Artist in love : เพลงนี้เพื่อเธอคนเดียว

“สวัสดีครับบบพวกเราวง polycat”

  ฮิ๊ววววๆๆๆๆ

เสียงโห๊วดังหลันสนั่นใจฉันเต้นตุ๊บๆ 0_0

“คิดถึงพวกเราหรือป่าวววววว...”ไม่เลยยย“วันนี้จะมาพร้อมกับเพลง ..เพื่อนไม่จริง!”เห้ยยย!!

 ‘เตรียมตัวนะค่ะตอนใกล้ถึงถ่อนกลางแล้วคุณค่อยขึ้น' เสียงในหูฟังดังขึ้น

“ถ้าแอบรักและเราบอกออกไปการแอบรักจะดูหมดความหมาย...”นั้นไงเริ่มแล้วฉันยังไม่พอนะโว๊ยยอย่าพึ่งได้ไหนหยุดเวลาไว้แค่นี้ก่อนน T[]T

“อาจไม่มีหนทางให้เป็นอย่างหวังแต่อย่างน้อยก็ไม่ทำให้ผิดหวังหากมันทำให้เจอหน้าเธอทุกวันก็พอจะรับไหว.....พบกับลูกะครับบ" เขาเริ่มประกาศขึ้นหัวใจฉันเต้นเร็วมากขึ้นมือไม้สั่นแต่ต้องเพื่องานโว๊ยยสู้!!

.  กริ๊ดดดดดดดดอ๊ากกกกกกก

“เป็นคนที่เธอไว้ใจมันก็ดีเท่าไรไม่เสี่ยงเกินไปกว่านี้เพราะมันอาจจะไม่คุ้มกันอยากเป็นคนสำคัญแค่เพื่อนแล้วกันเพราะฉันไม่มีเธอไม่ได้”โห๊วผ่านนนนแล้วโว๊ยยยยย“ดีอยู่แล้วที่เธอไม่รักฉันเพราะอาจแยกทางในวันไหนก็ได้ทนไม่ไหวถ้าเป็นคนทำร้ายเธอให้ช้ำและซ้ำด้วยน้ำมือตัวเอง”

 ลงเสียงสูงนิดเดียว! กริ๊ดเลยเหรอจากนั้นฉันเลยร้องไปเลยๆจนจบเพลงเพราะเพลงมันเยอะจริงอะไรจริง

“บางคนนะครับก็รู้จักน้องคนนี้กันในยูทูปบางคนก็ไม่รู้จักเหมือนแนะนำตัวเลยครับ" ตานี้ยืนไมค์ให้ฉันต่อ

“สวัสดีค่ะ^^”เสียงหวานๆของฉันทำให้ทุกคนกริ๊ดกันใหญ่“ฉันชื่อลูกะค่ะเป็นนักร้องในค่าย Pinkie’studio เป็นน้องใหม่ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ"

   กริ๊ดดดดดดดดดดด!!!!!

‘นะกะ! นะกะ นะกะ!’  เสียงคนพูดขึ้นจนฉันเปิดไมค์พูด

“งั้นพี่นะก็เริ่มเพลงต่อไปกันเลยดีกว่าค่ะ" ฉันเบียงไปเรื่องอื่น

“ครับผม....” กริ๊ดดดดด(เสียงกริ๊ดนะไม่ใช่ฉันกริ๊ด) “ต่อไปชื่อเพลงว่า รอยยิ้มของเธอมอบให้กับน้องลูกะ" ห๊ะ!!! ฉันเหรออ ไหนบอกว่ามีสามเพลงไงงง

"ไม่รู้ว่าต้องโตท่ามกลาง หมู่ดอกไม้ มากมาย ขนาดไหน?" เขาเอามือมาจับมือของฉัน ฉันหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัดจนแฟนๆกริ๊ดกร๊าดกันใหญ่ "เธอจึงได้ครอบครอง รอยยิ้มที่สวยงามขนาดนี้?" ขนาดไหนละ "อู้~ ทำให้รักใครไม่ได้อีกเลย วินาทีที่เธอ เจอกับฉัน มันทำ ทำให้"

"ความเดียวดายสะลาย?...." เสียงคุ้นๆ....พี่ดิมมม??? ทุกคนหน้าอึ้งพร้อมๆกัน แต่ตานี้ยังยิ้มอยู่ยังกะเตียม!กันมา "เพราะได้เจออะไรที่คู่ควร ฉันขอบคุณและให้คำสัญญา ว่าจะรักษาไว้"

"ฉันไม่ต้องการใครอีก ดวงดาวทั้งฟ้าต้องเสียใจและ"ตานั้นร้องต่อ "ไม่มีสิ่งไหนสวยงามต่อไป ตราบที่โลกนี้มีคนอย่างเธอ" ไอ้คำว่าเธอนี้เอาตัวฉันไปอยู่ในอ้อมแอ้นเขาาา!! "และฉันคือคนโชคดี"ตรงไหน?

"เมื่ออ่านความหมาทุกคำกวีไม่มีบทไหนงดงามอีกแล้ว ตราบที่โลกนี้ยังมีชื่อเธอ

ได้โปรดให้ฉันเป็นคนสุดท้าย ได้ไหม" เขาหอมหน้าพากฉัน "เธอคือชีวิตและลมหายใจ"

 หิ๊วววววๆๆๆๆๆ

หลังจากเสร็จสิ้นภาระกิจอันใหญ่หลวง (ต่อพูดแบบนี้!!)

  นักข่าวลุ้มตานะ กันใหญ่แต่ฉันก็ไม่มีวันอยู่ห่างเขาไม่ได้หรอกนะเพราะ.....ฉันอยู่ในอ้อมกอดของเขาไงงง -//////-

"ตกลงคุณสองนั้น เป็นอะไรกันหรือป่าวค่ะ?"

"พวกเราสองคนเป็น!!!..อืมมมม!!!" ฉันกำลังจะพูดแต่เขาเอามือมาปิดปากฉันเอาไว้

"พวกเราเป็นแฟนกันครับ ^^" เห้ยยย อยากพูดเองอ่อเองได้ม้ะ!!

"ยินดีด้วยนะค่ะ แล้วตอนนี้คุณลูกะมี อัลบัมบางหรือป่าวค่ะ?"  ฉันถอดมือของเขาออก

"ยังค่ะตอนนี้กำลัง...อื๊มมม ><" อีกแล้วคร๊า

"มีแล้วครับ..ตอนนี้เหลือแค่ทำนองครับ" ตอบเองตลอดฉันเงียบก็ได้ ฉันแกะมือเขาออกแล้วอยู่นิ่งๆ

"ขอบคุณนะค่ะที่ตอบคำถาม จะฝากอะไรกับแฟนๆไหมค่ะ?"

"ครับผม...ฝากงานของผมด้วยนะครับ แล้วก็ฝากน้องคนนี้ด้วยจะออก อัลบัมเร็วๆนี้ครับ ขอบคุณครับ"

"งั้นขอถ่ายรูปทั้งสองคนด้วยนะครับ"

"มะ...." ฉันกำลังจะโดยตัด

"ยินดีครับ^^" เขาพูดเสร็จ เขาเอาตัวฉันเข้าโอบอกของเข้าอีกรอบ

  แชะ!

ห้องของง'พี่นะ

"นายมันบ้า!!! " ฉันโวยวายเขาในเมื่อฉันไม่มีสิทธิ์จะพูดอะไรเลยย มันสมควรไหมล่ะ!!

"แล้วรักไหมละ^^?"

"กวนค่ะ!" ฉันหยิบตุ๊กตาข้างๆพร้อมกอดมันแน่นๆ

"งอนพี่เหรอ?"

"ใครพี่ฉัน!"

"งั้นก็แล้วกันสินะ^^" เขาจู่โจมฉันแล้วพยายามจะหอมแก้มฉันต่อหน้าพี่เพียว

"เห้ยๆๆ เกรงใจคนโสดบ้างนะ ที่นั่งหัวโด่วอยู่เนื่ย" คำบ่นของพี่เพียวออกมาจากปาก จนตานี่หันไป

"ทำไงได้ละว่ะ คนงอลก็ต้องง้อถ้าง้อวิธีนี่ไม่ได้ผมก็จะให้ผมทำอย่างไรละครับบ"

"เอาที่นะ สบายใจ" สิ้นสุกคำพูดของพี่เพียว อีตานี้อุ้มฉันเข้าห้องนอนพร้อมจับมือฉันไปคนละฝั่ง!

 พรืบ! พรืบ!

"นายจะทำอะไรฉัน!!! -////-"

"สั่งสอนเด็กดื่อไง งอลแล้วไม่บอก อย่างงี้ต้องจักซักหน่อย" เขาเอามือจับหมอนพร้อมตีใส่ฉันเต็มๆหน้า!

"ไอ้ตานะ!!!"

"อารายหรา^^"

"มันจะมากเกิ๊นไปแล้วนะ!" ฉันหยิบหมอนอีกใบหนึ่งขึ้นมาพร้อมตีลงไปเต็มหน้าๆ

"โอ๊ยย!! ยัยตัวแสบบ อย่างยี้ต้องขยี้ๆ!!" เขาวิ่งมาหาฉันพร้อมไล่ฟาดหมอน

"อ๊ากกกก หยุดดดดด อีตาบ้าเอ๋ยยย ><!"