Love Is..

8.3

เขียนโดย Chonsa

วันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.03 น.

  4 chapter
  3 วิจารณ์
  7,430 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 กันยายน พ.ศ. 2558 18.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) :: 2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

ใกล้กับเธอแค่ไหน ก็ยิ่งเหมือนยิ่งห่างยิ่งไกลกับเท่านั้น

ทุกๆครั้งคอยบอกตัวเองว่าเป็นแค่ฝัน…

 

 

 

เธอเป็นซุปเปอร์สตาร์หญิงคนหนึ่งที่กำลังโด่งดัง มีแฟนคลับมากมายที่กำลังคลั่งไคล้และหลงใหลในตัวเธอ

ทุกๆครั้งที่เธอร้องเพลง สีหน้าและสายตาของเธอมักจะบ่งบอกถึงว่าเธอกำลังมีความสุข

แต่ทว่าในวันนี้มันแปลกไป เหม่อลอยเอ้อระเหยเหมือนกำลังคิดถึงใครอย่างนั้นเสียแหละ

 

 

 

หลังเวที

 

“แก้ว..วันนี้มีงานวันสุดท้ายนะ หลังจากนี้พักหนึ่งอาทิตย์จ้ะ ”

 

 

..

 

..

 

“แก้ว ได้ยินที่พี่พูดหรือเปล่า”

 

 

”อะ..คะ.. ว่าไงคะพี่มด”

 

”พี่บอกว่าวันนี้มีงานวันสุดท้าย หลังจากนั้นพักยาวหนึ่งอาทิตย์”

 

”อ๋อ โอเคค่ะ ขอบคุณมากนะพี่”

 

”ไม่เป็นไร เราน่ะหาคิวว่างยากจะตาย ขนาดพี่เป็นแค่ผู้จัดการส่วนตัว งานปั่นหัวยุ่ง โทรศัพท์โทรเข้าถี่สายแทบไหม้”

 

”ฮะๆ ขนาดนั้นเชียว งั้นพี่ก็พักผ่อนให้เต็มที่นะคะ”

 

”เราก็เหมือนกัน ช่วงนี้แลเหม่อๆนะ มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า”

 

”ห้ะ..มะ..ไม่มีหรอกค่ะ งานเยอะก็เหนื่อยๆ ฮ่าๆ”

 

”จริงๆเลย งั้นพี่ไปก่อนนะ”

 

”ค่ะ กลับบ้านดีๆนะคะ”

 

 

.

.

.

 

 

คิดถึง..

 

 

ไม่รอช้ามือเรียวหยิบจับโทรศัพท์เครื่องสวยขึ้นมา สไลด์หน้าจอกดเข้าแอพพลิเคชั่นสีเขียวสุดฮิต

แล้วกดอะไรยุกยิกๆไม่นานนักก็มีข้อความตอบกลับมา

 

KW

     เหนื่อยอ่ะ            20 : 15

                                                                                    Wissava t.

                                                                                                                                                                           แต่เราไม่เหนื่อยนะ        20 : 15

KW

      ไอ่บ้า                 20 : 15

                                                                                     Wissava t.

                                                                                                                                                                            พักสิครับ ง่วงมั้ย นอน..       20 : 15

                 

KW

     เพิ่งเลิกงานเอง     20 : 15

                                                                                      Wissava t.

                                                                                                                                                                            อยู่ไหนอ่ะ เดี๋ยวไปรับ 5555   20 : 16

KW

    อย่าเวอร์ อยู่กันคนละทิศเลย    20 : 16

                                                                                               

                                                                                      Wissava t.

                                                              รักหรอกจึงหยอกเล่น :P    20 : 16

KW

    รักบ้า รักบอ       20 : 17

 

 

ข้อความสุดท้ายที่ตอบกลับไป..

   ก่อนจะรีบลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเตรียมตัวกลับบ้าน แล้วเดินมุ่งหน้าไปยังรถส่วนตัว มิวายมีแฟนคลับมากมายล้นหลามกำลังมายืนรอส่งตั้งแต่ต้นทางออกไปจนถึงรถ อีกทั้งยังมีของขวัญติดไม้ติดมือมาอีกเพียบ

 

 

 บนรถ

ร่างบางกำลังยิ้มน้อย คิดถึงข้อความที่ใครบางคนตอบกลับมาโดยไม่คิดถึงว่าคนที่ได้อ่านจะเขินจนอยากจะระเบิดตัวตายแค่ไหน รู้ไหมทำไมต้องเขิน เพราะฉันปฏิเสธไม่ได้ว่ารู้สึกดีกับคนคนนี้มากๆ แต่..เราไม่เคยเจอหน้าที่แท้จริงของกันและกันน่ะสิ เรารู้จักกันผ่านตัวอักษร ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขา เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับฉัน และเขาไม่รู้แม้กระทั่งเรื่องที่ฉันเป็นนักร้อง สิ่งที่เรารู้กันมีเพียงสามอย่าง

 

อย่างแรกคือฉันเป็นผู้หญิง เขาเป็นผู้ชาย

 

อย่างที่สอง เราอยู่คนละประเทศ

 

อย่างสุดท้ายคือฉันชื่อแก้ว และเขาชื่อที..

 

 

 

    -----------------50---------------

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา