รักมากมาย นายมาเฟีย

 

 

 

ฟางก็ลงมาทานข้าวตามปกติของเธอ

 

 

 

''อ้าวฟางมาทานข้าวเร็วลูก''พ่อของฟางเรียก

 

 

 

''ค่ะพ่อ''ฟางพูดเเล้วยิ้มก่อนจะเดินไปที่โต๊ะกินข้าว

 

 

 

''เออะ ฟางพ่อมีเรื่องจะคุยกะลูกน่ะ''พ่อของฟางพูดขณะกินข้าว

 

 

 

''อะไรหรอค่ะพ่อ''ฟางถาม

 

 

 

''พอดี พ่อต้องไปทำงานที่ต่างประเทศน่ะ''ผู้เป็นพ่อพูดทำให้ฟางชะงัก

 

 

 

''เเล้วพ่อต้องไปกี่เดือนค่ะ ฟางเหงาเเน่ๆ''ฟางพูดเเล้วคอตก

 

 

 

''พ่อก็ไม่รู้เหมือนกัน ถ้างานที่นู้นเสร็จเเล้วพ่อก็จะกลับมา''ผู้เป็นพ่อพูด

 

 

 

''ฟางเหงาเเน่ๆเลยค่ะพ่อ''ฟางพูดเเล้งหน้าบึ้ง

 

 

 

''เเล้วใครบอกว่าลูกอยุ่บ้านคนเดียว''ผู้เป็นพ่อพุโทำให้ฟางนั้นงง

 

 

 

''พ่อหมายความว่าไงค่ะ''ฟางถาม

 

 

 

''ก็หมายความว่าลูกไม่ต้องอยุ่คนเดียวไง''

 

 

 

''ห้ะ?''

 

 

 

''พ่อจะให้ลูกไปอยุ่ที่บ้าน ของเพื่อนพ่อน่ะ''ผู้เป็นพ่อพูด

 

 

 

''ใครหรอค่ะ''ฟางถาม

 

 

 

''เอาหน่า เดี๋ยวลูกก็รู้เองลูกเตรียมเก็บของได้เลยนะ เดี๋ยวตอนเย็นพรุ่งนี้ค่อยไปกัน''พ่อของฟางพูด

 

 

 

''อ๋อค่ะ''ฟางพูดเเล้วหยักหน้า

 

 

 

  วันรุ่งขึ้น

 

 

เเล้วฟางก็ขี่จักรยานไปมหาลัยเหมือนเดิมทุกวัน

 

 

 

''พ่อจะให้ชั้นไปอยุ่ที่ไหนนะ''ฟางพูดกะตัวเอง

 

 

 

''ดีนะที่วันนี้โซ่ไม่หลุดเห้ออ ''ฟางพุดกะตัวเอง

 

 

 

''เเต่ถ้าโซ่หลุดเเละเเลกกะการที่ได้เจอนายชั้นยอมโซ่หลุดดีกว่า''ฟางพูดเเล้วยิ้ม เเล้วเธอก็ปั่นจนไปถึงมหาลัย

 

 

 

''เฮ้! ทุกคนมากันเร็วจัง''ฟางพูดเมื่อเธอเดินไปถึงโต๊ะเพื่อนๆของพวกเธอก็มากันครบเเล้ว

 

 

 

''ใครมันจะไปเหมือนเเกล่ะ ตื่นสายใช่มั้ยเนี้ย''พ้อยถาม

 

 

 

''เห๊ย ! บ้าพอดีชั้นเก็บเสื้อผ้าอยุ่น่ะ''ฟางพูเลยทำให้เพื่อนๆของเธอนั้นมองมาทางเธอคนเดียว

 

 

 

''เก็บเสื้อผ้า นี่เเกจะไปไหน''เเก้วถาม

 

 

 

''ใช่ เเกจะไปไหน''พ้อยเสริม

 

 

 

''เอ่อ คือ....คือ''ฟางอ้ำๆอึ้งๆ

 

 

 

''คืออะไรหรอฟาง''โทโมะถาม

 

 

 

''คือ...พ่อของชั้นจะไปต่างประเทศน่ะ''ฟางพูด

 

 

 

''ห้ะไปต่างประเทศอย่าบอกนะว่าเเกจะไปด้วย โหวว เเล้วเเกก็ต้องไปเรียนที่นู้นด้วยอ่ะดิ''เเก้วพูด

 

 

 

''เห๊ย จริงป้ะเนี้ยโห่วว รับไม่ได้ๆ''พ้อยพูด

 

 

 

''จริงป่าวฟาง ฟางจะไปเรียนที่นั่นอยุ่ที่นั่นเลยหรอ''โทโมะพูด

 

 

 

''หยุด!หยุดก่อน คือชั้นไม่ได้ไปต่างประเทศ''ฟางพูด

 

 

 

''อ้าว เเล้วทำไมเเกไม่บอกพวกชั้นเนี้ยย''พ้อยพูด

 

 

 

''ใช่ เเล้วเเกจะเก็บเสื้อผ้าทำไม''เเก้วถาม

 

 

 

''ก็พ่อชั้นไปทำงานที่ต่างประเทศ เเล้วชั้นก็ต้องเก็บเสื้อผ้าเพราะว่าพ่อชั้นให้ชั้นไปอยุ่กะเพื่อนของพ่อน่ะ''ฟางพูด

 

 

 

''อ๋อเเล้วไปเเละบ้านของเพื่อนพ่ออะไรของเเกเนี้ยอยุ่ที่ไหนพวกชั้นจะได้ไปหา''พ้อยถาม

 

 

 

''ไม่รู้อ่ะ พ่อไม่ได้บอกชั้น เห๊ยได้เวลาเเล้วล่ะชั้นว่าขึ้นเรียนกันได้เเล้ว''ฟางพูดเเล้วเดินนำหน้าไปทำให้เพื่อนๆนั้นมองหน้ากัน

 

 

 

 หลังเลิกเรียน

 

 

ฟางก็รีบปั่นจักรยานเพื่อที่จะได้ไปถึงบ้านไวๆเพราะว่าพ่อของเธอโทรตาม เเละเธอก็มาถึงบ้านก็เห็นว่า พ่อของเธอนั้นกำลังเอากระเป๋าเข้ารถ

 

 

 

''อ้าวกลับมาเเล้วหรอลูก ปะปะกันเลย เออะนี่ลุงกฤษ ''ผุ้เป็นพ่อเเนะนำ

 

 

 

''ค่ะ สวัสดีค่ะลุงกฤษ''ฟางยกมือไหว้

 

 

 

''อื้มๆ โตขึ้นนี่สวยมากเลยนะเนี้ย''ลุงกฤษเอ่ยชมทำให้ฟางยิ้ม

 

 

 

''ค่ะ''ฟางพูดเเล้วทั้งสามก็ขึ้นรถไป  

 

 

20 นาทีผ่านไป ทั้งสามก็มาถึง

 

 

ฟางที่อยุ่ใยรถเธอก็เห็นบ้านของลุงเธอนั้นรวยมากเเถมยังมีคนใส่ชุดดำหลายคนอีกด้วย

 

 

''อ่า ลงมาเลยจ้ะหนูฟาง ของเนี้ยเดี๋ยวลุงให้คนมาเก็บให้หนูเข้าไปในบ้านก่อนปะ''ลุงกฤษพูด

 

 

 

''ค่ะ ''ฟางพูดเเล้วเข้าไปในบ้านก่อนที่เธอจะเข้าบ้านเธอก็เดินชนกะใครไม่รู้ตรงประตูทำให้เธอล้มลงไป

 

 

 

''เอ่อ ขอโทษครับ''ชายหนุ่มคนนั้นเอ่ยทำให้ฟางคุ้นเสียงเเล้วเธอก็ลุกขึ้นมาเเละเธอก็ต้องอึ้งเมื่อเธอเจอกับ...

 

 

 

 

 

__________________________________________________________

ตัดฉับๆๆๆๆ

พรุ่งนี้ร.ร ไรท์เปิดเเล้วอ่าาาาอาจจะไม่ได้ค่อยมาอัพ เดี๋ยวไรท์หาเวลามาอัพให้น้าา

เจอกันตอนต่อไปก๊ะ