ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน

9.3

เขียนโดย jibiko222

วันที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 09.35 น.

  21 ตอน
  211 วิจารณ์
  28.91K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 00.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) หึงหวง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“ ฟางพ่อรู้นะว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น ถ้าไม่ไหวก็พอเถอะลูก ” คุณทรงพลที่บอกลูกสาวด้วยความเป็นห่วงเพราะเขาไม่ได้ชอบภาณุตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

 

 

 

“ มีอะไรก็ค่อยๆพูดค่อยๆจากันนะลูก ” ส่วนคุณอรปิยาจะค่อยสั่งสอบและให้กำลังใจลูกสาวเสมอ

 

 

 

“ ฟางพี่ว่าเลิกกับมันเถอะไอ้ภาณุ น้องสาวของพี่เป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อมไม่นานก็มีผู้ชายดีเข้ามาหา ” ฟลุ๊คพี่ชายของเธอที่อยู่ฝ่ายค้านเหมือนกับบิดาพูดออกมาอย่างโมโห

 

 

 

“ ฟางรู้ค่ะ พี่ป๊อปก็แค่เหงาที่ฟางไปเรียนต่อ ฟางกลับมาแล้วเขาก็คงจะเปลี่ยนคุณพ่อกับพี่ฟลุ๊คไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ” เหมือนเธอจะพยายามให้กำลังใจตัวเองทั้งที่ไม่รู้จะเป็นอย่างที่คิดไหม

 

 

“ โอเคพี่จะคอยดู ถ้ามันยังทำน้องสาวพี่ร้องไห้เหมือนเมื่อคืนอีก พี่นี่แหละจะลากมันออกไปจากฟาง ” พี่ชายเดินขึ้นบนบ้านอย่างอารมณ์เสียไม่รู้น้องสาวเขาโดนยาเสน่ห์หรือเปล่าเพราะเจ็บเท่าก็ไม่เคยจำ

 

 

 

“ แล้วหนูจะออกไปไหนลูก อย่าบอกนะว่าไปกับนายภาณุเมื่อคืนพอพึ่งจะเห็นร้องไห้แล้วไปคืนดีกันตอนไหน ” คุณทรงพลส่ายหัวเมื่อลูกสาวตัวน้อยยิ้มออกมา

 

 

 

“ ก็หลังจากที่ฟางวิ่งเข้าบ้าน พี่ป๊อปก็ไม่ยอมกลับเขายืนรออยู่หน้าประตูจนกว่าฟางจะหาโกรธ ฟางก็เลยใจอ่อนยกโทษให้ ” จากเหตุการณ์เมื่อคืนเธอคิดว่าครั้งนี้เธอใจแข็งที่สุดแล้วแต่เมื่อเห็นแฟนหนุ่มยืนตากลมอยู่หน้าบ้านไม่ถึงชั่วโมงก็ใจอ่อนยอมคืนดี

 

 

 

“ บางที่ไม่ใช่ว่าแม่จะเห็นด้วยกับหนูนะลูก แม่แค่อยากเห็นหนูมีความสุข ” คุณอรปิยาไม่รู้จะเสียใจหรือดีใจเมื่อลูกสาวได้ความใจอ่อนขี้สงสารคนมาจากเธอเต็มๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ สวัสดีครับ คุณพ่อคุณแม่ ” บทสนทนายังไม่ทันจะจบชายร่างสูงใบหน้าคมเดินเข้ามมาแสดงความเคารพพ่อแม่แฟนสาว

 

 

 

“ สวัสดีจ๊ะตาป๊อป แล้ววันนี้จะพาน้องไปเที่ยวไหน ” ไม่แปลกหรอกที่ภาณุจะคุ้นเคยและสนิทกับคนบ้านนี้เพราะเขาคบกับฟางมา 5 ปีแล้ว

 

 

 

“ แล้วพ่อเราล่ะสบายดีไหม ” ถึงคุณทรงพลจะไม่ชอบภาณุแต่อย่างน้อยพ่อของชายหนุ่มก็เป็นเพื่อนนักธุรกิจที่รู้จักกันมานาน ถ้าจะเดินหนีมันจะดูเสียมารยาทเกินไป

 

 

 

“ สบายดีครับ แล้วคุณพ่อคุณแม่สบายดีไหมครับ ”

 

 

 

“ กายสบายดี......แต่ใจช่วงนี้มีหนักใจบางเรื่อง ” ภาณุที่พอจะรู้ว่าคุณทรงพลพูดเรื่องเขาและฟางถึงกับนิ่งเงียบ

 

 

 

“ คุณพ่อคุณแม่ค่ะ ฟางกับพี่ป๊อปขอตัวเลยนะคะ ” เป็นสาวร่างบางที่ตัดบทสนทนาที่เริ่มจะเกิดความผิดปกติ

 

 

 

“ พี่ป๊อปค่ะ วันนี้เราจะไปเที่ยวไหนกันดี ” เธอถามภาณุเมื่อรถเคลื่อนที่เดินทาง

 

 

 

“ ตามใจฟางเลยครับ พี่มีเวลาให้ฟางทั้งวัน ” เขาหันมายิ้มให้เธอ

 

 

 

 


เธอคนนี่แหละมีคุณสมบัติคบทุกประการที่จะแม่ของลูก ผู้หญิงที่ยิ้มเก่งมีความร่าเริงตลอดเวลา ถึงแม้เขาจะทำให้เสียใจเธอก็ให้อภัยเขาเสมอ เขาจะไม่ยอมปล่อยเธอให้หลุดมือเด็ดขาด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ประธารบริษัทไทยานนท์นั่งทานข้าวกับสาวสวยหุ่นนางแบบที่เป็นหนึ่งในคู่ควง เธอคนนี้เป็นเลขาเขาที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่ถึงเดือนก็เข้าหาเขา ไม่แปลกหรอกที่เขาจะมองผู้หญิงที่เข้าหาเขาเหมือนกันหมดเพราะแต่ละคนก็หวังสิ่งตอบแทนกันทั้งนั้น ไม่รู้ว่าชีวิตนี้เขาจะเจอผู้หญิงที่ใช่ไหมนะ

 

 

 

“ แก้วครับ ตักอาหารจานนั้นให้ผมหน่อย ” เขาเรียกใช้จริญญาผู้หญิงสวยหุ่นดีคู่ควงคนล่าสุดที่มาขอเดทกับเขา

 

 

 

“ ได้ค่ะคุณวิศวะ ”

 

 

 

“ คุณนี่เอาใจผมเก่งจริงๆ ไว้วันหลังผมจะพามาทานข้าวบ่อยๆนะ ”

 

 

 

“ ขอบคุณค่ะ คุณวิศวะใจดีจังเลยค่ะ”จริญญาเอาอกเขาใจเขาอย่างดี เธอยอมเสนอตัวเองเพื่อจะได้มาอยู่ตรงจุดนี้เพราะเหตุผล

บางอย่าง

 

 

 

“ คุณรู้ใช้ไหมว่าผมเจ้าชู้ ” วิศวะหาเรื่องคุยกับสาวสวยนั่งข้างๆ

 

 

 

“ แก้วว่าคุณวิศวะไม่ได้เจ้าชู้หรอกค่ะ แค่คุณยังไม่เจอคนที่ใช่ ”

 

 

 

“ คุณนี่รู้ใจผมดีจริงๆแก้ว ”

 

 

 

“ แล้วคุณคิดว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นไง คิดว่าผมเหมาะกับเธอไหม ” เขาชี้ให้จริญญาดูผู้หญิงร่างบางใส่ชุดเดรสสีหวานเรียบร้อยนั่งหันหน้ามาฝั่งเขา

 

 

 

“ เธอสวยมากค่ะ แต่เสียใจด้วยนะคะที่เธอมีเจ้าของแล้ว ไม่น่าเชื่อนะคะว่าเพลย์บอยอย่างคุณวิศวะจะมองไม่ออกว่านั่นคือแฟนเธอ ” จริญญาตอบด้วยความไม่พอใจที่ผู้ชายข้างๆถามถึงผู้หญิงอีกคนทั้งๆที่มากับเธอ

 

 

 

“ แต่คุณก็ไม่ปฎิเสธว่าผมกับสาวสวยคนนั้นเหมาะสมกัน ”เขาหันมาพูดกับจริญญาแล้วหันไปมองหญิงสาวคนนั้นยิ้มๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ภาณุนั่งในร้านอาหารด้วยความหงุดหงิดเพราะตั้งแต่เดินเข้ามาในร้านจนตอนนี้ แฟนของเขาถูกหลายสายตาในร้านจับจ้อง สาวร่างบางใส่ชุดเดรสสีหวานบวกกับใบหน้าสวยและผมที่ถูกปล่อยมาจนถึงกลางหลังและที่สำคัญเธอพึ่งกลับมาจากต่างประเทศไม่แปลกที่ผิวขาวจะดูโดดเด่นกว่าใคร จนทำให้ภาณุไม่เป็นอันทานข้าว

 

 

 

 

“ พี่ป๊อปค่ะ พี่เป็นอะไรหรือเปล่าฟางเห็นพี่หันซ้ายหันขวาตั้งนานแล้ว ” เธอถามแฟนหนุ่มที่มัวแต่มองทางนั้นทางนี้แล้วไม่ทานอาหาร

 

 

 

“ ฟาง…….พี่ว่าเราเปลี่ยนร้านกันเถอะ พี่อยากกินอาหารอิตาลี ” ภาณุหาเรื่องเปลี่ยนร้านจะให้บอกว่าเขาหึงที่มีคนมองเธอมันคงฟังไม่ขึ้นแน่ๆ

 

 

 

“ ฟางว่าเราค่อยไปปทานวันหลังก็ได้และอีกอย่างอาหารก็มาแล้วของชอบพี่ทั้งนั้น ” เธอพูดกับเขาแล้วก้มหน้าทานต่อ

 

 

 

“ ไม่น่าพามาร้านนี้เลย………ถ้ารู้ว่าจะมองกันขนาดนี้ ” ภาณุยังไม่ยอมทานเขานั่งบ่นไปเรื่อยๆและยังทำตัวเป็นบอดี้การ์ดนั่งคุมแฟนสาวกินข้าว

 

 

 

“ พี่ป๊อป ทานข้าวเถอะค่ะเขาก็แค่มองเพราะเห็นว่าเราเหมาะกัน ” เธอรู้ตั้งแต่แรกเมื่อเห็นอาการของเขาที่หวงแฟนจนเกินไป นี่แหละคือความน่ารักอีกอย่างที่เธอชอบ

 

 

 

“ พี่ทานกก็ได้จะได้รีบไปที่อื่น ” เขาทำท่าอารมณ์เสียจนเธออดขำไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

สองหนุ่มสาวนั่งทานไปเรื่อยๆและเหมือนว่าเหตุการณ์จะดีขึ้นเมื่อภาณุยอมทานข้าวแต่ขณะที่เขามองหน้าแฟนสาว…………..

 

 

 

 

“ ฟางยิ้มให้ใครอ่ะ ” เขาหันไปมองข้างหลังพบผู้ชายหน้าหวานส่งยิ้มให้แฟนตัวเองถึงกับตาลุกเป็นไฟ

 

 

 

“ ก็เขายิ้มมา ฟางก็ยิ้มตอบไงเราทานต่อเถอะค่ะ ” เธอนั่งทานข้าวต่อแต่ภาณุยังหันไปมองผู้ชายหน้าหวานคนนั้นต่อ

 

 

 

“ ขนาดมันมากับแฟนยังมามองแฟนคนอื่น บ้าจริงๆ ”เขาพูดออกมาด้วยอารมณ์ร้อนพร้อมที่จะพุ่งไปหาอีกฝ่าย

 

 

 

“ ก็เหมือนตอนที่พี่ป๊อปมองสาวอื่นแหละ ฟางยังไม่ว่าอะไรเลย ” เธอแกล้งแซวแฟนหนุ่มเล่นๆ

 

 

 

“ มันไม่เหมือนกันนะฟาง พี่ว่าเรากลับกันเถอะพี่อิ่มแล้ว ” เขาดึงแขนเธอจะลุกขึ้นอย่างเดียวไม่รู้จะหวงอะไรมากขนาดนี้

 

 

 

“ ฟางขอขัดนะคะเพราะอาหารร้านนี้อร่อยมากๆ พึ่งทานได้นิดเดียวเอง ” เธอก้มลงทานต่ออย่างอารมณ์ดีเป็นไงล่ะให้รู้ซะบ้างว่าเวลาหึงมากๆมันเป็นไง

 

 

 

“ ก็ได้ครับ แต่ฟางต้องสลับที่นั่งกับพี่ ดูสิไอ้นั่นนะถ้ามันกินฟางได้มันกินแทนข้าวไปแล้วมั้ง………..เซ็ง..เซ็ง...เซ็งจริงๆ ” เธอหัวเราะทันทีเมื่อเห็นอาการหึงหวงของเขา ไม่ได้เห็นแบบนี้มานานแล้วมีความสุขจริงๆ

 

 

 

“ ยังจะมาหัวเราะอีก พี่ยิ่งเครียดๆอยู่ ” เขาลุกขึ้นมาสลับที่กับเธอและทำหน้าที่เป็นบอดี้การ์ดนั่งเฝ้าเธอทานข้าวเหมือนตอนแรก

 

 

 

“ ไม่ทานหรอค่ะ อร่อยน้าจะบอกให้5555 ” ฟางแกล้งตักอาหารเข้าปากตัวเองแล้วถาม ส่วนเขานั่งมองเธอยิ้มๆ นี่สินะที่ยังยืนยังได้ว่าเขายังรักเธออยู่ไม่ได้น้อยลงอย่างที่เธอคิด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ขอบใจทุกๆคนที่ติดตาม

เม้นกันเยอะๆนะจะได้อัพบ่อยๆ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา