My Darling เธอเป็นแฟนฉันนะ

10.0

เขียนโดย TKda

วันที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.16 น.

  1 ตอน
  45 วิจารณ์
  6,087 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2557 08.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เฮ้ออออ”

 

 

 

 

 

 

“แกถอดหายใจเป็นรอบที่ล้านแล้วนะแก้ว -3- ชั้นฟังคนเบื่อแล้วเนี้ยหยุดถอดหายใจสักทีเถอะ”ฟางพูดแล้วส่ายหน้าแล้วมองแก้วอย่างหน่ายๆ

 

 

 

 

 

 

“ก็ชั้นเบื่ออะจะให้ทำอะไรยังไง ดูดิ๊พี่โทโมะยังไม่มาเลย แถมยังไม่คิดจะโทร.มาบอกกันบ้างเลยอะฟางงง~”แก้วเขย่าแขนฟางก็จะพูดงอแง

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอาน่าแก้ว โตแล้วนะพี่เค้าเองก็มีงานนะ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“มีงานก็ควรจะสนใจแฟนบ้างสิ๊ โทร.มาบอกกันบ้างก็ยังดีอะ เมื่อก่อนเป็นอย่างวันนี้เป็นอย่าง”แก้วพูดแล้วเท้าคางอย่างเบื่อหน่าย

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอาน่าพี่เค้าอาจจะงานยุ่งจริงๆก็ได้”ฟางพูดปลอบ

 

 

 

 

 

 

“เหอะ!”แก้วพูดแล้วเบือนหน้ามองทางอื่น

 

 

 

 

 

 

“แก้วแกก็มีเหตุผลบ้างสิ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“แก้วก็มีเหตุผลนะฟาง วันอื่นแก้วจะไม่โกรธเลยวันนี้น่ะวันครบรอบ 9 เดือนของเรานะ นี่ก็กี่โมงแล้ว 3 ทุ่มแล้วเค้ายังไม่มาเลย”แก้วพูดแล้วมองนาฬิกาอย่างเศร้า

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวพี่เค้าก็คงมาแหละ อย่าคิดมากสิ”ฟางพูดแล้วตบไหล่แก้วเพื่อปลอบ

 

 

 

 

 

 

“เฮ้อ”แก้วถอดหายใจแล้วมองนาฬิกาอย่างเศร้า

 

 

 

 

 

 

“ฟาง”ป๊อปปี้เดินเข้ามาในบ้านแก้วก่อนจะเรียกชื่อแหนสาวของตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“อะไรป๊อป”ฟางหันไปถามป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“3 ทุ่มกว่าแล้วกลับเถอะเดี๋ยวแม่ฟางจะว่าเอานะ แล้วอีกอย่างเลยเวลาที่บอกป๊อปไว้นานแล้วนะ”ป๊อปปี้พูดะรางมองนาฬิกา

 

 

 

 

 

 

“ก็แก้ว..”

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอก แก้วจะขึ้นนอนแล้วล่ะ ฟางกลับเถอะเดี๋ยวพ่อกับแม่เป็นห่วงเปล่าๆขอบคุณนะที่วันนี้มาอยู่เป็นเพื่อนแก้ว”แก้วพูดแล้วยิ้มให้

 

 

 

 

 

 

“เอางี้หรอ”ฟางถาม

 

 

 

 

 

 

“อืม ฮาวววว ง่วงแล้วด้วย”แก้วพูดแล้วแกล้งหาวง่วงนอน

 

 

 

 

 

 

“งั้นฟางกลับเลยล่ะกัน แต่ยังไงก็อย่างอนพี่โทโมะมากล่ะ”ฟางพูดก่อนจะเดินไปหาป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“ไปนะแก้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วโบกมือแก้วยิ้มแล้วโบกมือให้

 

 

 

 

 

 

แก้วจะนั่งรออยู่ที่ห้องรับแขก จนเวลา 5 ทุ่มครึ่ง แก้วทั้งนั่น นอน ดูทีวี หาขนมทาน เล่นเกม พายายามทำทุกอย่างฆ่าเวลาเพื่อรอโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมงานต้องมาประชุมวันนี้ด้วยเนี้ย”โทโมะมองเวลาก็ 5 ทุ่ม 40แล้วก่อนจะรีบเดินกลับห้องทำงานของตัวเองแล้วรีบเก็บของ

 

 

 

 

 

 

“หวังว่าจะไม่โกรธหรอกนะ”โทโมะพูดแล้วมองนาฬิกาอย่างกังวล ก่อนจะรีบวิ่งออกมาจากบริษัทแล้วรีบขับรถออกไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

23 : 55 น.

 

 

 

 

 

 

“เหอะ!”แก้วมองนาฬิกาบนโทรศัพท์ก่อนจะถือเค้กวันครบรอบ 9 เดือนขึ้นไปบนห้องตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะเข้าเค้ก วันนี้ชั้นจะกินแก ชั้นจะกินแกให้หมดเลยคอยดูสิ”แก้วพูดแล้วใช้มีดตัดเค้กช้ไปที่รูปโทโมะที่ปักอยู่

 

 

 

 

 

 

“ไอ้เค้กบ้า ไอ้พี่โทโมะบ้า บ้าที่สุด”แก้วพูดแล้วดึงรู้โทโมะที่ปักอยู่กับเค้กออกแล้วโยนทิ้งอย่างสบถ

 

 

 

 

 

 

23 : 57 น.

 

 

 

 

 

 

“ฮือออ!! 9 เดือนๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”แก้วพูดก่อนจะใช้มีดตัดเค้กตัดจนมันเป็นชิ้นๆ

 

 

 

 

 

 

 หมับ!

 

 

 

 

 

 

แก้วที่นั่งหัดหลังให้ประตูอยู่ก็ถูกใครบ้าคนเข้ามากอดข้างหลังแก้วจนแก้วตกใจอึ้งตาโตก่อนจะพายายามดิ้น

 

 

 

 

 

 

”แกเป็นใครน่ะ โจรหรอ ปล่อยชั้นจะไอ้โจรโรคจิตไอ้โรคจิตปล่อยสิเว้ย”แก้วพูดแล้วพายายามดิ้นจนหลุดออกจากการกอดกุมของใครบ้างคนแล้วตั้งการ์ดจะใช้เทควันโด

 

 

 

 

 

 

“ เดี๋ยวพี่เองๆ”โทโมะพุดแล้วยกมือขึ้น

 

 

 

 

 

 

“พี่โทโมะ เหอะ”แก้วที่รู้ว่าเป็นใครก็ลดการ์ดลงแล้วเชิดหน้าหนีทันที

 

 

 

 

 

 

“โธ่แก้ว พี่ขอโทษ”โทโมะพูดแล้วเดินเข้ามาจับแขนแก้วง้อแต่แก้วสะบัดหน้าหนี

 

 

 

 

 

 

“กลับไปเถอะหมดเวลาของพี่แล้ว”แก้วพูดแล้วเชิดใส่

 

 

 

 

 

 

“หมดที่ไหนนี่พึ่งจะ 5 ทุ่ม 59 นาที 14 วินาที”โทโมะพูดหลังจากดูนาฬิกาเสร็จ

 

 

 

 

 

 

“ความจริงพี่ไม่ต้องมาก็ได้นะค่ะ”แก้วหันมาพูด

 

 

 

 

 

 

“แต่พี่มาทันนะคะ”โทโมะพูดแล้วเดินมากอดแก้วจากด้านหลังแล้วเอาคางเกยไหล่แก้ว

 

 

 

 

 

 

“หรอค่ะ”แก้วพูดแล้วยังเชิดใส่

 

 

 

 

 

 

“ไม่งอนนะค่ะ พี่โมะขอโทษค่ะ วันนี้งานยุ่งมากจริงๆแถวหัวหน้ายังมาประชุมรอบดึกอีกมันก็เลยสายน่ะ”โทโมะพายายามพูดง้อแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

“พี่โทโมะไม่ได้ลืมให้มั้ยว่าวันนี้น่ะวันอะไร”แก้วหันมาพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่ลืมค่ะวันนี้เป็นวันครบรอบ 9 เดือนของเราสองคน ฟอด”โทโมะพูดแล้วหอมแก้มแก้ว แก้วยิ้มเล็กน้อย

 

 

 

 

 

 

“ก็ได้คราวนี้แก้วจะยกโทษให้ก็ได้เห็นว่ามาทันนะเลยยกโทษให้น่ะ”แก้วพูดแล้วบีบจมูกโทโมะ

 

 

 

 

 

 

“ครับขอบคุณนะครับ เดือนหน้าก็ครบ 1 ปีของเราแล้ว พี่ไม่มาสายแน่นอนครับ”โทโมะจับมือแก้วที่บีบจมูกตัวเองออกมาก่อนจะพูดแล้วจูบไปที่หลังมือของแก้ว

 

 

 

 

 

 

“หึ อย่าให้สายแบบนี้ล่ะกัน”แก้วพูดแล้วย่นจมูก

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีแน่นอนครับ MY Daring”โทโมะพูดก่อนจะจูบไปที่หน้าผากของแก้ว

 

 

 

 

 

 

“จำไว้นะว่าอย่าเป็นแบบนี้อีก”แก้วพูดแล้วชี้หน้า

 

 

 

 

 

 

“ครับผม สัญญาครับ”โทโมะพูดแล้วยืนตรงพร้อมกับยกมือขึ้นสามนิ้มแตะที่ปลายคิ้ว

 

 

 

 

 

 

“พี่โมะบ้า”แก้วพูดแล้วดันอกโทโมะแก้เขินโทโมะจึงยีหัวแก้วเล่นอย่างหมั่นเขี้ยว

 

 

 

 

 

 

“รักนะครับ”โทโมะพูดแล้วยิ้มให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

“รักเหมือนกันค่ะ”แก้วพูดแล้วกอดโทโมะโดยที่โทโมะก็กอดตอบ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

... END ... 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

_____________________________________________________________________

 

 

 

 

 

ไรเตอร์ไม่ได้จะเลิกแต่ง TK น้าาาา เเต่รอเรื่อง PF จบก่อนเพราะว่ามันจะเป็นเรื่องต่อกันเดี๋ยวจะไม่เข้าใจ 55555 

 

 

 

 

ไรเตอร์แต่งเรื่องนี้มาง้อเเล้วนะค่ะ (หรับคนที่มาขอน้า เเล้วก็คนที่มาถาม) ดีกันนะค่ะมุ้งมิ้ง >.<

 

 

 

 

ยังไง๊ ยังไง ก็เม้นเรื่องนี้กันด้วยน้า 5555 อ่านกันเล่นไปก่อนเน้อออ ^^ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา