piyathida_dada
ขีดเขียนเต็มตัว (200)
เด็กใหม่ (0)
เด็กหัดอ่าน (23)
นิยายฟิคชั่น

"ไม่ !! ให้ตายยังไงฟางก็จะไปเรียนโรงเรียนนั้นเด็ดขาด"เสียงฟางที่ปฏิเสธแม่ของเธอ "ทำไมล่ะลูก หนูสมัครเรียนมากี่ครั้งแล้วหนูรู้ไหม?"แม่ของเธอพูดกล่อมลูกสาว "โถ่ แม่ค่ะ ฟางเรียนที่เดิมก็ดีแล้วน่ะค่

มหาวิทยาลัยคามิคาเซ่ มหาวิทยาลัยหรูที่เดียวที่มีศุนย์บริการครบวงจร การศึกษาเริ่มตั้งแต่อนุบาลจนถึงมหวิทยาลัย ไม่มีอะไรที่หาไม่ได้ในวิทยาลัยนี้ไม่ว่าจะเป็นศูนย์แฟชั่นฮอลล์สำหรับนักศึกษาออกแบบแฟชั่น ตึก

บทนำ "ฟาง" เสียงผู้เป็นแม่ร้องเรียกชื่อลูกสาววัย 8 ขวบไว้ ก่อนจะหันหลังไปคว้าเด็กชายหน้าคล้าย หมีคนหนึ่งเดินออกมา จากความสูงก็น่าจะดูรู้ว่าเขาโตกว่าเธอหลายปีทีเดียว "นี่ป๊อปปี้ หนูต้องเรียกเขาว่าพี

"แก้วเราเป็นแฟนกันนะ" โทโมะ "เอ่อ.....เราว่ะ" "นะเราจะไม่ทำให้แก้วเสียใจเราสัญญา" โทโมะ "อืม...งั้นก็ได้จ๊ะ" และแล้วจุดเริ่มต้นของเรื่องก็ขึ้นเมื่อและเธอได้เป็นแฟนกัน เธอจะต้องเสียใจแค่

'เขา'ที่เกลียดการเดิมพันมากที่สุด เพราะเขาคิดว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ แต่ครั้งนี้เขากลับต้องมาเดิมพันกับเพื่อนๆ เพียงเพราะต้องการของสิ่งหนึ่งคืน 'เธอ' ที่เป็นคนเพียบพร้อมไปหมดทุ

เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร คำนี้ไม่เคยมีความหมายสำหรับชายหนุ่ม สำหรับเขาแล้ว แค้นนี้ต้องชำระ!!!!! หากแต่ความแค้นครั้งนี้เป็นบ่อเกิดของความรัก...แล้วเขาต้องทำอย่างไร? เขา ใช้เธอเป็นแค่หมากตัวหนึ่งในก

ไรเตอร์ ขอโทดด้วยที่ไม่ได้มาอัพ เรื่อง ที่ 2 เพราะมัวแต่ยุ่งๆ เลยขอพัก เรื่องนั้นขอพักไว้ก่อน แล้วจะอัพไห้นะค่ะ แต่เรื่องใหม่นี้สัญญาจะแต่งให้ดีที่สุด !! @ มหาลัย (วันวาเลนไทน์) "น้องฟางครับ นี่

เพราะอดีตที่ฝังใจของ ฟาง ทำให้เธอถึงขั้นขยาดและเกลียดผู้ชาย ถึงกับต้องดึงแก้ว เพื่อนรักมาเล่นบทคู่รักหญิงหญิงเพื่อไม่ให้พ่อแม่จับแต่งงานกับป๊อปปี้ มีหรอที่ป๊อปปี้จะดู เกมส์ผู้หญิงคนนี้ไม่ออก

10โมงเช้า "พี่ฟางงงงงงงงงงง" เฟย์สาวน้อยวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาในห้องของพี่สาว "มีอะไรล่ะเฟย์เสียงดังแต่เช้าเลย" ร่างที่ดูเล็กกว่าน้องสาวนิดหน่อยพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย "เช้าบ้าอะไรล่ะพี่นี่มัน10โมง