The magic magic
เขียนโดย 
aumnoi
วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.20 น.
แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 10.21 น. โดย เจ้าของนิยาย
35) ความจำเสื่อม...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ฉันต้องแจ้งตำรวจแล้วหล่ะ!?"ไวท์พูดเสร็จก็วิ่งลงไปที่ห้องโถงใหญ่
"แล้วใครมันบังอาจมาค้นห้องคุณเกรย์กันเนี่ย..."บลูบ่นพึมพำพลางมองไปรอบๆห้อง
"..."ฉันไม่พูดอะไรแล้วฉันก็เดินเข้าไปในห้องเพื่อสำรวจสิ่งที่ของที่กระจัดกระจายเต็ม
ไปหมด
"แล้วสิ่งสำคัญของคุณเกรย์คืออะไรหรอ?"ฉันถามบลูพลางค้นกองเสื้อผ้าที่อยู่บนเตียง
อย่างระเนระนาด
"ก็รู้สึกว่าน่าจะเป็น...จี้ห้อยคอหล่ะมั้ง เธอเคบพูดอยู่หน่ะ"บลูพูดพลางวางเกรย์ไว้บน
เตียงเบาๆ
"..."ฉันไม่พูดอะไร ฉันตั้งหน้าตั้งตาหาจี้ห้อยคอนั่นจนทั่วห้องแต่ว่าก็ไม่เจอมันเลย
สงสัยคนที่เอาไปจะเอาจี้ห้อยคอไปสินะ(ทำไมคนนี้ทำตัวเหมือนโคนันเลยอ่ะ-.-:Aumnoi)
"หาอะไรอยู่หรอ?"บลูถามฉันพลางมองหน้าฉันด้วยความมึนงง
"ก็จี้ห้อยคอหน่ะสิ"ฉันตอบเสียงแข็งแล้วก็หาต่อไป
"อย่าบอกนะว่าคนที่มาในห้องของคุณเกรย์มาเพื่อหาจี้ห้อยคองั้นหรอ!?"บลูพูดพลาง
ทำสีหน้าตกใจเล็กน้อย
"ฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่าจะเอาจี้ห้อยไปทำไม แต่ว่าตอนนี้เราต้องดูแลเธอก่อนนะ"ฉันพูด
เสร็จก็เดินไปเกรย์ที่กำลังนอนอยู่บนเตียง ฉันกับบลูช่วยกันจัดของที่กระจัดกระให้เป็นเหมือนเดิม
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง...
"แฮ่กๆ!..."เสียงเหนื่อยหล้าดังมาจากที่ประตูทางเข้าซึ่งก็คือไวท์นั่นเอง
"ไปไหนมาหล่ะเนี่ย!?"บลูถามไวท์ก่อนเป็นคนแรก
"ก็ฉันไปแจ้งตำรวจมาหน่ะสิ ฉันโทรไปตำรวจก็ไม่รับสายฉันก็เลยต้องวิ่งไปแจ้งหน่ะสิ
แต่ว่าไอ้ตำรวจงี่เง่านั่นมันบอกว่าเหตุเยอะมากจนทำอะไรไม่ถูกเลย ฉันก็เลยต้องเสียเวลาวิ่งกลับมา
บ้านนี่แหละ"ไวท์เล่าเรื่องให้ฉันฟังคร่าวๆแล้วจากนั้นเธอก็เดินมานั่งลงข้างๆฉันด้วยความเหนื่อยหล้า
"นี่เธอบุกสำนักงานตำรวจเลยรึ!?"บลูพูดด้วยความตกใจ
"ก็ให้ฉันทำไงได้หล่ะ ถ้าฉันไม่แจ้งเดี๋ยวก็มีคนมาขโมยของไปอีกเรื่อยๆแน่"ไวท์พูด
พลางมองหน้าพวกเรา
"ฉันเป็นห่วงคุณเกรย์จังเลย หวังว่าเธอคงไม่เป็นอะไรหรอกนะ"ฉันบ่นให้พวกเธอฟัง
พลางมองคุณเกรย์ด้วยสีหน้าที่หนักใจสุดๆ
"ฉันก็ว่าอย่างนั้น"บลูพูดด้วยความหนักใจเหมือนกัน
ตอนพลบค่ำต่อมา...
แอ้ด!...
ฉันค่อยๆเปิดประตูเพื่อไปดูว่าคุณเกรย์ตื่นรึยัง
"คร่อกก...ฟี้!"เสียงไวท์กรนออกมาเพราะว่าเธอคงเหนื่อยกับการวิ่ง
"หลับสบายดีนะ..."ฉัยบ่นพึมพำอยู่คนเดียว แล้วฉันก็เดินไปนั่งลงบนเตียงใกล้ๆไวท์
เธอนั่งหลับคาเตียงอยู่หลายชั่วโมงพร้อมกับคุณเกรย์
"งึมๆ..."เสียงเกรย์กำลังตื่นขึ้นมาทำให้ฉันต้องหันหน้าไปหาคุณเกรย์ทันที
"เอ๊ะ! คุณเกรย์!"ฉันตะโกนออกมาด้วยความดีใจ
"เฮ้ย! ใครวะ!?"เสียงไวท์ตะโกนขึ้นมาทันทีที่ได้ยินเสียงฉัน
"ไวท์! คุณเกรย์ตื่นแล้ว!"ฉันพูดปลุกไวท์ให้เธอหายง่วงพลางเขย่าตัวเธอแรงๆ
"..."คุณเกรย์จ้องหน้าฉันกับไวท์ด้วยความตกใจ
"เกรย์! เธอตื่นแล้ว!"ไวท์พูดเสร็จก็กระโดดกอดคุณเกรย์อยางดีใจ
"ดะ...เดี๋ยวสิ! พวกเธอเป็นใครกันหน่ะ!?"
"..."
"..."
ทุกคนเงียบกันหมดเมื่อเห็นคุณเกรย์พูดอะไรแปลกๆออกไป ทำให้ไวท์ตัวค้างที่อยู่ใน
อ้อมกอดอยู่เลย
"เธอพูดว่าอะไรนะ?"ไวท์ถามคุณเกรย์อีกครั้ง
"ออกไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้นะ!"คุณเกรย์ตะโกนออกมาด้วยความโมโหทำให้ไวท์ต้อง
ดันตัวเองออกมาทันที
"เธอ...ความจำเสื่อมงั้นหรอ..."ฉันบ่นพึมพำพลางมองหน้าคุณเกรย์อย่างไมคลาด
สายตา
"พวกเธอเป็นใคร!? แล้วที่นี่ที่ไหน!? บอกฉันมาสิ!"คุณเกรย์ถามฉันด้วยความ
กระวนกระวาย ทำให้พวกเราแทบจะไม่เชื่อในสายตาตัวเอง
คุณเกรย์...
ความจำเสื่อม...
...
(ขอโทษที่แต่งน้อยมากกกกกกก!! พอดีว่าเราง่วงมากเลยหล่ะT^T อย่าว่ากันเลยน้าาา!)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
