Zombieเกินร้อยกับVampireล้นแก้ว!~

10.0

เขียนโดย YaWaN

วันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2554 เวลา 17.11 น.

  6 ตอน
  8 วิจารณ์
  10.76K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ชีวิตมันก็เหมือนมันเผานั่นแหละถ้ามากไปมันจะเกรียม!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"นายตายยังไงกันแน่..."

.....

ทั้งห้องเงียบสงัด~ทุกคนหยุดรับประทานอาหารทั้งหมด เหลือไว้แค่เสียง แกร๊กๆๆๆๆ โซยข้าวอยู่2คน...
ยูและมัวอาร์ไม่สนใจอะไรโซยแต่ข้าวแสนอร่อย ฝีมือ อเลน ยกเว้นแต่ จุนโกะ และ มิสึกิ ที่รอคำถามจากอเลน...

"บอก..."มิสึกิพูดหน้าตายเช่นเคย

"อยากรุ้อ่า!!~"จุนโกะจ้องตาใส

"กินข้าว...ห้ามพูดคุยกันขณะกินข้าว..."อเลนจ้องตาแหลมคมเหมือนไม่อยากตอบคำถามนี้ แต่สายตานั่นใช้ได้ผลทั้ง2คนกินข้าวแบบโสยเอาโสยเอาเลย....หลังจากนั่นไม่นานอเลนก็ลุกขึ้นไปเปิดตู้เย็นกินน้ำ...แล้วเขาก็ออกจากห้องไปโดยไม่บอกกล่าวอะไรเลย ความรุ้สึกที่เจอคำถามที่ไม่อยากตอบสุดๆ มันเป็นยังไงกันนะ ในใจของ2พี่น้องแวมไพร์ คิดเช่นนั่นก็ทำให้อดสงสัยเพิ่มขึ้นอีกไม่ได้ ว่าทำไมอเลนถึงตายและทำไมถึงกลายเป็นซอมบี้...

---------------------------------------------------------

ณ บริเวณระเบียงชั้น2ของบ้าน...

ฟิ้ว............

ลมที่พัดมากระทบหน้าเบาๆทำให้ผมที่เงินปลิวสลวยดั่งกลีบกุหลาบ ใบหน้าทำเศร้าหมอง และ ดวงตาที่สิ้นหวัง ชีวิตของชายผู้ชื่ออเลน ซิลเลอร์ ชีวิตที่รุ่งโรจน์ ใน ฝรั่งเศส ทำไมเขาไม่ใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นกันนะ...

"เฮ้อ...เป็นไปได้ ไม่อยากให้รู้เลย..."อเลนพูดเบาๆแล้วตัวเองก็เอาแขนพิงขอบระเบียงอยู่...

พรึ่บ...

"เล่ามาเถอะน่า พวกเราเป็นแวมไพร์เจออะไรมาเยอะแล้วประสบการณ์บนโลกเยอะกว่านาย..."มิสึกิห้อยหัวลงมาจากข้างหลังของอเลน...

"ไม่ละ ผมหนะไม่อยากพูดหร..."อเลนพูดไม่จบเขาพึ่งรุ้ตัวว่าตนเองกำลังเจอกับตัวอันตราย!?

"แย้ก!!~นินจา!!~"

"...เล่ามา..."

อเลนตั้งสติได้เขาจึงพยายามปั้นหน้าให้เหมือนเดิมแล้วพูดว่า...

"ฉันเราให้เธอฟังก็ได้...แต่ต้องสัญญาว่าจะไม่บอกใครนะ..."อเลนมองตาของมิสึกิ...

"ได้..."มิสึกิทำหน้าจริงจังรอคำตอบ!?

อเลนได้ตอบคำถามนั่นว่า!!!~

..............

...............

...................

..................

....................

.....................

.......................

..............................

"ลืมหนะ...."อเลนตอบแบบสบายๆ...

"ตาย...."มิสึกิร่ายคาถาไฟใส่หัวของอเลน...

"ว้าก!!!~ไฟๆๆๆ!!~ไฟไหม้!!~"อเลนวิ่งพร่าน!!~

พรึ่บ!!~

"เฮ้ยดับไฟๆๆๆ!!!~"อเลนพยายามหามิสึกิที่หายไปแล้ว...

...........................................

.................................

.....................

............

.......

....

"กระต่ายของฉันฆ่ากี่ที่กี่ที่ก็ไม่ตาย~กระต่ายของฉันฆ่าเท่าไหร่ฆ่าเท่าไหร่ก็ไม่ได้~....

เพลงนี้หนูแต่งให้พี่อเลนโดยเฉพาะเลยน่า~ เพราะว่า พี่หนะ...ฆ่าเท่าไหร่ก็ไม่ตาย!~"เสียงของสาวน้อยอายุราว16ปี ดังก้องในความมืด...

"ฆาตกรสุดโฉด...นักฆ่า นิลกาฬอาบเลือด...เธอเนี่ยเหมือนเดิมเลยน่า~พรากชีวิตคนอื่นและทำให้ตัวเองมีชีวิตรอด..."เสียงของชายคนหนึ่งพูดขึ้น...

"นายหนะหุบปากไปเลยฉันกำลังรอเวลาที่กระต่ายจะออกจากฝูงหนะเงียบซะ!~"สาวน้อยคนนั่นตะคอกใส่ชายA...(นามสมมุติ)

"ฮะๆขอโทษทีจ้า~"

....................................

--------------------------------

กริ๊งๆ!~

"ยูไม่เข้านอนอีกเหรอ..."อเลนเดินเข้ามาในห้องยู(ผู้เชี่ยวชาญเข้าห้องคนอื่นเก่ง...)

แกร๊กๆๆๆๆๆ

มาได้ยังไง

ยูเขียนแล้วโชว์ให้อเลนดู...

"อ๋อก็สเดาะกรอนเข้ามาไงละฮะๆง่ายออก..."อเลนยิ้มหวานให้

แกร๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ

แปลกคน....ซอมบี้อะไรสเดาะกรอน...

"นั่นสินะฮะๆ~"อเลนหัวเราะแห้งๆ...

แกร๊กๆๆๆๆๆ

มีอะไร....

"ก็กะว่าจะไปข้างนอกไม่ต้องตามก็ได้นะ นอนไม่หลับนะ..."พูดจบอเลนก็โบกมือบ๊ายบายออกไปข้างนอก....

แกร๊กๆๆๆๆๆๆๆ

เศร้า...........

--------------------------------------

ณ สุสาน....

"ที่นี้ในประเทศญี่ปุ่นนี้ซู๊ด!!~ยอด!!~เงียบจริงๆถึงเป็นสุสานก็เหอะแต่เราไม่ได้มารบกวนซะหน่อยเรามาขออาศัยแปปเดียวเอง..."อเลนยืดเส้นยืดสายแล้วนอนพิงต้นไม้เก่าๆ....

"ถ้าเรารอ...ฆาตกรต้องออกมาแน่...."อเลนพูดอย่างสบายๆ...แต่เขาไม่รู้เลยว่า...มีบางอย่างกำลังเข้าใกล้เข้าเรื่อยๆ เรื่อยๆ

แปะ...

!!

อเลนหมุนตัวไปหาคนที่จับเขาแล้วก็พุ่งเข้าโจมตีอย่างว่องไว!!~

ฟ้าว!!~

ตึง!!~....

รับหมดของเราได้!!~ม...มันคือใคร...!~

"แก!!~"อเลนหันหน้าเข้าหา!!~

...

"ไง!!~อเลนคุงผมชื่อเบรค ชินเซ็น เรียกสั้นๆว่าเบรคนะผมต้องการตัวคุณ!~เพราะว่าผมหนะมีเรื่องระดับโลก!!!~ให้คุณช่วยหนะอเลนคุง!!~"ชายนามว่าเบรคหมึนตัวติ้วๆๆๆแล้วยื่นมือมาหาอเลน...

เผียะ!~

อเลนตบมือนั่นออกอย่างว่องไว

"นายคือคนของ รัฐ จะมาเอาตัวฉันไปทำการวิจัยเพื่อนำไปใช้ในการสงคราม ฉันรู้...และคนที่พูดอย่างงี้กับฉัน...ตายทุกราย!!~"อเลนพุ่งเข้าโจมตีอย่างไม่หยุดยั้งแต่เบรคนั่นหลบได้ทุกหมัด!?

"พลังรุนแรงจริงๆไม่คิดว่าคุณรู้จักพลังของมนุษย์ได้มากขนาดนี้...."เบรคยิ้มหวานให้อเลน~

"หุบปาก!!~"อเลนปล่อยหมัดสุดท้ายที่ว่าโดนแน่ๆ!!~

"เอคโค่จาง!!~เบรคอยู่ในอันตราย!!~"เบรคพูดแล้วมีหญิงคนหนึ่งเข้ามาอยู่หน้าเขาแล้วรับหมัดของอเลน!!~

ตึง!!~

"ห้ามทำร้ายท่านเบรค"อันตรายด่าน2...เริ่มขึ้นแล้ว...

"ซ...ซอมบี้!~"อเลนอุทาน!!~

ติดตามตอนต่อไป

ซอมบี้ ไม่ได้อยู่ไกลตัวมนุษย์แล้วละ อเลนคุง(เรื่องจริงนี้คือสาระคนไทยควรอ่าน ซอมบี้ไม่ได้อยู่ไกลตัวเราแล้วครับมนุษย์ชาติอีก10ปีข้างหน้าจะล่มสลายนี้คือความจริงของผู้ที่ศึกษามา ผมจะแสดงให้เห็นถึงความดิบของคนตอนหน้า)

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา