[Fic inazuma go yaoi] แสงสว่างกับความมืด
เขียนโดย 
Meechang
วันที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 14.51 น.
แก้ไขเมื่อ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 20.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9) ความจริง.... ภัยร้ายของเท็นมะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
คิริโนะ's part
ให้ตายเถอะ มีรุ่นน้องที่รู้ทันไปซะทุกเรื่องแบบเจ้าพวกนั้นลำบากใจชะมัด โดยเฉพาะเจ้าสึรุงิกับเอ็นมะ สองคนนี้ทำไมถึงรู้ลึกนักนะ
แต่ว่านะ........
ที่สองคนนั้นพูดก็ทำให้เรารู้สึกตัว ทำให้เราเริ่มเข้าใจ
ความรักไม่ใช่เรื่องน่าอายเลย โดยเฉพาะการรักเพศเดียวกัน จำเป็นด้วยเหรอว่าเราต้องให้คนอื่นมาตัดสินแทนใจตัวเอง แบบนั้นฉันยอมไม่ได้หรอก ต่อให้รู้ว่ามันคือเรื่องที่ผิด ถ้าฉันชอบนาย ฉันก็จะบอกกับนาย
ชินโด........ นายอยู่ไหน
ฉันอยากบอกนาย ตอนนี้
"คิริโนะ"
"ชินโด"
ผมยืนนิ่งๆ สตั๊นไปชั่วครู่
"นายมาทำอะไร........"
ผมไม่รอช้ารีบกระโดดเข้าไปกอดชินโดทันที ผมไม่อยากให้หมอนี่ต้องผมไปซะก่อน
"คิริโนะ เป็นอะไร" ชินโดกอดตอบ ก่อนจะถามผมด้วยน้ำเสียงห่วงใย
"เป็นมากด้วย" ผมคลายกอด "ฉันขอโทษนะ........ ชินโด ......"
น้ำตาของผมมันพรั่งพรูไหลออกมาไม่ขาดสาย
"คิริโนะ ?!"
"ฉันน่ะรู้สึกตัวช้า ฉันขอโทษที่ทำให้นายต้องเจ็บปวดนะ เพราะฉะนั้น ช่วยฟังฉัน ก่อนนะ"
โธ่เอ้ย. ใครสารภาพรักตอนร้องไห้บ้างละเนี่ย
ไม่โรแมนติกเลย
ผมจัดการรีบเช็ดน้ำตา น้ำมูก น้ำอะไรก็แล้วที่เปื้อนบนใบหน้าของผม ก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆ
"ชินโด......."
"หืม?!"
"ฉันชอบนาย"
"เอ๊!!!!!!!!!" ชินโดอุทานลั่น ก่อนที่หน้าจะเริ่มเป็นสี
"ถ้านายปฏิเสธฉัน ฉันจะร้องไห้นะ" ผมเริ่มบีบน้ำตามาอีก จนตอนนี้จะล้นตาแล้ว ชินโดเลยเอาผมเข้าอ้อมกอดอีกครั้ง
"ไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว ไม่ว่าเมื่อไหร่ ฉันยังรอนายเสมอ"
นายเนี่ย น่ารักจริงๆเลย
ชินโด's part
"ไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว ไม่ว่าเมื่อไหร่ ฉันยังรอนายเสมอ"
คำพูดนี้ผมอยากจะพูดมาโดยตลอด แต่ไม่มีโอกาสเลย
ฉันรักนาย มาตลอด
รันมารุ
"ครับ~" เสียงงัวเงียน่ารักจังเลย
งัวเงีย?
เดี๋ยว !
ผมลองผละกอดดู และก็เป็นอย่างที่ผมคิด คิริโนะเข้าโหมดสลีปไปแล้ว
ผมอุ้มคิริโนะขึ้นท่าเจ้าหญิง ก่อนจะพากลับไปส่งที่บ้าน
"ว้าย ตายแล้ว มาซะเหมือนเจ้าหญิงกับเจ้าชายเลย" แม่ของคิริโนะทักทายผม ก่อนจะมารับแล้วขอโทษขอโพยกัน.
ผมจึงกลับบ้านของตัวเองบ้าง
ผมเดินเข้าบ้าน ไม่มีพ่อกับแม่รอรับเพราะติดแขก
"คุณทาคุโตะ ยินดีต้อนรับกลับค่ะ" คุณซากุสึ สาวใช้ประจำตัวผม ทักทาย ถือถาดเครื่องดื่มเอาไว้ด้วย
"อันนั้นผมเอาไปให้เองครับ" ผมหยิบถาดจากเธออย่างว่าง่าย ก่อนจะเดินไปที่ห้องรับแขก ห้องที่พ่อเเม่และคนที่มาหามักจะอยู่ห้องนั้น ผมจึงเข้าไป
"ถ้าเกิด พวกคุณจับตัวเด็กคนนี้ได้ ดิฉันก็จะยอมกลับมาลงทุน และ ถือหุ้นเหมือนเดิม" เสียงนี้ อายาสะกิ โซระ นี่นา
"ใจเย็นครับ ผมจ้างคณะถ่ายหนังโป๊เพื่อเด็กคนนั้นจะได้ไม่มีที่ยืนในสังคมครับ" คุณพ่อ ทำไมถึงทำแบบนี้กัน
ผมจึงตัดสินใจเปิดประตูเข้าไป ในนี้ไม่มีคุณแม่ แสดงว่า พ่อมาขอร้องยัยนี้ ด้วยตัวเอง
"ผมเอาเครื่องดื่มมาให้ครับ ^^" ผมยิ้มให้
ก่อนจะตั้งถาดนั้นไว้บนโต๊ะ
ห้ะ!!!!! บังเอิญผมไปเห็นรูปเด็กคนนั้น
"รีบๆออกไปซะสิ ฉันจะคุยกับพ่อเธอต่อ"
"ครับ" ผมรับคำเสร็จก็รีบเดินออกมา แล้วเดินขึ้นห้องไปในทันที
ครึก! ผมใส่กลอน สองชั้น แล้วไปที่โต๊ะทำงาน หยิบโน๊ตบุ๊กออกมาแล้วเปิดข้อมูลสมาชิกทีมไรมง
ใช่จริงๆด้วย คนๆนั้นที่พ่อกับอายะสะกิจะจัดการคือ เทนมะ
ผมไม่เข้าใจเลยจริงๆ ถ้าเกิดเป็นเรื่องของธุรกิจต้องจัดการเอ็นมะสิ ทำไมเป็นเทนมะ แถมพ่อจะร้าย...............
ผมรีบรัวแป้นพิมพ์ส่งเมลให้กับเอ็นมะ และส่งไปในเมลกลุ่มชมรมฟุตบอล
ขอร้องล่ะ อย่าโดนจับตัวนะ
เทนมะ
Writer zone
ชินโดกับคิริโนะเข้าใจกันแล้ว แต่มีตัวร้ายที่จ้องจะทำลายชีวิตของเทนมะ และชีวิตคู่ของสึรุงิ
อย่างกะละครน้ำเน่า ใครแต่งหว่า อ้อ ไรท์ไง
ขำๆครับ (ใครขำ-..-)
ปล. ขอขอบคุณนะครับ รีดเดอร์ผู้น่ารัก
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
