nc ทั้งหมดของปากาเงิน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    มาร์คที่เดินออกมาจากห้องน้ำมองร่างบางของแบมแบมที่นอนคดตัวบนโซฟายิ้มๆก่อนจะแกล้งโยนผ้าเช็ดตัวใส่แบมแบมแรงๆร่างบางที่กำลังทำสะดุ้งตื่นอย่างตกใจพอเห็นว่าเป็นมาร์คแบมแบมก็หน้ายู่ใส่ทันที

 

ขนาดนอนยังไม่หยุดแกล้งเขาเลย

 

"ถ้าง่วงก็ลุกไปนอนดีๆ" "ผมจะกลับ"แบมแบมบอกมาร์คด้วยคำพูดเดิมๆ

"พูดคำอื่นไม่เป็นหรือไงว่ะมึงนะเช็ดหัวให้กูหน่อย เช็ดสิ"มาร์คพูดดุๆก่อนจะนั่งลงให้แบมแบมเช็ดผมให้ตัวเองได้สะดวกขึ้นแบมแบมได้แต่ข่มอารมณ์ตัวเองแล้วเช็ดผมให้มาร์คทั้งที่เขาไม่อยากทำ "ก้มหัวลงมาหน่อยผมเช็ดไม่ได้อ่ะ"แบมแบมพูดขึ้นเพราะเขาเช็ดผมให้มาร์คลำบากมากทำให้มาร์คหันมาเผชิญหน้ากับแบมแบมก่อนจะก้มหัวลงมาอย่างไม่คิดอะไร แบมแบมเองก็เช็ดผมไป "มึงนี่ตัวหอมดีนะ"มาร์คพูดเท่านั้นแบมแบมจึงหยุดเช็ดแล้วมองหน้ามาร์คที่อยู่ตรงหน้าเขาไม่มากอย่างตกใจพอจะผลักตัวออกมาร์คก็ดึงแบมแบมมากอดเอาไว้

"ปล่อยผมนะพี่จะทำอะไร"แบมแบมพยามดิ้นรนออกจากตัวมาร์คเพราะสภาพเขาทั้งสองคนตอนนี้มันล่อแหลมมากเกินไปเขากลัวว่ามาร์คจะทำอะไรเขาอีก

"กอดเมียมันผิดตรงไหน"มาร์คยกแบมแบมขึ้นมานั่งตักเขาบนโซฟาทำให้สภาพตอนนี้ของทั้งสองที่ใครมาเห็นก็คงเข้าใจผิด แบมแบมที่นั่งบนตักหันหน้าเข้าหามาร์คที่นั่งบนโซฟากับมาร์คที่ยกมือลูบใบหน้าหวานของแบมแบมอย่างหลงใหล

"ผิด เพราะผมไม่ใช่เมียพี่ ปล่อยผมนะ"แบมแบมสะบัดหน้าหนีเมื่อมาร์คจะจูบเขา ไม่ชอบ เขาไม่ชอบให้มาร์คทำแบบนี้กับเขา เขาไม่ใช่อีตัวที่มาร์คอยากได้เหมือนไหร่ก็ได้ เขานะก็มีศักดิ์ศรีเหมือนกัน

"แหม สงสัยต้องรำลึกความหลังแล้วละว่าไหมเมียรัก"มาร์คพูดเท่านั้นก็ค่อยๆลวงมือเข้าไปในเสื้อของแบมแบมพร้อมกับลูบมันเบาๆบนเนื้อตัวขาวที่เขาเฉยชมมานับครั้งไม่ท้วนแต่กับไม่เคยพอร่างกายที่ไร้ค่าที่กับทำเขาพอใจ มันทั้งหอมทั้งหวานเวลาดูดซิมร่างกายนี้

"อย่างนะคุณมาร์ค อ้า อย่าทำแบบนี้ อื้อ"เพราะแบมแบมเอาแต่พูดไม่หยุดมาร์คจะดึงแบมแบมลงมาจูบอย่างดุเดือนจนแบมแบมยอมอ่อยลงให้ มาร์คจึงได้แทรกลิ้นเข้าไปดูดซิมความหวานที่โพงปากนั้นอย่างเอาแต่ใจ แบมแบมเองก็โต้ตอบกับมาตามสัญชาตญาณไม่ต่างกัน

"วันนี้มึงทำตัวดีมากต้องให้รางวัล"มาร์คไม่พูดเปล่าแต่ยังปล้ำจูบริมฝีปากและลำคอขาวของแบมแบมอย่างกับมันเป็นของหวาน

"อย่าครับ อะ มาร์คไหนพี่บอกว่า อะ เจ็บ"แบมแบมร้องเจ็บเมื่อมาร์คกัดเข้าที่ซอกคอขาวจนมันเจ็บไปหมด มาร์ครุนแรงแบบนี้เสมอไม่ว่าเมื่อไหร่ ก็เป็นแบบนี้

"ไหนพูดสิกูบอกมึงว่าไง"มาร์คถามพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะยกมือลูบไร้ใบหน้าหวานของแบมแบมอย่างหลงใหลทั้งที่เป็นแค่คนไม่มีค่าอะไรกับเขาแท้ๆแต่เขากับหลงใหลในร่างกายนี้เสมอ แรกๆเขาอาจแค่แกล้งเล่นแต่เอาไปเอามากับเป็นเขาเองที่ห้ามตัวเองไม่อยู่

"พี่ อื้อ"พอแบมแบมจะอ้าปากตอบมาร์คกลับกดจูบลงที่ริมฝีปากเขาอีกครั้งทำให้แบมแบมก็ทุบเข้าที่ไหลมาร์คอย่างเจ็บใจที่เขาหลงกลความเจ้าเล่ห์อีกครั้ง ถ้าไม่รักเขาทำไมต้องทำกับเขาขนาดนี้ด้วยนะ

"หวานจริงๆนะมึงนะ"มาร์คพูดยิ้มๆก่อนจะค่อยถอดเสื้อของแบมแบมออก แบมแบมเองก็ไม่ได้ขัดอะไรเพราะเขารู้ว่ายิ่งเขาขัดมาร์คจะยิ่งรุนแรงให้มาร์คเอาให้มันจบๆไป เขาจะได้กลับสักที "อย่าทำรอยนะผมไม่อยากให้ใครรู้"แบมแบมมองมาร์คอย่างจริงจัง "ทำไมกลัวคนอื่นรู้ว่ามึงมีผัวเเล้วอย่างนั้นเหรอ

"มาร์คถาม "อย่างพี่เขาไม่เรียกผัวเหรอครับ เขาเรียกเอาเป็นครั้งคราวเท่านั้น"แบมแบมพูดพร้อมกับเอามือโอบคอมาร์คอย่างถือดี

"แบมแบม"มาร์คมองแบมแบมอย่างไม่พอใจที่แบมแบมปากกล้ากับเขาแบบนี้ เขาไม่ชอบคนปากดีโดยเฉพาะแบมแบม เด็กนี้ไม่มีสิทธิขัดใจเขาเสียด้วยซ้ำ

"ทำไมครับหรือพี่กล้าแนะนำผมว่าเมีย"แบมแบมถามออกไปทั้งที่คำถามนั้นมันทำเขาเจ็บยิ่งกว่าเจ็บ "ก็นั้นสิแต่เดี๋ยวนี้มึงปากกล้าขึ้นเยอะเลยนะ"มาร์คพูดพร้อมกับยิ้มร้าย

"พี่เป็นคนสอนผมเองนิ"แบมแบมเองก็ยิ้มแต่เป็นรอยยิ้มที่ยิ้มสมเพสตัวเองที่ไม่ว่าเมื่อไหร่เขาก็ต้องยอมมาร์คแบบนี้เสมอ อยากหนีอยากไปให้ไกลจากมาร์คแต่เขาก็ไม่สามารถหนีได้ เขาทิ้งแม่ไปไม่ได้ สุดท้ายเขาก็ต้องยอมให้มาร์คย่ำยี่อยู่แบบนี้ แม่ ครับแบมขอโทษ

"อื้อ อะ อ๊ะ เจ็บ อะ มาร์ค"แบมแบมร้องครางให้กับความป่าเถื่อนของมาร์คที่ทำกับร่างกายเขามันเจ็บมากแต่มาร์คกับไม่เคยสนใจเสียงร้องของแบมแบมสักนิด เขายังกัดยังดูดซิบร่างกายของแบมแบมอย่างต้องการ แผ่นอกบางของแบมแบมตอนนี้แทบไม่มีที่ว่างที่สามารถมองเห็นผิวกายที่แท้จริงได้เลยเพราะมันเต็มไปด้วยรองแดงจากการดูดกันของมาร์คเต็มไปหมด

"ยกก้นขึ้นหน่อยถอยกางเกงไม่ได้"มาร์คออกปากสั่นทำให้แบมแบมก้นสะโพกตัวเองขึ้นตามคำสั่งมาร์คทำให้มาร์คดูดเลียลงที่หน้าท้องของแบมแบมอย่างเมามันมือก็ถอยกางเกงทั้งของตัวเองและแบมแบมไปด้วย

"อะ อ่ะ เจ็บเบาๆ อื้อผมเจ็บอะ อะ"แบมแบมซบหน้าลงบนไหลหนาของมาร์คอย่างหาที่ระบายในขณะที่มาร์คกำลังใช้นิ้วแทรกเข้าไปในช่องทางรักของแบมแบมที่เดียวสามนิ้วอย่างแรงก่อนจะดึงออกแล้วกระแทกเข้าไปใหม่

"แน่นชิบ เป็นไงมีความสุขละสิมึง"มาร์คกระซิบบอกแบมแบมเบาๆทำเอาแบมแบมขนลุกด้วยความกระซ่าน

"โรคจิต อะ เจ็บนะ"แบมแบมร้องออกมาเมื่ออยู่มาร์คก็ดึงนิ้วออกก่อนจะจับแก่นกายใหญ่เข้ามาในช่างทางรักของแบมแบมสุดลำในครั้งเดียวมันทำแบมแบมทั้งเจ็บทั้งจุกจนกัดลงที่ไหล่มาร์คไปทีหนึ่ง

"แต่มึงดูชอบนะดูดกูใหญ่เลย ซี๊ดดดขยับนะมึง"มาร์คไม่พูดเปล่าเขายังกระแทกเข้าหาแบมแบมพร้อมกับประคองแบมแบมให้ขยับตามไปด้วย "เจ็บผมเจ็บเบาหน่อยสิ"แบมแบมร้องออกมาทุกครั้งที่มาร์คกระแทกตัวใส่ช่องทางรักมันจุกและเจ็บมาก ก็แรงที่มาร์คกระแทกใส่เขามันก็ไม่ใช่น้อยๆ

"ซี๊ดดด ทำเป็นพูด กระแทกลงมาแรงๆหน่อยมึง"มาร์คบอกแบมแบมแต่แบมแบมกับหยุดลงเพราะเขาจุกมากนั้นทำให้มาร์คผลักตัวแบมแบมลงนอนบนโซฟาก่อนจะกระแทกกระทั้นเข้าใส่ช่องทางของแบมแบมรัวเร็วและแรง

"อะ. อ๊ะ อะ แรงไป อะมาร์ค อ๊ะเบา อ่ะ"แบมแบมเอามือจิกลงบนโซฟาเพื่อหาที่ระบายกับความป่าเถื่อนที่มาร์คกระทำต่อร่างกายเขามันไม่อ่อนโยนสักนิด มาร์คคงไม่รู้ว่าทุกครั้งที่มาร์คกระแทกร่างใส่แต่ละครั้งมันเจ็บมากแค่ไหนและมันยิ่งเจ็บเมื่อร่างกายเขามันตอบรับมาร์คเป็นอย่างดีกับการกระทำทุกอย่างที่มาร์คปรนเปรอให้

"กูทำเบาไปเหรอ"มาร์คถามยิ้มๆก่อนจะกระแทกเข้าหาแบมแบมหนักขึ้นจนร่างบางถึงกับเอื้อมตัวมากอดคอมาร์คเอาไว้แน่น ปักๆๆ เสียงเนื้อกระทบกันดังทั่วห้องนอนพร้อมๆกับเสียงครางหวานของแบมแบมที่ดังขึ้นไม่หยุดเพราะแรงกระแทกของมาร์คไปเบาลงเลย

"อื้อ. อ๊ะ ผมเจ็บ อ๊ะ มาร์คอะ"แบมแบมพยายามพูดให้มาร์คเบาลงเพราะเขารู้สึกจุกที่ท้องน้อยมากขึ้งมากขึ้น

"ซี๊ดด กูกำลังมันอย่างขัด"มาร์คพูดพร้อมกับกระแทกกายเข้าหาแบมแบมเมื่อเขาใกล้จะปลดปล่อยออกมา

"อะ อื้อ อะ มาร์ค อะ. อะ อ๊า อ้าา"แบมแบมปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องของมาร์คเช่นเดียวกับมาร์คที่ปล่อยออกมาเต็มช่องทางของแบมแบมทั้งสองหอบหายใจเหนื่อยหอบกับกิจกรรมรักที่พึ่งผ่านพ้นไป

"มึงนี่สุดยอดเสมอ"มาร์คกล่าวชมแบมแบมพร้อมกับลูบไล้ตามร่างกายบางที่นอนหายใจเหนื่อยหอบ

"ออกไปได้แล้วผมอึดอัด"แบมแบมดันมาร์คออกจากตัวเขาเพราะมาร์คไม่ยอมลุกสักที นอนทับเขามาได้ไงหนักก็หนัก "แต่กูกำลังสบายเลย"มาร์คพูดขำๆ "ผมจุกลุกได้แล้ว"แบมแบมพยายามถอดตัวออกมามาร์คเพราะเขาจุกจนทนไม่ไหวแล้ว จะอะไรต่ออย่างน้อยถอดออกก่อนได้ไหมเจ็บจะตายอยู่แล้ว

"เป็นอะไรทุกทีกูไม่เห็นมึงเป็นอะไร"มาร์คถามขึ้นแต่ก็ยังลุกออกจากตัวแบมแบมแต่โดยดี แบมแบมจึงรีบลุกขึ้นนั่งก่อนจะหยิบเสื้อมาใส่ลวกๆเพื่อปิดบังร่างกายตัวเองที่มีแต่รอยของมาร์คเต็มไปหมดแม้จะยังเจ็บๆที่ท้องน้อยก็ตามที มาร์คเองก็ดึงกางเกงตัวเองมาใส่ให้เรียบร้อยก่อนจะมองแบมแบมอย่างแปลกใจ

"พี่มันโรตจิต"แบมแบมด่าพร้อมกับเอามือลูบหน้าท้องตัวเองเบาๆเพื่อให้ความเจ็บลดลงบ้าง ทำไมไม่หายนะ

"เจ็บมากหรือไง มานี้"มาร์คพูดพร้อมกับคว้ามือแบมแบมดึงมาหาตัวเอง "พี่จะทำอะไร ผมไม่ไหวแล้วนะ"แบมแบมถามอย่างหวาดกลัวว่ามาร์คจะทำอะไรตัวเองอีกตอนนี้เขาทนรับอารมณ์มาร์คไม่ไหวแล้ว

"กูไม่ทำอะไรมึงหรอก มานี้ เจ็บไม่ใช่เหรอท้องนะเดี๋ยวกูนวดให้"มาร์คออกแรงดึงแบมแบมไม่ได้ผลเพราะแบมแบมจับขอบโซฟาเอาไว้เขาจึงตัดสินใจลุกไปนั่งใกล้ๆแบมแบมแทน

"ผมไม่เป็นไร"แบมแบมรีบห้ามเมื่อมาร์คพยายามแยกขาแบมแบมออกจากกันแต่เเรงแบมแบมไหนเลยจะสู่แรงมาร์คได้ มาร์คเลิกเสื้อแบมแบมขึ้นก่อนจะเอามือเตะเบาๆที่หน้าท้องแบมแบมเขาก็ไม่ได้อยากทำอะไรแบบนี้เหรอแต่เกิดแบมแบมเป็นอะไรขึ้นมาพ่อเขาเอาเขาตายแน่ๆยิ่งรักยิ่งหวงอยู่ด้วยลูกนอกไส้คนนี้นะ

"เจ็บมากเหรอมึงนะ"ถามพร้อมกับนวดที่หน้าท้องแบมแบมเบาๆหน้าแปลกที่ความเจ็บที่ท้องน้อยมันค่อยๆหายไปมันหายตั้งแต่มาร์คแตะแล้ว

"ตอนนี้ไม่เจ็บแล้ว"แบมแบมตอบอายๆที่ต้องมานั่งถางขาให้มาร์คแบบนี้

"งั้นกูก็เอามึงต่อได้แล้วสิ"ถามก่อนจะยื่นหน้าจูบแบมแบมอีกครั้งอย่างเร่าร้อนแบมแบมเองก็ตกใจจนทำอะไรไม่ถูกกับอารมณ์ที่เปลี่ยนไปมาขอมาร์ค

"อื้อ อะ พอ อะ "แบมแบมครางอย่างทนไม่ได้เมื่อมาร์คก้มลงดูดเบาที่กายเล็กที่ตอนนี้ชูชันขึ้นมาอีกครั้งเพียงแค่มาร์คแตะเบาๆเท่านั้นอาการเจ็บท้องน้อยก็ไม่มีให้รู้สึกอีก

"ชอบละสิมึง"มาร์คพูดก่อนจะดูดกายเล็กของแบมแบมหนักขึ้นที่แรกเขาว่าจะไม่แล้วแต่คิดดูใครจะไปทนได้เมื่อมีร่างกายสวยๆมานั่งถางขาตรงหน้าแถมตรงช่องทางยังขมิบไล่น้ำรักสีขาวขุนออกจากตัวตลอดเวลาใครทนได้ก็ไม่ใช่คนแล้ว แบมแบมแม่งหน้าเอาชิบหาย

"อะ. เร็วอีก อะ อะ "แบมแบมเอามือจับหัวมาร์คไว้เพื่อระบายความเสียวซ่านที่เขาเริ่มทนไม่ไหวแม้เริ่มต้นเซ็กส์ครั้งนี้จะไม่ดีนักก็ตาม

"หึ"มาร์คหัวเราะในลำคอเมื่อเห็นอาการของแบมแบมก่อนเขาจับมือเล็กนั้นออกจากหัวเขาพร้อมกับกดมันลงที่พื้นโซฟา

"อื้อ"แบมแบมคราวออกมาอย่างขัดใจเพราะไม่คิดว่ามาร์คจะหยุดเอาดื้อๆแล้วมาจูบเขาแบบนี้ ต้องการเขากำลังต้องการมากแต่มาร์คกับกำลังแกล้งเขา

"อยากเหรอมึง"มาร์คถามพร้อมกับยิ้มร้ายให้แบมแบม ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้เขาทำแบบนี้ตั้งแต่แรกก็ดี แบมแบมพอไม่พยศก็น่ารักดีปากนิดจมูกหน่อยแก้มป่องๆนั้นอีก

"อย่าแกล้งผมสิ"แบมแบมพูดพร้อมกับบิดตัวไปมาใต้ร่างของมาร์คเป็นการเชิญชวนให้มาร์คเข้ามาในตัวเขาสักทีพอความเจ็บหายไปความต้องการก็มาแบบเต็มรูปเเบบ

"ขึ้นเองนะเดี๋ยวก็บ่นว่าเจ็บอีกกูรำคาญ"มาร์คพูดเท่านั้นก็ลุกนั่งดีๆแบมแบมเองแม้จะไม่ชอบใจเท่าไหร่แต่ความต้องการก็ทำให้เขากล้าที่จะลุกขึ้นเดินไปปดตระขอกางเกงมาร์คออกเผลอให้เห็นแก่นกายใหญ่ที่พร้อมรบโผล่ออกมา แบมแบมจับมันเบาๆพร้อมกับกลืนน้ำลาย

 

ใหญ่เกินไปไหมนะ

 

"ซี๊ดดด จะทำอะไรก็ทำก่อนที่กูจะจับมึงกด"มาร์คครางอย่างกระซ่านเมื่อโดนสัมผัส เขาเองก็ต้องการไม่ต่างจากแบมแบมเพียงแต่เขาทำเป็นเก๊กเท่านั้นเพราะเขาก็อยากรู้ว่าแบมแบมจะทำยังไงต่อเขาว่าเขาก็สอนมาทุกท่าแล้วนะอยากลองวิชาว่าคนตัวเล็กจะได้มากแค่ไหน

"ใหญ่ไปหรือเปล่า"แบมแบมถามอย่างช่างใจนั้นทำให้มาร์คดึงร่างแบมแบมมานั่งบนตักก่อนจะจูบริมฝีปากบางอย่างเร่าร้อน

"มันก็เข้าของมันทุกวัน ยกก้นขึ้นแล้วกดลงมา"มาร์คพูดเท่านั้นแบมแบมก็ทำตามอย่างว่าง่ายเพราะพึ่งผ่านศึกมาได้ไม่นานทำให้มาร์คสามารถแทรกกายเข้าไปได้ง่ายขึ้น

"ซี๊ดดแน่นสัด"มาร์คซี๊ดปากอย่างเสียวซ่านเมื่อแบมแบมกดตัวลงมานั่งบนแท่งร้อนของตัวเอง

"อ่ะ อื้อ ซี๊ด. อะ อ๊ะ อะ"แบมแบมพอได้ที่ก็ขยับทั้งทีแม้จะไม่รุนแรงเหมือนมาร์คแต่ก็เน้นทุกจังหวะการสอดใส่ "ดูดดีซิบ"มาร์คเองก็แอบกระแทกสวนขึ้นไปในบางที

"อะ. อะ ผม ไม่ไหว อะ อ้า"แบมแบมปลดปล่อยออกมาก่อนจะซบหน้าลงบนไหลมาร์คอย่างหมดแรกมาร์คเองที่เห็นดังนั้นจึงพลิกตัวแบมแบมลงก่อนจะเริ่มกระแทกเข้าหาร่างแบมแบมอย่างรุนแรงทำเอาร่างเล็กสั่นคอนไปหมด

"อะ อะ มาร์ค ลึก อะ"แบมแบมครางรั้นอย่างเสียวซ่านมาร์คเองก็เร่งจังหวะอย่างไม่พักหายใจเมื่อตัวเขาเองก็ใกล้ปดปล่อยแล้วเหมือนกัน

"รัดอีก ดูดอีก อะ อ้า"มาร์คปลดปล่อยออกมาเต็มช่องทางของแบมแบมเช่นเดียวกับแบมแบมที่ปดปล่อยออกมาอีกครั้ง เสียงหอบหายใจของทั้งสองทำให้รู้ว่าผ่านศึกรักมาหนักหน่วงแค่ไหน "ผมเหนื่อย"แบมแบมพูดขึ้นเพราะตอนนี้เขาเหนื่อยมากจริงๆ "อะไรกันแค่นี้เหนื่อยแล้ว"มาร์คถามออกไปเพราะปกติแบมแบมไม่ใช่คนเหนื่อยง่ายขนาดนี้ เป็นถึงนักบาสโรงเรียงเลยนะเห็นแบบนี้นะ "ผมเหนื่อยจริงๆครับ"แบมแบมพูดเท่านั้นก็หลับตาลงไม่ได้สนใจอะไรอีกมาร์คเองก็ได้แต่มองอย่างเซ็งๆก่อนจะถอดกายออกจากแบมแบม วันนี้พอแค่นี้ก็ได้ยังไงมันก็อยู่กับเขาไปอีกนาน

 

 

Rrrrr

 

 

   เสียงโทรศัพท์ทำให้มาร์คหยิบขึ้นมาดูก่อนจะมองไปทางแบมแบมที่หลับไปแล้วเมื่อรู้ว่าใครโทรมาหาเขา

"ฮโล"มาร์คกดรับตาก็มองแบมแบมไปด้วย คงเหนื่อยมากถึงกล้าหลับทั้งที่ไม่มีอะไรปิดร่างกายแบบนี้

(แบมอยู่กับแกหรือเปล่า)เจบีถามมาร์คเสียงดุเพราะเขาให้มาร์คไปส่งแบมแบมที่โรงเรียนแต่พอโทรไปที่โรงเรียนกับบอกว่าแบมแบมไม่ได้มาเรียน

 

มันพาน้องไปส่งถึงไหน

 

"ก็รู้ๆอยู่"มาร์คตอบพร้อมกับหยิบเสื้อตัวเองมาห่มให้แบมแบมก่อนเขาจะจับแบมแบมปล้ำอีกครั้งถ้ายังนอนทอดกายให้เขาเห็นแบบนี้

(ไอ้มาร์ค) เจบีตะคองอย่างโมโหไม่รู้ว่ามาร์คมันไปได้ใครไอ้นิสัยกวนทีนแบบนี้

"อยู่ พ่อมีอะไรก็ว่ามาผมยุ่งอยู่"มาร์คตอบกับไป

(อยากแกนี่นะยุ่ง เอาเถอะฉันกับจูเนียร์จะญี่ปุ่นสักเดือนแกก็ดูแลน้องให้ดีละ อย่าให้ฉันรู้นะว่าแกดูแลแบมแบมไม่ดีไม่งั้นฉันเองแกตาย)เจบีสั่งงานมาร์คอย่างดี เขามั่นใจในตัวลูกชายเขาว่าจะสามารถดูแลแบมแบมได้แม้มันจะเกเรไปหน่อยก็เถอะ

"เรื่องอะไร"

(ฉันสั่งแกต้องทำไม่งั้นเงินค่าขนมแกฉันจะไม่ให้ สนามแข่งฉันก็จะปิด) เจบีไม่ได้ขู่เพราะเขาพูดจริงทำจริงเสมอ

"ก็ได้ไปแล้วอย่าลืมของฝากนะ"มาร์ครับปากก่อนจะตัดสายพ่อตัวเองทิ้งไปอย่างไม่ใยดีพร้อมกับมองมาที่แบมแบมที่นอนหลับอยู่ หนึ่งเดือนที่ชีวิตแบมแบมจะเป็นของเขาโดยที่ไม่มีมาขวาง

"มึงดีใจไหมที่จะได้อยู่กับกูสองคนหนึ่งเดือน"มาร์คกระซิบบอกแบมแบมเบาๆที่ข้างหูนั้นทำให้แบมแบมลืมตาขึ้นมา

"ไปตายซะคนใจร้าย"แบมแบมพูดเท่านั้นก็หันหน้าหนีมาร์คอย่างเจ็บปวด เขาไม่อยากอยู่กับมาร์ค แม่พาแบมไปด้วย คิดเท่านั้นน้ำตาเม็ดโตก็ไหลออกมา

 

 

 

"ไล่ผัวไปตายไม่กลัวเป็นม้ายเหรอเมียรัก"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

สามารถติดตามเรื่องเต็มได้ที่ เด็กดี เรื่อง เกลียด..ทำไมรัก