พลิกรักล็อกหัวใจนายวายร้ายจอมโหด

8.9

เขียนโดย bowoven

วันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.01 น.

  10 chapter
  6 วิจารณ์
  15.55K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 15.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     แอด~

     ปัง!

     ฟึ่บ!!!

     อ๋อยยย +_+

     ไอ้บ้าเขื่อน ไอ้คนซาดิสต์ ชอบใช้ความรุนแรงหรือไง ทำไมถึงต้องเหวี่ยงฉันลงบนเตียงด้วยเล่า บอกกันดีๆ ก็ได้นี่นา ดีนะที่เตียงนี่มันนุ่มนิ่ม ไม่อย่างนั้นฉันอาจจะหลังหักเป็นอัมพาตตายไปซะก่อนก็ได้ ToT

     "อยากอยู่กับฉันนักใช่มั้ย ดีล่ะ เธอได้อยู่จนกว่าเธอจะท้องกะบฉันจริงๆ แน่"

     หา! ม่ายน้า >0<

     "ฉันโกหกพวกนั้นก็เพื่อช่วยชีวิตนายนะ อย่าคิดจริงจังนักสิ!"

     "เหอะ! ถึงเธอไม่ช่วย ฉันก็ไม่ตายหรอก ถ้าตายคงตายไปนานแล้ว แต่ตอนนี้คนที่กำลังจะตายคือเธอ ไม่ใช่ฉัน!"

     กรี๊ดดด >0< หมายความว่ายังไง

     "นายจะฆ่าฉันเหรอ ToT~"

     "โธ่เอ๊ย! ยัยโง่ ไม่ใช่ฉัน แต่เป็นไอ้พวกนั้นต่างหาก"

     "หา! พวกไหน พวกไอ้ลํ่าบึ้กนั่นน่ะเหรอ"

     "ทุกพวกทุกคนที่เป็นศัตรูกับฉันน่ะแหละ! เอาเป็นว่าถ้าตอนนี้เธอออกไปเสนอหน้าข้างนอกเมื่อไหร่ก็มีสิทธิ์ตายได้ทุกเมื่อ!"

     ทําประกันทันมั้ย...จะได้ยิ้มได้เมื่อภัยมา T^T

     "เป็นเพราะว่าฉันไปประกาศตัวว่าเป็นเมียนายน่ะเหรอ แถมกำลังจะเป็นคุณแม่ยังสาวด้วยสินะ"

     "อืม ใช่! มันคงกะว่าจะใช้เธอเป็นเครื่องมือในการต่อรองกับฉันน่ะสิ เพราะฉะนั้น ถ้ายังไม่อยากตายก็อย่าออกจากห้องนี้โดยไม่มีฉันเด็ดขาด!"

     แง ToT ยอมรับมาซะดีๆ อีตาป๊อปปี้บังคับนายใช่มั้ย เขาบอกให้นายมาทำให้ฉันร้องไห้ใช่หรือเปล่า T^T

     "แล้วฉันจะต้องอยู่ที่นี่ไปจนตายเลยหรือไง"

     "ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก ถ้าฉันตาย เธอก็จะได้เป็นอิสระ"

     ไอ้บ้า! ฉันไม่รอจนถึงวันนั้นแน่ย่ะ แต่ก็ช่างเถอะ ไหนๆ ก็ไหนๆแล้ว มันก็เข้าแผนฉันพอดีเด๊ะ อยู่ที่นี่ไปก่อนก็แล้วกัน จนกว่าฉันจะสามารถทำให้เขาร้องไห้ได้

     "ถ้าอย่างนั้นก็เป็นไปตามที่นายบอกนั่นแหละ ไหนๆ ฉันก็ไม่มีที่ไปแล้วนี่ จะอยู่หรือตายก็ค่าเท่ากันหมด"

     "ก็ดี งั้นฉันไปล่ะ" เขื่อนบอกก่อนทำท่าจะกลับหลังหันออกไป

     "เดี๋ยวก่อน" ฉันรีบเหนี่ยวแขนเขาไว้ "นายจะไปไหนน่ะ เอาฉันมาทิ้งๆ ขว้างๆ แบบนี้ได้ยังไง ขอไปด้วยสิ"

     เขื่อนจ้องตาฉันเขม็งแล้วยิ้มที่มุมปากแบบที่เขาชอบทำ     

     "อยู่ที่นี่แหละ เธอไม่อยากไปกลับฉันหรอก"

     บ๊ะ! ก็ฉันขอไปด้วยอยู่นี่ไง ยังจะมีหน้ามาคิดแทนอีกว่าฉันไม่อยากไป รู้ดีเหลือเกิน

     "ฉันบอกว่าฉันอยากไป! นายไปไหนฉันไปด้วย คิดซะว่าฉันเป็นไส้ติ่งของนายแล้วกัน"

     "พอดีว่าฉันผ่าตัดไส้ติ่งออกไปแล้ว -_-"

     "เอาล่ะ! นั่นไม่ใช่ประเด็น ที่ฉันอยากจะบอกก็คือฉันจะตามนายไปทุกที่ นายห้ามทิ้งฉันไว้ที่นี่คนเดียวเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นฉันอาจจะฆ่าตัวตายอีกรอบก็ได้นะ"

     "งั้นก็ตามมา"

     ไชโย! อีตานี่พูดง่ายกว่าที่คิดแฮะ ดีๆๆ แผนการฉันจะได้สําเร็จไวๆ ฉันจะต้องตามเก็บภาพเขาให้ได้ทุกชอต เพราะคนเราสามารถร้องไห้ได้ตลอดเวลา แม้แต่ฝุ่นเข้าตาก็ถือว่าร้องไห้แล้ว ฮิๆ

     เขื่อนหยุดคิดห้าวินาทีก่อนจะล้วงกระเป๋าหยิบเอาอะไรบางอย่างออกมาถือ

     เฮ้ย! ปืน!!! O_O ปืนอีกแล้ว =[]=

     "นาย...นายจะเอาปืนนั่นไปทำอะไร >0<"

     "ไปฆ่าคน"

     มายก็อดดด ToT

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา