พ่อบ้านปีศาจ ภาคชิเอลเป็นปีศาจ บท2 YAOI 18+

แล้วชิเอลก็หนีไปหลบซ่อนตัวในห้องเก็บของชั้นล่างอย่างรวดเร็ว เซบาสเตียนเดินตามออกมาจากห้อง เขามองหาทั่วบริเวณแล้วแต่ก็ไม่พบนายน้อยของเขาเลย

"โห หายไปเร็วมากเลยนายน้อยเนี่ย...ไปไหนของเค้าแล้วนะ "เซบาสเตียนบ่นพรางเดินตามหานายน้อยของเขาไปทั่วๆชั้นสองแต่ก็ยังหาตัวไม่พบ

"ถึงจะหนีไปซ่อนตัว แต่นายน้อยหนีผมไม่พ้นหรอกนะครับ ตราบใดที่คุณยังเป็นปีศาจอยู่ผมจับกระแสพลังปีศาจหาเอาก็ได้ง่ายนิดเดียว แต่..."เซบาสเตียนพูดพรางยิ้มกริ่ม

"ให้ผีหาให้ดีกว่า ไหนเจ้าผีลืมหลุมนั้นโผล่ออกมาทั้งที ใช้งานหน่อย หึหึหึ"เซบาสเตียนพูดพรางหลับตาลง แล้วตะโกน

"เจ๊ฮอบบี้ครับ...มานี่หน่อยครับ"เซบาสเตียนเรียกผีลืมหลุมออกมาใช้บริการ
แล้วทันใดช่ายร่างโปร่งใสในชุดหนุ่มอังกฤษโบราณ500ปีปรากฏตัวออกมาตรงหน้าพ่อบ้านหนุ่ม

"ว่าไงจ๊ะเซบบี้ มายฮันนี่"ผีโผล่มาตรงหน้าก็พูดคำเลี่ยนๆออกมาเลย เซบาสเตียนชินแล้วเลยไม่รู้สึกอะไร

"ผมมีเรื่องอยากให้เจ๊ช่วยหน่อยครับ "เซบาสเตียนพูดยิ้มๆ ผีลืมหลุมมองดูพ่อบ้านหนุ่มด้วยความหลงไหลในรอบยิ้มนั้น

"ได้สิจ๊ะ มายฮันนี่...อยากให้เจ๊ช่วยอะไรล่ะว่ามาเลย เพื่อเซบบี้แล้ว เจ๊ยอมทำทุกอย่าง"ผีลืมหลุมพูดจาเลี่ยนๆออกมาอีกเช่นเคย

"ผมอยากให้เจ๊ช่วยตามหานายน้อยของผมหน่อยน่ะครับ ไม่รู้หนีไปหลบซ่อนอยู่ที่ไหน อยากให้ช่วยไล่ต้อนเขาออกมาให้หน่อย ผมมีเรื่องจะต้องสะสางกับเด็กคนนั้นน่ะครับ"เซบาสเตียนพูดยิ้มๆ

"โอ้เยส เยส ได้ฮ่ะ เดี๋ยวเจ๊จัดให้ มายฮันนี่"ผีลืมหลุมโอบกอดเซบาสเตียนทีหนึ่งก่อนแล้วจากนั้นก็หายตัวไปทันที ส่วนเซบาสเตียนทำท่าขนลุกที่โดนอ้อมกอดนรกไปเมื่อครู่ เขารู้สึกเหมือนกับโดนน้ำแข็งขั้วโลกห่อหุ้มตัวไว้

"บรึ๋ยยยย ขนลุก"เซบาสเตียนสะบัดตัวพรางเอามือลูบแขนไปมาเร็วๆ เพราะตอนนี้ขนแขนของเขากำลังแสตนอัพ แล้วหลายนาทีต่อมาก็ได้ยืนเสียงชิเอลร้องโวยลั่นพรางวิ่งออกมาจากห้องเก็บของ

"ว๊ากกกก อย่านะ อย่าทำอะไรผม!!!!!"ชิเอลร้องลั่นพรางวิ่งหนีมาทางที่เซบาสเตียนอยู่ เขาโดนผีไล่ต้อนให้ออกมาเผชิญหน้ากับพ่อบ้านปีศาจ 
ทันทีที่เซบาสเตียนเห็นชิเอลออกมาก็หายตัววับไปคว้าตะครุบตัวเด็กหนุ่มไว้ทันที

"หนีผมไม่พ้นหรอกนะนายน้อย มานี่เลย !!"เซบาสเตียนเข้าสู่โหมดโหดลากตัวชิเอลขึ้นบันไดมาที่ชั้นสามอย่างรวดเร็ว

"ปล่อยนะเซบาสเตียน ฉันไม่อยากโดนขังให้อยู่กับผี ปล่อย..นี่คือ..อุ๊บ"ชิเอลพูดยังไม่ทันจบก็ถูกเซบาสเตียนเอามือปิดปากไว้ทันทีเพราะรู้ว่านายน้อยจะใช้ตาขวาบงการเขา

"ไม่ยอมให้พูดออกคำสั่งได้หรอก นายน้อยผิดเองนะที่ทำบ้านผมเละ แล้วนี่ไม่คิดจะมารับผิดชอบในสิ่งที่ตนเองทำไว้หรือครับ"เซบาสเตียนพูดเสียงดุ

"แล้วจะให้ฉันทำอะไร ฉันไม่ยอมอยู่กับผีหรอกนะ ไม่เอา"ชิเอลดันมือของเซบาสเตียนออกเพื่อที่จะพูดต่อ พรางส่ายหน้ารัวๆอย่างขวัญผวา

"ไม่อยากอยู่กับผี ก็ต้องไปจัดการเก็บกวาดห้องให้ผมใหม่เดี๋ยวนี้เลย เมื่อวานผมอุตส่าห์จัดไว้ซะดิบดี ไปจัดการทำให้เรียบร้อยเหมือนเดิมเลยนะครับ ถ้าไม่ทำละก็ผมจับไปขังกับเจ๊ฮอบบี้จริงๆนะ แล้วอย่ามาหาว่าผมโหดนะ" เซบาสเตียนพูดเสียงเสียงที่สุดัน ดวงตาเชือดเฉือนไร้ความปราณี 

"ไม่!!! เรื่องอะไรที่ขุนนางอย่างฉันจะต้องไปทำความสะอาดอีก ฉันไม่ทำ!!! "ชิเอลตะวาดใส่อย่างดื้อดึง ดวงตาแดงฉานต่อต้านเซบาสเตียน

"อ้อ ไม่ทำใช่มัย ได้!!!เราได้เห็นดีกันแน่นายน้อย มานี่เลย ผมจะฝากคุณไว้กับเจ๊ฮอบบิ้นสักคืน"เซบาสเตียนเข้าสู่โหมดดรากไซด์ ชิเอลถึงกับเบิกตากว้างอย่างตื่นตระหนก
แล้ววินาทีต่อมาชิเอลก็ถูกเซบาสเตียนอุ้มพาดบ่า เด็กหนุ่มพยายามดิ้นรนอย่างอับจนหนทางแต่ไม่อาจหลีกหนีพ่อบ้านจอมโหดในตอนนี้ได้เลย

"ว้ากกกก !!!!!ปล่อยฉันนะเซบาสเตียน ปล่อย !!!! ไม่เอา..ฉันไม่อยากอยู่กับผีกระเทย ม่ายยยย"ชิเอลร้องลั่น ดิ้นพราดๆหน้าซีดเผือด เหงื่อแตกพลั่ก รู้สึกกลัวที่จะถูกเซบาสเตียนพาไปสู่แดนประหาร

"นี่...ปล่อยฉันไปเถอะเซบาสเตียน"ชิเอลพูดเสียงอ่อยๆ เขาดิ้นจนเหนื่อยจึงพยายามประนีประนอมกับพ่อบ้านหนุ่มให้ปล่อยเขา ในระหว่างที่เขากำลังถูกพ่อบ้านหนุ่มอุ้มพาดบ่าพาขึ้นบันไดไปที่ชั้นสาม

"ไม่ขอรับ จนกว่าคุณจะรับผิดชอบ"เซบาสเตียนปฏิเสธเสียงแข็ง ใจจริงเขาอยากจะตีเด็กคนนี้ด้วยซ้ำ แต่ให้อยู่กับผีกระเทยก็น่ากลัวไม่แพ้กัน

"ปล่อยฉันไปเถอะนะ ฉันไม่อยากถูกขัง น้าเซบาสเตียน ขอร้องล่ะ"ชิเอลใช้ไม้อ่อน เริ่มอ้อนวอนแล้ว 

"ถึงอ้อนก็ไม่ใจอ่อนขอรับ แต่..ผมจะให้โอกาสก็ได้"เซบาสเตียนพูดพรางปล่อยตัวชิเอลลงยืน ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ระเบียงทางเดินชั้นสามเรียบร้อยแล้ว

"ตอบผมมาว่านายน้อยจะจัดเก็บห้องให้ผมใหม่หรือเปล่า"เซบาสเตียนพูดเสียงเรียบอย่างใจเย็น ชิเอลก้มหน้า ใจจริงเขาก็รู้สึกผิดที่ทำตัวไม่ดีแต่จะให้เขาทำคนเดียวน่ะเหรอ ห้องตั้งหลายห้อง ทำวันเดียวจะเสร็จเหรอ

"ฉัน....เอ่อ.."ชิเอลพูดเสียงอ่อยๆพรางก้มหน้านิ่งไม่พูดอะไรต่อเซบาสเตียนรอคอยว่านายน้อยจะบอกเขาว่าอย่างไร แต่พอเห้นว่าไม่ยอมพูดต่อเซบาสเตียนจึงพูดกระตุ้น

"ว่าไงล่ะครับ!!!"จู่ๆเซบาสเตียนก็ตวาดใส่ ชิเอลถึงกับสะดุ้งตกใจ

"จะให้ฉันทำคนเดียวเหรอ นายไม่คิดจะช่วยฉันบ้างเหรอ ห้องเยอะแยะขนาดนั้นฉันทำคนเดียวไม่ไหวหรอก นี่ก็จะเย็นแล้วด้วย แล้ว..วันนี้ฉันเหนื่อยมาทั้งวันแล้วนะ"ชิเอลบอกเสียงอ่อยๆพรางเบือนหน้าหลบเซบาสเตียน

"เหนื่อยมาทั้งวัน!!! เพราะนายน้อยมัวแต่ซนน่ะสิใช่มัยขอรับ !!! ผมไม่นึกเลยนะว่าคุณจะมักง่ายขนาดนี้ รื้อออกมาแล้วแทนที่จะเก็บเข้าที่ให้เรียบร้อย กลับเอามากองๆไว้ รอให้ใครมาเก็บกันครับ ให้ผมงั้นเหรอ !!!" เซบาสเตียนขึ้นเสียงอย่างดุดัน ชิเอลสะดุ้ง

"ขอโทษ"ชิเอลก้มหัวให้เซบาสเตียนอย่างรู้สึกผิด

"ขอโทษอย่างเดียวหรือครับ แล้วเรื่องจัดห้องของผมล่ะ จะเอายังไงล่ะครับ"เซบาสเตียนไล่เบี้ยหนักเข้าไปอีก ยังไงวันนี้ต้องให้นายน้อยรับผิดชอบให้ได้

"ทำวันอื่นได้มัย วันนี้ฉันเหนื่อยจริงๆนะ"ชิเอลพยายามประนีประนอมอีกครั้ง

"เหนื่อยหรือครับ งั้นคืนนี้นอนที่ชั้นสามแล้วกันนะครับ เดี๋ยวผมจะให้เจ๊ฮอบบิ้นมาดูแลคุณเอง ส่วนผมจะไปจัดการเก็บกวาดซากที่คุณทำไว้เองก็ได้" เซบาสเตียนพูดพรางคว้าแขนชิเอลลากไปยังห้องนอนเก่าของเขาสมัยเด็กที่ชิเอลทำรกเอาไว้ เพื่อลงโทษเด็กดื้อ

"ไม่เอาปล่อยฉันนะ นายจะขังฉันไม่ได้นะเซบาสเตียน ฉันไม่ปายยย!!!!"ชิเอลหน้าซีดเผือดเขากลัวการถูกลงโทษครั้งนี้มากเลยทีเดียว ถ้าให้นอนในห้องรกๆยังพอทน แต่ถึงขนาดเอาผีกระเทยมานั่งเฝ้านี่เขาทนไม่ได้จริงๆ

"ปล่อย!!!"ชิเอลตวาดใส่พรางสบัดมือให้หลุดจากการจับกุมดึงลากของพ่อบ้านปีศาจให้ได้แต่แรงของเซบาสเตียนมีมากมายมหาศาจเลย ยิ่งตอนที่กำลังโกรธเข้าสู่โหมดดาร์กไซด์ด้วยแล้วไม่อาจขัดขืนได้จริงๆ

หลังจากนั้นไม่กี่นาที สุดท้ายเด็กหนุ่มก็โดนลากถูลู่ถูกังมาจนถึงห้องนอนเด็กที่รกมีของวางเต็มไปหมด แล้วจากนั้นเซบาสเตียนก็ดันหลังชิเอลให้เข้าไปในห้องเด็กหนุ่มถึงกับเซหน้าคะมำ จากนั้นพ่อบ้านหนุ่มก็ปิดประตูแล้วล๊อกคล้องด้วยโซ่ขังเลย

"เซบาสเตียน!!! ปล่อยฉันออกไปเดี๋ยวนี้นะ เจ้าบ้า ไอ้ปีศาจใจร้าย ใจคอนายจะให้ฉันอยู่กับผีจริงๆเหรอ !!!"ชิเอลร้องโวยลั่นพรางทุบประตู ปังๆแล้วพยายามหมุนกลอนประตูกระชากดึงให้เปิดออกอย่างเสียขวัญ

"เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะเซบาสเตียน ปล่อยฉันออกไป อย่าขังฉันไว้แบบนี้ "ชิเอลตะโกนพรางทุบประตูปังๆ

"เจ๊ฮอบบี้ครับ"เซบาสเตียนหยุดยืนอยู่หน้าประตูที่กักขังนายน้อยไว้แล้วเรียกหาผีลืมหลุม

"ว่าไงฮ้า พ่อยอดขมองอิ่มของเจ๊"ผีมาปรากฏตัวทันทีเมื่อถูกพ่อบ้านปีศาจเรียก

"คืนนี้ฝากดูแลนายน้อยของผมด้วยนะครับ"เซบาสเตียนบอกเสียงเรียบ

"ได้ฮ้า เจ๊จะดูแลให้อย่างดีเลย"ผีพูดอย่างอารมณ์ดี

"แล้วเซบบี้จะไปไหนเหรอจ๊ะ ใจจริงข้าอยากอยู่ดูแลเจ้ามากกว่านะ มายฮันนี" ผีถามอย่างสงสัย

"หึหึเปล่าหรอกไม่ได้ไปไหน แค่ทำโทษเด็กดื้อนิดหน่อย ฝากเจ๊ช่วยเกลี้ยกล่อมให้นายน้อยจัดเก็บห้องของผมทีนะครับ แล้วก็...อย่ากินเขาล่ะ 

"เซบาสเตียนพูดยิ้มๆ

"แหมๆเด็กคนนั้นไม่ใช่สเปกเจ๊หรอก วางใจเถอะ เจ๊จะกินก็แต่เจ้าเท่านั้นล่ะเซบบี้"ผีลืมหลุดพูดพรางเหล่ตามองพ่อบ้านหนุ่มตาหวานหยดย้อย จนเซบาสเตียนถึงกับขนลุกซู่เลย

"อึ้ย..พอเลย เจ้าผีลืมหลุม เดี่ยวพ่อตามหมอผีมาปราบเลย.. ยังไงก็ฝากด้วยล่ะ ผมขอตัวไปทำงานก่อน" เซบาสเตียนพูดพรางทำหน้าดุ แล้วเขาก็หายตัวไปทันที เพื่อไปจัดการซากที่นายน้อยทำไว้ให้เสร็จก่อนค่ำ

"แหมเวลาทำหน้าดุดันแบบนี้ยิ่งเซ็กซี่เร้าใจเจ๊เข้าไปใหญ่เลย มายฮันนี่ อ๊าาาา"เจ้าผีลืมหลุมทำท่ากระดี๊กระด๊า จากนั้นก็หายตัวไปทำหน้าที่ตนเอง คือเฝ้าชิเอลและบังคับให้ทำงาน