไปตอบโต้พี่เขื่อนสิ เดี๋ยวเขาก็หยุดพูดเองแหละ ”

“ ให้ฉันนั่งฟังเขาบ่นอย่างเดียวเนี่ยนะ ไม่มีทางหรอก ฉันไม่ใช่แกนะ ”

“ งั้นพี่ขอตัวไปนั่งกับเขื่อนนะ เฟย์กับฟางจะได้คุยกันตามภาษาผู้หญิง ” ภาณุพูดก่อนจะเดินไปหาเพื่อนที่เรียกเขาตั้งแต่สาวอีกกคนเดินหนี

“ ฉันเบื่อจริงๆเลย อยากกลับบ้านแล้วเนี่ย ทำไมช่วงนี้ต้องเจอหน้ากันบ่อยว่ะ ” พรปวีณ์นั่งบ่นให้เพื่อนฟังด้วยความอึดอัดใจธนันต์ธรญ์รู้ดีถึงแม้ว่าเพื่อนเธอจะเลิกกับแฟนมานานแต่เฟย์ยังตัดใจจากเขาไม่ได้

“ เดี๋ยวก็ได้กลับแล้ว ไหนแกบอกจะมาเที่ยวเป็นเพื่อนฉันไง ”

“ เฟย์ๆ เดี๋ยวฉันขอตัวไปคุยโทรศัพท์แปปนึงนะ ”

“ โอเค รีบมานะ ”

“ ไอ้เขื่อนมึงเริ่มเมาแล้วนะพอได้แล้ว กูแบกมึงเขาบ้านไม่ไว้ทิ้งไว้ตรงนี้นะมึง ” ภาณุบอกเพื่อนอย่างเป็นห่วงเขาไม่เขาใจจริงๆว่าทำไมสองคนนี้ไม่ยอมเปิดใจให้กันสักที

“ ไม่เมาหรอก แล้วมึงไม่ดื่มหรอห่ะ ”

“ ไม่เอา วันนี้กูไม่อยากเมา กูให้เวลามึงดื่มอีก 10 นาทีจะไปเข้าบ้านยุ่งเริ่มกัดแล้ว ” ภาณุพูดก่อนจะเดินไปอีกโต๊ะ

“ แล้วนี่ฟางไปไหนครับ ” เขาถามเพื่อนแฟนเมื่อแฟนเขาไม่ได้นั่งอยู่ที่โต๊ะ

“ ยัยฟางคุยโทรศัพท์ค่ะ เดี๋ยวก็มา ”

“ พี่ว่าเราเก็บของกันเถอะ ที่นี่ยุ่งเยอะอยู่นานๆพวกเราเป็นไข้เลือดออกแน่ ” ภาณุและพรปวีณ์ช่วยกับเก็บของเข้าบ้านจนเสร็จ ก่อนจะช่วยกันแบกชายหนุ่มที่นั่งดื่มจนหลับเข้าไปนอนในห้อง

“ เดี๋ยวพี่ไปหาฟางก่อนนะ ” ร่างสูงเดินไปหาแฟนสาวที่ยืนอยู่ที่ชายหาด เขาค่อยๆสวมกอดแฟนสาวจากทางด้านหลัง

“ พี่ป๊อปค่ะ ปล่อยฟางนะอายคนอื่นเขา ”

“ แถวนี้ไม่มีคนหรอก ถ้าไอ้เขื่อนนะเมาหลับไปแล้วส่วนเฟย์เข้านอนแล้ว รับรองไม่มีใครเห็นเราแน่นอนอีกอย่าตอนนี้พี่หนาวๆต้องการความอบอุ่นมากๆเลย ” เขากระชับกอดเธอแน่นกว่าเดิม เขาวางปลายคางลงที่ไหล่เธอ

“ ฟางครับ เราสองก็คบกันมานานแล้วตอนนี้หน้าที่การงานพี่ก็พร้อมหมดแล้ว แต่งงานกับพี่นะ ” สาวร่างบางยิ้มออกมาอย่างดีใจเธออยากได้ยินคำนี้มานานแล้วแต่ตอนนี้เธอยังไม่แน่ใจในตัวเขา ถ้าเขารักเธอจริงเขาต้องรอเธอได้สิ

“ ไว้ฟางมั่นใจว่าพี่ป๊อปเลิกเจ้าชู้เมื่อไร ค่อยว่ากันใหม่นะคะ ” เธอหันหน้ามาเผชิญกับเขาก่อนจะพูดตามที่ใจเธอคิด

“ พี่ให้เวลาอีก 2 เดือน เข้าใจไม ” เขาโน้นหน้าลงมาหาเธอริมฝีปากทั้งสองค่อยๆประกบกัน ธนันต์ธรญ์หลับตารับสัมผัสอันอ่อนโยนที่เขากำลังมอบให้ ปากบางเปิดรับไออุ่นจากลิ้นร้อนที่กำลังบุกรุกเข้ามาในโพรงปากหวาน ลิ้มหนาเกี่ยวตวัดลิ้นบางอย่างโหยหาเขาพยายามดูดเอาน้ำหวานจากปากเธอให้ได้มากที่สุด ทั้งสองแลกเปลี่ยนน้ำหวานกันอย่างเนินนานก่อนที่จะถอนริมฝีปากออกจากัน

“ ปากฟางนี่หวานไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ ” เขาก้มจูบที่หน้าฝากที่อีกครั้งก่อนจะสวมกอดเธอ เมื่อละออกจากกันภาณุแอบมองใบหน้าหวานที่แดงและไม่ยอมสบตาเขา

“ ฟางว่าเราเข้าบ้านกันเถอะค่ะ ฟางเริ่มหนาวแล้ว ” เธอรีบเดินกึ่งวิ่งไปก่อนเขา ภาณุเมื่อเห็นอย่างนั้นก็อดขำไม่ได้ เขารีบวิ่งตามไปก่อนจะอุ้มร่างบางขึ้น

“ พี่ป๊อปฟางเดินเองได้ ”

“ เดี๋ยวพี่ไปส่งนะ ว่าที่เจ้าสาว ” เขาอุ้มร่างบางเข้ามาในบ้านแต่คิดอยากจะแกล้งแฟนสาวจึงเปลี่ยนทิศทางพาไปห้องตัวเองและดูเหมือนเธอจะยังไม่รู้อะไร เมื่อมาถึงห้องเขาวางร่างบางลงบนเตียงกว้าง

“ พี่ป๊อปกลับห้องพี่เถอะ แล้วนี่ยัยเฟย์ไปนอนห้องไหนค่ะ ” เธอถามอย่างสงสัยเพราะเธอบอกเฟย์แล้วว่าให้นอนห้องเดียวกับเธอ

“ เฟย์ก็อยู่ห้องเฟย์ไงแต่ฟางอยู่ห้องพี่ ” ภาณุยิ้มเจ้าเล่ห์เมื่อแกล้งแฟนได้สำเร็จ

“ ฟางจะกลับห้องแล้ว ฝันดีนะคะ ” เธอลุกขึ้นเดินแต่ภาณุคว้าตัวมานั่งตักเขาแล้วกอดไว้แน่น

“ ขอกอดก่อนนอนหน่อยสิครับ แล้วก็ขอ ”

“ ขออะไร ฟางง่วงแล้วค่ะ ” เธอดันตัวเองออกจากอ้อมกอดแล้วลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู

“ ก็ขอมัดจำก่อนแต่งไงครับ ” ร่างสูงที่เร็วกว่าวิ่งมาถึงประตูก่อนเขาปิดและล็อกมันอีกครั้ง เขาดันตัวเธอพิงประตูห้องและนำแขน

ทั้งสองข้างกันเธอไว้ เขาสบตากับเธอสักพักแล้วก้มลงจูบเธออย่างอ่อนหวานเพราะรู้ดีว่าถ้ารุกหนักเลยเธอจะไม่เคลิ้มตามและปฎิเสธเขา เมื่อเธอเริ่มเคลิ้มตามเขาค่อยๆเพิ่มรสจูบในเร้าร้อนขึ้นและครั้งนี้ดูเหมือนว่าเธอจะตอบโตเขากว่าทุกครั้ง ทั้งสองคนต่างหลงใหลในรสชาติจูบของกันและกัน สาวร่างบางโอบคอแฟนหนุ่มไว้เมื่อรู้ว่าเริ่มพยุงตัวเองไม่ไหว เมื่อเห็นอย่างนั้นเขารีบอุ้มร่างบางขึ้นแล้วเดินไปว่างไว้ที่เตียงส่วนปากหนาก็ทำหน้าที่ดูดกลืนน้ำหวานตาไป

“ พี่ขอได้ไหมคนดี ” ธนันต์ธรญ์ที่สติไม่อยู่กับตัวเผลอพยักหน้าตอบนั่นถือว่าเป็นแรงกระตุ้นให้เขาไม่ใช่น้อย

เขาเลื่อนลงมาจูบซอกคอขาวๆพร้อมทั้งสูดดมความหอมอย่างคลั่งไคลแต่ไม่ได้ทำรอยตรีตราไว้เพราะรู้เธอคงไม่ชอบ ส่วนมือหนาค่อยๆรูดซิปชุดเดรทสีหวานออกทางด้านหลังเขาเลื่อนชุดลงมาถึงเอวบาง เขาตะลึงกับภาพที่เห็นตรงหน้าเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้สัมผัสร่างกายเธอ เขาไม่อาจละสายตาจากหน้าอกขาวที่ล้นออกมาจากบราสีดำที่เพิ่มความเซ็กซี่ให้เธออีกหลายเท่า มือหนาเลื่อนมาลูบคลำหน้าอกอย่างหลงใหลเขาลงวัดขนาดของมันกับมือของเขาก่อนจะก้มลงจูบส่วนที่ล้นออกมาสลับกับจูบปากหวานเพื่อเพิ่มอารมณ์ให้เธอ ระหว่างการแลกลิ้นเขาค่อยๆปลดตะขอบราออก มือหนาลูบไล้ไปตามส่วนเว้าของร่างบางแล้วมากอบกุมหน้าอกอวบอิ่มจนล้นมาเขาเคล้าคลึงมันอย่างเบาๆและเพิ่มน้ำหนักตามแรงปรารถนา ส่วนสาวร่างบางที่สติไม่อยู่กับตัวเธอลูบไล้ตามแผ่นหลังเขา ภาณุเริ่มเปลี่ยนเป้าหมายจากปากหวานมาที่อกอิ่มริมฝีปากร้อนครอบงำยอดอกสีชมพู ส่วนมืออีกข้างเคล้าคลึงข้างที่เหลือหน้าอกสวยเพิ่มขนาดเต่งรับสัมผัสเขา

“ อ้า อ้า ฟางเจ็บบบ เบาหน่อย ” เสียงหวานที่คางข้างหูมันทำให้เขาทำตรงข้ามกับที่เธอบอก

“ อ้า พี่ป๊อปปปป ฟางเจ็บ ” เมื่อได้ยินอย่างนั้นเขาจึงเปลี่ยนมาดูดดื่มยอดอกอีกข้าง

“ ก๊อก ก๊อก ก๊อก พี่ป๊อปค่ะอยู่ข้างในหรือเปล่า ” การกระทำทุกอย่างหยุดลงเมื่อได้ยินเสียงของพรปวีณ์มาเคาะประตูห้อง ส่วนธนันต์ธรญ์เมื่อเธอได้ยินเสียงเพื่อนสติสะตังก็กลับมาไวเกินขาดเธอรีบลุกออกจากเตียงแล้วแต่งตัวให้เรียบร้อย

ภาณุเสื้อผ้าอยู่ครบทุกชิ้นจะมีก็แต่กระดุมเสื้อที่ปิดสามสี่เม็ด เมื่อเขาเห็นว่าเธอแต่งตัวเรียบร้อยจึงเดินไปเปิดประตู

“ พี่ป๊อปเจอยัยฟางไมค่ะ เฟย์เดินตามหาริมหาดไม่เจอแล้วตอนนี้มันก็ดึกแล้วด้วย ” พรปวีณ์บอกชายหนุ่มเมื่อเปิดประตูถึงแม้จะงงกับถ้าทางแปลกๆของเขา

“ ยัยเฟย์ฉันอยู่นี่ พอดีมาคุยกับพี่ป๊อปเพลิน เราไปกันเถอะฉันง่วงแล้ว ” พรปวีณ์มองเพื่อนที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำอย่างตกใจแต่ไม่ได้แสดงอาการอะไรก่อนจะเดินไปตามแรงลากของเพื่อน

“ เฟย์ฉันขอโทษด้วยนะที่ให้รอ พอดีคุยกับพี่ป๊อปเพลินอ่ะ แถมท้องเสียอีกสงสัยกินอาหารทะเลเมื่อกี่ ” ธนันต์ธรญ์เล่าให้เพื่อนฟัง

“ ไปอาบน้ำเถอะ ผมยุ่งหมดแล้ว ” ธนันต์ธรญ์หันไปมองกระจกก็ตกใจตัวเองไม่ใช่แค่ผมเธอที่ยุ่งลิปสติกยังเปื้อนข้างปากอีกด้วยแน่นอนว่าเพื่อนเธอคงคิดไปไกลแล้ว

“ เฟย์คือฉันกับพี่ป๊อปเราไม่ได้มีอะไรกันนะ เมื่อกี่ก็แค่จูบอ่ะ ” ธนันต์ธรญ์อธิบายให้เพื่อนฟังเพราะถ้าเธอเห็นแบบนี้ก็คิดไกลเช่นกัน เธออยากจะฆ่าตัวเองทิ้งจริงๆทำไหมครั้งนี้ถึงยอมเขาง่ายขนาดนี้

“ ฉันเชื่อเธอ ไปอาบน้ำเถอะฟาง ”

“ แค่จูบจริงๆนะ ”

เม้นกันเยอะๆหน่อยนะ เราอยากรู้ว่านิยายโอเคไหม

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา