รักครั้งใหม่ของยัยนักข่าวและนายซุปตาร์

เฮ้อ เฮ้อ  โทโมะ ถอนหายใจหลายครั้ง จนผู้จักการสงสัยว่า ดาราในสังกัดของเขาเป็นอะไร

 

 

 

"โทโมะ เป็นอะไรหรือเปล่า"  ผู้จัดการที่สงสัย จนทนไม่ไหวเลยต้องถามออกไป

 

 

 

 

"ผะ ผม ไม่เป็นอะไรครับ"  

 

 

 

 

"มีอะไรก็บอกพี่ได้นะ ยังไงนายก็น้อง " 

 

 

 

 

"ขอบคุณนะครับ แต่ไม่มีอะไรจริงๆ"

 

 

 

 

 

 

 

สถานที่ ที่จะแถลงข่าว

 

 

 

 

แก้ว

 

 

 

 

"มาถึงซะที นั่งรถมาตั้งไกล"  ฟางบ่นออกมา หลังจากที่นั่งรถมานาน 

 

 

 

 

"แกก็อย่าบ่นมาก มาถึงแล้วหนิ"  แก้วบ่นฟาง " ชิ แกก็พูดได้หนิ"  ฟางเบ้ปากนิดๆ แล้วเดินแบบไม่รอแก้ว

 

 

 

 

"ฟาง ฟาง รอด้วย"  แก้วก็รีบเดินตามฟาง

 

 

 

 

"แก้ว ห้องน้ำไปทางไหน"  ฟางหยุด เดิน แล้วหันมาถามแก้ว

 

 

 

 

"เอิ่ม  เดินตรงไปสุดแล้วเลี้ยวซ้าย ก็ถึงแล้ว"  แก้วเอานิ้วชี้ไปตามทาง  "เอ่อ ขอบใจมากก  แล้วรออยู่ตรงนี้นะ ห้ามไปไหน" แล้วฟางก็วิ่งไปเลย

 

 

 

 

แล้วแก้วก็ไปหาเก้าอี้มานั่งเพื่อรอฟาง  เพราะแก้วรู้ว่าฟางเข้าห้องน้ำนานมาก

 

 

 

 

 

ตุบ โอ๊ย  แก้วที่หาเก้าอี้อยู่ก็ไม่ได้มองทางว่ามีใครเดินมาไหม  ก้บังเอินไปชนกับชายคนหนึ่งเข้า

 

 

 

 

"เอ่อ ขอโทษค่ะ"  แก้วขอโทษในขณะที่ยังไม่ได้หันหน้ามามองคนที่ชนอยู่ดี

 

 

 

 

"ไม่เป็นครับ" น้ำเสียงที่แสนคุ้นเคยนั้นทำให้แก้วต้องหันพรึบไปมองคนข้างหน้า แล้วผลก็คือ แก้วเจอคนที่อยากเจอที่สุดตอนนี้

 

 

 

 

"แก้ว" คนข้างหน้าพูดออกมาอย่างตกใจ ว่าคนที่อยากเจอ กลับมาอยู่ตรงหน้าสักอย่างนี้

 

 

 

 

"ขอตัวนะคะ  หมับ"  แก้วที่กำลังจะหันเดินกลับไป แต่มีมือใหญ่ มาจับไว้สะก่อน

 

 

 

 

 

โทโมะ 

 

 

 

แก้วที่กำลังจะหันเดินกลับไป แต่ผมก็คว้าแขนของแก้วไว้ก่อน  ผมไม่ยอมให้แก้วต้องนี้ผมไปแบบวันก่อนไม่ได้แล้ว 

 

 

 

 

"แก้ว คุยกับโมะก่อนได้ไหม"  ผมพูดแบบอ้อนวอนแก้ว 

 

 

 

 

"ฉันไม่มีอะไรต้องคุยกับคุณค่ะ แล้วกรุณาปล่อยมือฉันด้วย"  แก้วพูดกับผมด้วยน้ำเสียงนิ่ง ไม่แสดงอารมณ์อะไรออกมา

 

 

 

 

"ไม่  โมะจะไม่ปล่อยให้มันเป็นเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว โมะไม่ยอม " 

 

 

 

 

 

"แต่ฉันมะ  ว้ายยย "  ผมอ่ะอุ้มแก้วไปที่ข้างหลังของสถานที่แถลงข่าว เพราะว่า ที่นี่คนไม่ค่อยเยอะเท่าไร

 

 

 

 

"ถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องก็ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น"  ผมพยายามพูดด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด

 

 

 

 

 

"ฉันก็บอกกับคุณแล้วหนิ ว่าไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ"  แก้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ แล้วที่ตาใสมีน้ำคลออยู่

 

 

 

 

"แก้ว แก้วอย่าเป็นแบบนี้ได้ไหม"

 

 

 

 

 

"ก็เป็นแบบนี้คุณจะทำมะ  อุ๊บ"  น้ำเสียงหวานถูกตัดไปเพราะมีปากของคนข้างหน้ามาประทับ

 

 

 

 

 

เพลี๊ย  แก้วตบหน้าโทโมะ แล้วเดินออกไปเลย ไม่มีบทสนทนาอะไรเลย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง

 

 

 

ปึก  ฟางที่วิ่งไม่ดูทางได้ชนกลับคนแล้วค่ะ

 

 

 

 

"ขอโทษนะครับ เป็นอะไรหรือเปล่า"  คนที่ฟางชนขอโทษฟางที่ล้มลงไป

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรค่ะ ฟางตังหากที่ต้องขอโทษคุณ"  ฟางที่ล้มอยู่ก้มหัวให้คนที่ชน

 

 

 

 

"อ้าว คุณฟางเองหรอครับ"  หลังจากที่ฟางลุกขั้นมาก็เห็นหน้าของฟาง

 

 

 

 

"คุณป็อปปี้  มาทำอะไรคะ"  

 

 

 

 

"ผมมางานแถลงข่าวของเพื่อนครับ แล้วคุณฟางล่ะมาทำอะไร"

 

 

 

 

"ฟางมาเป็นเพื่อนของแก้วอ่ะค่ะ  เอ่อ ฟางขอตัวก่อนนะคะ"  ฟางทำหน้าเหยแก แล้วรีบวิ่งๆ เข้าห้องเข้า

 

 

 

 

 

"เปิ่นจริงๆ คุณฟาง  แล้วที่คุณฟางพูดถึงเพื่อนท่ชื่อแก้ว จะใช่แก้วไหมนะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์

 

 

 

 

 

"โอ๊ย ยัยแก้ว แกจะให้ฉันมาทำไมเนี่ย แล้วแกอยู่ไหน"   เฟย์ที่มางานแถลงข่าว เพราะแก้วขอร้องไว้  ก็บ่นโวยวายอยู่คนเดียวในงาน

 

 

 

 

 

"อ้าว คุณคนสวยมาด้วยหรอครับเนี่ย"  น้ำเสียงติดตลกของอีกฝ่ายทำให้เฟย์ต้องหันไปหาเจ้าขอน้ำเสียงนั่น

 

 

 

 

"ไอ้ หน้ากบ" เฟย์ที่หันไปก็เจอ เขื่อนที่ทำหน้าล้อๆอยู่

 

 

 

 

"แหม พูดแบบนี้น่าจะมาจับจูบจริงๆ"  เขื่อนพูดแล้วพลางขยับหน้าไปใหล้ๆๆเฟย์  พลัก  แต่เฟย์ก็พลักหน้าของเขื่อนแล้ววิ่งไป

 

 

 

"แหม ยัยแสบ"