The one and only รักนี้แค่เธอ

9.4

เขียนโดย pan_panther

วันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.25 น.

  11 chapter
  29 วิจารณ์
  14.61K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ความจิ้นส่วนบุคคล TK PF KF only นะคับ ไม่ชอบอย่าว่ากัน พยายามจะอัพให้บ่อยที่สุด

 

 

 

 

 

The one and only รักนี้แค่เธอ

 

 

 

 

 

 

 Chapter 8:

 

 

 

 



'พี่ป๊อป ฮีก.. ฟางขอโทษนะคะสำหรับทุกอย่าง' สาวหวานน้ำตาตกก่อนจะบอกขอโทษไม่หยุดปาก

 

 

'ไม่เป็นไรครับ พี่ว่าเราไปหาที่อื่นเงียบๆ นั่งคุยดีกว่าเนอะ' ร่างสูงบอกก่อนจะเรียกเก็บตังค์ค่าอาหารในร้าน

อาหารหรูที่สั่งมาแค่น้ำเปล่าสองแก้ว ก่อนจะพาร่างบางไปที่อื่นเพราะ เหมือนว่าเธอจะร้องไห้ดังเกินไป

 

 

 

 

        ร่างบางสาวสวยยังคงก้มหน้าก้มตาร้องไห้พร้อมกับน้ำตาที่ไหลไม่ขาดสาย ร่างสูงด้วยความเป็นสุภาพรุ

ษที่คิดว่าใครๆก็รู้ว่าเค้าหล่อ สมาร์ท รวย สุภาพ เพอร์เฟ็คไปทุกอย่างก็คงต้องมีผ้าเช็ดหน้าเหมือนพระเอกหนัง

ในละครไทยที่ต้องมาซบน้ำตานางเอกในละคร หรือนางร้ายกันแน่! แต่ที่รู้ๆร่างสูงโอบไหล่ร่างบางแล้วพาเดินไป

ที่พาร์คไม่ไกลไม่ใกล้นัก ก่อนจะพามานั่งม้าหินออน่ตรงแม่น้ำ

 

 

 

'อย่าเครียดเลยนะครับน้องฟาง เดียวไปสวยนะ' พูดพร้อมกับยิ้มในฉบับที่เค้าชอบทำ พร้อมกับลูบหัวสาวผม

ลอนไปมานั้น ทำเอาร่างบางยิ้มตามเลยทีเดียว

 

 

'คะ พี่ป๊อปแค่พี่ป๊อปสัญญาว่าจะช่วยฟาง ฟางก็โอเคแล้วเพราะฟางรู้ว่าอยู่กับพี่ป๊อป ฟางต้องไม่โดนโทโมะ

บังคับอีกแน่ๆ' ร่างบางตีหน้าเศร้า! อยากบอกว่างานนี้เธอจะเผ่าโทโมะทั้งเป็น

 

 

'ถ้ารู้และเชื่อใจพี่ ก็ยิ้มสิครับ' ป๊อปปี้บอกก่อนจะแกล้งจับแก้มร่างบางเหมือนน้องสาว แต่ร่างบางดันเอาหน้ามา

ใกล้ผิดปกติ

 

 

'พี่ป๊อปคะ....' ร่างสูงแอบงงและมึนกับการกระทำของฟางที่เหมือนฟางที่เอาหน้าเข้ามาใกล้ทุกที

 

 

'ครับ...น้องฟาง' ร่างสูงพูดได้แค่นั้นก่อนจะโดนร่างบางกอดแน่นพร้อมกับปล่อยเค้าให้เป็นปกติ

 

 

 

 

บางครั้งมันคือความรู้สึกที่ห้ามไม่ได้นะ

 

 

 

 

 

'กลับบ้านกันเหอะ ฟางจะต่อไปทำธุระต่อ' ฟางที่คลายกอดที่แอบกอดป๊อปปี้ไปเมื่อกี้ก็ชวนร่างสูงกลับบ้านเพื่อ

ไปทำธุระที่เธอจำเป็นต้องเอาตัวรอดในเกมนี้

 

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

 

     แก้วหลังจากที่ทะเลาะกับโทโมะ ร่างบางก็เดินออกมาจากร้านอาหารด้วยน้ำตาก่อนจะเดินไปที่จอดรถเพื่อจะ

ไปรับน้องชายที่โรงเรียนแม้ในใจเธออาจจะรู้สึกดีกับโทโมะ แต่เธอก็หวังดีกับพี่ป๊อปเสมอ แต่สภาพตอนนี้สิ่ง

เดียวที่เธอทำได้คือ เห็นใจเธอเอง เธอเหนื่อยมากแล้วกับการที่ต้องมาเป็นเครื่องมือของใครหลายๆคน

 

 

'น้องแก้ว...'

 

 

'พี่ป๊อป..ฮึก พี่ป๊อป...' ระหว่างที่จะเปิดประตูรถก็มีเสียงเข้มเรียกชื่อของสาวสวยก่อนที่ร่างบางจะหันไป พร้อม

กับวิ่งเข้าไปกอด เธอเหนื่อยมากที่จะคิดอะไรต่อไป แต่เพราะตลอดเวลาที่เธอท้อมีแค่เค้าคนนี้ที่เธอนึกถึงและอยู่

ข้างเธอ ถึงมันจะเป็นไปไม่ได้อีกต่อไป....

 

 

'เป็นอะไรครับเรา พี่ว่าเรามีเรื่องที่ต้องคุยนะ' พอรู้สึกตัวได้ เธอดังนั้นเธอก็รีบผลักออกจากเค้าทันที ก่อนจะ

ได้ยินประโยคนี้อีกแล้วในวันนี้คงเป็นคนที่สามได้แล้วมั้ง ก่อนจะพยักหน้าแล้วบอกให้พี่ป๊อปขี้นไปคุยบนรถของ

เธอ

 

 

'แก้ว ก่อนอื่นพี่ขอคุยเรื่องของเราก่อนนะ ก่อนจะคุยเรื่องคนอื่น' ป๊อปปี้พูดพร้อมกับจับมือร่างบางแน่น พร้อมกับ

มองใบหน้าสวยที่เค้าหลงรักมาตั้งแต่ที่เธอเข้าปีนึ่งจนถึงเมื่อคืนที่เค้าก่อเรื่อง(?) และต่อไปนี้อาจจะไม่มีคำว่า

เขากับเธออีกต่อไป

 

 

'พี่ป๊อปแก้วยังไม่อยาก ฮึก...ไม่อยากพูดถึงมัน แก้วเหนื่อย...' ร่างบางส่ายหัวไปมา ก่อนจะตกไปในโอบกอด

ของพ่อหมี อ้อมกอดที่เธอคุ้นเคยสัมผัส....

 

 

'แก้วคะแก้วแค่ฟังนะ พี่จะอธิบายทุกอย่างและยังไงเราก็ยังได้อยู่ด้วยกันนะ' ร่างสูงกอดปลอบร่างบาง เค้ารู้ว่า

แก้วไม่เคยงี่เง่า ไม่เคบง้อแง้แต่ครั้งนี้เธอคงไม่พร้อมจริงๆ แต่ยังไงเค้าก็ต้องพูดให้รู้เรื่อง

 

 

'.....ฮีก... พี่ป๊อป แก้วรักและหวังดีกับพี่ป๊อปนะ'

 

 

'แก้วคะพี่ขอโทษกับเรื่องเมื่อวานนะคะ แต่ที่พี่ืทำไปเพราะพี่ไร้สติและพี่ไม่ทันคิด แต่นี่คะคลิปเสียงฟางเค้าบอกพี่

หมดแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วเพราะอะไร' ป๊อปยื่นไอพอดใส่มือบางก่อนจะปาดน้ำตาบนแก้มเนียน

 

 

'.......'

 

 

'..ไว้เราพร้อมที่จะฟังมันก่อนก็ได้นะคะ พี่ไม่ได้สั่งให้เราฟังแค่พี่อยากให้เรารู้ว่าพี่กับฟางไม่ได้เป็นไรกัน พี่รัก

เรานะแก้ว'

 

 

'พี่ป๊อปคะ แก้วก็ขออะไรพี่ป๊อปได้ไหม..' ร่างบางพูดก่อนจะเม้มปากจับมือหนาพร้อมกับมองหน้าแฟนหนุ่ม(?)

อย่างจิงจัง

 

 

'ได้สินะถ้ามันทำให้เราสบายใจ พี่ทำให้เราได้หมดนะ'

 

 

'พี่ป๊อปไปอยู่คอนโดสักพักได้ไหม อย่าอยู่บ้านเลยอย่าอยู่ใกล้โทโมะได้ไหม แก้วห่วงพี่' ร่างบางบอกก่อนจะ

กอดป๊อปปี้อีกครั้งก่อนจะมีรถคันหรูคุ้นตามาจอดด้านข้างพร้อมกับเลื่อนกระจกลง...โทโมะ

 

 

'พี่ป๊อป ไปคุยกันที่อื่นดีกว่าคะ' แก้วที่เหลือบไปเห็นก็เหมือนจะออกรถทันทีแต่ผิดกับป๊อปปี้ที่เปิดรถลงไปหาน้องชายแท้ๆของเค้า...

 

______________________________________________________________

มาอัพอีีกเรื่องแล้วววว ฝากทุกเรื่องเลยนะ ติดตาม!!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา