ยัยสองสาวจอมจุ้นกับนายหนุ่มเนื้อหอม
เขียนโดย 
Ployneko
วันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 19.59 น.
แก้ไขเมื่อ 18 เมษายน พ.ศ. 2559 17.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7) Chapter 7
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" นั่นอะไรอ่ะ " ไอพวกนักเลงถามเมื่อเห็นคุณกับเซเลน่า
" นี่ ( คุณ ) เซเลน่า ยืนทำอะไรอยู่มาช่วยหน่อยดิ " จัสตินตะโกนให้คุณกับเซเลน่าช่วย แต่คุณกับเซเลน่าทำเป็นไม่รู้จักจัสติน ก้อเลยยืนหันหลังให้
" ไปไกลๆเลยไป " ไอพวกนักเลงไล่คุณกับเซเลน่าให้ไปไกลๆ
" นี่พวกโง่ มาช่วยหน่อยสิ " จัสตินยังคงตะโกนให้คุณกับเซเลน่าช่วย คุณกับเซเลน่าก้อยังทำเป็นไม่รู้จักจัสติน แล้วก้อนั่งเขี่ยถนน
" นี่ ตามมา " ไอนักเลงก้อลากจัสตินไป
" นี่พวกซื่อบื้อ มาช่วยหน่อยดิ นี่ " จัสตินตะโกนให้คุณกับเซเลน่าช่วย
" ถ้าไม่ใช่เพราะเกมส์ ฉันก้ออยากจะช่วยอยู่หรอก " คุณวิ่งตามแล้วก้อตะโกนออกไป
" ถ้าไม่ใช่เกมส์ ฉันน่าจะจัดการพวกมันภายในหมัดเดียวนะ " เซเลน่าก้อวิ่งแล้วก้อตะโกนออกมาเหมือน
" ไม่มีเกมส์แล้ว เกมส์จบแล้วๆๆ " จัสตินตะโกนกลับมา คุณกับเซเลน่าวิ่งตามจัสตินไป
" จริงเหรอ " คุณกับเซเลน่าถามจัสติน
" เออสิ " จัสตินตอบ
" ช่วยด้วยค่ะ~ " คุณตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ แล้วก้อเอานกหวีดขึ้นมาวิ่งเป่าไปเป่ามา เซเลน่าโยนกระเป๋านักเรียนไว้ที่พื้น และหยิบป้ายข้างทางขึ้นมา
" กล้าทำ จัสติน ขนาดนี้เลยเหรอห๊ะ นี่กลับมานี่นะ " เซเลน่าจะเอาป้ายไปตีไอพวกนักเลง แต่ไอพวกนักเลงวิ่งหนีไปก่อน เซเลน่าก้อเลยตะโกนด่าไล่หลัง แล้วเซเลน่ากับคุณก้อรีบวิ่งไปดูจัสตินว่าเป็นอะไรรึป่าว
" อ้อพี่ออสติน กำลังกลับบ้าน โรงพยาบาล? ทำไม? " จัสตินกำลังคุยโทรศัพท์อยู่กับพี่ออสติน แล้วก้อสงสัยว่าอสตินจะให้ไปที่โรงพยาบาลทำไม
" แม่แค่เป็นห่วง เลยบอกให้ทุกคนไป วันนี้ให้ไปพบกันที่นั่น เพราะคนๆนั้น " พี่ออสตินบอกจัสตินว่าทำไม
" แต่ฉันกลัวนะ เข้าใจละ " จัสตินบอกพี่ออสตินก่อนที่จะวางสายไป
" จัสติน อยากกินแฮมเบอร์เกอร์รึป่าว ฉันจะซื้อให้ ไปด้วยกันเถอะป่ะ " คุณชวนจัสตินไปกินแฮมเบอร์เกอร์ด้วยกัน แถมยังอาสาว่าจะเลี้ยงจัสตินอีกต่างหาก
" เห้อ! ฉันอยากทำแบบนั้นจริงๆเลยวันนี้ " จัสตินถอนหายใจก่อนที่จะพูดออกมา
" อะไรนะ จริงเหรอ ในที่สุด รับหัวใจของฉันแล้วเหรอ " คุณถามจัสตินอย่างดีใจ
" รับอะไรของเธอ เจ้าหญิงจอมปลอม! " เซเลน่าเดินมาขัดจังหวะคุณ
" อะไรเนี่ย " คุณเริ่มหงุดหงิดกับเซเลน่า
" ทุกๆครั้งที่เจอกัน ถามแต่คำถามเดิมๆ โรคจิตป่าว " เซเลน่าเริ่มว่าคุณว่าโรคจิต
" จัสติน แทนที่จะกินแฮมเบอร์เกอร์ เราไปกินเสต็กกันเถอะ ฉันเลี้ยงเอง ไปกันเถอะ " นอกจากเซเลน่าจะขัดจังหวะที่คุณชวนจัสตินไปกินแฮมเบอร์เกอร์แล้ว เซเลน่ายังจะชวนจัสตินไปกินเสต็กอีก แถมยังอาสาจะเลี้ยงจัสตินเหมือนคุณอีกด้วย
" เธอคงฝันค้างแล้วล่ะ จัสตินกำลังจะไปกับฉัน " คุณขัดจังหวะเซเลน่าคืนมั่ง
" อากาศหนาวๆ อยากสู้กับฉันเหรอห๊ะ " เซเลน่าพูดจาหาเรื่องคุณ
" เธอไปกินเสต็กของเธอเถอะไป " คุณไล่ให้เซเลน่าไปกินเสต็กคนเดียว
" เห้อ! ทำไมวันนี้ ฉันอิจฉาพวกซื่อบื้อขนาดนี้เนี่ย " จัสตินถอนหายใจออกมาก่อนจะพูดอย่างอิจฉาคุณกัยเซเลน่าที่วันนี้ได้ไปกินนั่นกินนีตามใจชอบ หลังจากที่จัสตินกลับมาจากโรงพยาบาล ก้อไปอ่านหนังสือการ์ตูนอยู่ในห้อง
" คะ.. ใครอ่ะ " จัสตินเห็นคุณคลานออกมาจากใต้โต๊ะในสภาพที่เหมือนผี ก้อวิ่งหนีไปอยู่ตรงตู้เสื้อผ้า เซเลน่าก้อเปิดประตูตู้เสื้อผ้าออกมา
" ยินดีที่ได้เจอ จัสติน " จัสตินกลัวและตกใจคุณกับเซเลน่ามาก จะวิ่งออกไปข้างนอก พอเปิดประตูก้อเห็นคุณยืนอยู่ตรงหน้า
" จะไปไหนเหรอ จัสติน " จัสตินวิ่งหนีคุณลงไปนั่งที่เตียง แล้วก้มหน้าฟุบลงไป เซเลน่าก้อลุกขึ้นมาจากเตียงของจัสติน
" ปล่อยฉันๆ ปล่อยฉันนะ " จัสตินร้องออกมาเพราะกลัวคุณกับเซเลน่า แล้วจัสตินก้อวิ่งไปนั่งอยู่ตรงมุมห้อง คุณกับเซเลน่าก้อค่อยๆเดินเข้ามาหาจัสติน แล้วจัสตินก้อตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองฝันไป พี่อันวาร์ที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ตรงเตียงตรงข้ามสงสัยกับท่าทีของจัสติน จัสตินเปิดผ้าห่มดูที่เตียง วิ่งไปดู่ที่ใต้โต๊ะ มุมห้อง เปิดประตูตู้เสื้อผ้า แล้วก้อประตูห้องโผล่หัวออกไปดูข้างนอก ก้อไม่มีอะไรยิ่งทำให้พี่อันวาร์สงสัยท่าทีของจัสตินเข้าไปใหญ่
~ เย็นวันต่อมา ~
" จัสติน " คุณยังคงวิ่งไล่ตามจัสติน แล้วจัสตินก้อวิ่งหนีคุณอยู่เหมือนเดิมทุกวัน
' ไม่มีทางวิ่งไปจรถึงจุดสิ้นสุด แต่คราวนี้มันจะจบลงแน่นอน " จัสตินนึกถึงบทพูดตัวละครในหนังสือที่เคยอ่าน
" สุดสัปดาห์ แต่ทำไมกลับบ้านเร็วขนาดนี้เนี่ย ไปดูหนังด้วยกันดีมั้ย " คุณสงสัยว่าวันนี้เป็นวันสุดสัปดาห์ ทำไมจัสตินถึงได้กลับ้านเขนาดนี้ ก้อเลยชวนจัสตินไปดูหนังด้วยกัน
' กับเจ้าหญิงให้กลายเป็นคนโง่ขี้เกียจ และกับผู้หญิงโง่ให้กลายเป็นเจ้าชายเลว แบบนั้นพวกเธอก้อจะไม่ชอบนายและทิ้งนายไป ' จัสตินยังคงนึกถึงบทพูดของตัวละครในหนังสือที่เคยอ่าน
" อย่ามองฉันแบบนั้นสิ จัสติน แบบนั้นความสวยของฉันมันจะทิ่มตานะ " คุณพูดเข้าข้างตัวเองมากกกก จนจัสตินหัวเราะออกมา
" เป็นอะไร จัสติน " คุณถาม แต่จัสตินก้อไม่ยอมตอบ แล้วจัสตินก้อไปโหนบาร์แล้วก้อห้อยหัวลงมา
" จัสติน วันนี้เธอเป็นอะไร กำลังทำอะไรอ่ะ " คุณถามจัสตินอีกรอบ เพราะวันี้คุณเห็นจัสตินทำตัวแปลกๆ
" ทำไมใยแมงมุมยิงไม่ออก " จัสตินแกล้งทำเป็นสไปเดอร์แมน ขณะที่กำลังห้อยหัวลงมาจากบาร์ เพื่อที่จะให้คุณเลิกยุ่งกับเขา
" อะไรนะ " คุณยิ่งงงกับจัสตินไปกันใหญ่
" ทุกๆครั้งที่รู้สึกแบบนี้ฉันคือ สไปเดอร์แมน " จัสตินยังแกล้งทำไม่เลิก
" หึ พอเห็นเธอเป็นแแบนี้แล้ว ทำให้ฉันนึกถึงหนังสือที่ฉันอ่านเมื่อวาน " คุณแค่นหัวเราะออกไปก่อนที่จะพูดออกมา
" สไปเดอร์แมน? " จัสตินแกล้งถามคุณ
" ไม่ใช่ คนโง่ กับ เจ้าหญิง " คุณบอกปฏิเสธแล้วบอกชื่อเรื่องไป
" พอเห็นเธอเป็นแบบนี้แล้ว ฉันรู้แล้วว่าต้องทำยังไง " คุณพูด
" อะไรนะ " จัสตินถาม
" ฉันจะทำให้เธอกลายเป็นชินจัง แบบนั้นดีกว่าสไปเดอร์แมนเป็นร้อยเท่าเลยนะ " คุณบอก
" อะไรนะ " จัสตินเริ่มงงๆกับคุณ
" ฉันจะไปซื้อหนังสือให้ จัสตินของฉันอยู่นี่ ทำใยแมงมุมนะ " คุณบอกจะไปซื้อหนังสือให้จัสติน คุณวิ่งออกไปสวนกับเซเลน่าที่กำลังเดินเข้ามาหาจัสติน
" เห้อ~ " จัสตินถอนหายใจออกมา เมื่อรู้ว่าคุณก้ออ่านหนังสือเล่มนั้นแล้วเหมือนกัน
" จัสติน ฉันชอบเธออยู่ท่านี้นะ " เซเลน่าเดินเข้ามาเห็นจัสตินห้อยหัวลงกับบาร์ ก้อยิ่งชอบเข้าไปใหญ่
" สุดยอดกล้ามเนื้อ ตั้งใจเต็มที่ " เซเลน่าพูดแล้วก้อตีขาจัสติน ที่กำลังโหนอยู่กับบาร์
" แต่ว่าจะไปไหนก้อบอกด้วยสิ ให้ฉันรอตั้งนาน " เซเลน่าบ่น
" ให้ฉันโหนด้วยดีมั้ย " ขณะที่เซเลน่ากำลังจะโหน จัสตินก้อเลิกโหนทันที
" นี่ ซื่อบื้อ " จัสตินตวาดใส่เซเลน่า ตามบทตัวละครในหนังสือที่เคยอ่าน
" อะไร " เซเลน่าตอบอย่างงงๆ
" หัวสมองไม่ดี แต่อยากคบกับฉัน ไม่รู้สึกผิดบ้างเหรอ " จัสตินว่าดูถูกเซเลน่าตามบทตัวละครในหนังสือที่เคยอ่าน
" อะไรนะ " เซเลน่าก้อยังคงงงไม่รู้เรื่องอยู่ดี
" ฉันโคตรหงุดหงิด กับพวกหัวสมองไม่ดี หัวดีแล้วค่อยกลับมาเข้าใจป่ะ " จัสตินยังคงพูดตามบทตัวละครในหนังสือ
" ปัญหาระหว่างเราคือหัวเหรอ? ทำไมไม่บอกแต่แรก? มานี่มาฉันจะทำให้หัวของเธอเหมือนกับหัวของฉัน " เซเลน่ายิ่งเข้าใจผิดไปยกใหญ่เลย เซเลน่าพยายามดึงหัวจัสติน
~ เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ จัสติน ขอให้พี่อันวาร์ ช่วยทำให้คุณ กับ เซเลน่า เลิกยุ่งกับตัวเอง ~
" เกิดอะไรขึ้นกับพวกเรา " คุณถามพี่อันวาร์ หลังจากที่พี่อันวาร์นัดออกมาเลี้ยงขนม
" ต้องกลับไปที่สนามเบสบอลเหรอคะ " เซเลน่าก้อถามพี่อันวาร์
" กินก่อน! กินอันนี้ให้หมด " พี่อันวาร์บอกคุณกับเซเลน่าให้กินขนมให้หมดก่อน
" ไม่สิ แล้วถ้ากินหมดแบบนั้นแล้ว จะทำยังไงต่อคะ " เซเลน่าก้อยังไม่เลิกที่จะถามพี่อันวาร์
" สิ่งที่ฉันจะพูดก้อคือ กินก่อน..เกี่ยวกับ จัสติน " พี่อันวาร์บอกเซเลน่า
" เซเลน่า ( คุณ ) ไม่ได้เจอกันตั้งนาน " พี่เบลล่าคนรู้จักของคุณกับเซเลน่าเดินเข้ามาทักทาย คุณกับเซเลน่าก้อลุกขึ้นยืนสวัสดี พี่อันวาร์หันไปเจอพี่เบลล่าถึงกับตะลึง เพราะว่าพี่เบลล่าสวยมาก
" พี่ ไม่ได้เจอกันนานเลย " คุณทักพี่เบลล่า
" มาที่นี่ทำไม ทำอะไรกันเหรอ? " เซเลน่าถามพี่เบลล่า
" อ๋อ แค่.. " พี่เบลล่ายังพูดๆม่ทันจบ เซเลน่าก้อพูดขึ้นมาก่อน
" ทำไมพี่สวยจัง " เซเลน่าถาม
" น่ารัก ว่าแต่นี่ใคร " พี่เบลล่าหันไปมองพี่อันวาร์
" สวัสดีครับ ผมเป็นพี่ชายแท้ๆของแฟนพวกเธอครับ พี่ชายแท้ๆครับ " พี่อันวาร์รีบแนะนำตัวเองให้พี่เบลล่ารู้จัก
" กินซาลาเปาสักลูกมั้ย " พี่อันวาร์ยื่นซาลาเปาให้พี่เบลล่า
" อันนี้ของฉัน " เซเลน่าตีมือพี่อันวาร์
" ให้ฉันใช่มั้ยคะ " คุณถามพี่อันวาร์
" อันนี้ของฉัน " เซเลน่าตีมือพี่อันวาร์อีกครั้งหนึ่ง
' พี่ อย่าต่อว่า เซเลน่า กับ ( คุณ ) แรงเกินไปนะ ' จัสตินส่งข้อความมาหาพี่อันวาร์ ในขณะที่พี่อันวาร์พาทุกคนมาเลี้ยงข้าวในร้านอาหารหรูๆ
" ทานเยอะๆเลยครับ " พี่อันวาร์บอกพี่เบลล่า
" นี่พวกเธอกินเยอะๆ " พี่อันวาร์บอกคุณกับเซเลน่า
" ขอบคุณค่ะ " คุณขอบคุณพี่อันวาร์
" จะกินแล้วนะคะ " เซเลน่าบอกพี่อันวาร์
" ขอบคุณอะไรกัน พวกเธอเป็นน้องสาวที่น่ารักนะ " พี่อันวาร์พูดเอาใจคุณกับเซเลน่าต่อหน้าพี่เบลล่า
" ต่อไปคิดซะว่าฉันเป็นพี่ชายแท้ๆของพวกเธอ " พี่อันวาร์บอกคุณกับเซเลน่า
" แต่ว่ากินสปาเกตตีได้มั้ยคะ " เซเลน่าถามพี่อันวาร์
" สั่งเลยได้มั้ยคะ " คุณก้อถามพี่อันวาร์
" ว่าไงนะ " พี่อันวาร์เงียบไปพักหนึ่ง ก้อที่จะถามคุณกับเซเลน่ากลัวอีกที
" ช่วยสั่งให้พวกเราหน่อยได้มั้ยคะ " เซเลน่าถามพี่อันวาร์ คุณเห็นพี่อันวาร์เงียบก้อเลยแกล้งทำหน้าเศร้า
" สั่งเลย ทานครับ ทานเลย ห่อเลยครับ..นี่ กินนี่.. " พี่อันวาร์บอก
~ ( เสียงโทรศัพท์ ) " รับโทรศัพท์หน่อยสิ รับโทรศัพท์ๆๆ " แต่พี่อันวาร์ก้อไม่รับ
~ ณ บ้านจัสติน ~
ในขณะที่จัสตินกำลังจะเดินออกจากบ้านไปสนามเบสบอล เห็นพวกคุณกำลังจะเดินมาทางนี้ ก้อเลยรีบวิ่งเข้าบ้าน
" พี่ เดี๋ยวก่อน เข้าไปก่อน " จัสตินบอกพี่อันวาร์ให้เข้าไปในบ้านก่อน
" ทำไม " พี่อันวาร์ถาม
" เป็นอะไร " พี่อันวาร์ถามจัสตินอีก
" ตอนนี้พวกซื่อบื้ออยู่ข้างนอก " จัสตินบอก
" เหรอ " พี่อันวาร์ตอบ แล้วคุณกับเซเลน่าก้อเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านจัสติน
" พี่ พี่ ทำไมทำแบบนี้ อย่าทำแบบนี้ นี่เป็นอะไรเนี่ย " จัสตินขอร้องไม่ให้พี่อันวาร์ดันเขาไปหาคุณกับเซเลน่า แล้วจัสตินก้อเริ่มโวยวาย
" ปล่อยๆๆ " จัสตินโวยวายใส่พี่อันวาร์ เพราะพี่อันวาร์ผลักจัสตินไปหาคุณกับเซเลน่า คุณกับเซเลน่าก้อเลยเอามือที่เหลืออีกครั้งหนึ่ง ตีมือกับพี่อันวาร์
" พี่ทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ " จัสตินโดนคุณกับเซเลน่าลากออกมาข้างนอก
จบไปแล้วอีก 1 ตอน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
