RaJa “สยบให้...เพราะใจรัก”

By nooonaa

ความคิดที่ 4 : กำลังเป็นบ้า

ทำไมเจ้าถึงดูรังเกียจเราขนาดนั้นนะ รู้มั้ยว่าทั้งชีวิตเรามีแต่คนรักและเทิดทูนเรา ไม่เหมือนเจ้าที่คอยจะด่าด้วยคำที่เราไม่เข้าใจ ทั้งคำว่าไอ้เหี้.ย ไอ้ห่.า มันแปลว่าอะไรกัน...เราไม่รู้จัก

กว่าที่ผมจะปราบมันได้สำเร็จก็คงจะนานน่าดู แค่ดูท่าทางก็บอกได้เลยว่ามันซนและทรนงตัวที่สุด แล้วยังจะชอบเถียงคำไม่ตกฝาก เถียงไปแล้วก็จิกตาเฉียวสวยนั้นไป ที่จริงผมสมควรจะโกรธที่มันไม่ให้เกียรติผมในขณะที่มันเป็นแค่สามัญชนแต่ผมเป็นถึงเจ้าผู้ครองเมือง แต่ผมกลับไม่โกรธมันเลยสักนิดแถมยังชอบที่จะกวนให้คนคนนั้นอารมณ์เสียเข้าไปอีก มันดูแปลกใหม่ที่มีแต่คนตีหน้ายิ้มแย้มใส่ผม ซึ่งมันแตกต่าง

 ผมถึงต้องการมัน

ตอนนี้ผมก็นอนดูเรือนร่างขาวเนียนตรงหน้าทั้งคืนจนไม่ได้หลับได้นอน ค่อยเฝ้าดูทุกอิริยาบถที่ร่างตรงหน้าขยับ แม้ใบหน้ายามหลับก็ทำให้ผมเคลิบเคลิ้มได้ มันเคลิ้มจนผมอยากสัมผัสกับร่างตรงหน้าอีก มือหนาของผมเริ่มช้อนร่างตรงหน้าขึ้นแล้วถามเสียงเบา

"เจ้าถิ่น ร้อนมั้ย"

"อือออ" มันครางอย่างรำคาญใจเมื่อผมยกตัวมันขึ้น มันคงจะเหนื่อยน่ะครับที่เมื่อกลางวันผมก็ฟัดมันอีกหลายรอบ

"ร้อนมั้ย เราถอดเสื้อให้นะ"  แล้วมันก็ชูแขนขึ้นให้ผมถอดเสื้อออกง่ายๆ สงสัยมันคงเป็นพวกหลับแล้วไม่รู้เรื่องแน่ เลยทำให้ผมถอดจนหมดเหลือแต่ร่างขาวนวลเนียนนั้น ผมพามันลงนอนกับเตียงอีกครั้งอย่างแผ่วเบา พอหลังโดนเตียงเท่านั้นแหละมันก็เอาผ้าห่มคุมตัวจนมิดอีกครั้ง แล้วอย่างนี้ผมจะถอดเสื้อทำไมเนี่ย

เราอย่างเห็นเรืองร่างเจ้า ไม่ใช่ผ้าห่ม

ผมเลยสอดตัวเข้าไปในผ้าผืนหนานั้นแล้วกอดมันจากด้านหลังไว้แน่น ยิ่งกอดมันก็ยิ่งดันแขนผมออกอย่างรำคาญ ผมเห็นแล้วก็ขำ ตอนที่ตื่นนี่ก็แสบตัวพ่อ แต่พอหลับนี่อย่างกับเด็กน้อย มันน่ารักจริงๆครับ ถ้าคุณได้เห็น เพราะแค่ผมเห็นครั้งแรกจนถึงตอนนี้ผมก็หลงมันเต็มเปาแล้ว ผมกดจูบที่กลุ่มผมนุ่มอีกครั้งก่อนจะกระซิบที่ข้างหู

"ฝันดีนะเจ้าถิ่น" 

ฝันถึงเราด้วยนะ

ตอนนี้ผมมาอยู่ที่สถานที่ประชุมกลุ่มผู้ค้าน้ำมันรายใหญ่ แต่ผมก็ไม่อยากจะเข้าประชุมเลยให้ตายสิ เพราะสมองผมคิดถึงแต่เจ้าถิ่น นี่ผมจะไม่เป็นอันทำอะไรเลย พออ่านหัวข้อเรื่องการประชุมก็มีแต่ใบหน้าขาวนั้นลอยเด่นขึ้นมา แล้วอย่างนี้ผมจะทำงานได้มั้ยเนี่ย

"ท่านครับ"

"มีอะไรงั้นหรอ" ผมหันกลับไปมองคนสนิทของผมหลังจากที่ผมเหม่อลอยคิดถึงแต่เด็กคนนั้น นี่เจ้ากำลังทำให้เราชอบเจ้ามากๆเลยจริงๆ

"เด็กหนุ่มคนนั้นหนีไปแล้วครับ"

"อะไรนะ แล้วเจ้าปล่อยเธอไปได้ยังไงกัน" มันเหมือนกับภูเขาไฟที่กำลังประทุ ทำไมถึงปล่อยหนีไปได้

"ก็ท่านสั่งไม่ให้พวกเราทำเด็กคนนั้นเป็นรอย พวกเลยโดนอัดฝ่ายเดียว แถมยังขู่ว่าจะฟ้องท่านอีกถ้าแตะตัวเธอ พวกเราเลยทำอะไรไม่ได้" ฉลาดดีนักนะ เจ้าตัวแสบ เจ้านี่แสบใช่เล่นเลย

"แล้วคนของเราได้ติดตามเธอรึป่าว"

"ครับ ผมให้ฮาเหม็ดกับอาลานดูอยู่ครับ" อืม...ก็ยังดี อย่างน้อยก็ยังตามตัวได้ถูก

"บอกให้ฮาเหม็ดแค่ตามอยู่ห่างๆก็พอ เดี๋ยวรอให้เอกสารเสร็จก่อนเราค่อยสั่งอีกที"

"ได้ครับท่าน ท่านครับอีกสามสิบนาทีเตรียมตัวไปรับประทานอาหารกลางวันกับลูกค้าด้วยครับ"

"อืม เราเข้าใจแล้ว" ผมตอบรีบคำแล้วไล่ให้อาซลานออกจากห้องไป ตอนนี้ผมอยากอยู่คนเดียวเพื่อนที่จะได้ใช้เวลาคิดถึงเจ้าถิ่นให้ได้มากที่สุด

เจ้าจะรู้มั้ยว่าเจ้ากำลังทำให้เราเป็นบ้า....เจ้าถิ่น

"ขอบคุณคุณมากที่เป็นธุระให้เรา"

"ไม่เป็นไรครับท่าน" ผมยิ้มให้บุคคลตรงหน้าเล็กน้อยเมื่อเราคุณธุระกันเสร็จ ถึงจะมาดีแต่ผมก็รู้ว่าก็หวังจะเอากำไรจากประเทศของผมเหมือนกัน ทำไมถึงคิดแต่ได้กันนะคนสมัยนี้

ผมเดินออกมาจากร้านอาหารหรูแล้วก็ตรงขึ้นรถทันที รถเริ่มเคลื่อนตัวออกช้าๆแล้วเรียบไปตามข้างทาง ผมเบื่อจริงๆอยากกลับไปพักผ่อนที่โรงแรมแล้ว แต่เอ๊ะ...นั่น

"เจ้าถิ่น!" 

"อะไรนะครับท่าน" อาซลานหันมาถามผม

"จอดรถ เราจะไปหาเจ้าถิ่น!!" ผมรีบสั่งให้หยุดรถทันทีที่ผมเห็นร่างที่ผมคิดถึงตลอดทั้งวัน ผมรีบเดินเข้าไปในร้านคาเฟ่นั้นทันที 

"เจ้าถิ่น" ผมเรียกเจ้าตัวอีกที แต่คนทั้งร้านกลับหันมามองผมทั้งหมด

"อะไรกันครับ" เจ้าตัวหันมามองผมอย่างสงสัยก่อนจะถามผม นี่ทำไมถึงพูดแบบนั้นละ แล้วยังทำท่าเหมือนจำผมไม่ได้อย่างนั้นแหละ

"ทำไมเจ้าถึงใส่ชุดนี้ละ" ใส่ชุดเด็กเสริฟแบบนี้ 

"ก็นี่มันงานของผม ผมก็ต้องใส่ชุดนี้ ว่าแต่คุณเป็นใครกันครับ"

"นี่เจ้ากำลังแกล้งทำเป็นจำเราไม่ได้งั้นหรอ" ผมคว้าเข้าที่ข้อมือเรียวนั้นแล้วกระชากเข้าหาตัวอย่างเร็ว ผมโกรธมากจริงๆที่มาทำเหมือนไม่เคยรู้จักผมแบบนี้

"นี่คุณจะทำอะไร ปล่อยผมนะ!!" มันสะบัดแขนออกจากมือผมอย่างแรงแต่มันแรงน้อยกว่าที่เคยทำกับผม

"เจ้าถิ่น ไปกับเรา!" ผมจับแขนอีกข้างไว้แน่นก่อนจะพยายามลากขึ้นรถแต่แล้วผมก็ชะงักหยุดเมื่อมีเสียงตะโกนใส่ผมอย่างโกรธจากด้านหลัง

"เมิงทำไรน้องกรุไอ้เหี้.ย เมิงปล่อยเดี๋ยวนี้เลยไอ้สั.ด!!!"

*****************************************************

130516