ร้อยเล่ห์หัวใจรัก
เขียนโดย 
MiuMin
วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.04 น.
แก้ไขเมื่อ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 09.39 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"นี่นะหรอว่าที่เจ้าสาวของมัน ฮึ่ม!" ป๊อบปี้จ้องรูปในมือแน่น
"ใช่ เธอชื่อธนันต์ธร นีระสิงห์หรือว่าฟาง"เขื่อนว่า พลางส่งแต่ล่ะรูปให้
"ฟางงั้นหรอ คุ้นแฮะชื่อนี้"ป๊อบปี้บ่นพรึมพำ พลางจ้องมองไม่ว่างหน้า
"แกจะเอาจริงหรอว่ะไอ้ป๊อบ สงสารเธอว่ะ"เขื่อนว่า
"ฉันไม่มีวันเปลี่ยนใจ ใครที่ทำให้แก้วเจ็บคนนั้นต้องเจ็บเป็นล้านเท่า!!" ป๊อบแี้ประกาศร้าว
"แต่เธอไม่เกีี่ยวอะไรด้วย อย่าดึงเธอมาเกี่ยวด้วยเลยไอ้ป๊อบ"
"ฉันไม่สน ใครที่เกี่ยวข้องกับมัน ต้องได้รับผลกรรมทุกคน"
"แต่ว่า...."
"หยุดพูดแล้วมาทำตามแผนได้แล้ว"ป๊อบปี้ห้ามก่อนจะเดินออกไป
"ฉันแค่จะบอกว่าเขาสองคนไม่ได้รักกันอย่างที่แกคิด" เขื่อนถอนหายใจน้อยๆ ปลงกับอารมเพื่อนสนิท
"ดูทำหน้าเข้า เธอกำลังจะแต่งงานนะไม่ใช่ไปตายย" ขนมจีนว่าหลังจากฟางเล่าจบ
"ก็ฉันไม่ได้เขานี่จีน "ฟางว่า
"ก็ไม่ต้องแต่ง"ขนมจีนว่าพลางข้นน้ำในแก้วเล่น
"ถ้าเป็นงั้นได้ก็ดีสิ แต่นี่ไม่ได้จีนก็รู้"
"เฮ้อๆๆๆๆๆ ทำเอาคนสวยกลุ้มด้วยเลย"ชนมจีนว่าพลางกุมขมับ
"เอ่อ ขอโทษนะฟาง"โทโมะเดินเข้ามาทัก
"โทโมะ กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่"ฟางเรียกชื่อว่าที่เจ้าบ่าว
"คุณพ่อให้มารับฟางไปดูชุดแต่งงานนะ"โทโมะเอ่ยเรียบเฉย
"อ่อ..คือ"ฟางกันไปขอความช่วยเหลือ จากขนมจีน
"ฟางไปเถอะ เด๋วขนมจีนจะกลับล่ะ งั้นไปล่ะ"ขนมจีนรีบชิงทันที
"ยัยจีน ยัยเพื่อนบ้า"ฟางเอ่ยตามหลังเพื่อนอย่างเค็นเขี้ยว
"เอ่อ เด๋วรอแปบนะฟางไปเปลี่ยนชุดก่อน" ฟางบอก โทโมะพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปนั้งรอ
"นี่เราต้องแต่งงานกับคนแบบนี้หรือเนี่ย"ฟางหันหลังมองก่อนจะบ่นออกมา แล้ววิ่งขึ้นห้อง
"ทำไมฟางถึงยอมแต่งงานกับโมะ" โทโมะเริ่มคุยหลังจากนั้งเงียบอยู่ในรถได้นานสองนาน
"ฟางอยากช่วยพ่อนะ โทโมะก็รู้ว่าบริษัทของฟางกำลังจะล้มละลาย"
"อย่างงี้นี่เอง"โทโมะว่าก่อนที่รถจะเงียบอีกครั้ง
"แล้วโทโมะล่ะทำไมถึงยอมแต่งงานกับฟางในเมื่อ.."ฟางเอายถาม
"ทำตามคำสั้งแม่นะ"
"หือ?"ฟางหันมอง
"ฟางก็รู้นี้ ว่าโมะรักแม่มากขนาดไหน"ฟางพยักหน้ารับ เธอกับโทโมะเป็นเพื่อนที่เคยเล่นด้วยกันตอนเล็กๆก็จะมาแยกย้ายตอนโทโมะต้องไปเรียนที่ญี่ปุ่น
"โมะดูเปลี่ยนไปเยอะเลยเนาะ"ฟางพยายามชวนคุย
"เย็นชา เงียบครึม ใช่ไหม"โทโมะเอนหน้ามา
"ใช่ เพราะข่าวครั้งนั้นใช่ไหม"ฟางถามพลางลอบมองหน้าชายหนุ่ม
"อื้ม ใช่"โทโมะเงียบก่อนจะเอ่ย
"ไม่เป็นอะไรนะ ฟางรู้ว่าโมะไม่ใช่คนแบบนั้น"ฟางเอ่ยปลอบ
"ขอบใจมากนะฟาง"โทโมะหันมา
"ไม่เป็นเราเพื่อนกันนี่"ฟางว่าพลางตบบ่าเพื่อน
"ตบถึงด้วยตัวเล็กนิดเดียว"โทโมะแซว
"โทโมะ!!" ฟางว่าทำหน้าเขียวใส่ทำให้ชายหนุ่มหัวเราะลั่นรถก่อนที่มิตรภาพที่หายไปจะเริ่มกลับมา
มาต่อให้แล้ววววว น่าาาา อย่างอนกันนะจ๊ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
