Please Love โปรดเถิดรัก....

7.1

เขียนโดย หน้าบาน

วันที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 00.14 น.

  27 ตอน
  38 วิจารณ์
  30.78K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 18.18 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

24) ความเฉยชา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

นินิลเตรียมเก็บของเธอได้ยินว่าดอยตอนนี้มีหมอกสวยมากเธอเลยว่าจะไปปิกนิ้กไปกับลูกในท้องเธอรัดพวกของกินใว้หน้ารถเต้นถุงนอนเธอใส่ไปด้วย'ไปเที่วยกันนะลูก'จริงๆเธอกะจะชวนคารีนไปด้วยหากเเต่เธอบอกเธอไปทำเรื่องหย่าอยู่ทำไมคุณอัสบันถึงใจร้ายกับคารีนจังนะตามมาทำร้ายกันอยู่ได้เธอกำลังจะสต้าดรถหากเเต่มีมือหนึ่งคว้าเธอใว้"จะไปไหนขอชั้นไปด้วยสิ"ซานเซสอีกเเล้วเค้ามาหาเธอทำไมบ่อยๆเนี่ยหม่อมพิมน่าจะมาตามเค้ากลับไปนะ"คือถ้าคุณอยากไปก็ไปสิค่ะชวนใครก็ได้ดิชั้นอยากไปคนเดีวยขอโทดนะค่ะ"เธอสะบัดมือเขาออกเเละยิ้มอย่างเย็นชาเล็กน้อยเเต่เขาก็ยังขับตามเธอไปเรื่อยๆหากเเต่เหมือนโชคจะเข้าข้างเค้า"รถเสียใช้มั้ย"นินิลไม่พูอะไรมากนอกจากหาอุปกรณ์ซ่อมเเตีเธอลืมเอามาอย่าบอกนะต้องค้างบนนี่หนะ"คงต้องค้างกันละหล่ะเพราะรถชั้นก็เสียเธอเอาถุงนอนมาชั้นมีเต้นนะ"เอ่อไม่เปนรัยเดี๋วยโทรให้คนมารับ" "สัณญานไม่มีหรอกค้างเถอะถ้าไม่ค้างกฺเเล้วเเต่เธอนะเเต่ดึกๆก็ระวังนะตอนเดินกลับหนะ"เธอมองเต้นที่เหมือนเป็นทางสุดท้าย"เอ่อคุณซานเซสค่ะชั้นขอนอนเต้นด้วยได้มั้ยค่ะ"เธอคงคิดว่าเค้าจะเเกล้งเธอใล่เธอสินะช่าเถอะเวลานี้เค้าจะพิสูจเองว่าตอนนี้เค้าเปลี่ยนไปเเล้ว"เอสิถ้าเธอไม่รังเกียจชั้นนะ"เธอไม่พูพร้อมเดินเข้าเต้นก่อนไปล้างหน้าตรงลำธารเต่หินมันลื่นเธอเเทบกลัวจะตกเพราะน้ำมันหนาวมาก"ระวังหน่อยสิจะไปไหนก็บอกชั้นสินี่มันกลางป่านะ"นินิลมองเขาพูดเเละยิ้มขอบคุนก่อนรีบเเกะมือเค้าอิกจากเอวเเละกลับเข้าเต้นเธอพบว่าเขาปูฟูกใว้รอเธอเเล้วไมีสิหรือจะของเค้าทั้งสองอันเต้นนี่กว้างมากนอนสิบคนยังเหลือที่มีทั้งเเอร์เครื่องอุ่นตัวของกินต่างๆซานเซสมีตังนี่นะคนมีตังจะซื้อเเพงเเค่ใหนก็ได้เเค่เขาไม่ใล่เธอนอนข้างนอกก็บุนละล่ะเธอคิดอะไรเพลินก่อนจะเผลอหลับบนฟูกเน่าๆที่ตนปูเองเมื่อซานเซสกลับมาเต้นเขายิ่งรับรู้ถึงความห่างเหินเธอนอนมุมสุดห่างที่นอนที่เขาปูเป็นวาเเละที่บ่งบอกเลยเธอไม่ยอมนอนที่ๆเค้าปูให้เธอคงระเเวงไม่ก็คิดว่าเค้านอนเอง'ผ้าก็ไม่ห่มให้ตายเถอะ'เขาอุ้มเธอนอนบนฟูกนุ่มใหม่วางอย่างเบาก่อนห่มผ้าให้เธอเเต่อยู่ดีๆน้ำตาเธอก็ใหลปกติคนหลับจะไม่ร้องไห้หนิเธอมีรอยเเผลมากมายในใจหนึ่งในนั้นมันเกิดจากเค้าเช่นกันถ้าเขาไม่วางเเผนรถเสียเธอคงไม่ยอมอยู่กับเค้าอย่างนี้'ชั้นขอโทดชั้นรักเธออย่าทำหน้าชินชากับชั้นเถอะชั้นทนไม่ใหว'เขาขอกอดเธออย่างนี้สักพักเพราะถ้าเมื่อเธอตื่นเขาคงไม่ได้กอดเธออีกต่อไป

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา