รอยแผล (Nc + PF,TK)

เขียนโดย บีต้าღ

วันที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.04 น.

2 chapter

6 วิจารณ์

5,446 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2558 19.22 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ปี 2558

รักแท้จริงๆแล้วมันคืออะไรเหรอ ?

นี่เป็นคำถามที่ผมเฝ้าถามตัวเองมาตลอด แต่ก็ไม่เคยได้คำตอบที่แม้จริงจากมันเลยสักครั้ง…

ผมเคยเชื่อนะว่าวันหนึ่งจะมีใครสักคนที่เข้ามาเป็นคำตอบของคำถามที่ผมสงสัยมาตลอด

แล้วครั้งหนึ่งผมก็ได้รู้คำตอบของมันจริงๆ ว่า ‘รักแท้’ มันไม่มีอยู่จริง

‘ธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์’ เธอคือผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ในใจของผมเสมอมา

แต่ตอนนี้…

มันไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว

เรื่องในอดีตที่ทำร้ายผมมานานแสนนาน เรื่องในวันนั้นผมยังจำไม่ลืม !

ปี 2556

สนามบินสุวรรณภูมิ

‘ฟาง’ ผมกุมมือของเธอไว้แน่น ไม่อยากจะปล่อยมันไปเลย

‘หืม ?’

‘ถ้าป๊อปกลับมาจากแอลเอเมื่อไร เราแต่งงานกันนะ’

‘…’

‘ฟางรอป๊อปได้ไหม?’

‘เอ่อ คือ…”

‘ป๊อปสัญญานะ ว่าป๊อปจะทำให้ดีที่สุดเพื่ออนาคตของเราสองคน’

‘ฟางจะรอนะป๊อป’

ผมอยากกอดเธอนานๆจัง อยากจะหยุดเวลาเอาไว้ตรงนี้ที่ที่มีแต่เราสองคน ถ้าพ่อกับแม่ไม่บังคับให้ผมไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ เราคงจะได้อยู่ด้วยกัน

‘ไอ้โมะฝากฟางด้วยนะ’

โทโมะ เพื่อนรักของผมเอง มีอะไรมันก็คอยช่วยเหลือผมตลอด คอยอยู่ข้างๆ และทำอะไรหลายๆอย่างให้ผม ผมรักและไว้ใจมันมาก แต่ใครจะรู้ว่าความไว้ใจของผมมันอาจจะย้อนกลับมาทำร้ายหัวใจของผมก็ได้

‘แกไม่ต้องห่วงนะไอ้ป๊อป ฟางอะฉันดูแลเอง’

‘ขอบใจแกมากนะเว้ย’

แล้วสุดท้ายความไว้ใจ มันก็กลับมาทำร้ายผมจริงๆ

ปัจจุบัน

งานมงคลสมรส

ระหว่าง นายวิศว ไทยานนท์ และ นางสาวธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์

ช่วยตอบผมหน่อยได้ไหมว่าสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้าคือความฝัน มันไม่จริงใช่ไหม ตอบมาสิ ว่ามันแค่ความฝัน

“เจ้าบ่าวสวมแหวนให้เจ้าสาวเลยครับ” พิธีกรกล่าว

ไอ้โทโมะ ! แกมันเพื่อนทรยศ มันแย่งสิ่งที่ผมรักที่สุดในชีวิตไปอย่างหน้าด้านๆ

เหอะ !

ของ ของผมยังไงก็ต้องเป็นของผม !

“เดี๋ยวก่อน !”