ศึกท้ารักระหว่างประธานนักเรียน

“ ประธานครับ ฝนจะตกแล้วนะครับ ยังไม่รีบกลับบ้านอีกเหรอครับ ” น้ำปั่นเปรยกับผมเมื่อมองไปด้านนอกหน้าต่าง ฟ้าครึ้มฝนสุดๆ แต่งานของผมยังไม่เสร็จจะปลีกตัวกลับก่อนก็ไม่ได้ งานงบประมาณต้องส่งภายในวันนี้ซะด้วยสิ นี่ก็แค่ 5 โมงกว่าๆเอง

“ น้ำปั่นกลับไปก่อนเถอะ งานฉันยังไม่เสร็จ ”

“ ครับ...ประธาน ” น้ำปั่นก้มหัวให้ผมเล็กน้อยแล้วก็เดินไปหยิบกระเป๋านักเรียนและเดินออกจากห้องไป ส่วนผมก็ก้มหน้าทำงบประมาณของชมรมทุกชมรมต่อไป ต้องแจ้งยอดรายรับรายจ่ายให้ผู้อำนวยการทราบ

“ ไอ้นุอยู่ที่นั่นเป็นยังไงบ้างเหรอ...แวมไพร์ ^_^ ”

“ นี่มึงยังไม่กลับอีกเหรอไอ้นัด =_= ”

ผมเงยหน้าขึ้นไปมองบุคคลที่สาม ที่ยืนพิงประตูสบายอุรา เห็นแล้วหมั่นไส้ ว่างงานจริงนะ =_=

“ มารอรับหวานใจ ว่าแต่...น้ำปั่นไปไหนซะแล้วหล่ะ ”

ทุกคนคงจะสงสัยกันสินะครับว่าหวานใจของไอ้คุณนัดมันคือใคร งั้นผมจะบอกให้ก็ได้ คนนั้นก็คือ...แท่น แท๊น~ น้องน้ำปั่นของผมน่ะเอง ^o^

“ กลับไปเมื่อกี้ ”

“ จริงอ่ะ O_o ”

“ เออ ไม่ตามไปเดี๋ยวน้องมันก็ถึงบ้านก่อนหรอก ”

“ ฮ่าๆ นั่นสินะ ไปก่อนหล่ะ ฝากดูแลน้องกูด้วยล่ะ ^ ^ ” และมันก็เดินจากไป ฮ่วย~ มัวแต่โม้เพลิน งานไม่เดินเลยนี่ก็ 6 โมงกว่าแล้วด้วย หยาดฝนเล็กๆก็เริ่มตกลงมา ให้ตายเถอะ! ร่มก็ไม่ได้พกมา ทำงานเสร็จฝนก็คงหยุดตกพอดีนั่นแหละ ทำงานต่อดีกว่า ^_^

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป.....

ทำงานเสร็จก็ 18:45 พอดี แต่....ฝนมันยังหยุดตกแถมยังตกหนักกว่าเดิมอีกด้วย TTOTT แล้วตูจะกลับบ้านยังไงว่ะเนี่ย T^T ผมยืนคิดวิธีฝ่าวิกิตฝนตกอยู่ที่หน้าตึกอำนวยการ เอาหล่ะ! ฝ่าฝนไปเลยแล้วกัน!! ผมกำชับกระเป๋านักเรียนให้แน่นก่อนจะหลับหูหลับตาฝ่าฝนออกไปนอกโรงเรียนมุ่งหน้าไปยังป้ายรถเมลล์ โฮ่ย...เปียกหมด เสื้อผ้าหน้าผม T^T

สิบห้านาทีผ่านไป....

ติ๊งน่อง~

“ เฮ้ย! ทำไมตัวเปียกแบบนี้วะ ”

“ TT^TT ”

“ รอแปบ อย่าพึ่งเข้าบ้าน ”

แล้วนุก็หายเข้าไปในบ้านอีกครั้ง ขนาดมาถึงหน้าปากซอยบ้านผม ฝนยังไม่หยุดตกเลย ผมเลยจำใจต้องวิ่งฝ่าฝนเข้าบ้านมาอีกครั้ง TOT ชีวิตแวมไพร์ช่างน่าเศร้าอะไรเช่นนี้

“ ฮัดชิ่ว! ” หวัดแดกแน่ตู T^T

แอ๊ดดดด~

นุเปิดประตูออกมาอีกครั้งพร้อมกับยื่นผ้าขนหนูผื้นเล็กมาให้ผม ผมรีบรับไปเช็ดผมเช็ดหน้าทันที หนาวโว้ย! บรื๋อ~ ผมเดินเข้ามาในบ้านก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปข้างบนห้องทันที ต้องรีบอาบน้ำเดี๋ยวหวัดแดก   ผมโยนกระเป๋านักเรียนที่เปียกซกลงกับพื้น หนังสือไม่ต้องพูดถึง คงชุ่มไปด้วยน้ำอย่างแน่นอน ผมหยิบหนังสือออกมาจากกระเป๋า โอ้โห้~ เละอะไรเช่นนี้ -_-   ผมหยิบหนังสือทุกเล่มที่อยู่ในกระเป๋าออกไปตากทันที ตากไปพร้อมกับกระเป๋านั่นแหละ เคลียกับกระเป่าเสร็จก็มาเคลียกับตัวเองต่อ ผมค่อยๆถอดเสื้อนักเรียนออก แล้วบิดน้ำออกจากเสื้อและเอาไปตากที่ระเบียง และก็กลับมาถอดกางเกงนักเรียน กางเกงใน โยนไว้หน้าห้องน้ำ แล้วเดินชิวๆเข้าห้องน้ำไปแช่ตัวในอ่างอาบน้ำ ฮ้า ~ สบายจริง ^_^

แกร๊ก!

“ =_=! ”

“ ทำไมไม่เอากางเกงกับกางเกงในไปตากด้วยหล่ะ เดี๋ยวก็ชื้นหรอก -_- ; ”

“ ว่ะ...ว้ากกกกกกกกกกกกกก OoO!!!! ”

ผมที่อาบน้ำอยู่ถึงกับอยากจะหายตัวไปที่ไหนสักแห่ง   อะ...ไอ้นุมันเข้ามาหาผมได้ไง และ...มันเข้ามาในนี้ทำมายยยย TToTT ฆ่าตูเถอะ ดีนะที่มีฟองสบู่ลอยอยู่เหนือน้ำอยู่ ไม่งั้นมีหวังไอ้นุได้เห็นอะไรต่อมิอะไรของผมแน่!!

“ มึงจะตะโกนทำไมเนี่ย -_- ^ ” ยังมีหน้ามายืนเฉยๆอีก กูกำลังอาบน้ำอยู่ มึงเข้าใจมั้ย !!! ไอ้สาดดด T^T!!!

“ กูอาบน้ำอยู่ไอ้สัส!! ”

“ หึ....เล็กนิดเดียวแล้วทำมาเป็นหวง ” พูดไม่พอยังมีหน้ามาโชว์กางเกงในผมอีก ผิดรึไงเล่า ที่ใส่ไซร์ S อ่ะ ToT!!!

“ ออกไป!!! ” ผมออกเสียงไล่ด้วยความเหลืออด

“ ก็ได้ๆ แต่ก่อนออก ขออะไรอีกอย่าง ” นุว่าจบก็เดินตรงเข้ามาหาผม อะ...อะไร มันต้องการอะไร =[]=; นุเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม แล้วจับเข้าที่แขนของผมก่อนจะกระชากให้ผมยืนขึ้น เฮ้ยยยย!! แวมไพร์น้อยกู!! ไอ้นุจับหน้าผมให้มองหน้ามันและนุก็ค่อยๆเขยิบใบหน้าหล่อๆเข้ามาหาผมเรื่อยๆ จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน เอิ่ม....มึงจะทำอารายว้า ~

“ มึงจะว่าอะไรมั้ย....ถ้ากูจะจูบมึง ”

ผมที่กำลังจะด่ามัน กลับถูกปิดปากด้วยริมฝีปากของร่างสูงตรงหน้า นุส่งลิ้นเข้ามาในโพรงปากผม ผมพยายามดันมันออกไป แต่มันกลับยิ่งกดจูบผมหนักหน่วงยิ่งขึ้น ลิ้นมันเกี่ยวกับลิ้นผมอย่างชำนาญ และอะไรไม่รู้ดลใจให้ผมเผลอจูบตอบมันไป แถมยังไปกำเสื้อมันซะแน่นเลย ตายหล่ะวา....เริ่มทรงตัวไม่อยู่แล้ว นุค่อยๆถอนจูบจากผมอย่างช้าๆ ก่อนจะมองโลดต่ำมาที่ช่วงล่างของผม

“ หึ...เล็กจริงๆด้วย ”

“ ไอ้สัส! ”

“ ไปหล่ะนร้า ~:p ”   และมันก็เดินออกจากห้องน้ำผมไป ฮึ่ย! น่าโมโหชะมัด โดนมันด่าว่าเล็กเนี่ย

( _ _ ) ก้มมองของตัวเอง

กะ...ก็ไม่เล็กนะ T^T หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ผมก็รีบลงมาข้างล่างทันที หิวข้าวชะมัด ตั้งแต่เย็นมายังไม่ได้กินอะไรเลย ผมเดินเข้าไปในครัวก็พบกับข้าวต้มและยาวางไว้คู่กัน แถมยังมีโน๊ตเขียนไว้อีกด้วย ผมหยิบโน๊ตขึ้นมาอ่าน

ทำข้าวต้มไว้ให้อย่าลืมกินซะหล่ะ ยากินด้วยนะเดี๋ยวเป็นหวัด

-   นุ   -

หึ....ทำอะไรดีๆกับเค้าก็เป็นด้วยนี่น่า ผมตักข้าวต้มขึ้นมากินหนึ่งคำ   อืม....ก็ยังอร่อยเหมือนเดิม ผมชะเง้อมองไปที่ห้องนั่งเล่นก็เห็นมันนั่งดูทีวีอยู่ หลังจากทานข้าวกินยาเสร็จผมก็เดินไปหย่อนก้นนั่งลงข้างๆนุ

“ ขอบใจนะ ” ผมเอ่ยกับมันเสียงแผ่ว พึ่งเคยพูดขอบคุณกับมันครั้งแรกเลยนะเนี่ย >_<

“ ข้าวกับยาน่ะเหรอ ”

“ อื้ม -///- ”

“ หึ...ไม่เป็นไร เพราะ..... ” นุเขยิบเข้ามาหาผมพร้อมกับใช้นิ้วเรียวยาวแตะเข้าที่ริมฝีปากผม ก่อนจะเอ่ยขึ้น

“ กูได้ของตอบแทนมาแล้ว J ”

“ ไอ้...เชี่ย -_- ^ ”

ผมปัดมือมันออกไปไกลๆ และหันไปสนใจหนังในทีวีต่อ   อือหือ...รักแห่งสยาม   หนังเกย์นี่หว่า ไอ้นุแมร่งดูหนังเกย์ เอ๊ะ...รึว่ามันจะเป็นเกย์   เพราะตอนที่ผมอาบน้ำมันก็เข้ามาจูบผม แถมผมยังเผลอจูบมันตอบอีก จบกันชีวิตตู T_T

“ ฮัดชิ่ว! ”

“ อ้าวๆ หวัดแดกแล้วมึง ” แล้วนุมันก็เข้ามาจับหน้าผม ผมปัดมือมันออกไปก่อนจะยืนขึ้น

“ ยุ่งน่า กูไปนอนหล่ะ ”

“ เออ ฝันดี ”

ผมรีบขึ้นมาบนห้องพร้อมกับไอ้อาการหัวใจที่เต้นรัว กูเป็นอะไรวะ อยู่ดีๆ ใจก็เต้นขึ้นมาซะงั้น พอนึกไปถึงตอนที่จูบกับนุในห้องน้ำ ผมก็เริ่มรู้สึกถึงใบหน้าที่เริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ ช่างเถอะๆ เลิกคิดได้แล้ว (>.<   )(   >.<) ผมพาตัวเองขึ้นมานอนบนเตียง รู้สึกหนักหัวยังไงก็ไม่รู้ หรือหวัดจะแดก