รักวุ่นๆ ของสาวจิ้น

ณ ห้องประชุม โรงเรียน 

"ดาวๆๆๆ" เสียงใสนุ่ม ที่คุ้นหูตะโกนเรียกดาวอย่างมั่นใน 

"คะ พี่สายลม อ้าวทำไมวันนี้มาเช้าจังคะ"ดาวโปรยรอยยิ้มให้สายลม 

"อ๋อพอดีพีีมารอดาวนะ แต่ดาวมาก่อนพี่เลยวิ่งตามมา เหนื่อยมากเลย"สายกระหืดกระหอบ ตอบด้วยอาการเหน็ดเหนื่อย

"อ้าวจริงไหมนี่ดาวขอโทษคะ แล้วทำไมพี่ไม่โทรบอกดาวก่อนละคะ" ดาวตอบไปด้วยความสำนึกผิด

"คือพี่มีของจะให้ดาวนะพี่เลยอยากจะเซอร์ไพร์นะจ๊ะ"สายลมพูดไปด้วนอาการเขินหน้าจนดาวสังเกตุได้

"ของอะไรหรอคะพี่"

ตึก

ตึก

ตึก

สายลมค่อยๆล่วงเข้าไปในกางเกงของเขาพร้อมหยิบกล่องแหวนกำมะหยี่สีแดงรูปหัวใจขึ้นมา เมื่อดาวเห็นอย่างนั้นดาวถึงกับอึ้งพูดอะไรไม่ถูก สายลมมองหน้าดาวด้วยความมั่นใจ จริงใจ  แววตาที่สายลมส่งให้ดาวนั้น มันเป้นสายตาที่ทำให้ดาวมั่นใจว่า สายลมรู้สึกยังไงกับเขา จากนั้นไม่นาน

"ดาว พี่อยากให้ของขวัญสิ่งนี้แทรความรู้สึกพี่ ที่มีต่อดาว ดาวไม่ต้องเชื่อในคำพูดของพี่แต่พี่ขอให้ดาวเชื่อการกระทำของพี่ จากนี้ไปดาวคือ ผู้หญิงของพี่"

ตึก

ตึก

ตึก

เสียงหัวใจดาวเต้นไม่เป็นจังหวะเต้นแรงมาก ดาวทำอะไรไม่ถกได้แต่ยืนก้มหน้า ด้วยความเขินอาย สายลมค่อยๆ จับมือเธอแล้วบันจงสวมแหวนไปที่นิ้วนางข้างซ้ายของเธออย่างแผ่วเบา ดาวรับรู้ถึงความรู้สึกของสายลมที่ส่ผ่านแหวนมาถึงเธอได้ มันยิ่งทำให้เธอมั่นใจว่าผู้ชายคนนี้แหละที่เธอจะบอบความรัก ความห่วงใยให้เขา 

จากนั้นสายลมค่อยก้มมากระซิบที่ข้างหูเธอเบาว่า

"พี่รักดาวนะ" แล้วเขาก็ยิ้มให้ดาวมันเป็นรอยยิ้มที่พิมพ์ใจมาก รอยยิ้มที่แสนหวาน หน้าแดงเพราะความเหนื่อย 

หลังจากวันนั้นดาวและสายลมก็คบกันมาเรื่อย ข่าวของเธอทั้ง 2 คนมันเป็นข่าวฮอตมากในโรงเรียน ไม่ว่าจะเป็นอาจารย์หรือเด็กนักเรียนต่างรู้กันหมด วันหนึ่ง กระถินเพื่อนดาวได้เดินมาบอกกับดาวว่า

"ดาวแกรู้ยังว่ามีน้อง ม3 คนนึงแอบปลื้มพี่สายลมอยู่ ถึงขนาดไปนั่งเฝ้าข้างสนามบาสเลยนะเว้ย" กระถิน กับฟ้าใส พูดด้วยความโมโห 

"จริงอะ อือ ไม่เห็นพี่สายลมเขาบอกอะไรฉันเลยนะ" ดาวตอบไปด้วยความสงสัย

"อือ พวกแกอย่างเพิ่งคิดมาก ฉันว่านะเรื่องนี้มันต้องสืบวะ" ปุยฝ้ายเอ่ยขึ้นมา

"จริงแก ฉันเห็นด้วย อย่าเพิ่งไปใส่ร้ายน้อง เขาอาจจะชอบเพื่อนพี่สายลมก็ได้นะ" ดาวเสริมขึ้นมา

"อะ ก็ได้ๆๆ งั้นเย็นนี้เราไปนั่งข้างสนามบาสกัน" กระถินเสนอขึ้นมา

ณ ข้างสนามบาส

"อ้าวดาววันนี้มารอพี่หรอจ๊ะคนสวย" สายลมพูดแหย่ดาว

"แหมๆๆๆ ถ้าหวานกันขนาดนี้นะคะพี่สายลม สงสารพวกหนูบ้างเถอะอิจฉาคร้าาา" กระถินพูดด้วยความอิจฉาเพื่อนสาว

"พี่สายลมก็ แหย่ดาวอยู่เรื่อยเลย คะ พอดีวันนี้ดาวว่าจะชวนพี่ไปกิน สเต๊ก ที่ท่าน้ำอะคะ ร้านเปิดใหม่อะคะพี่" ดาวพูดพรางอมยิ้มน่ารัก

"หรอ งั้นพี่ไม่ซ้อมก็ได้นะ เราไปกินกันเลยไหม" 

"ไม่เป็นไรคะพี่ซ้อมเถอะคะ จะได้เก่งไงคะ ดาวรอได้ อีกอย่างจะได้ให้เพื่อนๆดูการบ้านด้วย"

"เอางั้นก็ได้จร้า เด่วอีกสัก ชม. นึงแหละคงเสร็จรอพี่แปปนึงนะ ที่รัก"

สายลมพูดหยอดเสร็จก็รีบวิ่งไป พร้อมหันหลังกลับมาชูมือ I LOVE YOU ให้ดาว อย่างน่ารักทำเอาดาวแหบะเพื่อนๆ เขินไปตามๆกัน

และผ่านไปไม่นานก็มีเด็ก ม.ต้นเดินมาข้างสนาม คุยกันถึงพี่สายลม 

"แกๆ ดูพี่สายลมสิ น่ารักนึ หล่อ เก่ง แก ฉันชอบวะ" เด็กผู้หญิงคนนึงพูดขึ้นมา ทำให้กลุ่มเพื่อนๆดาว หันมองไปตามเสียงนั้น อย่างตั้งใจ

"แกแต่พี่เขามีแฟนแล้วนะ" เพื่อนน้องคนนั้นพูดดักคอขึ้นมา

"แหมแก ฉันจีบพี่เขาไม่ได้จีบแฟนเขานี่" น้องคนนั้นสวนกลับ ประโยคนี้ทำอาดาวถึงกับใจเต้น ทนไม่ไหว เธอเลยเดินเข้าไปที่กลุ่มน้องคนนั้น อล้วพูดด้วยน้ำเสียง หนักแน่นว่า

"น้องคะ พี่เห็นพูดถึงพี่สายลม พี่ชื่อดาวเป็นแฟนพี่สายลม พี่ไม่ได้ว่าน้องที่น้องแอบปลื้มพี่เขา แต่พี่ไม่ชอบที่น้องพูดว่า จะจีบพี่เขาไม่ได้จีบพี่ ความเป็นผู้หญิงมีไหม ยางอายมีไหมคะ  อีกอย่างน้องเพิ่งจะ ม.ต้น อย่าเพิ่งรีบดีกว่าคะ ไว้รอขึ้น ม.ปลายแล้วค่อยคิดดีไหมคะ"

น้องๆกลุ่มนั้น เมื่อได้ฟังคำพูดของดาว ถึงกับอึ้งแล้วไม่คิดว่า ดาวจะพูดขนาดนี้  รวมถึงเพื่อนๆของดาวที่ถึงกับอ้าปากค้าไม่คิดว่าเพื่อนดาวจะแรงขนาดนี้ เสียงของดาวทำให้สายลมวิ่งมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น

"ดาว เป็นอะไรคะ มีอะไรกันหรือเปล่า"สายลมถามดาวด้วยความเป็นห่วง

"ไม่มีอะไรคะ ดาวแค่เดินมาคุยกับน้องเขาเฉยๆ พี่สายลมซ้อมเสร็จแล้วหรอคะ ไปกันเถอะคะ"ดาวตอบสายลมด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ

"อะจ๊ะ พี่นึกว่าแฟนพี่เป็นอะไร พี่เป็นห่วงเรานะ"สายลมเอามือลูบหัวดาวอย่างโอนโยน การกระทำเเช่นนี้ทำเอาน้องคนนั้นถึงกับน้ำตาคลอ แล้ววิ่งหนีไป 

เหตุการณ์ในตอนนั้น สายลมไม่รู้เลยว่าดาวทำอะไรน้อง แล้วน้องวิ่งหนีร้องไห้ไปทำไม สายลมรู้แค่ว่า วันนี้ดาวเงียบไป แต่เขาก็ทำดาวหัวเราะออกมาด้วยวิธี ปลอมเสียงเป็นเด็กน้อย แล้วพูดกับดาวอย่างนารัก เมื่อดาวและสายลมกินสเต็กกันเสร็จทั้งคู่ก็เดินกลับบ้านด้วยกันอย่างบอุ่น