รักสุดร้าย นายปากแข็ง

     ขณะที่ฉันกำลังเล่นเฟสบุ๊คอยู่เพลินๆ ก้อมีคนๆหนึ่งแอดมาไหนๆเราต้องดูก่อนซะแล้วว่าเป็นใคร เขาเป็นรุ่นพี่อยู่โรงเรียนเดียวกับฉัน เพราะธรรมดาฉันจะไม่รับแอดคนที่ไม่รู้จัก แต่พอฉันเห็นพี่เขาอยู่โรงเรียนเดียวกับฉัน ฉันก้อเลยลองรับแอดดู พอรับปุ๊บ แชทก้อเด้งขึ้นมา ปรากฎว่าไม่ใช่ใครที่ไหนก้อพี่คนนี้แหละ ที่ฉันเพิ่งรับแอดมา พี่เขาทักฉันประโยคแรกด้วยคำว่า 
     น้องๆรูปน้องอ่ะ น่ารักจัง ( แอบเขินอยู่นิดนึงอยู่อ่ะน่ะ )
     อ่อ ขอบคุณค่ะ ( ตามมารยาท )
     น้องอยู่ห้อง 2/2 ใช่ไหมคับ ( แหม่ รู้ได้ไงเนี่ย)
     อ่อ ใช่ค่ะ  พี่ชื่อไรอ่อค่ะ (ถึงเวลาเราถามมั้ง )
     พี่ชื่อ ซันคับ น้องดาว ( รู้ชื่อเราได้ไงหว่า )
     พี่รู้ชื่อดาวได้ไงอ่ะค่ะ 
     เหอะน่า ไม่ต้องรู้หรอก ^^
     อ่อ ค่าๆ
     เอิ่ม !!! รู้สึกว่าพี่คนนี้เหมือนคนโรคจิตเลยแหะ เหมือนจะรู้ข้อมูลเกี่ยวกับตัวเราแทบซะทุกอย่าง คนแบบนี้ควรห่างๆไว้ ซะจะดีกว่า แต่ดูจากหน้าตาพี่เขาแล้ว ก้อหน้าตาโอเคอ่ะ แต่โรคจิตไปมั้งและพี่เขาก้อมาพร้อมกับประโยคที่ว่า 
      น้องลองกอดตัวเองน่ะว่าแขนข้างซ้ายกับข้างขวา แขนไหนอยู่ข้างล่าง แล้วเลข 1-9 น้องชอบเลขไหน
       อ่อค่ะ แขนขวาอยู่ข้าล่างค่ะ เเละก้อเลข 1 ค่ะ
       ครับ เขาบอกว่าคนที่ชอบเลข 1 เขาบอกว่าน้องจะโสดตลอดไป 
       แล้วที่กอดตัวเองอ่ะค่ะ หมายถึงยังไงอ่อค่ะ 
       เขาว่ากันว่า ตอนนี้น้องจะเจอเนื้อคู่ของน้อง ที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลอยู่ในขณะนี้ 
       เอิ่ม พี่เนื้อคู่ของดาวนี้หมายถึงใครอ่อ
       คนแถวนี้อ่ะน่ะ
       แถวนี้อ่ะแถวไหน 
       ช่างเหอะน่า 
       อ่อๆๆๆ
       ดาววววว 
       หืมมม ?
       นอนยังอ่อน้องดาว 
       จะนอนล่ะค่ะ 
      ค๊าบบ งั้นฝันดีน่ะค๊าบบบ
      อ่อ ได้ค่าๆ เช่นกันค่าๆ
      รู้สึกแปลกๆๆแหะ พี่เขาเปนไรมากหรือป่าวหว่า มาบอกฝันดงฝันดี คิดไรกับเราป่ะว่ะเนี่ย แต่ช่างเขาเหอะนอนดีกว่า ดึกล่ะ พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนแต่เช้า เดี๋ยวนอนดึก เดะตื่นไม่ทันนน
       ณ ตอนเช้าาาา
       อ้าว ดาวว่าไง มาแล้วอ่อ ( ถ้าไม่มาจะเห็นไม่ล่ะแหม่ เพื่อนมันถามแปลกๆ )
       มาแล้วๆๆ เออนี่ เช้านี้คาบที่ 2 ต้องส่งรายงานนิ เราไปปริ้นท์งานกัน
       โอเค เดี๋ยวเราหยิบแฟลค์ไดร์แปปน่ะ
       ณ ร้านถ่ายเอกสาร
       โห้ คนเยอะจัง จะทันไหมเนี่ย - -
        เพื่อนของฉันมันบ่นดังเกินไป จนทำให้คนหันมามองกันทั้งร้าน แต่มีผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนข้างๆฉันกับเพื่อน หันมาแล้วยิ้มให้ฉัน ฉันรู้เลยว่าคนที่หันมาไม่ใช่ใคร แต่คือพี่เขาเองอ่ะ พี่เขาหันมายิ้ม แล้วพร้อมยกมือขึ้นทักทาย 
         อ้าว ดาวว่าไง
         อ้าว พี่ซัน
         ไปไงมาไงเนี่ย
         เดินมา แล้วก้อเดินกลับค่า
         เล่นแล้วไง 55555
         5555 งั้นดาวไปและน่ะค่ะ
         ค๊าบๆ งั้นไว้เจอกันใหม่น่ะ ^^
         อ่อได้ค่ะๆ 
         แล้วฉันกับเพื่อนก้อรีบเดินหนีพี่เขาไปให้ได้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ จนพี่เขาเห็นฉันเดินไปแบบเร็วๆ พี่เขาก้อทำหน้า งงๆ แบบประมาณว่า มันรีบเดินไปไหนว่ะ ขนาดเพื่อนฉันยัง งง อ่ะน่ะแบบว่ามันรีบเดินไปไหน ก้อคือฉันก้อพยายามจะบอกมันอ่ะน่ะ แต่มันคงไม่ค่อยสะดวกอ่ะน่ะ พอเดินมาได้ไกลสักระยะหนึ่งฉันเลยอธิบายให้เพื่อนฉันว่า 
         พี่คนนี้เหมือนโรคจิตเลยว่ะ แบบคือรู้ข้อมูลเกี่ยวกับเราแทบทุกอย่างอ่ะ
         เห้ยยย จิงดิ พี่เขาชอบแกปะว่ะ แต่เราดูจากหน้าแล้วน่ะไม่น่าจะโรคจิตอย่างที่แกบอกน่ะ
         จิง แกไม่คุยแกไม่รู้หรอก แกลองไปคุยกับพี่เขาดูดิ่ เดะๆ ได้รู้เลย 
         อ่อๆ โอเค
         งืมมมมมมม 
          โปรดติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ ผู้อ่านทุกคน ^0^