เมื่อเธอทำให้ฉันต้องร้าย

10.0

เขียนโดย kannocha

วันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2559 เวลา 13.33 น.

  14 ตอน
  37 วิจารณ์
  13.78K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 กันยายน พ.ศ. 2559 14.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เมื่อเราคบโทโมะมาเขาก้ดูแลเราดีทุกอย่างเลยจ้า

โทโมะ:แก้วๆแก้วค่ะ

แก้ว:ค่ะพี่มาแต่เช้าจังเลยยยย

โทโมะ:วันนี้พี่คงผิดนัดเราอ่ะค่ะพี่เลยต้องมาขอด้วยตัวเองร่วงหน้า!!แก้วพีขอโทดน้ะค่ะ

แล้วพี่โทโมะก้อทำหน้าเศร้า!!

แก้ว:แล้วทำไมพี่ถึงผิดนัดแก้วล่ะค่ะ

โทโมะ:พี่มีนัดกับลูกค้ามันตรงกับเลยพี่ขอโทดน้ะค่ะ

แก้ว:มันเป้นเรื่องงานนิค่ะแก้วโกดพี่หรอกค่ะ

จากนั้นพี่โทโมะก้อขับรถออกไปจากบ้านเราเราก้อเชื่อใจพี่เขามากค่ะเขาไม่เคยมีใครมาวุ่ยวายกับเขาตลอดที่คบกันมาเลยค่ะ  เราเลยกดโทหายัยเฟย์

หยิ่ง หยิ่ง หยิ่ง หยิ่ง ยิ่ง ต้องยอม แพ้สายตาเย็นชาของเธอละเนี่ยพูดเลย หยิ่ง หยิ่ง หยิ่ง หยิ่ง ยิ่ง รักเธอ โอ๊ยหัวใจกระวนกระวายในแบบไม่เคย

เฟย์:ว่าไงงยัยแก้ววว

แก้ว:ว่างหรือป่าว

เฟย์:ว่างวันนี้ฉันอยู่บ้านทั้งวันจะไปไหนป่าววว

แก้ว:ดีเลยเราไปกินข้าวดูหนังกันเถอะ

เฟย์:ได้จ้าาาเดียวฉันไปรับจ้ะ

แก้ว:โอเคจ้า

หลังจากนั้นฉันและเฟย์ก้อมาอยู่ที่ห้างXXX

แก้ว:กินไรกันดีเฟย์

เฟย์:กินซูซิม่ะ

แก้ว:เอาสิ

เมื่อเราเดินเข้าร้านไปเราก้รุ้สึกเเลกน่ะที่เฟย์มันหยุดเดินแล้วมองไปที่โต้ะนั้นนนนน

เราจึงหันไปมองตามกับพบกับพี่โทโมะกับพิม!!

เขายังติดต่อกันเขาคงเคยไปไหนด้วยกันปล่อยสิน้ะเราทำอะไรไม่ถูกจริงค่ะอยู่ดีๆน้ำใสๆก้ไหลออกจากความรู้สึกมันร้อนผผาวบนใบหน้า ทำอะไรไม่ถูกจริงๆไม่รู้เขาทำไเพื่ออะไรเขาบอกเราว่าไปทำงานทำไมต้องมาอยู่ที่นี้กับผู้หญิงคนนี้ด้วย

เฟย์:แก้วแกไหวใช่มั้ยยย

แก้ว:ไม่ไหวแล้วว่ะเฟย์ฉันไม่ไหวแล้ว ฮื่อๆๆ

เราร้องไห้ออกมาเราเป็นคนอ่อนแอมากๆเลยหรอเนี้ยเเล้วยัยเฟย์ก้ลากเรามายืนตรงโต้ะที่พี่โทโมะกำลังกินอยู่กับพิม 

โทโมะ:แก้ว

เฟย์:พี่ยังมามีน่าเรียกยัยแก้วอีกหรอแล้วเธอไม่รู้หรอว่าเค้ามีแฟนแล้วอ่ะหรือรู้แล้วทำเป็นหน้าด้านห้ะ!!เฟย์มันโมโหมากเลยมันรักเรามากเฟย์ถามผู้พิมแต่สิ่งที่ได้คือพิมบอกว่าไม่รู้จริงๆแถมยังร้องไห้ฟูมฟายอีก

เฟย์:ทำไมพี่ไม่เคยเปิดเผยเลยรึไงยัยแก้วมันรักพี่ขนาดนี้ยังทำกับมันได้ลงหรอ

โทโมะ:ฟังพี่ก่อนน้ะแก้ว  มันไม่ไช่อย่างที่เฟย์กับแก้วคิดน้ะ

แก้ว:พอเถอะเฟย์ปล่อยเค้าไปเถอะฉันไม่อยากรั้งเค้าถ้าเค้าไม่ได้รักฉันเราเดินน้ำตาไหลออกมาคือร้องไห้หนักมากกกก  โดยที่เฟย์และโทโมะวิ่งตามมายิ่งวิ่งตามก้อยิ่งวิ่งหนีไม่รู้จริงๆว่าเวลาแบบควรทำยังใงเรากลับมาบ้านร้องไห้มาคนเดียวจนหลับไปตอนนี้แม่ไม่อยู่บ้านเพราะแม่ไปเที่ยวต่างประเทศทำไมเราต้องร้องไห้ฟูมฟายกับเขาด้วยน้ะเมื่อยัยเฟย์เคยเตือนแล้วนี่ว่าพี่โทโมะมันเสือตัวพ่อฉันตัดสินใจว่าฉันไปอยู่เชียงใหม่สักพักแล้วจะต้องเข้มแข็งขึ้นเพื่อเอาคืนพวกเสือผู้หญิงจะไม่ยอมให้ใครมาหลอกฉันอีกแล้ว

กริ๊งๆๆๆๆๆ

ใครมากดกริ้งเวลาแบบนี้เนี้ยย!!เรามองออกไนอกหน้าต่างก้อเจอพี่โทโมะเค้ายืนอยู่ทำไมเขาจะมาหลอกอะไรเราอีกใจแข็งให้พอน้ะเเก้วอย่าออกไปหาเขาเด็ดขาด เราดูโทสับเหนข้อความเขากับเฟย์เ้มไปหมดเเล้วเค้าก้โทเข้ามาเราจึงเลือกที่จะปิดเครื่องเห้ออออทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับเราน้พแก้วววว

ฉันรีบปิดไฟปิดทุกอย่างแล้วนอนร้องไห้คนเดียวจนหลับไป

 

 

 

 

มาดูกันว่าโทโมะจะมาง้อหรือมาหลอกแก้วว

หรือนี้จะเป็นจุดเริ่มต้นของนางเอกในคาบนางร้ายน้ะติมตามกัยนเลอะๆๆน้าา

อัพทุกวันจ้าา

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา