รักวุ่นวายของเจ้าชาย K-otic

10.0

เขียนโดย polovely

วันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 22.32 น.

  2 ตอน
  36 วิจารณ์
  8,994 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้ารุ่งขึ้น

10.00 น.

สวนดอกไม้

แก้ว Part

   ตอนนี้พวกฉันทั้ง5คนก็อยู่ที่สวนดอกไม้แล้วตอนนี้ร่างกายฉันเต็มไปด้วยแผลทั้งนั้นเจ็บเป็นบ้า ทำไมฉันต้องมาเป็นโรคอะไรที่มันแปลกขนาดนี้เนี่ยบ้าชิพ ถึงฉันจะมีแผลเยอะยังไงแต่ก็ยังคงความสวยและความสง่างามไว้ได้อยู่ดี มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า

แก้ว:"ว่ารายละเอียดมา" ฉันหันไปสั่งขนมจีน

ขนมจีน:"ค่ะ นี่คือเจ้าชาย K-oticที่เราจะต้องแต่งงานด้วยค่ะ" ขนมจีนรับคำฉันแล้วค่อยวางรูปไว้บนโต๊ะ นี่หรอเจ้าชายK-oticก็หล่อดีนี่ใช้ได้ "ซึ่งเจ้าชายK-oticเป็นฉายาที่ประชาชนตั้งให้ซึ่งหมายถึง ความแสบ ซ่า ซน หรือเรียกง่ายๆคือชอบสร้างปัญหานั่นเอง แล้วยังเป็นขวัญใจของสาวๆและเป็นที่หมายปองของเจ้าหญิงหลากหลายพระองค์อีกด้วยซึ่งแต่ละคนจะมีนิสัยคือ..." แล้วยัยขนมจีนก็ร่ายยาวเกี่ยวกับนิสัยของละคนว่าเป็นยังไง(อยากรู้ไปอ่านในบทนำนะคะ)จนปาเข้าไป 11โมงกว่าจะเสร็จ

เฟย์:"ท่านพี่เหลือเวลาอีก1ชม.ในการเตรียมตัวก่อนที่เราจะไปปราสาทKZนะคะ"

แก้ว:"อืม งั้นก็แยกย้ายไปแต่งตัวได้แล้ว" แล้วต่างคนต่างก็แยกย้ายไปห้องของตัวเองจนกระทั่งถึงเวลานัดพวกเราทั้ง5คนเดินออกมาจากห้องพร้อมกันแล้วเดินไปขึ้นรถเพื่อมุ่งหน้าไปที่ปราสาทKZ

ปราสาท KZ

   พวกเราเดินลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในตัวปราสาทจนถึงห้องรับรอง

ห้องรับรอง

   ฉันเดินเข้ามาในห้องรับรองก็เจอผู้ชายกับผู้หญิงกลางวัย2คน ถ้าเดาไม่ผิดก็จะเป็นท่านลุงท่านป้าเพื่อนของท่านพ่อท่านแม่ล่ะมั้ง

5สาว:"ถวายบังคมเพคะท่านลุงท่านป้า" เราทั้ง5คนถอนสายบัวอย่างรู้หน้าที่

ท่านป้า:"แหม ไม่ต้องมากพิธีก็ได้จ๊ะยังไงเราก็จะเป็นทองแผ่นเดียวกันแล้วนะ แล้วเรียกลุงกับป้าว่าท่านพ่อท่านแม่ได้แล้ว"

5สาว:"ค่ะ ท่านพ่อท่านแม่"

ท่านลุง:"จ๊ะ เชิญลูกๆนั่งก่อนเถอะ รอแปปนึงนะเดี๋ยวบรรดาลูกชายตัวแสบของแม่ก็คงจะมาแล้วล่ะ"

5สาว:"ค่ะ" ผู้ชายบ้าอะไรเนี่ยให้ผู้หญิงมานั่งรอไม่สุภาพบุรุษเอาซะเลย

คนใช้:"พระราชาเพคะ เจ้าชายมาแล้วเพคะ" แล้วทันใดนั้นเจ้าชายทั้ง5ก็เดินเข้ามาแล้วมานั่งฝั่งตรงข้ามกับพวกฉัน ว้าววววววววหน้าตาดูดีกว่าในรูปซะอีกแต่ว่าคงจะหยิ่งไม่ใช่เล่นเลยแหะ

ท่านลุง:"เอาล่ะมาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าคู่ที่ลูกๆต้องแต่งงานด้วยก็คือ แก้ว-โทโมะ  ฟาง-ป๊อปปี้  เฟย์-เขื่อน  ขนมจีน-จงเบ  จินนี่-เคนตะ เข้าใจตามนี้แล้วใช่ไหม" นี่ฉันจะต้องแต่งงานกับผู้ชายที่ชื่อโทโมะหรอเนี่ยหน้าหวานยังกับผู้หญิงถึงจะหล่อก็เหอะแต่มันอิจฉานิหน้าหวานกว่าฉันอีก

ท่านป้า:"เอาล่ะ ทีนี้ก็ลงตัวแล้วนะลูกๆก็พาน้องๆไปที่ห้องนอนแล้วก็พาเดินชมปราสาทด้วยนะ"

5 หนุุ่ม:"ครับ" ตอนนี้ พวกเราทั้ง5คนกำลังเดินตามไอ้เจ้าชาย K-oticอยู่มาตลอดทางไม่มีใครเปิดปากพูดขึ้นเลยมีแต่ความเงียบๆแล้วก็เงียบจนกระทั่งนายพวกนั้นหยุดเดินแล้วหันมามองพวกฉัน

โทโมะ Part

ให้ตายซิผมไม่อยากแต่งงานเลยแต่ผมก็ขัดคำสั่งของท่านพ่อกับท่านแม่ไม่ได้ซะด้วย เลยต้องจำใจแต่งงาน แต่ว่าเจ้าหญิงแห่งเมืองShezaนี่สวยทุกคนเลยแหะโดยเฉพาะคนที่ผมจะแต่งงานด้วย ถ้าจำไม่ผิดคงจะชื่อแก้วล่ะมั้งเพราะผู้หญิงทุกคนที่ผมยุ่งด้วยส่วนมากจะมีแต่คนผมยาวแต่คนนี้ผมสั้นเป็นผู้หญิงที่ดูแล้วน่าค้นหาจริงๆ แต่ผมได้สังเกตตัวเธอแล้วมีแผลที่มือด้วยไปโดนอะไรมานะผมก็ได้แต่สงสัยไม่พูดอะไร แล้วพอถึงจุดที่พวกผมได้ตกลงกันไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่าถ้าถึงจุดที่ต้องขึ้นห้องนอนพวกผมจะแยกกันเดินทันที แล้วพวกผมก็หยุดเดินแล้วหันไปมอง5สาวที่ทำหน้างงอยู่

แก้ว:"หยุดทำไม" อยู่ๆแก้วก็ถามขึ้นทันที

โทโมะ:"พวกเราจะพาพวกเธอไปที่ห้องเป็นคู่" ยัยพวกนั้นดูท่าจะตกใจนิดหน่อยรีบวิ่งไปเกาะแขนแก้วกันใหญ่เลยแต่แก้วนี่ซิจะนิ่งไปไหนชักน่าสนใจซะแล้วซิ หึ

เคนตะ:"ไม่ต้องแสดงท่าทางน่ากลัวขนาดนั้นก็ได้ พวกเราไม่ทำอะไรพวกเธอหรอกน่า" เคนตะพูดมาอย่างอารมณ์ดี "แล้วเธอก็ต้องมากับฉัน" แล้วเคนตะก็เดินไปลากจินนี่ออกไปทันทีแต่ว่าลากออกไปไม่ไกลก็โดนเรียกเอาไว้ก่อน

แก้ว:"เดี๋ยว!!" ไอ้เคนตะกับพวกผมก็มองหน้าแก้วอย่างสงสัยว่าเธอจะพูดอะไร "พวกนายพาน้องฉันไปได้ แต่ว่า...ถ้าพวกนายทำอะไรน้องฉันแม้แต่นิดเดียวเตรียมตัวจัดงานศพให้ตัวเองได้เลย" O_Oแม่เจ้า ผู้หญิงอะไรเนี่ยน่ากลัวและใจกล้าชะมัดเป็นผู้หญิงที่ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย ผมหันไปมองไอ้บรรดาน้องๆของผมพวกมันสะดุ้งนิดนึงแล้วก็หน้าซีดไปตามๆกันเลย "ว่าไงทำได้รึเปล่า" แก้วหันมาถามน้องของผมที่เอาแต่เงียบ

4 หนุ่ม:"ครับ!!" พอได้ยินคำถามแบบนั้นไอ้พวกน้องชายตัวแสบของผมแทบแย่งกันตอบเลยก็ว่าได้ "งั้นผมขอตัวนะครับ" แล้วไอ้พวกนั้นก็รีบไปลากบรรดาน้องสาวของแก้วออกจากที่นี่แบบเร็วมากตอนนี้เหลือแต่ผมกับแก้วเท่านั้น

โทโมะ:"งั้นเราก็ไปกันบ้างเถอะ" แก้วหันหน้ามาทางผมแล้วก็พยักหน้าเป็นว่าตกลงแล้วผมก็พาแก้วไปที่ห้องนอนของเธอ

แผนผังห้องนอนเป็นดังนี้

แก้ว-โทโมะ-ป๊อปปี้-ฟาง-เฟย์-เขื่อน-จงเบ-ขนมจีน-จินนี่-เคนตะ

ห้องจินนี่

เตนตะ Part

   ผมรีบพาจินนี่มาที่ห้องอย่างรวดเร็วหลังจากที่ผมโดนแก้วขู่เอาไว้สงสัยผมต้องดูแลจินนี่อย่างดีแล้วนะเนี่ยถ้ายังอยากมีชีวิตอยู่ซึ่งตอนนี้จินนี่กำลังสำรวจห้องตัวเองอยู่

จินนี่:"กรี๊ดดดดดดดด!!" เฮ้ย!!นี่มันเสียงจินนี่นิ พอผมได้ยินเสียงจินนี่ผมก็รีบวิ่งไปหาเธอทันทีทำไงได้ล่ะถ้าเธอเป็นอะไรไปมีหวังผมโดนแก้วฆ่าแน่ๆT_T

เคนตะ:"เกิดอะไรขึ้น" ผมรีบถามทันทีที่มาถึง

จินนี่:"ใครทำห้องนี้ให้ฉันก่อนที่ฉันจะมา"

เคนตะ:"ฉันเอง ทำไมหรอ?" ผมถามด้วยสงสัย

จินนี่:"นายดูแลห้องยังไงทำไมมันถึงได้สกปรกขนาดนี้ห่ะ" ผมงงหนักขึ้นกว่าเดิมอีก ห้องมันก็ไม่เห็นสกปรกตรงไหนเลยออกจะสะอาด สะอาดกว่าห้องผมด้วยซ้ำไป

เคนตะ:"ไม่เห็นจะสกปรกตรงไหนเลย"

จินนี่:"ไม่สกปรกเนี่ยนะ นี่อะไร"เธอเอานิ้วชี้ตัวเองไปไล้นิ้วตรงโต๊ะ แล้วเอานิ้วชี้มาให้ผมดู สิ่งที่ผมเห็นก็คือฝุ่นแต่ว่าฝุ่นที่ผมเห็นมันแทบจะไม่มีด้วยซ้ำมันก็แค่ฝุ่นละอองนิดหน่อยเท่านั้นเอง

เคนตะ:"ฝุ่นเนี่ยนะ มันแทบไม่เห็นด้วยซ้ำ"

จินนี่:"นายไม่รู้รึไงว่าฝุ่นนะมันเป็นอันตรายสำหรับผู้หญิงมากขนาดไหน มันอาจทำให้ฉันเป็นสิว หรือเวลาฉันนอนฉันเกิดจามทั้งคืนขอบตาฉันดำฉันก็หมดสวยนะซิ นายรีบไปหาอุปกรณ์มาทำความสะอาดเดี๋ยวนี้เลยนะไม่งั้นฉันบอกท่านพี่จริงๆด้วย" จินนี่เห็นผมทำท่าไม่สนใจจนเอาแก้วมาขู่แล้วผมจะอยู่ทำไมล่ะ ผมก็รีบวิ่งไปหาอุปกรณ์มาทันที ผมทำความสะอาดไปโดยมีจินนี่คอยควบคุมสั่งนู่น สั่งนี่อยู่นานกว่าจะเสร็จก็นานเอาเรื่องเหมือนกัน

ห้องขนมจีน

จงเบ Part

   ตอนนี้ก็ถึงห้องของขนมจีนแล้วซึ่งตอนที่เปิดเข้าห้องมา ดูเธอจะตื่นตาตื่นใจกับห้องนี้มากนะเนี่ยดูซิตาเป็นประกายเลยเธอเดินสำรวจห้องไปเรื่อยๆจนผมอดที่จะอมยิ้มกับเธอไม่ได้ ก็เธอนะซิดูห้องไปยิ้มไปน่ารักจัง จนเธอหันกลับผมก็หุบยิ้มแทบไม่ทันเลย

ขนมจีน:"ใครเป็นคนทำห้องให้ฉันหรอ"

จงเบ:"ทำไม? ไม่ถูกใจหรอ"

ขนมจีน:"ไม่ใช่นะ ไม่ใช่ๆๆๆๆๆ คือว่าห้องจัดได้ถูกใจฉันมากฉันก็เลยอยากจะขอบคุณนะ แล้วใครเป็นคนจัดให้ฉันล่ะ" หลังจากที่ถูกผมถามเข้าไปอย่างนั้นเธอเธอก็รีบปฏิเสธเป็นพัลวันเลยส่วนมือก็โบกไปมาจนจะพันกันอยู่แล้ว ท่าทางของเธอน่ารักมากเลย

จงเบ:"ฉันเป็นคนจัดให้เธอเองแหล่ะ"

ขนมจีน:"จริงหรอ!! ขอบคุณมากนะเอ่อ..."

จงเบ:"เรียกผมว่าเจงบก็ได้"

ขนมจีน:"ค่ะจงเบ จีนขอบคุณเบมาก อ้อแล้วก็เรียกฉันว่าขนมจีนก็ได้นะ^_^" -///-น่ารักจังคิดไม่ผิดจริงๆที่ผมตัดสินใจแต่งงานเนี่ย

จงเบ:"ครับขนมจีน -///-" แล้วผมจะหน้าแดงทำไมเนี่ยก็แค่เรียกชื่อเฉยๆ

ขนมจีน:"ว่าแต่จงเบชอบอ่านหนังสือหรอถึงได้จัดห้องให้จีนแบบนี้" เธอถามผมขึ้นมาเพราะว่าห้องนี้หนังสือกว่าเฟอร์นิเจอร์อีก

จงเบ:"ครับ ขนมจีนไม่ชอบหรอเดี๊ยวผมบอกให้เด็กขนออกไปให้ก็ได้นะ"

ขนมจีน:"เปล่าค่ะ ที่ขนมจีนถามเพราะสงสัยเท่านั้นเองแล้วอีกอย่างขนมจีนก็ชอบอ่านหนังสือมากด้วย" ว้าว ชอบอะไรที่เหมือนผมซะด้วยใจตรงกันเลย จากนั้นผมกับขนมจีนเราก็คุยกันไปเรื่อยๆจนลืมเวลาไปเลยว่ามันผ่านมานานแค่ไหน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา