[2'Brother]รักวุ่นวายมัดใจนายบ้านไร่

9.9

เขียนโดย TKda

วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.59 น.

  35 ตอน
  829 วิจารณ์
  48.17K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 23.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

22) เกมเก็บสตอเบอรี่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะครับผมจะทวนกติกาให้อีกรอบนะครับ หลังจากที่ผมเป่านกหวีดแล้วถือว่าเป็นการเริ่มนับเวลา แล้วจะคว้ำนาฬิกาทรายอันนี้”เขื่อนพูดแล้วชูนาฬิกาทรายขึ้นมา
 
 
 
 
 
 
“แล้วถ้าหมดเวลาผมจะเป่านกหวีดอีกครั้ง ถือว่าเป็นการหมดเวลา และทุกคนหยุดทุกอย่าง แล้วเราจะมานับกับนะครับว่าใครได้ทรบกว่ากัน งั้นตอนนี้ผมจะขอเช็ดเชือกที่ผูกข้อเท้าก่อนนะครับ”เขื่อนพูดก่อนจะเดินไปที่คู่แรกแล้วเช็คมาเรื่อยๆ
 
 
 
 
 
 
“นี่นายยืนดีๆสิ”ฟางพูดเพราะป๊อปปี้เบียดเข้ามาหา
 
 
 
 
 
 
“ก็ดีๆแล้วนี่ไง ก็มันจะล้มนิ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“เมื่อไหร่จะเลิกเถียงกัน-_-“เขื่อนพูดแล้วมองหน้าฟางกับป๊อปปี้
 
 
  
 
 
“เชอะ”ป๊อปปี้และฟางพูดแล้วสะบัดหน้าใส่กัน
 
 
 
 
 
 
“โฮ้ย จะรอดมั้ยครับ”เขื่อนพูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้กับฟางก่อนจะเดินเข้าไปตบไหล่ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“อย่าให้เสียชื่อเจ้าของไร่นะเว้ย”เขื่อนพูดก่อนจะเดินกลับไปที่เดิม
 
 
 
 
 
 
“พร้อมนะครับ 1 2 3 ปี๊ดดดดดดดดดด!!”เขื่อนเป่านกหวีดเสียงดังทุกคนรีบเดินหยิบกล่องใส่สตอเบอรี่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ้าถือ”แก้วพูดแล้วยัดกล่องใส่สตอเบอรี่ใส่มือพิม
 
 
 
 
 
 
“อะไรพิมไม่ถือ”พิมพูดแล้วยัดกล่องคืน
 
 
 
  
 
“ไม่ถือไม่ได้ เก็บไม่เป็นไม่ใช่หรอ”แก้วพูดแล้วยัดกล่องให้พิม
 
 
 
 
 
 
“แล้วอย่าเรื่องมาก เดี๋ยวจะแพ้คนอื่นเค้า อย่างชั้นต้องไม่แพ้เดินมา”แก้วพูดเล้วกระชากขาพิมมาทำให้พิมแทบหงาย ก่อนจะฮึกฮัดเดินตามแก้วไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดินเร็วๆสิ”ป๊อปปี้พูดแล้วรีบกว้าวเท้าเดิน
 
 
 
 
 
 
“รู้แล้วน่า”ฟางพูดก่อนจะรีบเดินมาอย่างลำบากเพราะขาข้างนึงติดอยู่กับเท้าป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ก้มหน้าเก็บตสอเบอรี่อย่างตั้งใจแล้วเอามาใส่กล่องทที่ฟางถือ ก่อนจะมองไปที่แถวแก้ว แก้วกำลังทำท่าทาง โอบๆ มาให้ป๊อปปี้มองงงๆ แก้วจึงโอบเอวตัวเองให้ดูป๊อปปี้ยิ้มแล้วพยักหน้าหน้าทันที ก่อนจะโอบเอวฟางเข้ามาใกล้
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ นี่นายทำอะไรเนี้ย”ฟางพูดแล้วมองมือที่ป๊อปปี้โอบเอวตัวเอง
 
 
 
 
 
 
“ผมแค่ไม่อยากแพ้อ่ะ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“ไม่แพ้แล้วมันเกี่ยวอะไรกับที่นายต้องมาโอบไหร่ชั้นด้วยล่ะ”ฟางพูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“ก็ทำแบบนี้มันเดินเร็วมากกว่ากันเยอะ”ป๊อปปี้พูดแล้วจะเดินแต่ฟางกลับยืนนิ่ง
 
 
 
 
 
 
“มาสิคุณอยากแพ้หรือไง”ป๊อปปี้พูดก่อนจะโอบเอวฟางเดินตามตัวเองมา ฟางจึงได้แต่ฮึกฮัดแล้วเดินตามป๊อปปี้มา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ดูตาป๊อปสิคุณ โอบเอวหนูฟางใหญ่เลย”แม่พูดแล้วยิ้มก่อนจะมองไปที่คู่ป๊อปปี้กับฟาง
 
 
 
 
 
 
“เราไม่ได้เห็นรอยยิ้มเสียงหัวเราแบบนี้มานานแล้วนะคุณ”พ่อพูดแล้วยิ้มก่อนจะมองไปที่คู่แข็งทั้ง 5 คู่
 
 
  
 
“ไอ้ป๊อป สู้ๆโว้ย”เขื่อนพูดใส่ไมค์
 
 
  
 
 
“สู้ๆ สู้ๆ”ทุกคนในงานต้องก็ตบมือเป็นจังหวะเพื่อเชียร์ทุกคู่ในการแข่งขัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดินมาเร็วๆสิ”ป๊อปปี้พูดแล้วโอบเอวฟาง
 
 
 
 
 
 
“รู้แล้วน่า”ฟางพูดก่อนจะเดินต่อไป
 
 
 
 
 
 
“หนักมั้ย”ป๊อปปี้ถามเพราะเห็นสตอเบอรี่เกือบเต็มแล้ว
 
 
 
 
 
 
“นิดหน่อยชั่งเถอะ นายรีบเก็บอีกนิดเดี๋ยวก็จะมีกล่องใหม่แล้ว”ฟางพูดแล้วมองไปข้างหน้าจะมีกล่องใสตอเบอรี่อีก เป็นระยะๆ
 
 
 
 
 
 
“มาเดี๋ยวชั้นถือ เธอลองเก็บบ้าง”ป๊อปปี้พูดแล้วแย่งกล่องใส่สตอเบอรี่มาจากฟาง
 
 
 
 
 
“ชั้นทำไม่เป็นหรอก เดี๋ยวสตอเบอรี่นายช้ำขึ้นมาล่ะ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวสอน น่าเร็วๆสิ”ป๊อปปี้เร่งฟางจึงก้มตัวลงเพื่อจะเด็ดสตอเบอรี่
 
 
 
 
 
 
“จะเอาใบมาด้วยก็ได้นะ แต่อย่าเอาก้านมันมายาวมาก”ป๊อปปี้บอกฟางพยักหน้าก่อนจะเช็ดเหงื่อแล้วเด็ดสตอเบอรี่ตามที่ป๊อปปี้บอก
 
 
 
 
 
 
 
“ก็ทำได้นิ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มก่อนจะมองสตอเบอรี่ที่ฟางเด็ด ฟางยิ้มก่อนจะปาดเหงื่อเล็กน้อย ป๊อปปี้วางกล่องใส่สตอเบอรี่ลงก่อนจะถอดหมวกแล้วมาพัดให้ฟาง
 
 
 
 
 
 
“ยังจะมายืนพัดอีก คนอื่นไปไกลแล้ว”ฟางพูดก่อนจะแย่งหมวดที่ป๊อปปี้กำลังพัดให้ตัวเองมาใส่ให้ป๊อปปี้ ก่อนจะเอามือปาดๆเช็ดเหงื่อให้ป๊อปปี้บ้าง
 
 
 
 
 
“ขอบคุณ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
 
“อื้ม”ฟางพูดก่อนจะเดินไปแล้วหยิบกล่องใส่ตสอเบอรี่ใหม่แล้วให้ป๊อปปี้เก็บ พอใก้เต็มหรือหนักมากๆ ป๊อปปี้ก็จะถือเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ปี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!
 
 
 
 
 
 
เสียงนกหวีดที่เขื่อนเป่าทำให้ทุกคนหยุดนิ่งแล้ววางทุกอย่างลงทันที ก่อนจะค่อยๆเดินกอดคอกันเดินกลับมาจุดเริ่มต้อนอย่างเหนื่อยๆ ฟางเดินกอดคอป๊อปปี้มาแล้วเดินพร้อมกัน โดยที่ป๊อปปี้ก็เอาหมวกพัดมาให้ฟาง จนพ่อและแม่ที่มองก็ยิ้มๆ 
 
 
 
 
 
 
ทุกคู่มายืนรออยู่ที่ยุดเริ่มตั้งก่อนจะมีคนงานเข้าไปเก็บกล่องใส่สตอเบอรี่มาให้
 
 
 
 
 
 
“แฮ่ก ร้อนอะ”ฟางพูดแล้วถอดหมวกมาพัดตัวเองอีกแรง ก่อนจะมองหน้าป๊อปปี้แล้วตกใจมือที่ตัวเองกำลังกอดคอป๊อปปี้อยู่จึงรีบชักมือกลับทันที
 
 
 
 
 
 
เขื่อนเดินมาสำรวจกล่องใส่สตอเบอรี่ของทุกคู่ก่อนจะเดินกลับไปที่เดิม
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะครับเราก็ได้คู่ที่ชนะแล้วนั่นก็คือ..คู่ของแก้วกับพิมครับ”เขื่อนพูดใส่ไมค์ก่อนทุกคนจะปรบมือให้
 
 
 
 
 
 
“ห๊ะ เยส!! ชั้นชนะ”แก้วพูดแล้วยิ้มดีใจก่อนจะป่ดเหงื่อ พิมก็ได้แต่มองฟางอย่างเคืองๆ
 
 
 
 
 
 
“โห่ แพ้เลยอ่ะ”ฟางพูดแล้วทำหน้าเสียดาย
 
 
 
 
 
 
“เกมอื่นยังมีอีกเอยะน่า แพ้เกมนี้ไม่เป็นเป็นไรเลย”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
“เฮ้อ แก้วชนะจนได้สินะ”ฟางพูดก่อนจะหันไปมองหน้าแก้วแล้วชี้หน้า
 
 
 
 
 
 
“แล้วเดี๋ยวตอนกลางคืนเราจะให้รางวัลนะครับ ตอนนี้ไปแข่งอย่างอื่นต่อนะครับ”เขื่อนพูดก่อนทุกคนจะแยกย้ายไปแล้วไปยืนตรงจุดกิจกรรมใหม่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
______________________________________________________________________________
 
 
ติดตามตอนต่อไปนะค่ะ ^_^
 
 
เม้นกันเยอะๆน้าาาาา
 
 
 
 
 
 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา