HangBoy ให้หัวใจตามเธอ

ณ โรงเรียนชายล้วน

"วันนี้ทำไมคนเยอะจังเลยวะไอแม็ค เบียดๆเข้าไปดิ๊"ไอคนขี้บ่นเมื่อกี้ คือ ต้นสน แล้วมันก็กำลังใช้ผมเป็นกองหน้าแหวกผ่าน ผู้คนทั้งโรงอาหาร ซึ่งวันนี้คนเยอะเกินไป ไม่สิ เยอะผิดปกติ "โอ๊ยย!!ไอ้สนแกจะผลักฉันทำไมเนี่ย นี่เดินไม่ได้ละโว้ยยย!!" คนเยอะแบบนี้ผมเริ่มรู้สึก เวียนหัวแล้วละ และอยากอาเจียนมันตรงนนี้ด้วย"อัวะ!!" 

"เชี้ยแม็ค เป็นไรไปวะ ไปอ้วกใส่จานรุ่นพี่ว่านทำไมวะ" รุ่นพี่อะไรผมไม่รู้จักหรอก รู้แต่ตอนนี้มึนหัวมากจริงๆ ทำไมโลกมันหมุนๆละ มองหน้าสนแล้วทำไมมันมีหลายหน้าจัง "แม็ค เฮ้ยๆแม็ค" นั่นคือเสียงสุดท้ายที่ผมได้ยิน ......

 "ชื่อสนใช่ไหมเราอ่ะ"

"ครับ "

"นายไปเถอะ เดี๋ยวฉันดูเขาเอง"

"แต่รุ่นพี่ครับ รุ่นพี่จะไม่ทำอะไรเขาใช่ไหมครับ"

"แล้วฉันจะทำอะไรกับคนป่วยได้ ออกไปได้แล้ว" เสร็จการสนทนาของสองคนนั่นแหละ ผมจึงลืมตาขึ้นมาความงง 

"ระ..ระ..รุ่นพี่มาทำอะไรที่นี่ครับ" ผมถามด้วยความตกใจสุดขีด รุ่นพี่จะเล่นงานเราหรือป่าวน้าา??

"มาซักผ้า"

"ตอบดีๆสิครับรุ่นพี่" -0-

"ก็มาเฝ้านายไง จะให้ฉันมาฆ่านายรึไง" ฮะ!! ซวยแล้วไงมาเฝ้าถึงที่ เราตายแน่เลย.ไอสนไปไหนเนี่ย!!อ

"อะไรกัน กลัวฉันขนาดนั้นเลยหรอ ฉันไม่ได้จะมาเล่นงานนายหรอก" 

"จริงหรอครับรุ่นพี่ รุ่นพี่น่ารักที่สุดเลยอ่ะ"แล้วผมก็เผลอเข้าไปกอดรุ่นพี่

"อ๊ะ!! เอ่ออ..ผมขอโทษนะครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ".อะไรกันเนี่ย บ้าเอ๊ย>/<

"เอ่อ..เออไปหาอะไรกินข้างนอกดีกว่า นี่ก็เลิกเรียนแล้วล่ะ" ทำไมใบหน้าเขาไม่รู้สึกอะไร จากอาการเมื่อกี้เลยล่ะ หรือเราคิดอะไรอยู่เนี่ย ตายแล้วๆ ไม่นะๆ"แต่ว่าผมเอ่อ....."

"นายก็ยังไม่กินนี่ งั้นไปกินกับฉันเถอะ" ผมก็อยากไปนะแต่ผมมีธุระต้องทำ

"แต่ว่าผมปวดฉี่อ่า พี่รอผมก่อนนะแปปนึง" นี่แหละ

ธุระผม แบบว่ามันมากะทันหันเกินไป

"เสร็จแล้วก็ไปเถอะ ฉันหิวจะแย่" แล้วเขาก็กุมมือผมแล้วพาวิ่งออกนอกโรงเรียน