แอบรัก

9.5

เขียนโดย Omoji

วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.27 น.

  74 ตอน
  990 วิจารณ์
  103.24K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2558 15.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

41) แอบรัก ตอนที่41

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่41

เว็บขีดเขียน

 

                                      ………………..ต่อ……………..

   วันนี้พี่มินนัดฉันมาที่บาร์เอสโซ่ เอาตามตรงนะ ฉันโคตรจะไม่อยากมากเลยบ่องตง แบบฉันก็ไม่อยากจะขัดใจพี่มินสักเท่าไหร่ ฉันรู้สึกเกรงใจเขา

 

“เอ้าฟางมาทางนี้สิ”  พี่มินยืนอยู่ตรงนั้น เมื่อฉันเห็นฉันจึงตัดสินใจเดินเข้าไปหาพร้อมยิ้มเจื่อนๆ

 

“พี่มินมานานแล้วหรอค้ะ”

 

“เปล่าหรอก ฉันพึ่งจะมาถึงเอง”

 

“อ๋อออ” ค่อยยังชั่วหน่อย

 

   ฉันมองไปรอบๆทั้งแสงสีเสียงทำไมมันถึงได้อลังการแบบนี้นะ ฉันไม่ชอบบรยากาศที่เต็มไปด้วยกลิ้นเหล้าและบุหรี่ฟุ้งขนาดนี้ ให้ตายเถอะ! ฉันอยากกลับบ้าน!

 

“นั่นมันพวกไอป๊อปนี่หว่า”  แค่พี่มินเอ่ยชื่อนั้นมันเรียกสติฉันทันทีแล้วมองตามพี่มิน

 

   ฉันคิดผิดมากๆที่มาที่นี่

 

   ฉันนั่งมองพี่ป๊อปด้วยตัวที่แข็งทื่อ  ทำไมต้องมาเจอกันที่นี่ด้วย

                          ………………..ต่อ………………….

 

   ผมตกลงที่จะมาบาร์เอสโซ่กับไอโมะไอเขื่อนเพียงเพราะได้ยินชื่อยัยนั่น ไอเขื่อนมันบอกผมว่าไอมินเป็นคนพาฟางมา ยิ่งเป็นแบบนั้นผมยิ่งไม่ไว้ใจอย่างแรง

 

    และในที่สุดผมก็มาถึงบาร์เอสโซ่ กลิ้นเหล้าฟุ้งกระจายรินรดจมูกผม ให้ตาย ผมไม่ชอบกลิ่นนี้เลยจริงๆ

 

“เห้ยไอป๊อป นั่นฟางนี่หว่า” ไอโทโมะพูดขึ้น ผมรีบหันขวับไปตามที่มันบอก

 

    และผมก็เห็นฟางจริงๆอยู่กับไอมินซะด้วย

 

“เห็นมั๊ยกูบอกแล้วว่าฟางต้องมากับไอมินจริงๆ”

 

   เมื่อฟางหันมาเห็นผมยัยนั่นดูมีสีหน้าตกใจมาก แต่แล้วฟางก็หลบสายตาผมไปซะก่อน เหอะ!

 

“กูว่านั่งตรงนี้เหอะ มึงจะได้แอบส่องฟางได้สะดวก”

 

“ส่องเหี้ย! อะไรล่ะสัด”

 

“ฮุ้ยๆ กูเอือนชิบหาย พูดเลยยย มาๆสั่งๆแดกๆเร็วๆเหอะ”

 

   ทำไมมึงต้องทำเสียงอย่างนั้นวะไอโทโมะกูม้ายยยเข้าจายยยโว้ยยยย

 

   ผมนั่งแหมะลงกับเก้าอี้ เออ! ผมไม่ได้อยากจะส่องนั่งหรอกนะ แค่นั่งตรงมุมที่มองยัยนั่นได้ชัดๆเฉยๆ

 

   -_-

 

 

“มึงจ้องเขาขนาดนั้นไม่มึงก็เขานี่แหละจะท้อง”

 

“ท้องพ่อง! มึงไม่ต้องสนกูซักเรื่องจะตายมั๊ยไอโมะ”

 

“เย็ดเข้ เออๆ เอ้ามึงแดกๆเร็ว”

 

   ผมยอมรับว่าผมมองไปแต่ที่ยัยนั่นเต็มๆ ผมเห็นฟางเองก้แอบเหลือบมามองผมแต่เพียงแค่เศษเสี้ยววินาทีเท่านั้นจริงๆ

 

                           ……………….ต่อ………..

“ฟางโอเครึเปล่า เป็นอะไรป่ะเนี่ยเห็นเอาแต่ก้มหน้า” พี่มินเอื้อมมือมาทาบบนหน้าผากฉัน ฉันสะดุ้งเล็กน้อย แล้วหลบจากฝ่ามือร้อนนั่น

 

“ฉันไม่ได้เป็นอะไรหรอก”

 

“งั้นเต้นกันสักเพลงมั๊ย?

 

“ตะ..เต้นหรอ?

 

“อื้อ ไปกันเถอะ” พี่มินคว้ามือของฉันไปจับแล้วเดินลากฉันออกจากตรงนั้น

 

   …………..ต่อ………….

 

   เห้ย! ไอมินมันจะพาฟางไปไหนวะ?! ชิบหายๆๆๆๆ!!!  เหี๊ยเอ๊ยยยย ตอนนี้ผมเริ่มอยู่ไม่สุก ผมชะเง้อคอมองตามแผ่นหลังของยัยนั่น นั่นมันเป็นโซนของเต้นนี่หว่า มันจะพาฟางไปเต้นหรอวะ?!

 

     …………….ต่อ………..

 

…..” พี่มินคว้าเอวฉันไปกอดไว้ แล้วเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้นเรื่อยๆ

 

 

“พะ..พี่มินฉันไม่อยากเต้น”  ฉันอยากจะบ้าตาย ฉันคิดว่าตอนนี้พี่มินเริ่มจะเมามากขึ้นทุกที ฉํนพยายามหลบใบหน้าที่เริ่มซุกซนนั่น

 

 

“ทำไมล่ะ เราเป็นแฟนกันนะ ไม่ต้องห่วงหรอกฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า” พิ่มนผละออกจากใบหน้าฉันแต่เขาเอาคางมาเกยกับไหล่ของฉันแล้วกระชับสะโพกของฉันให้แน่นขึ้น

 

 

“ฉะ..ฉันขอเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ” ฉันค่อยๆผลักพี่มินออกจากฉันในทันที

 

   ฉันรีบวิ่งออกมาจากโซนของเต้น ฉันแทบจะร้องไห้นี่มันอะไรกันพี่มินเป็นบ้าไปแล้วใช่มั๊ยนะ โว้ยยย ฉันอยากกลับหอแล้วนะ!

 

“โอ้ย!”  อาจเพราะฉันไม่ได้เดินดูทางเท่าไหร่เพราะเอาแต่หันหลังไปมองว่าพี่มินตามมารึเปล่า

 

   ฉันวิ่งชนกับชายคนสองคนเมื่อฉันเห็นสีหน้ากรุ้มกริ่มและหน้ากลัวของเขาคนนั้นฉันก็เริ่มที่จะกลัวแล้วล่ะ

 

“ขอโทษคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ” ฉันเอ่ยเสียงสั่น

 

“หูววว น้องสาวน่ารักจังเลย มาคนเดียวหรอครับ” ผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้น

 

 

“ฉ..ฉันขอตัว” ฉันพยายามเดินเลี่ยงออกไปจากตรงนี้แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล เมื่อพวกเขาสองคนเดินมาดักฉันไว้

 

 

“จะรีบไปไหนล่ะจ้ะ อยู่คุยกันก่อนสิ” เขาทั้งสองคนหันไปยักคิ้วด้วยกันเหมือนมีแผนบางอย่าง

 

 

“ออกไปนะ!”  ฉันพยายามผลักพวกเขาออกแต่มันก็ยากซะเหลือเกิน

 

“มามะ ขอพี่เต๊าะสักหน่อย” ผู้ชายคนนึงคว้าแขนของฉํนไปอย่างรวดเร็วแล้วหนำซ้ำอีกคนนึงก็ผลักฉันจนหลังชิดกำแพง

 

“อย่าเข้ามานะพวกแกจะทำอะไรฉัน!” ฉันเอ่ยออกไปอย่างหมดความอดทน มันเรื่องบ้าบอที่สุด!

 

“เห้ยจัดการเว้ย” ผู้ชายคนนึงเอ่ยขึ้น แล้วทั้งสองคนก็เข้ามาซุกไซร้ซอกคอฉันทั้งซ้ายและขวา

 

 

“อร๊ายยย ออกไปนะ! ไอพวกบ้า! ช่วยด้วย! ฮึก ช่วยด้วย!”  ฉันกลัว!

 

 

   ตอนนี้น้ำตาของฉํนกำลังไหลอาบสองแก้ม ฮืออออ เจ็บปวดฮืออออ ใครก็ได้ช่วยฉันที

 

 

“ฮึก ปล่อย! ออกไปจากฉันเดี๋ยวนี้นะ! อื้อออออ ฮือออ”  ไม่ไหวแล้วนะ ฮืออออ ฉํนไม่ไหวแล้ว..

 

 

   ผลั้วะ!!!!


 

ไม่บอกก็รู้ว่าใครใช่ม่ะ5555 ขอโทษที่มาช้ามากกกกก55 พุ่งนี้น่าจะได้อัพตอนเที่ยงนะเออ ยังไงก็เม้นให้หน่อยนร้าาาาา จุ้บ!

  ข้าพเจ้าขอกราบงามๆ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา