Artist in love : เพลงนี้เพื่อเธอคนเดียว

9.4

เขียนโดย ปากกาสีทอง

วันที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.14 น.

  12 ตอน
  7 วิจารณ์
  12.65K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2558 12.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) เลือกห้องเหรอเนื่ยยย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 ณ music'pinkie

"ไอ้นะ! ทำไหมมาสายเธอรู้ใช่ไหมว่าวันนี้ประชุม!!" เสียงหัวหน้าของ นะ โมโหใหญ่

"พี่รุ่งครับบ ผมไปเอาตัวน้องสาวผมมาที่ผมเล่าให้ฟัง" เขาหลีกทางให้ฉันหัวหน้าของเขามองมาที่ฉันพร้อมยิ้ม เข้ามาจับแขนฉันโคตดเจ็บเลย

"เด็กคนนี้อ่ะเหรอที่ร้องเพลง Cover ได้เพราะของเกาหลี" 

"ก็คนนี้ไงครับพี่รุ่ง น้องสาวผมเอง" เขามองหน้าฉันพร้อมยิ้ม เขาจะทำอะไรของเขาเนืย อย่างกับฉันเป็นตุ๊กตายังไงยังงั้นเลย =.=

"มาๆๆๆ เชิญทางนี้เด็กน้อย" หัวหน้าNa เขาเดินนำหน้าพร้อมกดทางขึ้นลิฟ ตอนนี้ฉันอยู่ใกล้ๆ พี่เขามากๆ หัวไหล่ชิดกันยังไงอย่างงั้น >////<

"พี่นะ วันนี่จะทำอะไรบอกกันบางเหอะ ฉันไม่รู้หรอกนะ"

"ทำไหมอยู่ดีๆ เรียกว่าพี่แล้วละ?" เขาทำหน้ากวนส้นเท้ามากๆ น๊อยย เดียวถีบยอดหน้าซะเลย

"ก็ไม่มีสรรพนามให้เรียก หรือจะให้เรียกว่า ไอเตียนะ? เอาแบบนี้ม่ะ คิคิ" ฉันขำเสียงเล็กๆ เขาดันเอามือของเขาตบลงหัวของฉัน 

" โอ๊ยย!! นายเล่นบ้าไรเนื้ยย!?"

"ไอเด็กเดื้อ! เล่นอะไรให้รู้สมคารวหน่อยสิ!" เขายิ้มมุมปากเอาซะหัวใจฉันเต้นแรงขึ้น ทั่งๆที่ตอนนี้ยังแรงมากแล้วนะ >///<

" พอๆๆ!! เล่นอะไรอย่างกับเด็ก....พี่ขอเล่นด้วยเซ้><"

"เห้ยย! พี่บ้าแล้วนะ ก็น้องผมเนื่ยมันดื้อ(เน้นคำว่าดื้อไวนะ)ดื้อมากๆ "

"ก็เด็กละนะ....อ๊าาถึงแล้ว" หัวหน้าของพี่นะเก้าออกจากลิฟต์อันสวยหรู วิวด้านนอกเห็นชัดหมดว้าวว โคตดสวยชมัด *0*

"ไหนๆ มาถามประวัติหน่อยสิ.." หัวหน้าของNa เขาไปนั่งโต๊ะประธานบริษัติ ฉันจึงเดินเข้าไปนั่งข้างหน้าของท่าน

"ฉันชื่อ ยิช้าบ้า ลูกะ อายุ 18 เกิดที่......" ฉันนั่งคุยกับประธานอยู๋นานสองนาน ไอตานั้นนั่งอยู่ด้านหลังฉันพร้อมเล่นโทรศัพท์ แล้วดันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อีกซะด้วยยย ตายๆๆ วันี้จะรอดไหมม T^T

 

 ร้านอาหาร ใกล้ Studio 

"วันนี้เป็นไงบ้างละ? " Na ถามฉันพร้อมหันสเต็กใส่เข้าปากของเขา 

"ฉันโอเค" ฉันหม่ำสเต็กปากเข้าปาก ครีมโคตดเยอะเลย อร่อยชมั้ด

"หมายถึงผ่านหรือป่าว?" เข้าถามพร้อมหยิบกระดาษเช็ดชูสีฟ้าหลายสก๊อต มาเช็ดปากฉันฉันนี้หน้าแดงไม่เป็นท่าเลย "เป็นอะไรไป ฉันเห็นมันเลอะเลยชัดให้"

"ขอบใจ....ฉันผ่านอยู๋แล้วละ ทำไหมเหรอนายมีอะไรหรือป่าว"

"ก็แปลว่าเธอก็ได้เป็น..ศิลปินในสังกัตเดียวกันกับฉันแล้วละสิ! 0_0!!" เขาทำหน้าอึ้งๆใส่ฉันก็งงไปตามๆกัน เขาเป็นอะไรของเขาเนื่ยย

"เป็นอะไรของนาย" 

"ธะ....เธอได้เป็นศิลปินแล้วชะ...ใช่ไหมม!!" 

"ฉันก็ยังไม่รู้เนื่ยยย "

"โธ่...นึกว่าเป็นฉันจะได้จัดปาร์ตีซักหน่อย"

"ปาร์ตงปาร์ตี้อะไรละ ฉันไม่อยากจะอะไรมากนักหรอกอีกตั้ง 3 วันเนะที่ฉันจะต้องไปเรียนกับนาย ถ้าฉันอยู่ค่ายเดียวกับนายคงตายแน่ๆ "

"มันไม่ตายนักหรอก เพราะว่าเธอเป็นเธอก็ยังไม่ได้เป็นเต็มตัว เพราะต้องหาวงมาด้วย(มันก็ไม่จำเป็นนะ)"

"ต้องมีด้วยเหรอ? ฉันว่าอีก 3 4 ปีคงยังไม่ได้เขียนเพลงหรอก"

"คนอย่างเธอไม่ต้องเขียนก็ได้" เขายืนเอกสารมาให้ฉัน "เปิดดูสิ"

  ฉันเปิดเอกสารออกมาพร้อมความตะลึง 0_0

"ฉันเขียนเพลงให้เธอทั้งหมด 23 เพลงด้วยกัน เพราะตอนนั้นฉันแค่อยู่ 15 เองแต่มันเป็นแนวผู้หญิงฉันเลยเก็บไว้ให้เธอถึงตอนนี้ "

"นี้ถึงกับเก็บเอาไว้ให้ฉันเลยเหรอ? "

"มันต้องเก็บอยู่แล้ว เขียนมาไม่รู้ว่ากี่รอบถึงจะได้ 1 เพลง ถ้าฉันทิ้งคงจะเสียดาย" มันก็จริงของเขา

"งั้นฉันของเก็บเอาไวก็แล้วกัน"

"เก็บเอาไวไปนอนกอดเหรอ?" เขายิ้ม

"จะบ้าเหรอ!! 0////0 ฉันแค่เก็บเอาไว พิจารณาดู" 

"จริงน้าา ที่รักของพี่นะ" เฮ้ยย!!

"นี้ไม่กลัวชื่อเสียงเสียงหรือไง??"

"จะกลัวทำไหมละ? ก็พี่เคยบอกกับนักข่าวๆว่าพี่มีแฟนแล้ว?" เอ๋???? 

"บ้าน้าาา นายไม่มีซะหน่อยนายมั่วแล้ววว" ฉันรีบหันหน้าออก

"จะบ้าได้ยังไง ในเมื่อมื้อนี้ฉํนเลี้ยงอาหารเธอได้ อยู่กับเธอได้ แล้วยังมีตังหาเธอได้ เลี้ยงดูเธอได้ แล้วก็..." ฉันลุกขึ้นพร้อมจับมือฉันแล้วนั่งคุกเขาอยู่ใกล้ๆ ฉันหันไปหาเขา "..ฉันก็สามารถขอเธอแต่งงานได้" 

"นี้ๆ ไม่อายคนทั้งร้านหรือไง? มาเล่นอะไรๆ แบบนี้"

"จะอายทำไหม??? พี่ดูอยู่นานสองนานแล้ว" พะ..พี่ดิมมม แทตทูคัลเลอร์!!??

"เอ้าพี่! มาอยู่ตรงนี้ได้ไงเนื่ยย"

"แหม่ๆ ไอ้น้องงง จะให้พี่วาปมาอย่างฮอนหรือไงง"

"พี่นี่กวนน้องดีจัง" ฉันว่าก็สมควรให้พี่ดิมด่านายดีแล้วฮ่าๆๆ

"พี่ครับๆ จีบน้องนี้มันไม่ดีนะครับบบ ^^" พะ..พี่!?

"เอ้า! พี่ตง" ฉันตกใจกับคนที่อยู่ตรงหน้าาา ไม่จริงใช่ไหมเนื่ยย

"ไม่เคยเห็นคนหล่อเหรอครับน้องสาว "

"เห้ยๆ ของตรูๆ " พี่ดิม ตบ อกตัวเองสองครั้งพร้อมจู่โจมฉัน

"เห็ยๆๆ สาวสวยแบบนี้ให้ตรูดีกว่านะพี่ดิมม ให้เอกชัยคนนี้ดูแลเอง" มากันอีกคนพี่ตงจ้าาา T^T

"พวกพี่ๆ นี้พอกันเลอะ" Naเข้ามาขัดสองคนนั้น พี่ตงนี้หน้าเสียไปคนละแบบอย่างกับไม่ได้ของอะไรสักอย่าง ส่วนพี่ดิมนี้ เศร้าไปเลยย น่าสงสาร "เป็นไงบ้างข่าวของน้องลูกะ"

"น้องแกชื่อลูกะเหรอ?" พี่คิมพูด

"ครับๆ น้องผมเอง ลูกะ พอดีนางเข้ามาหาพี่รุ่ง แล้วตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าพี่รุ่งนั้นจะให้นางเข้าไปอยู่ในค่ายเราหรือยังเนื่ย" 

"มาแล้วๆๆ " เสียงคนวิ่งเข้ามาในร้านพร้อมอยุดตรงหน้าฉัน

"ได้ข่าวว่าไงบ้างไอรัฐ?" พี่ตงพูดพร้อมให้พี่รัฐพูดใจจะขาด

"ก็คือ....." พี่แกหายใจทุกคนก็รอลุ้น "ก็คือ.....ว่าา"

"โอ๊ย!!! ไอเพื่อนเวณ! เมื่อไรจะได้เรื่องได้ความว่ะ"พี่ตงขัด

"คือพี่รุ่งเขา บอกกับฉันว่า 'ให้น้องลูกะเป็นศิลปินในค่ายเราแล้ว...' " ทุกคนเฮ้กันใหญ่ เหลือแต่ฉันที่นั่งนิ่ง "หยุดดด!! ยังไม่จบบบ พี่รุ่งยังฝากมาบอกว่า 'ถ้ามาอยู่แล้วห้อง 1 ห้องต้องเอาน้องลูกะเข้าไปอยู่ด้วย' " ห๊ะ!!!!!

" เห้ยยย!! เสร็จคนหล่อแล้วววงั้นเราจักปาร์ตี้ที่ไหนดีละ ไอตง!" พี่ดิมพูดหันหาพี่ตง ฉันละสงสารพวกพี่แกเขาจริงๆ TT แล้วห้องฉันละ??

" งั้นก็จัดกันที่!! งานคอนเสริต์ ราตรีแดนเนมิตรไหมละ อยู่แถวๆ คลอดเตยเอง ไปป่ะๆ" พี่ตงคิดสถานที่ทำให้ทุกคนต้องร้องว่า 'อ่อออออออ' ยกเว้นฉัน!

" งั้นก็ไปกันเลยดีกว่า " พี่ดิมพูด 

 

ณ รถของนายนะ 

"ทำไหมเวลาคนเข้าค่ายของนายถึงต้องขั้นปาร์ตี้กันเลยหรือไง?" ฉันถามเขาพร้อมขาดเข็มขัด

"ก็ใช่ ตอนที่ฉันมาใหม่ๆยิ่งกว่านี้อีก..เธอรู้ไหมให้เล่นเกมเป่า ยิง ชุบ แก้ผ้า แต่ดีนะฉันไม่ได้ถอดหมด"

"แล้วใครแข่งกับนายละ? "

"พี่ตงเองนั้นและ ฮ่าๆ พูดแล้วก็ฮ่าจริงๆ" เขาขำในรถพร้อมกับฉัน พวกเราสบตากัน อย่างกับเทพนิยาย ความรักของเรานั้นมันบังคับใครไม่ได้จริงๆ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา