รักของเรา...NOT Love U

9.6

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.23 น.

  27 ตอน
  213 วิจารณ์
  42.51K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

21) 21: รักเธอคนเดียว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

" พี่ป๊อป .... " แก้ววิ่งเข้าไปกอดพี่ชายหลังจากที่พวกของโทโมะกลับไป ป๊อปปี้กอดตอบน้องสาวอย่าเจ็บใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรนะ ไม่เป้นไร " ป๊อปปี้ลูบผมน้องสาวอย่างอ่อนโยน เขารับรู้ได้ว่าน้องสาวที่ร่าเริงของเขาตอนนี้มีแต่ความเศร้า มีแต่รอยแผลที่ถูกสร้างมาจากศัตรูของเขา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฮึกฮือออ แก้วเกลียดเขา ฮือออ " แก้วกอดป๊อปปี้แน่น เขื่อนมอง2 พี่น้องที่ยืนกอดกันกลม ก็อดจะเศร้าตามไปด้วยไม่ได้ เมื่อนึกถึงเหตุการ์ณที่เพิ่งจะผ่านไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

บ้านไทยานนท์

 

 

 

 

 

 

 

 

" คุณหนู!! " เสียงของหญิงวัยกลางคนที่เดินออกมาจากครัว เรียกชื่อหญิงสาวที่เธอคิดถึงและไม่เจอมาหลายวัน ก่อนจะเดินเข้าไปปโอบกอดด้วยความคิดถึง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"คุณหนูเป็นอย่างไรบ้างคะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฟางไม่เป็นอะไรแล้วคะ " ฟางยิ้มหลังจากคลายกอดนมแจ่ง ก่อนจะหันไปมองโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฟย์ว่าพี่ฟางไปพักก่อนดีกว่าเนาะ! ไปคะเฟย์พาพี่ฟางไปนะ" เฟย์จับจูงมือพี่สาวเดินขึ้นไปชั้นบนของบ้านทันทีก่อนที่จะได้เสียงแย้งจากพี่สาว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" .........." หญิงสาวเดินเข้ามาภายในห้องของตัวเอง ที่ไม่ได้นอนไปหลายวัน กลิ่นหอมของดอกไม้อบอวนอยู่ภายในห้อง ดอกไม้ที่เธอชอบ ถูกจัดเรียงรายอยุ่เต็มแจกันที่มีในห้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" พี่โมะเขาให้คนเอามาเปลี่ยนทุกวันเลยนะ พี่โมะบอกว่าสักวันพี่ฟางจะต้องกลับมาหาพวกมัน" ฟางยิ้มบางๆก่อนจะเดินไปหยิบดอกไม้ออกจากแจกันแล้วเอาขึ้นมาสูดความหอมของมัน อย่างโหยหา ก่อนที่รอยยิ้มของสาวหวานจะต้องค่อยๆคลายหายไปเมื่อนึกถึงเหตูการ์ณที่ผ่านมาเมื่อหลายวันก่อน ความรู้สึกผิด ความสับสน ปะทังเข้ามาจนเธอไม่รู้จะทำยังไง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"........" ภายในห้องนอน ของสาวหวานตอนนี้ปกคลุมไปด้วยความเงียบ มีเพียงเสียงลมหายใจของคนสองคนที่อยู่ในห้อง โทโมะที่เดินตาม2 สาวเข้ามา ก่อนที่เฟย์จะเดินออกไปเงียบๆๆ เลยปล่อยที่จะให้โทโมะและฟางอยู่ด้วยกัน ชายหนุ่มค่อยๆเดินเข้าไปโอบกอดหญิงสาวจากด้านหลัง ด้วยความคิดถึง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เป็นอะไรหรือเปล่า" เสียงอบอุ่นและอ่อนโยน ที่ดังขึ้นอย่างแผ่วเบาแต่มันกลับดังก้องไปพอที่เธอจะได้ยิน เพราะตอนนี้เธอกับเขาใกล้กนเหลือเกิน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ........"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อย่าเงียบเลยนะคนดี " โทโมะกระฉับกอดฟางแน่นกว่าเดิม มันยิ่งทำให้หญิงสาวเริ่มร้องไห้หนักกว่าเดิม ยิ่งชายหนุ่มแสดงว่ารักและห่วงเธอมากเท่าไร ความรู้สึกผิดก็ยิ่งเข้ามากัดกินใยหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฟางไม่ใช่คนดีหรอกนะโมะ" ฟางพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ใครบอก ฟางคือผู้หญิงที่ดีที่สุด สำหรับโมะนะ" โทโมะคลายกอดและจับตัวหญิงสาวให้หมุนกลับมาหาเขาก่อนจะบรรจงเช็ดน้ำตาให้หญิงสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่..ฮึกฮืออ" ฟางส่ายหน้าทั้งน้ำตา ก่อนจะถอยออกจากโทโมะ ชายหนุ่มรีบดึงฟางเข้าไปกอด หญิงสาวปล่อยโฮ กอดชายหนุ่มแน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เลิกคิดแบบนั้นนะฟาง... ทั้งชีวิตของโมะ คือของนะ เลิกร้องไห้เถอะ โมะจะบ้าตายเพราะน้ำตาของฟางนะ" โทโมะพูดดแล้วลูบหลังฟาง ฟางหัวเราะเล็กน้อยก่อนจะทุบหลังชายหนุ่ม แล้วคลายกอด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" โมะ... ฟางกับคุณป๊อป เคยเป็นอะไรกันหรือเปล่า?" หญิงสาวคลายกอดแล้วถามโทโมะอย่าจริงจัง โทโมะปล่อยมือจากหญิงสาวแล้วเดินไปที่เตียง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ทำไมถึงถามแบบนั้นละ "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ก็เขาพูดเหมือนรู้จักกับฟาง พูดเหมือนเค้ารักฟาง" ฟางเดินเข้ามาพูดกับโทโมะ ชายหนุ่มหัวเราะเมื่อได้ยินคำพุดของหญิง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" รักหรอ?? ถ้ามันรัก มันคงไม่ทำแบบนั้นกับฟาง" โทโมะพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เค้ามาทำลายงานแต่งงานของเรา แล้วฟางกับเขาไม่สิฟางเคยรักเขาใช่ไหม" หญิงสาวพูดขึ้นมาอีกครั้งหลังจากที่เงียบไปนาน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฟาง..." โทโมะหันมามองหน้าสาวหวานข้างกาย ที่เหม่อมองไปนอกหน้าต่างอย่างว่างเปล่า 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ขอบคุณนะโมะ ที่รักฟางและอยู่กับฟาง" หญิงสาวหันมายิ้มให้ชายหนุ่มก่อนน้ำตาจะไหล

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เพราะว่ารักไง โมะรักฟางนะไม่ว่าฟางจะเป็นยังไง" โทโมะพูดก่อนจะจูบที่หน้าผากมนของหญิงสาวอย่างอ่อนโยน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ขอบคุณนะ" หญิงสาวมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างจริงใจ ขอบคุณที่อย่างน้อย ฟ้าก็ยังประธานเทวดาที่คอยมาดูแลเธอ นอกจากที่จะมีซาตานอย่างผู้ชายคนนั้น 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"โทโมะ..." ฟาง เรียกชายหนุ่มที่เอาแต่นอนกอดเธอ ไม่ยอมปล่อยไปไหน ชายหนุ่มเจ้าของชื่อ สบตากับหญิงสาวในอ้อมกอด 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หืม?? "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไปขอโทษแก้วเถอะนะ"  ฟางพูดแล้วสบตากับโทโมะอย่าจริงจัง ชายหนุ่นเบือนหน้าหนี 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ทำไมต้องขอโทษ" โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฟางรู้นะว่าโมะทำอะไรกับแก้วไปบ้าง..เธอไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้เลยนะโมะ เป็นไปได้ฟางคิดว่า..."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แก้วเค้าอาจจะเหมาะที่จะดูแลโมะมากกว่าฟาง" ฟางพูดแล้วก้มหน้าอยู่ในแผงอกของชายหนุ่ม โทโมะมองคนในอ้อมกอด ก่อนจะกระฉับกอดแน่น เมื่อรู้ได้ว่าหญิงสาวเริ่มเศร้า 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่มีใคร ที่จะดูแลโมะได้ดีเท่าฟาง ผู้หญิงคนนั้นก็แค่หมากตัวหนึ่งเท่านั้น แต่ฟางคือตัวจริงและจะเป็นทุกอย่างของโมะนะ เลิกคิดถึงคนอื่นสักที " โ?โมะพูก ก่อนจะกอดฟางแล้วหลับตาลง เพื่อตัดปัญหา ฟางถอนหายใจ ก่อนจะหลับตามชายหนุ่มไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 สวัสดี ยังมีคนอ่านไหม55 มาอัพละนะ มาเม้นบ้างจิ ฝากเรื่องใหม่อีก2เรื่องด้วยนะ!!! จุ๊ฟฟ 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา