รักนาย เจ้าชายในสายฝน

7.0

เขียนโดย krismew

วันที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.15 น.

  5 ตอน
  0 วิจารณ์
  7,825 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 มกราคม พ.ศ. 2557 19.56 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ตอนที่ 2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

คอนโดxxx

"ขอบคุณนะครับที่วันนี้มาส่งผมถึงห้องเลย" ลู่หานบอก

"ไม่ได้หรอก...ถ้าฉันไม่มาส่ง แฟน ที่น่ารักขนาดนี้เองเกิดมีคนมาฉุดนายไปฉันจะทำยังไงล่ะ" เซฮุนบ่นยาว

"ขี้บ่นจังเลยนะครับ"

"จะไม่ให้ฉันบ่นก็ไม่ได้หรอกนะ นายน่ารักเกินไปเลยทำให้ฉันหงุดหงิด" ลู่หานงงกับเหตุผลที่เซฮุนบอก

"โอเคครับ"

"เข้าใจแล้วใช่ไหมล่ะ..ห่ะ" เซฮุนถามย้ำ

"ครับผม"

"นายจะไม่ให้ฉันเข้าห้องนายหรอ" คนตัวโตถาม

"ก็...อยากจะเข้าก็เข้ามาสิครับ -///-" ลู่หานตอบตะกุกตะกัก

"หึๆ...สงสัยว่าวันนี้ฉันต้องสอน อะไรๆบางอย่าง ให้นายแล้วล่ะ" คนตัวโตตอบแบบเจ้าเล่ห์

"เอ้??" ลู่หาน งงอีกครั้งกับคำพูดที่กำกวมของคนตัวโต

 

***ต่อไปนี้คือฉาก nc ถ้ายังไม่ดีขออภัย***

"เซฮุน..ผมกลัวจังเลยครับ"

"นายไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นแหละ เพราะฉันจะไม่ทำถึงขั้นสุดท้าย" เซฮุนบอก

"จะดีหรอครับ"

"ที่รัก..เลิกถามซะทีเถอะครับ"

     เซฮุนใช้วิธีจูบปากแทนการตอบคำถามต่อไปอีก ลิ้นของทั้งสองพันวนไปมา ทั้งดูดทั้งดุนสลับไปมา การจูบครั้งนี้คาดว่าน่าจะนานกว่าทุกครั้ง ซึ่งลู่หานคิดอย่างนั้น เพราะเขาหายใจจะไม่ออกอยู่แล้ว

"อือห์" เสียงคนตัวเล็กคราง

"ฉันรักนายจัง...ลู่หาน" คนตัวโตกระซิบ

"อืมม...ผมก็รักเซฮุนเหมือนกันนะแหละ" คนตัวเล็กตอบกลับ

   สิ้นเสียงคำถามของคนทั้งสองก็ปลุกอารมณ์ไฟสวาทให้ลุกโชนด้วยสองมือของกันและกัน มือใหญ่ไล่ตั้งแต่ปลายเท้าของคนตัวเล็กแล้วค่อยๆเลื่อนมือมาหยุดตรงตะขอกางเกงของลู่หาน เซฮุนใช้มือปลดตะขอได้อย่างชำนาญ เขาค่อยๆถอดกางเกงของลู่หานออกจนเหลือแค่กางเกงชั้นในตัวบาง ลู่หานหันหน้าหนีด้วยเพราะความอาย

"เฮ้..อย่าหันหน้าหนีฉันสิที่รัก"

"-////-" คนตัวเล็กได้แต่นั่งหันข้างให้

"อายเหรอครับ...ที่รัก"

"กะ..ก็ใช่สิครับ"

"อย่าอายไปเลยครับ มะ..หันหน้ามามองหน้ากันดีกว่านะ" เซฮุนบอก

"มะ...ไม่เอาด้วยหรอกครับก็ผมอายนี่ -///-"

"นี่...นายคิดว่านายห้ามฉันได้เหรอ"

"ห้ามไม่ได้หรอกครับ...แต่"

"แต่อะไร"

"แต่ผมก็ไม่เคยคิดจะห้ามอยู่แล้ว ^^"  เมื่อลู่หานพูดจบเวฮุนก็ใช้มือจับแกนกลางของร่างกายคนตัวเล็กไว้แล้วก็รูดขึ้นและลง สลับหนักเบาไปเรื่อยๆ จนเขารู้สึกว่าคนตรงหน้าคงใกล้ถึงแล้ว เขาจึงลงมือปฏิบัติกับของของเขาบ้าง

"อือ...อ่าห์" เซฮุนร้องครางเพราะเขาเองก็ใกล้จะถึงแล้วเหมือนกัน

"เซฮุน...ผมจะไม่ไหวแล้ว"

"งั้น..เราก็มาเสร็จพร้อมกันไปเลยแล้วกันนะ" เซฮุนบอก

"อือ...."

.....

...

...

..

 

 

 #จบไปแล้วกับอีกหนึ่งตอน5555 บอกเลยนะครัชว่า nc เป็นอะไรที่คิดยากมากๆๆ แต่เพื่อฟิคเรื่องนี้เราต้องสู้ 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา