จับหัวใจ ยัยตัวแสบ

"กูเบื่อ กูเซ็งโว้ยยย!!!!!!!!!!!"ป๊อปปี้ตะโกนลั่นอาคารเรียน พลางเตะโต๊ะเรียนอีกครั้ง นักเรียนที่ได้ยินเสียงป๊อปปี้ ต่างเดินมาดูด้วยความสงสัย..

"มองไรวะ!"ป๊อปปี้โวยอีกครั้ง เขื่อนที่เห็นท่าไม่ดีก็วิ่งเข้ามาช่วย

"พ่อคร้าบบบ พ่ออย่าโวยวายสิครับบ เด่ว.../มึงวอนกินตีนกูแล้ว ไอ่เขื่อน กูยิ่งเซ็งๆอยู่ มึงอย่ามาทำให้กูรำคาญสิวะ!"ป๊อปปี้บ่น 

"มึงก็ใจเย็นหน่อยดิวะ เห็นมั๊ย คนอื่นเค้ามองมึงหมดแล้ว"เขื่อนพยายามพูดกับป๊อปปี้ 

"เขื่อน แกอย่าไปห้ามไอ่ป๊อปมันเลย ให้เค้ามองไปเลย ให้เค้ารู้ว่า ไอ่ผู้ชายคนนี้บ้ากาม!"แก้ว เดินเข้ามาในห้องเรียน แล้วพูดเยาะป๊อปปี้ ป๊อปปี้ที่ได้ยินดังนั้นถึงกลับหันขวับ

"แกแหละ ตัวดีเลยยัยแก้ว แค่ชั้นไปจับมือน้องสาวแกแค่นี้ทำเป็นหวง นี่เกิดมาเป็นพี่เค้า หรือคิดกับเค้าเกินน้องสาววะ"ป๊อปปี้ตอกกลับ แก้วที่ทนไม่ไหวก็เดินมากระชากคอเสื้อป๊อปปี้

"เฮ้ย! แก้ว ใจเย็นดิวะ"เขื่อนและเคนตะพูด 

"มันจะมากเกินไปมั๊ย ไอ่ป๊อปปี้ ชั้นรักน้องสาวชั้น ดูแลน้องสาวชั้นมาอย่างดี ชั้นจะไม่ยอมให้ ยัยฟางมาเป็นแฟนกับคนต่ำๆแบบแกหรอกนะ ไอ่ป๊อป!"แก้วพูด ด้วยความโมโห

"แล้วไงวะ ชั้นต่ำตรงไหน ห๊ะ!"ป๊อปปี้พูด โมโหไม่แพ้กัน

"ต่ำตรงนิสัยของแกนั้นแหละ!"แก้วตะคอกใส่หน้าป๊อปปี้

"เออ! ถึงนิสัยกูจะต่ำ กูก็รักน้องสาวมึงจริงนะเว้ย ...แก้ว ยอมรับตัวกูเหอะนะ"ป๊อปปี้เบาเสียงลง

"ไม่มีวัน!!"แก้วพูด 

"พี่แก้ว.."เสียงใสๆของใครบางคนดังขึ้น ทำให้ทั้ง 2 นหันขวับ

"ฟาง กลับห้องไปสิ"แก้วไล่น้องสาว 

"พี่แก้ว ทำแบบนี้ทำไมอ่ะ"ฟางพูด แก้วปล่อยมือจากคอเสื้อป๊อปปี้ก่อนจะเดินไปหาฟาง

"ก็พี่รักฟางไง พี่ไม่อยากให้ผู้ชายมาแตะต้องตัวฟางนิ"แก้วพูด

"แต่พี่แก้ว ก็ควรเปิดโอกาศให้เค้านะคะ พี่แก้วไม่อยากให้ฟางมีคนดูแล คนเอาใจใส่หรอคะ"ฟางพูดด้วยความน้อยใจ

"..พี่ขอโทษ"แก้วพูด 

"อะ ไอ่ป๊อป ชั้นขอโทษนะเว้ย"แก้วหันไปขอโทษป๊อปปี้

"ไม่! ถ้าแกอยากให้ชั้นยกโทษให้ล่ะก็ ....แกต้องให้ชั้นจีบฟาง"ป๊อปปี้พูด แก้วได้ยินดังนั้น ก็คิดถึงคำพูกของฟาง....

"อืออ เอาที่แกสบายใจ แต่!...แกห้ามทำน้องสาวชั้นเสียใจนะ!"แก้วพูด ป๊อปปี้ที่ได้ยินคำตอบจากแก้วก็ดีใจใหญ่ ฟางก้มหน้างุดด้วยความเขิน

"ขอบใจนะเว้ยย!"ป๊อปปี้พูด แก้วพยักหน้ายิ้มๆ

"งะ งั้นฟางกลับห้องก่อนนะคะ"ฟางพูด ก่อนจะรีบเดินออกไป

"บ๊ายบายจ่ะ ที่รัก"ป๊อปปี้พูด พลางโบกมือ แก้วยิ้มกับการกระทำของป๊อปปี้

                อ่านแล้ว เม้นด้วยนะคะ ด้วยไรเตอร์ไม่มีกำลังใจ