เจ้าสาวซานตาน

     "อือ....เช้าแล้วหรอเนี่ย "  โอ้ยๆ ปกติพี่โมะต้องมาปลุกเรานี้ ทำไมวันนี้ไม่มาปลุกนะ?? 

   "อ้าวฟางตื่นแล้วหรอ  โทษทีนะที่พี่ไม่ได้ปลุก พอดีกำลังหาทีสมัครงานให้เราน่ะ "  

    "แล้วได้มั้ยอ่ะค่ะ  พี่โมะฟางอยู่ว่างๆฟางเบื่อแล้วอ่ะ "  พูดไปพลางทำหน้างอไปด้วย  ทำไงได้ก็เธอเบื่อจริงๆนิ ตั้งหนีงานแต่งพิชชี่มาก็ จะเดือนนึงแล้ว 

    "แหม ใจร้อนจริงนะเรา  พี่ส่งเราไปทำงานบริษัทลุงของป๊อปน่ะ ที่นั้นเขาต้องการพนักงานพอดี" 

     "ไปวันนี้เลยมั้ยค่ะ  ฟางอยากทำงานนนน.."  โทโมะที่เห็นน้องสะใภ้ทำหน้าเบื่อโลกก็อดขำไม่ได้ รวมถึงใครบางคนที่แอบขำตรงระเบียงก็เช่นกัน 

   ณ  บริษัทจิระคุณ 

   "ว้าว สวยเลยอ่ะพี่โมะ " ฟางที่เห็นสวยดอกไม้หน้าบริษัทก็วิ่งมาดู 

  "ไว้เด่วค่อยมาดู  ไปคุยงานกับลุงพี่ก่อนเลยยัยตัวแสบ "  โทโมะที่ลากฟางโดยไม่ทันมองก็ชนกับใครคนนึง 

       "โอ๊ะ ! ขอโทษครับ/ครับ " ทั้งสองที่ไม่รู้ตัวว่าใครชนใคร จึงขอโทษพร้อมกัน  

        "อ้าว พี่โมะ  มาทำอะไรหรอครับ  "ป๊อปปี้ที่เห็นโทโมะก็ทักขึ้น  

        " พี่พายัยตัวแสบมาสมัครงานน่ะ ภานุ "

  "อ่อ  คนที่จะมาเป็นเลขาผมสินะ  ยินดีที่ได้ร่วมงานผมภานุครับ "พอพูดกับโทโมะเสร็จป๊อปปี้ก็ยืนมือมาทำความรู้จักกับฟาง 

     "อะ เออ  ฟางค่ะ ยินดีที่ได้ร่วมงาน "ฟางเห็นดังนั้นจึงยืนมือจับกลับชายหนุ่ม แต่ชายหนุ่มกลับจับไม่ยอมปล่อย 

       "อะแฮ่ม  งั้นพี่ก็คงไม่ต้องเข้าไปคุยงานให้เราแล้วละฟาง ในเมื่อเจ้านายเราดันโผล่มาให้เจอแบบนี้ก็กลับบ้านเถอะ " โทโมะที่กระแอมให้ป๊อปปี้ปล่อยมือฟาง หลังจากจับมือกันซะนานอสนนาน จนตนเองเริ่มเบื่อเลยชวนฟางกลับบ้าน 

*****★**************★***************

หายไปนานจะมีคนอ่านคนเม้นอยู่มั้ยนะ