Sharmy Doll!!! >ศึกตุ๊กตาเวทย์<

Chapter0: + ฉากนี้แค่เรียกน้ำย่อยนะ! +

      โลกมนุษย์เรามีมิติซ้อนทับอยู่ ที่แห่งนั้นช่างน่าพิศวงเหลือเกิน อาา..ใช่แล้วล่ะ! ที่แห่งนั้นก็คือโลกตุ๊กตา โลกซึ่งเต็มไปด้วยเหล่าตุ๊กตาที่มีชีวิต อันที่จริง...ตุ๊กตาที่ถูกสร้างขึ้นบนโลกมนุษย์ถูกสร้างหลังจากตุ๊กตาทางโลกนี้เสียอีกแนะ! พูดง่ายๆก็คือ ตุ๊กตาทุกตัวที่มนุษย์สร้างต่างก็ได้รับแรงบันดาลใจจากการสังการจิตให้สำนึกที่เป็นไปตามโลกตุ๊กตาแห่งนี้นี่เอง ชื่อของโลกที่เต็มไปด้วยตุ๊กตาที่มีชีวิตนี้คือ... “Dolly World”

•-------------------•

“คุโรจังไม่ไปร้องเกะด้วยกันจริงอ่ะ? น่าเสียดายจังเลย..อุตส่าห์ชวนทาจิคุงไปแล้วแท้ๆ”

“แหะๆ โทษทีนะมิกะจัง...ฉันมีนัดสำคัญจริงๆ”

       หญิงสาววัย16ปี นาม ‘คุโรชิ โซซัง’ ยิ้มแห้งๆให้สาวสุดฮอตประจำห้องปี1A แล้วก้มหน้าก้มตาเก็บสมุดใส่กระเป๋านักเรียนอย่างเร่งรีบ ในใจนึกค่อนแคะมิกะอย่างเสียมิได้ ‘พอเรารีบก็ชวนไปนู่นไปนี่ อีตอนว่างๆน่ะทำไมถึงไม่ชวนกันล่ะยะ! นึกว่าฉันโง่นักรึไงที่ไม่รู้ว่าเธอก็สนใจทาจิคุงเค้าเหมือนกันน่ะ!!!’ คุโรจินตนาการไม่ออกเลยจริงๆ ว่าเธอจะทำหน้ายังไงถ้าวันนี้ได้ไปร้องคาราโอเกะกับหนุ่มหล่อประจำห้อง ‘สุโอทาจิ เค’ ผู้นั้น..

“รีบไปไหนเหรอ?”

       ‘อิโทะสุมิ จิน’ หนุ่มหล่อประจำห้องอีกคนที่เธอไม่ค่อยได้ยินเขาเอ่ยปากพูดบ่อยนักทักขึ้นเมื่อเห็นเธอรีบยัดสมุดและเครื่องเขียนต่างๆอย่างลวกๆใส่กระเป๋า เธอที่เก็บเสร็จพอดีหันไปตอบเจ้าตัวที่นั่งเท้าคางสบายใจด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

“สวนสาธารณะเทคินจ่ะ ถ้าอยากกินทาโกยากิอร่อยๆก็แวะไปได้นะ~”

       พูดจบก็วิ่งแจ้นออกนอกห้องทันทีเพราะเธอเหลือบไปเห็นนาฬิกาหน้าห้องบอกเวลาบ่ายสามเป๊ะ!

“...หึ! เธอเนี่ยน้า~”

       อิโทะยิ้มขันหญิงสาวหน้าตาน่ารักที่เพิ่งวิ่งตัวปลิวออกไปเมื่อกี้โดยที่ไม่รอให้เขาพูดอะไรเลย นอกจากอิโทะแล้วยังมีชายหนุ่มอีกคนหนึ่งที่มองเห็นเหตุการณ์มาโดยตลอดตั้งแต่ที่มิกะเดินไปคุยกับคุโร...

“ทาโกยากิไหมคะ? ทาโกยากิร้อนๆเลยนะ~!”

       คุโรในชุดผ้ากันเปื้อนสีแดงร้องตะโกนขายทาโกยากิใกล้สวนสาธารณะเทคินอย่างขยันขันแข็ง และนี่เองคือสาเหตุที่ทำให้เธอต้องรีบร้อนในเย็นวันพุธนี้และอีกเป็นเดือนเลยล่ะมั้งเนี่ย...

“ที่แท้ก็มาขายทาโกยากิอยู่ที่นี่เองนะ คุณคุโรมิ”

       เสียงนุ่มแซวมาจากด้านหลังทำเอาเธอถึงกับสะดุ้งสุดตัวเลยทีเดียว..ไหนยัยมิกะบอกว่าไปร้องคาราโอเกะกันไง!

“อะ..อ้าว! ทาจินายไม่ได้ไปร้องคาราโอเกะกับมิกะหรอกเหรอ?”

“ฮ่ะๆ ทีแรกก็คิดไว้ว่างั้นน่ะ แต่เห็นว่าไปกันแค่สองคนมันคงไม่สนุกหรอก แล้วนี่เป็นงานพิเศษเหรอครับ คุณคุโรชิ?”

“เปล่าหรอก พอดีคุณลุงเจ้าของร้านแกป่วยหนักน่ะ ฉันเลยอาสามาช่วยขายให้พลางๆ เจ้าประจำของฉันเชียวนะร้านนี้! ลองชิมซักกล่องไหมล่ะ?”

       คุโรชี้ไปทางรถเข็นที่เธอยืนขายทาโกยากิสักพักนึงแล้วพร้อมกับทาโกยากิที่ขายดิบขายดีเพราะความอร่อยเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของร้านนี้มาช้านาน

“เอาก็เอา! ของสองกล่องเลยละกันครับ”

       หญิงสาวยิ้มแฉ่งแล้วจัดการทาโกยากิใส่กล่องให้ทาจิอย่างทะมัดทะแมง คุโรขายไปคุยไปกับทาจิจนขายหมดเกลี้ยงเธอจึงเข็นรถกลับไปให้เจ้าของรถเข็นตัวจริงที่บ้านโดยมีทาจิช่วยเข็นด้วย ช่างเป็นบรรยากาศที่ดีจริงๆของเย็นวันนี้

“ให้ผมไปส่งที่บ้านไหมครับคุณคุโรชิ?”

“ไม่เป็นไรๆ บ้านฉันอยู่ใกล้แค่นี้เอง ขอบใจที่ช่วยขายนะทาจิ”

       คุโรโบกมือลาแล้วหันหลังกลับบ้านอย่างมีความสุข พลางคิดถึงใบหน้าหวานๆกับรอยยิ้มละลายใจของชายหนุ่มที่เพิ่งจากกันเมื่อกี้.. ‘น่ารักจริงจริ๊งง~’

“นี่เจ๊!! พาฉันกลับบ้านด้วยเด๊ะ!!!”

       คุโรหยุดกึก! เสียงผู้ชายที่ได้ยินเมื่อกี้คือใคร!?

“ใครน่ะ!!!”

       เธอหันควับไปข้างหลังแต่ก็ไม่เจอใคร มองไปรอบๆก็ไม่มี...อย่ามาเล่นตลกกับคนกลัวผีขึ้นสมองอย่างคุโรชิคนนี้นะยะ!

“มองไปทางไหนไม่ทราบยัยเบ๊อะ!!”

       คุโรก้มลงที่ขาของตัวเองก็เจอกับตุ๊กตาผู้ชายที่หน้าตาเหมือนกับคนทุกระเบียดนิ้ว แต่ก็พอจะดูออกว่าเขาเป็นตุ๊กตาเพราะตัวเล็กซะ..เฮ้ย! ตุ๊กตาพูดได้!!!

“กะ..กรี๊ดดด~ ไอ้ผีลามก!!”

       ป้าบ! หญิงสาวเตะตุ๊กตาที่ยืนอยู่ใต้กระโปรงเมื่อกี้กระเด็นไปอัดเข้ากับกำแพงด้วยความตกใจ บังอาจมองใต้กระโปรงเธอต่อให้เป็นผีก็ไม่ละเว้นหรอกนะ!

“อะ..โอ๊ยยย! เจ็บนะยัยนี่นิ..ตัวโตซะเปล่ากลัวตุ๊กตาเนี่ยนะ! บ้าจริง!!”

“ถ้าตุ๊กตาธรรมดาฉันจะกลัวเหรอ? แกมันผี! ไอ้ผีลามก!!”

       พูดจบประโยคเธอก็หยิบตุ๊กตาที่เพิ่งเตะอัดกำแพงเมื่อกี้ขึ้นมาแล้วทำท่าจะหักแขนหักขาจนมันร้องเสียงหลง... ‘ผีเจ็บได้ด้วยเหรอเนี่ย?’เธอหยุดแล้วถามตุ๊กตาผู้ชายตรงหน้าเสียงเขียว

“แกไม่ใช่ผีนี่หว่า..แกมันตัวอะไร!?”

“ตุ๊กตาไง! เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง แต่ตอนนี้พาฉันกลับบ้านด้วยได้ป่าว? บนโลกมนุษย์นี่น่ากลัวชะมัด!! ไอ้ขนปุยสี่ขามันเลียหน้าฉันเหนียวหมดแล้วเนี่ย”

“บอกก่อนนะ...ถ้าฉันรู้ทีหลังว่านายเป็นมนุษย์ต่างดาวจะมายึดครองโลกล่ะก็...หึหึ! ตาย~!”

       บุซมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างหวาดกลัว...เขาไม่อยากคิดเลยว่าตัวเองจะอยู่ในสภาพอนาถขนาดไหนถ้าโดนผู้หญิงคนนี้ทำการฆาตกรรมจริงๆ

•-------------------•

PS.1 คุโร..หล่อนท่าทางจะสับสนว่าจะซึน โมเอะ รึโหดเหี้ยมดี

PS.2 - -* ยอมรับก็ได้ ว่าคนที่สับสนคือเค้าเอง แหะๆ=,.=

PS.3 หลงรักจิน

PS.4 ที่ชอบจินเพราะอิมเมจหน้าตาเหมือนประแจคุง แต่นิสัยไหงเป็นท่านฮิฯฟระ!!!

PS.5 สับสน..นางเอกฉันทำไมมันครึ่งๆกลางๆ ไม่เต็มบาท ขาดอีกสองสลึงแบบนี้วะ!

PS.6 หรือความจริงแล้วนิสัยส่วนหนึ่งมาจากคนแต่งเอง??...แป่ว!!!-____-;;