Fic:One piece

-

เขียนโดย Rosebear

วันที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2559 เวลา 23.13 น.

  12 chapter
  0 วิจารณ์
  16.50K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 23.38 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) Promise สัญญา ตอนที่ 3 [Law X Robin]

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          ณ โรงพยาบาลชื่อดังแห่งหนึ่ง

          หญิงสาว 2 คน เดินเข้ามาภายในโรงพยาบาล 

     เรย์วี่:อ่าว!!! ว่าไง นามิ โรบิ้น

     นามิ:ว่าไง!!! เรย์วี่ 

     เรย์ลี่:มาทำอะไรที่โรง'บาลเหรอ???

     โรบิ้น:มารับคุณหมอไปหาอะไรกินหนะ

     เรย์ลี่:ไม่มาหนะ ว่าแต่คิดไงถึงชวนหมอนี่ไปละ??? หมอนั้นไม่ถูกกับผู้หญิง

     ยกเว้นผู้หญิงบางคนนะ

     โรบิ้น:หา????

          โรบิ้นไม่อยากจะเชื่อ เพราะคนอย่างช็อปเปอร์แทบจะไม่หยุดงานด้วยซ้ำไป 

     ยกเว้นจะสุดวิสัยจริงๆ แถมยังไม่เกลียดผู้หญิงอีกด้วย

     ช็อปเปอร์:ไง!!! นามิ โรบิ้น

          คุณหมอตัวน้อยเดินเตาะแตะเข้ามาหาหญิงสาวทั้ง 3 คน ที่กำลังยืนคุนกันอยู่

     โรบิ้น:ว่าไงจ้ะ... คุณหมอตัวน้อย

          โรบิ้นค่อยๆยกตัวของ 'โทนี่ โทนี่ ช็ฮปเปอร์' ขึ้นมาหยอกล้อ

     นามิ:ไหนหล่อนบอกว่าไม่มาไง

          เพี๊ยะ!!!

          เรย์ลี่ถึงกับต้องตบหัวของตนเองไปหนึ่งที

     เรย์วี่:โอ๊ยยยยยย!!! ฉันคงทำงานหนักมากเกินไป ถึงเข้าใจผิดนะสิ ฉันคิดว่าเป็นเจ้าหมอนั้น

     ซะอีก

     โรบิ้น:ใครเหรอ???

          หญิงสาวผมสีดำรู้สึกสนใจทันที คุณหมอที่เรย์วี่เข้าใจผิดนั้นคือใคร

     เรย์วี่:เพราะเจ้าหมอนั้นแท้ๆ เลย ไม่ยอมมากับงานนะสิ ทำให้เคสคนไข้ที่เตรียมผ่าตัดกับ

     หมอนั้น ถูกโยนมาใส่ฉันหมดเลย

          หญิงสาวผมสีน้ำตาลช็อกโกแลตพูดด้วยความเคืองนิดๆ

     โรบิ้น:ใครเหรอจ้ะ???

     เรย์วี่:ก็จะใครได้ละ... ก็เจ้า 'ทราฟาก้า ดี วอเทอร์ ลอว์' น่ะซิ แถม ผอ.ยังให้หยุดอีก 

     เพราะไปถามเหตุผล ก็บอกเหตุผลว่า เขาหล่อดี ทีฉันจะหยุด ยังหยุดไม่ได้เลย

          หญิงสาวพูดด้วยความหงุดหงิด จนโรบิ้นถึงคิดว่า รีบไปจากที่นี่ดีกว่า

          เดี๋ยวหญิงตรงหน้าจะกลายเป็น เดอะ ฮัทน์ ซะก่อน

     โรบิ้น:งั้น... ฉันไปก่อนนะจ้ะ

     เรย์วี่:อื้ม... บ๊ายบาย

          หญิงสาว 2 คน และ กวางเรนเดียร์ 1 ตัว เดินจ้ำอ้าวมาที่รถอย่างรวดเร็ว 

          โรบิ้นเป็นคนขับ ส่วนนามิกับช็อปเปอร์นั่งข้างคนขับ

          ในขณะขับรถ โรบิ้นถึงกับเหม่อลอยถึงชื่อคนที่เรย์วี่หงุดหงิด

          'ทราฟาก้า ดี วอเทอร์ ลอว์' 

          เหมือนเคยได้ยินที่ไหนซักแห่ง

     ช็อปเปอร์:นี่ๆ โรบิ้น เธอได้ยินข่าวหรือยัง???

     โรบิ้น:หะ!!! ข่าวอะไรเหรอ

          หญิงสาวคนขับรถมีท่าทีตกใจเล็กน้อย ทำให้ช็อปเปอร์ถึงกับสงสัยทันที

     ช็อปเปอร์:เธอได้ยินข่าวหรือยัง??? เกี่ยวกับงานเลี้ยงรุ่นนะ เขาจัดพรุ่งนี้ ตอนเย็นนะ

     โรบิ้น:ยังเลยจ้ะ ทำไมเหรอ???

     ช็อปเปอร์:เธอจะไปไหมอะ???

          หญิงสาวครุ่นคิดไปสักพัก ก่อนที่จะตอบ

     โรบิ้น:ไปสิจ้ะ แล้วเธอละ???

     ช็อปเปอร์:ไปสิ ถ้าเธอไป

     โรบิ้น:แล้วเธอละ??? นามิ 

     นามิ:ฉันก่อนจะไป อยากไปเจอเพื่อนเก่าๆ เหมือนกัน

     โรบิ้น:งั้นพรุ่งนี้ นามิกับช็อปเปอร์มาที่บ้านฉันนะ

     จะได้ออกไปช็อปเสื้อผ้าที่จะใส่ในงานเลี้ยงรุ่นนะ

     ช็อปเปอร์:โอเค!!!     

     นามิ:ได้เลย

                    .          .          .          .          .          .          .

          ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ 

          ชายหนุ่มผมสีดำเข้มกำลังนั่งไขว้ห้างอ่านหนังสืออย่างสบายใจ วันนี้ดีกว่าวันไหนๆ 

          เพราะจะได้ไม่ต้องเห็นเลือดซะบ้าง เพราะเห็นเลือดที่ไร เขาจะหิวทุกที

          ด้วยความที่เป็นแวมไพร์

          (แล้วจะเป็นหมอผ่าตัดทามหมาย/Rose  นี่ก็เบรกจัง มันคือบทที่เจ๊ให้มามิใช่เหรอ/ลอว์)

     เบโปะ:ท่านลอว์ มีคนมาหาครับ

     ลอว์:อืม... เชิญเขาเข้ามา

     เบโปะ:ได้ครับ

          พูดจบ หมีสีขาวขนหนาฟูก็เดินเลี่ยงออกไปอีกทาง หลังจากนั้นไม่ถึงนาที

          เขาก็เดินกลับมาพร้อมกับชายหนุ่มทรงผมทิงลิป (วอทททททท) สีแดงสด 

     เบโปะ:ออกไปก่อนนะครับ ท่านลอว์

          พูดจบ เจ้าหมีตัวแสบก็รีบเดินออกไปทันที 

          ชายหนุ่มผู้มาเยือนเลียริมฝีปากสีแดงสด เผยให้เห็นเขี้ยวอันแหลมคม เฉกเช่นเดียวกับ

          ลอว์

          ใช่!!! ชายหนุ่มตรงหน้าลอว์ก็เป็นแวมไพร์เหมือนเขา

          ชายตรงหน้ามีนามว่า 'ยูสทัส คิดส์'

     ลอว์:ไงวะ!!! มาไมบ้านกรูวะ ไอ้หัวทิวลิป

          หลังจากลอว์พูดจบ คิดส์ก็ค่อยๆหดนิ้วที่ไม่จำเป็นลงไป เหลือแต่นิ้วกลางที่โชว์ไว้

     ลอว์:กรูก็มี ไม่ต้องเอามาอวดเฟ้ย!!!

     คิดส์:ก็รู้ว่ามี แต่อยากโชว์วะ

     ลอว์:เอาที่สบายใจเลย แล้วมาไมวะ???

     คิดส์:อยากมาหาวะ 

     ลอว์:โอเค... งั้นออกไปได้ละ

          ชายหนุ่มผมสีดำเข้มทำท่าจะไล่เขาออกไป แต่คิดส์กับปรามเอาไว้

     คิดส์:ไอ้บ้านิ กรูมาหาก็เพราะมีเรื่องมาบอก 

     ลอว์:เรื่องไรวะ??

     คิดส์:ก็... โรงเรียนในเมืองแห่งหนึ่งจะจัดงานเลี้ยงรุ่นอ่ะดิ

     ลอว์:แล้วมาบอกไมวะ???

     คิดส์:เห็นมีผู้หญิงที่แกสนใจไปด้วยวะ แกจะไปไหมวะ??

          ชายหนุ่มผมสีดำเข้มนิ่งเงียบไปสักพัก ก่อนที่จะตอบว่า

     ลอว์:ไปดิ

          to be the continune.

 

 

 

 

 

          

 

 

 

 

 

 

     

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา