ไม่เคยลืมเธอ...

 

 

 

 

ฟาง: ขอบคุณแก้ว กับโทโมะ มากนะ ที่มาส่ง 

 

 

 

 

แก้ว: แกโอเคนะ 

 

 

 

 

ฟาง: โอเคดิ ไปได้แล้ว ขับรถดีๆนะโทโมะ

 

 

 

 

โทโมะ: โอเคครับ 

 

 

 

 

 

 

แม่:  ฟาง หมอบอกว่าไงบ้าง 

 

 

 

 

 

ฟาง: หมอบอกว่า ไม่ได้เป็นอะไรร้ายแรงค่ะ แค่เป็นโรคกระเพาะค่ะ เดี๋ยวหนูขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เรื่องอะไรเหรอ 

 

 

 

แก้ว: ป๊อบปี้ จะแต่งงานกับหวาย 

 

 

 

 

ฟาง: หมายความว่าไง 

 

 

 

 

แก้ว: คือ หวาย กับป๊อบปี้ มาที่บริษัท ประกาศเรื่องนี้ หวายนะ ทำตัวเป็นเจ้าของป๊อบเพิ่มขึ้นเป็น ล้านเท่าเลย แล้วก็เดินมา ป่าวประกาศ ทั่วบริษัทเลย ว่าเชิญทุกคนไปร่วมงานอ่ะ  ฉันล้ะเกลียดดมันจริงๆเลย เราควรบอกป๊อบปี้ เรื่องที่หวายมันทำนะ

 

 

 

 

 

ฟาง: อย่าแก้ว เชื่อซิ บางที ให้เรื่องทุกอย่างเป็นไปแบบนี้ก็ดีนะ 

 

 

 

 

 

แก้ว: ทำไมอ่ะฟาง แกก็รู้ว่าที่ป๊อบปี้ ทำ ตั้งแต่กลับมา ตอนแรก เหมือนจะยังโกรธๆแก้ แต่ตอนหลังๆ ก่อนแกจะลา ออก ป๊อบมันดูแล เอาใจใส่แกดีนิ มันเกิดไรขึ้นรึเปล่า แกเล่าให้ฉันฟังได้มั้ย 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่มีไรจริงๆ ฉันแค่ ไม่ได้รักเค้าแล้ว 

 

 

 

 

แก้ว: ฉันยิ่งไม่เชื่อ ไม่เชื่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

 

 

 

 

ฟาง: มันเป็นความจริง โทโมะ มาพอดีเลย ไปเถอะ 

 

 

 

 

 

แก้ว: โธ่ ฟาง ฉันจะช่วยแกยังไงดี 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: มันดีแล้วล่ะ (เมื่อนึกถึงเรื่องที่โรงพยาบาลก็ทำให้น้ำตาค่อยๆไหลรินออกมาไม่หยุด) แม่ขอโทษนะลูก แม่สัญญา แม่จะไม่คิดมาก ไม่ร้องอีกแล้ว (ค่อยๆเช็ดน้ำตาออกแล้วลูบท้องไปมา เธอไม่ควรคิดมากกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง ตอนนี้ลูกคือสิ่งที่สำคัญที่วุด สำหรับเธอ) 

 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ฟางว่าไงบ้างอ่ะ ดูฟาง ปกติจัง 

 

 

 

 

 

แก้ว: อืม ฟางบอกว่า ไม่ได้รักป๊อบแล้ว 

 

 

 

 

โทโมะ: ไม่เชื่ออ่ะ มันเป็นไปไม่ได้เลย สองคนนี้รักกันจะตาย จู่ๆ ป๊อบมันจะแต่งงาน แต่งกับหวาย ยิ่งไม่ใช่อ้ะ มันต้องมีอะไรแน่ๆ

 

 

 

 

แก้ว: แต่ก็จริงนะ เรื่องนี้ มันยังไงๆอยู่ ฟางก่อนฟางจะลาออก ได้ไม่กี่วัน แก้วเห็น ป๊อบปี้ไปส่งฟาง เปิดประตูรถให้ หยอกล้อกัน แต่หลังจากนั้นไม่กี่วัน ฟางก็ลาออก แล้ว จู่ๆ หวายมาประกาศ ว่าจะแต่งงานกับป๊อบปี้ แก้วว่า เรื่องนี้ ต้องเป็น แผนการของหวายอีกแน่ๆเลย 

 

 

 

 

 

โทโมะ: มันก็น่าคิดนะ เพราะหวายทำได้ทุกอย่างที่ตัวเองต้องการ 

 

 

 

 

 

แก้ว: เราต้องช่วยกันหาความจริงเรื่องนี้ และที่สำคัญ เจ้าสาว ของป๊อบ ต้องเป็น ฟางเท่านั้น 

 

 

 

 

 

โทโมะ: แล้ว เราจะทำไงดีอ่ะ 

 

 

 

 

 

แก้ว: ขอเวลาคิดหน่อยล่ะกัน