B.E.S.T คู่ซ่าเพี้ยนหลุดโลก

-

เขียนโดย comicfriday

วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.06 น.

  2 chapter
  2 วิจารณ์
  4,637 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 มีนาคม พ.ศ. 2557 10.13 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) จุดเริ่มต้นของความเพี้ยน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

    ฉันชอบความแตกต่าง อะไรที่ก๊อปๆกันมาน่ะฉันไม่ได้สนใจเลยสักนิดบางทีฉันก็มั่นใจในตัวเองมากไปแน่นอนว่าไม่มีใครเข้าใจฉันหรอกเพราะงั้น ฉันก็ไม่จำเป็นที่จะต้องไปเข้าใจใคร สบายดีแท้ ฮึ่ม!! ในขณะที่ฉันพร่ามในใจขณะเดินเข้ารั้วโรงเรียน มัฐยม จิงๆก็ได้เป็นนักเรียนม.ปลายสักทีน่า ฉันบ่นในใจจนลืมดูไปว่า ปัง !! ข้างหน้ามีคนอยู่ ฉันที่ถอยหลังล้มไปลุกขึ้นมาอย่างหงุดหงิดนี่ ลุงดูตาม้าตาเรือหน่อยสิ่ เห็นไม้ผมเดินอยู่เนี่ยเป็นแค่ภารโรงไม่รุ้จักดูเลยน่ะ
เหม่ๆ หนูลุงขอโทษ นา ทันทีที่ลุงพูดจบเขาก็น้ำรูปปั้นครสิตันมาวางเอาไว้ ต้องระวังหน่อยแล้วคริสตันนี่ราคาตั้ง 30,000 เบล เลยน่ะ ลุงงนั่นพล่ามพลาง แล้วหันมา นี่ๆนาย .. นาย หายไปซะแล้วเร้อออ ให้ฉันบ่นอยู่คนเดียว !!! ตาแก่นั้นจู่ๆก็โมโหขึ้นมา ด้วยท่าทางก้าวร้าวเมื่อกี้ทุกคนเลยหันมาจ้องฉัน เชอะน่ารำคาญชะมัด ฉันชื่อ บีเอล อายุ15 ปี เป็นเด็กใหม่สำหรับ เมลเฮฟเว่น อคาเดมี่ รร. มปลายแห่งนี้
    นี่ !! น้องตรงนั้นน่ะครับ จะมัวเอ้อระเหิยไปถึงใหนกัน น่ะ นี่มัน รร น่ะไม่ใช่เคทวอค
    หนอยแก ไอ่พวกรุ้นพี่ พิธีรับน้อง จะให้ชั้นเดินเก๊ก หน่อยไม่ได้หรือไงกัน ชั้นนึกในใจแต่จิงๆก็แสดงสีหน้าไปแล้ว
ใหนๆ ก็มาสายแล้วน่ะ นายน่ะไปคู่กับเจ้าเด็กแว่นน่านเลย ไอ้รุ่นพี่แสนน่าเบื่อทำหน้า กวนๆแล้วชี้ให้ฉันไปคู่กับเด็กใหม่ที่คงจะรุ่นเดียวกันน่ะ ใส่แว่นท่าทางเงียบๆน่ะ
    เห้อ !! ว่าใง เอ่อ นายชื่อ ..!? ชั้นทำทีเป็นจะชวนคุย

    หึ ! ไอแว่นนั้น เหลือบตามามองชั้นแล้ว แล้วสบถออกมาโดยไม่ตอบคำถาม
กวนโอ้ย จิงน่ะไอนี่ ฉันนึกในใจ พร้อมเอามือไปเตะไหล่มัน โดยก้มหน้าลงนิดๆด้วย
แม่สอนว่าไม่ให้บอกชื่อกับคนแปลกหน้าน่ะ หนุ่มแว่นพูดพร้อมทำหน้านิ่งๆสายตาที่ส่องผ่านแว่นมานั้นชั่งชวนตบกระบาลสะจิงเลย
ไอ่บ้า นี่กวนโอ้ยจิงน่ะ ชั้นลุกมือขึ้นมากำเอาไว้พร้อมแสดงหน้ามืดมนอยากฆ่าคนแบบสุด
    คู่ กับไอบ้านี่น่ะเหรอได้เจอดีแน่ อวดดีนักน่ะแก ชั้นพร่ามไปเบา คิดว่าเจ้าตัวน่าจะได้ยินแหละ
    เมื่อทุกคนได้คุ่แล้ว เราก็เริ่มเล่นเกมกันเลย โดยหากใครเขารอบในรอบที่1ได้นั้น คุรก็จะรอดจากบทลงโทษของทางรุ่นพี่ที่เตียมมา แต่ท่าหากใครผ่านนั้นต้องไปแข่งในรอบต่อไป โดยรอบแรกที่จะแข่งขันคือออออ !!!
     





เอาน่ะ นี่เชือกรุ่นพี่จอมจุ้นเจ้าเก่าส่งเชือกมาให้ผม ใหฉันผูกเหรอ เอาก็เอาหว่ะ ฉันนั่งยองลงไปและยืดขาไปติดกับไอ้แว่นบ้านั้น พอฉันจะเอาเชือกไปมัดขามัน ครืด!!ไอ่บ้านั้นเขยิบขาห่างไป จะเอาใงกับมันดีน่ะไอ่แว่นกวนโอ้ยนี่ ฉันเดินในท่ายองๆตามขามันไป เอาล่ะน่ะชั้นพึมพำพร้อมเอาเชือกจะไปมัดมันอีกครั้ง ครืด !! ขอของเด็กหนุ่มสวมแว่นถอยห่างจากบีเอลไปอีกแล้ว เอาล่ะน่ะฉันตามไปมัดต่อ ครืด ไอ่บ้านี้ก็ พาหนีอีก เอาล่ะน่ะฉันพยายามอีกครั้ง ครืด !!
แกจะเอายังใงกันแน่นฮ้า !! ฉันที่โกรธจน จะแปรงร่างเป็นมังกรไฟ พ่นไปออกมาพร้อมชี้หน้าไปที่ไอแว่นหน้าทึ่มๆนั้น
แกก็บ่นแต่ เอาล่ะน่ะ เอาล่ะน่ะ อยุ่นั้นแหละจะบ่นซักกี่รอบกัน น่ะ (พูดด้วยหน้านิ่งๆ )
จะบ่น หรืออะไรก็เรื่องของชั้นเฟ้ยย !!! ส่งขามาเดี๋ยวนี้เลย
เอามานี่ เด็กแว่นเอื้อมมือมา คว้าเชือกมัดขาไปจากฉันอย่างรวดเร็ว
จะทำอะไรของแกอีกเนี่ย!!? ในขณะที่ฉัน บ่นจนจะหลุดโลก คู่หูของฉันก็พลักฉันลงกับพื้น
ผลุบ !! ฉันหล่นลงไปนอนหงายกับพื้นโดยที่ยังงอเขาทั้ง2ข้างอยู่ เจ็บน่ะเฟ้ยไอขี้เก๊กนี่
เขาไม่สนใจกับคำบ่นของผมแต่เขาเอาเชือกมามัดขาของฉันกับเขาได้ เขาพาเชือกมาโอบไว้จากด้านหลังของข้อเท้าฉัน อ๊ากกกก !!! ทำบ้าไรของนายเนี่ย รัดขาเจ็บน่ะเฟ้ย ในขณะที่ฉันบ่นไปนั้นก็สังเกตเห็นป้ายทีคอ ลูซิส สิน่ะ ชื่อของหมอนี่ฉันนึกในใจ
    ลูซิส มัดขาของฉันจู่ๆมันก็เจ็บขาๆ ฉันเลยยกขาขึ้นแบบตกใจ
วืด !!! ลูซิสหลบลูกเตะที่แสนรวดเร็วนี่ได้ คุณตั้งใจจะทำอะไรน่ะ สายตาที่มองผ่านเลนส์ของแว่นของเขาทำให้ฉันรุ้สึกได้เรยว่าโกรธสิน่ะ เขาพยายามจะจับขาชั้น ฝุบ!! ชั้นวางขาลงมาโดยมีเชือกฟาดต้นคอลูซิส จนหน้าจมพื้น
    หนอยแก !! อยากตายงั้นเหรอ เฟี้ยวว !! เขาปล่อยมัดอย่างแรงโดยที่ไม่ทันสังเกตว่ามันที่เขากำนั้น มีเชีอกมัดขาอยู่
เพละ !! เชือกมันตกลงมาที่คอผมพอดี หนอยผมรอดจากหมัดนั้นได้ฟมจึง เตะขาสวนกลับ
    จะเอาเหรอแก ห้า !!! ลูซิสกระโดดขึ้นมา บนตัวฉัน และ … >//!!:’#@$^&*()_++
อะไรของพวกแกเนี่ย รุ้นพี่ที่เป็นคนยื่นเชือกมาให้ตามมาด่าพวกเราที่ สุดท้ายขาฉันไปอยู่ที่หัวมัน ตูดมันนมาอยุ่ที่หน้าชั้นเชือกพันมั่วไปหมดเลยยยย
………………………………….
และสุดท้ายพวกเราก็โดนจับมัดขาเตรียมตัวลงสนามเรียบร้อย
ฟังน่ะหยุดกัดกันก่อน ฟังชั้นให้สันญาน แล้ว นับ 1 2 ก้าวขาไปตามจังหวะ ฉันกำลังพยายามอธิบายเทคนิคการเล่นให้ ตาแว่นนี่ฟัง
ทำไมผมต้องฟังคุณด้วย ลูซิสพูดพร้อมเอานิ้วดันแว่นตาขึ้น
หนอย !! -*- ไอ่บ้านี่จะกวนโอ้ยไปใหน น่ะ
1 2 3 start !!!
เอาล่ะน่ะ ตามจังหวะ 1 (ซ้าย) 2(ขวา ) 1(ซ้าย) 2(ขวา)
อุ้บ !! ฉันล้มเอาเอวลงอีกครั้ง อะไรของแก อีกเนี่ยยย ไอ่หัวแหม่ง นี้
ขณะนี้ มีผู้เข้าเส้นชัยแล้ว 3 ทีมเหลืออีก 2 ทีมเท่านั้น ค่ะ
เห้ยย บ้าไรเนี่ย แป๊บเดียวเข้าไปแล้ว 3 อ่ะ
ไม่มีเวลามาบ่นแล้วน่าไอ่สำออย หึบ !! ลูซิส วิ่งออกตัวไปอย่างรวดเร็วโดย
อ๊ากกกกก !!!! ฉันยังไมได้ลุกเลยน่ะแก ด้วยพลังอันแรงกล้าของ ลูซิส วิ่งลากฉันไปทั้งๆที่ยังโดนมัดอยู่
ไอ่เหม่งนี้ ให้.. ฉ .. ฉ๊านนน อุ๊บๆ อ๊ากกกก !!!!
และตอนนี้ทีมของ มีนและดัช พรุ่งมาอย่างรวดเร็วววว วาววว ทั้งสองคนเข้าเส้นชัยไปแล้ววว และตอนนนี้ยังเหลืออีกทีมเดียวค่ะ เอ๊ะเราเห็นแสงร่ำไรนั้นแล้ว น้องลูซิสนั่นเองค่ะ พรุ่งมาด้วยความเร็ว
น้องลูซิสเหรอ หน่อมแน้มชะมัด น่าเตะปากคนพูดซะจริงเลยยย
ก… ก่อน ออ ..อ.. อื่น น่ะ
หุบปากไปน่ะไอ้ กระดูกเคลื่อนที่
แต่มองไม่เห็นคู่ของเขาเลยล่ะค่ะ เอะเดี๊ยวสิ่น่ะค่ะ ขาพ่วที่นอนลากดินติดมากับขาของ ลูซิสคือ น้องบีเอล นั้นเองคร่า !!!
ในที่สุดก็ถ ….. ถึง ล…. แล้ … เอ้ย!! ก้อนหินก้อนนั้นทำให้เขาตกลงไป โครมมม !!!!
ใงล่ะ ไม่ต้องพึงวิธีคุณ ผมก็มาถึงเช้นชัยได้ เหอะๆ ถึงตอนจบจะพลาดท่าหน่อยก็เถอะ หา อ่ะเด๊ะๆ นายบีเอลหายไปใหนเนี่ยยย !!!
ฉั๊น อยู่ นี๊ !! (ลากเสียงยาวแบบสำเนียงลูกทุ่ง) ไอบ้าแว่นนี้ทำกับฉันได้ ฉันที่ตกลงไปหน้ากระแทกพื้น ในเขตุพื้นที่เส้นชัยในตอนนั้น อร๊ากกกก !!!!

______________________________________

 

จบตอน 1 แล้วอาจจะอัพช้าหน่อยน่ะ แต่อยากให้ติดตาม ฝากไลค์ ให้คะแนน และคอมเมนต์แนะนำหน่อยน่ะ มือใหม่หัดแต่งครับ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา