Fic infinite myungjong MY SPECIAL LOVE
เขียนโดย 
อันยองนะ
วันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.20 น.
แก้ไขเมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2557 15.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) My special love 1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความMy special love 1
" นายจะตามฉันมาทำไม " ซองจงเอ่ยขึ้นในขณะที่กำลังเดินอยู่ และหยุดลงเมื่อคนที่เขา
พูดด้วยยังไม่หยุดเดินตามเขา
"นายจะมาซ้ำเติมฉันอิกหรือไง " ซองจงเอ่ยต่อก่อนจะยืนกอดอกมองหน้าไอ้
กะล่อนที่ตอนนี้กำลังกวนประสาทเขาอยู่
" ประกาศ นักเรียน คิม มยองซู และ อี ซองจง ไปพบคุณครูที่ห้องปกครองค่ะ "
สิ้นเสียงประกาศ ซองจงหน้าเสียก่อนจะสบถด้วยควาโมโห แล้วรีบเดินไปที่ห้องปกครองใน
ระหว่างทางซองจงคงมัวแต่โกรธอยู่จึงมองไม่เห็นเปลือกกล้วยที่ตกอยู่ที่พื้น จนเขาไป
เหยียบมันเข้า
" โอ้ยย!!! " เสียงร้องของซองจงดังขึ้น มยองซูที่เดินตามหลังมารีบวิ่งเข้าช่วย
ประคองร่างเล็กที่ก้นจ้ำเม้าอยู๋
" เจ็บตรงไหนมั้ย " มยองซุเอ่ยถามร่างเล็กขณะประคองมานั่งที่เก้าอี้ริมทาง
" ข้...ข้อเท้า เจ็บมาก " มยองซุจัดแจงถอดรองเท้าของอิกคนพบว่าเป็นรอยเขียวช้ำ
ขึ้น
" นายคงเดินไม่ไหวแน่เลย งั้นขี่หลังฉันละกัน " มยองซุยื่นข้อเสนอก่อนจะย่อตัวให้
อีกคนขึ้น ซองจงค่อยๆเดินมาอย่างทุลักทุเลก่อนจะนั่งบนหลังของอีกคน
" นายก็ตัวหนักเหมือนกันนะ " มยองซูอดแซวคนตัวเล็กไม่ได้
ณ ห้องปกครอง
ครูหน้าโหดอย่างกับโจรห้าร้อยนั่งอยู่ที่โต๊ะพร้อมกับไม้เรียวอันยาว กำลังนั่งมองเด็ก
สองคนตรงหน้าที่โดดเรียน
" นายสองคนโดดฝรั่งเศสใช่มั้ย " ครูหน้าโหดเอ่ยขึ้น มยองซูและซองจงะพยักหน้า
ยอมรับผิด
" งั้นพวกนายไปทำความสะอาดเป็นการลงโทษ " ครูหน้าโหดเอ่ยขึ้นอิกครั้ง ก่อน
จะเดินไปที่ประตูแล้วเปิดมันออก " อ่อ ที่โรงยิ้มร้าง ให้เวลาสามวันนะ "
" น่าเบื่อที่สุด ชิ! " ซองจงจิ๊ปากอย่างไม่พอใจก่อนที่จะนั่งกอดอกไว้ทุกข์ให้ตัวเอง
" ดีนะที่ฉันตามนายมาด้วย ไม่งั้นนายคงได้โดนทำความสะอาดคนเดียวแน่ "
มยองซูเอ่ยขึ้นก่อนจะยิ้มออกมา
" ฉันขอร้องนายหรอ " ซองจงไช้หางตามองมยองซูก่อนที่จะลุกเดินกะเผกๆไปที่
ประตู ทำไมประตูมันเปิดยากขนดนี้นะ ซองจงพยายามที่จะเปิดมันแต่ก็ไม่สำเร็ง มยองซู
เดินออกมาช้าแล้วดันประตูให้เปิดออก
" หัดกินให้เยอะๆหน่อยนะ ตอนเย็นเจอกันนะ " มยองซูพูดจบก็เดินออกไป
" อ่อ ฉันหวังว่านายจะไปคนเดียวได้นะ " มยองซูมันก็แค่โรงยิมร้างทำไมฉันจะไปคนเดียว
ไม่ได้ เดี๋ยวนะ โรงยิมร้าง โอ้แม่เจ้า!! โรงยิมที่ขึ้นชื่อว่าผีดุนะหรอ
18.00 น.
หลังจากที่ทั้งสองได้ตกลงกันว่าจะมาทำความสะอาดกันตอนหลังเลิกเรียน ซองจงที่
กำลังเดินก้มหน้าก้มตาโดยไม่มองทางแม้แต่นิดเดียว เขาเดินแบบนั้มาเรื่อยๆ ก่อนที่เขาจะ
หยุดเดินแล้วค่อยๆมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้า โรงยิมที่สร้างด้วยไม่ที่ทาสีฟ้าอ่อน หลังคาที่มุง
ด้วยสังกะสีที่หลุดล่อน บนพื้นมีเศษขยะและใบไม้เต็มไปหมด โรงยิมมี 2 ชั้น ชั้นอรกกลาย
เป็นที่รวมของเหล่าบรรดาชขยะจากทั่วทุกสารทิศมารวมไว้ทีนี่ ส่วนชั้นสองเป็นสนาม
วอลเล่ย์ เก่า ซองจงค่อยๆเดินไปอย่างช้าๆก่อนจะมองดูบรรยากาศรอบๆ ลมอ่อนๆ ที่พัด
ผ่านต้นคอขาวๆของซองจงไปทำเอาเจ้าตังถึงกับสะดุ้ง
" ผมแค่มาทำความสะอาดนะครับ ไท่ได้ตั้งใจจะมารบกวน " ซองจงเอ่ยขึ้น
ท่ามกลางความเงียบพลางยกมือไหว้ไปด้วย เมื่อกล่าวขอขมาต่างๆนาๆเสร็จแล้ว ซองจงจึง
ค่อยเริ่มกวาดขยะตาก็มองหาเพื่อนอีกคนที่เขาโดนทำโทษ แต่ก็ไร้วี่แวว
นี่นายโกหกฉันหรอ มยองซู ซองจงคิดในใจก่อนจะก้มหน้ากวาดต่อไป
20.00 น.
ซองจงนั่งมองผลงานตนเองก่อจะถอนหายใจเมื่อเขาต้องทำความสะอาดชั้น 2 อีก ม
ยองซุนี่นายทำอะไรอยู่นะ
" หวัดดี ซองจง นั่งทำอะไรอยู่หรอ " ถามมาได้ว่านั่งทำอะไรนั่งตกปลามั้ง มาช้า
แล้วยังเซอะอีกสอบได้ที่หนึ่งของประเทศได้ไงเนี่ย ซองจงคิดในใจ
" นี่มันกี่โมงแล้วนายไปอยู่ไหนมา" ซองจงพูดจบก็ยื่นไม่กวาดให้มยองซูให้ไป
ทำความสะอาดชั้นสอง
" นายต้องความสะอาดชั้นที่สองทั้งหมด " พอขึ้นมาถึงซองจงก็สั่งทันที มยองซู
พยักหน้าก่อนที่จะก้มหน้าก้มตากวาด ซองจงที่นั่งมองคนตัวใหญ่ทำความสะอาดโดนไม่
ช่วยเลยแม้แต่น้อย
เฮ้อ!! เสร็จแล้วสวรรค์ประทานพรแล้ว มยองซูบอกกับตัวเองก่อนจะทิ้งไม้กวาดแลเวทรุด
ตัวลงนั่ง
" อ่ะ เช็ดเหงื่อนายซะ " มยองซูหันไปมองซองจงที่กำลังยื่นกระดาษทิชชู่ให้เขา
" ฉันกลับก่อนนะ " คนตัวเล็กพูดขึ้นก่่อนที่จะสะพายกระเป๋ากำลังจะเดิน
พรึบ
" กรี๊ด!!! " เสียงของคนตัวเล็กดังขึ้นก่อนที่มยองซูจะรับรู้ถึงความหนักที่ตักและแรงรัดที่
ต้นคอของเขา
"ไฟดับ ผีมาแน่เลย!!" คนตัวเล็กโวยวายก่อนโอบรัดต้นคอของอีกคนมากขึ้น ใกล้กันจนม
ยองซูได้กลิ่มผมของคนตัวเล็ก ทำไมมันถึงได้หอมแบบนี้นะ มยองซูอดไม่ได้ที่จะเอาจมูด
ไปสูดดมความหอมนี้
พรึบ
" ไฟมาแล้ว" คนตัวเล็กที่มองไฟด้านบนก่อนที่จะมองลงด้านล่างและพบว่าเขากำลังนั่งอยู่
บนตักของมยองซูแถมยังโอบคอเขาไว้อีกต่างหาก ซองจงลุกออกจากตักของอีกคนด้วย
ความรวดเร็ว
" โทดนะ พอดีฉันกลัวนะก็เลย...." ซองจงไม่พูดอะไรต่อแต่กลับรีบวิ่งหนีไป ซอง
จงนายเขินเป็นด้วยเหรอเนี่ย จะว่าไปนายก็น่ารักดีนะซองจงแต่ทำไมทุกคนถึงมองนายเป็น
ตัวตลกนะ มยองซู คนนี้เนี่ยแหละจะทำให้นายเป็นที่ยอมรับของทุกคนเอง
*ช่วยเม้นกันด้วยนะคะ พอดีเป็นมือใหม่คะ *
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
