อัศวินจอมโหดกับนายองครักษ์

โอย! ทำไมมอนสเตอร์เยอะจัง ดูจะทำร้ายเราด้วย เฮ้ย! มันมาแล้ว
ฉึก! พลั่ก!
" เอาเลย! อาร์ม ยิง! " ฉันร้องสั่ง
" ได้เลย~~ " ใบหน้าเธอยังยิ้มได้เนอะ -_-^ เวลาคับขันเช่นนี้ยังหน้าชื่น เนอะ
" ฮึบ! " ไลร์ร้องเพราะความหนัก
บรึ้ม!
รุนแรงจริงวุ้ย -_- เพิ่งยักจะรู้ว่าไลร์โจมตีแรงขนาดนี้
ฉึก! ฉัวะ! บรึ้ม!
พวกเราไปเรื่อยๆ จนถึง O_o เฮ้ย! นั่นมัน
" นั่นมัน! " อาร์มร้อง
" ปีศาจจจจจจจ T^T " ไม่ใช่วุ้ย เวนดี้ตะหาก
" เวนดี้ " ฉันตอบเสียงนิ่ง
" โฮกกก " เวนดี้ร้องอย่างน่ากลัว มันคงหิว งืม~
" ทุกคนลุย! " ฉันร้องสั่งตามสัญชาตญาณหัวหน้าเรด คาวานาน
" นี่เอเลสิส เรายังไม่ได้ตั้งเธอเป็นหัวหน้านะ! " อาร์มส่งเสียงร้อง
" พวกเธออย่าเพิ่งทะเลาะกัน " ไลร์ร้อง
" ก็ดูเอเลสิสสิ ทำเหมือนเป็นหัวหน้ากลุ่ม ฉันไม่อยากรักษาพวกอวดเบ่งหรอกนะ "
" ฉันเป็นผู้นำ กลุ่มเรด คานาวาน สัญชาตญาณของฉัน มันเป็นแบบนี้ " ฉันตอบเสียงชา ทำให้อาร์มหน้านิ่งไปเลย
" เอาล่ะ อย่าเสียเวลาเลย " ไลร์สั่ง
ฉึก!ฉัวะ! บรึ้ม! พลั่ก!
" โอ๊ย! " ฉันรีบกุมแขนข้างที่เจ็บปวดจากลูกเตะของเวนดี้
" เอเลสิส! O.o โอ๊ย! >_< " อ๊ะ ไลร์
" พวกเธอเป็นอะไรรึป่าว O_o "  
บรึ้ม! พลั่ก! พลั่ก! ปึก!
อาร์มรัวพลังโจมตีอย่า่งเต็มที่
" ไหวนะ " อาร์มถาม
" ไหวน่า " ฉันลุก
พลั่ก!ปึก! ฉึก! ฉึก! ฉัวะ! 
ฉันรัวพลังโจมตีอย่างรวดเร็วจน
" อ้ากกกกกกกก~~~ " ตายแล้ว 
" อโหสินะ " พวกเราร้องขอ อโหสิ
" เอาน่า ไปหาท่านไนท์มาสเตอร์กันดีกว่า " ฉันร้องเตือน
" มาแล้วค่ะ ท่านไนท์มาสเตอร์ " พวกเราพูดพร้อมกัน
" ดีมาก ทุกคนทำได้ดีมากๆ เราจะคืนความสุขให้ผืนป่าแห่งนี้นะ " ท่านไนท์มาสเตอร์พูดยิ้มๆ
" ค่ะ! ^^ " พวกเราพูดพร้อมกัน พร้อมเดินกลับที่พัก
เฮ้อ ไม่อยากเจอโรนานอีกเล้ยยยยย สาธุ