สูตรักพิชิตใจยัยน่ารัก

วันต่อมา

ฟางซึ่งเดินลงมาจากห้องก็เห็พ่อตัวเองนั่งกินข้าวกับผู้หญิงคนนั้นก็เดินออกไป

มินจึงทัก'มากินข้าวด้วยกันสิลูกมีของโปรดของลูกทั้งนั้นเลย'

ฟางก็ได้หยุดเดินพร้อมกับหันมา'ไม่ค่ะฟางไม่อยากใกล้ของสกปรกเห็นแล้วจะทำให้ฟางกินข้าวไม่ลง'

วินนี่จึงเดินมา'มากินด้วยกันสิฟางอาให้คนที่โรงแรมทำอาหารที่หนูชอบตั้งเยอะแนะ'

ฟาง'อย่าเอามือสกปรกๆของคุณมาแตะตัวฉัน'สะบัดตัวออกจากวินนี่

วินนี่ก็ได้แกะมือจากตัวฟาง'อาขอโทษจ๊ะ'

มิน'ทำไมลูกทำตัวแบบนี้ล่ะ'

ฟาง'มันเรื่องของหนูๆจะทำอะไรมันก็สิทธิของหนู'พร้อมกับเดินออกไป

มิน'ยัยหนูกับมาขอโทษคุณวินนี่ก่อน'

วินนี่'ไม่ป็นไรค่ะวินนี่ทนได้ค่ะ'พร้อมกับยิ้มให้มินอย่างไม่ถือโทษ

มิน'ไม่ได้ผมต้องสั่งสอนเค้าซะบ้างแล้ว'

วินนี่'มินค่ะแกยังเด็กนะขืนคณไปบังคับเค้าๆจะยิ่งเกลียดวินนี่เค้าไปใหญ่เลย'

มิน'ราชิดตามคุณหนูไป'

วินนี่'ใช่ตามคุณหนูไปสิ'

ราชิด'ผมขัดคำสั่งคุณหนูไม่ได้คับ'

มิน'แต่กล้าขัดคำสั่งฉันเนี้ยนะไปตามคุณหนูมาเดียวนี้'ตะคอกใส่ลูกน้องคนสนิทของตัวเอง

ราชิด'คับ'พร้อมกับเดินออกไป

ทางด้านฟางก็ได้เดินออกมาหน้าปากซอยโรงแรมก็ได้โทรหาป๊อบปี้ทันที'นายมาฉันหน่อยฉันรออยู่ที่เดิม'

ป๊อปปี้'อืมเดียวไปหาเดียวนี้เลย'

ฟาง'มาเร็วๆนะ'พร้อมกับวางสายไป

สักพักป๊อบปี้ก็ได้เดินเข้ามา'รอนานไหมพอดีเราหาที่จอดรถอ่ะขอโทษนะ'

ฟางจึงลุกขึ้นมาพร้อมกับกอดป๊อปปี้แล้วร้องไห้ออกมา'พ่อไม่รักฉันแล้วป๊อบพ่อไม่รักฉันแล้ว'

ป๊อปปี้ก็ได้กอดตอบ'ใจเย็นๆนะฟางไม่มีพ่อคนไหนไม่รักลูกตัวเองหรอกนะ'ลูบหัวฟางอย่างปลอบโยน

ฟาง'พ่อฉันจะเอาแม่นั้นมาเป็นแม่เลี้ยงให้ได้เลยฉันจะทำไงดี'มองหน้าป๊อบปี้อย่างคนหมดที่พึ่ง

ป๊อปปีเ'เอาอย่างนี้นะฉันถามอะไรอย่างนึงดิ'

ฟางก็เงยหน้าขึ้นมา'อะไรหรอ'

ป๊อปปี้'ผู้หญิงคนนั้นดีไหม'

ฟาง'ไม่รู้ฉันรู้แค่ว่าฉันไม่ชอบเค้าฉันไม่อยากให้ใครมาแทนที่แม่ก็แค่นั้นเอง'

ป๊อปปี้'อืมฉันรู้แต่เธอคิดดูนะถ้าพ่อตัวเองเห็นลูกไม่มีความสุขเค้าก็คงไม่ความสุขด้วยพ่อเธอรักเธอมากนะฟางฉันรู้ในใจพ่อเธอยังมีแม่เธออยู่แต่เค้าอาจจะมีเหตุผลบ้างอย่างที่พ่อเธอต้องเอาผู้หญิงคนนี้เป็นแม่พ่อเธออาจจะกลัวเธอเหงาเวลาที่พ่อเธอไม่อยู่บ้านก็ได้เชื่อฉันสิ''

ฟาง'ไม่ฉันจะเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง'ฟางส่ายหน้าอย่างเดียว

ป๊อปปี้'เธอนี้ดื้อจริงเลยหิวอะไรไหมเดียวพาไปกิน'

ฟาง'หิวมากๆเลยล่ะ'ลูบท้องตัวเองเพราะไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่เช้า

ป๊อปปี้'งั้นไปกินกันเดี๋ยวเลี้ยง'

ฟาง'อืม'แล้วทั่งคู่ก็เดินออกไป

ที่ร้านอาหาร

ป๊อบปี้'กินไรดี'มองที่เมนู

ฟาง'เอาสปาเกตตี้ชีสกุ้งนายล่ะ'

ป๊อปปี้'ผมขอสเต็กปลา1ที่คับ'

พนักงาน'รอสักครู่นะคับ'แล้วก็เดินออกไป

สักพักพนักงานเสริฟ'อาหารที่สั่งได้แล้วคับ'

ป๊อปปี้'กินให้เต็มที่นะไม่ต้องเกรงใจ'

ฟาง'อืมขอบใจนะ'พร้อมกับตักสปาเกตตี้กินอย่างอเร็ดอร่อย

ป๊อปปี้'นี้เธอเวลาเธอไม่ดื้อก็น่ารักดีนะ'

ฟางก็ได้แต่ยิ้มด้วยความเขิน'ตาบ้า'

ป๊อปปี้'จริงๆนะเธอน่ารักจริงๆ'เอ่ยด้วยความจริงใจ

ฟาง'กินไปเลยนะไม่ต้องพูดมากเลย'

ป๊อปปี้'คร้าบผม'แล้วก็ตักเสต๊กกินพอกินเสร็จ

ฟาง'เรากลับกันเถอะนี้ก็เย็นมาแล้วพรุ่งนี้ฉันก็กลับกรุงเทพแล้ว'

ป๊อปปี้'ฉันก็เหมือนกันเดียวฉันเดินไปส่งที่โรงแรมนะถ้าเดินคนเดียวฉันเป็นห่วง'

ฟาง'ส่งที่เดิมนะOKป่ะ'

ป๊อปปี้(พยักหน้า)'อืมก็ได้'

ฟาง'พี่ค่ะเก็บตังด้วยคะ'

พนักงานเสริฟก็ได้เดินเข้าม'ทั้ง250คับ'

ป๊อปปี้จึงวางตังส์ลงพร้อมกับจูงมือฟางออกไป

ฟาง'ขอบใจนะที่เลี้ยงถ้ามีโอกาสฉันจะเลี้ยงนายนะ'

ป๊อบปี้'คร้าบผมวันจันเราเดินไปเรียนด้วยกันนะ'

ฟาง'แล้วดีไซน์ไม่ว่าหรือไง

ป๊อบปี้'ดีไซน์ไปนิวยอกนะกว่าจะกลับก็โน่นวันพุธ'

ฟาง'จ๊ะว่าแต่ตอนนี้เราเป็นเพื่อนกันแล้วใช่ไหม'

ป๊อบปี้//อืม งั้นผมไปก่อนนะคร้าบคุณเพื่อน