แค้นรักอันตราย รวบหัวใจนายเจ้าเล่ห์

      Countdown

'เคาท์ดาวน์เป็นเด็กดีจังเลยเพราะเป็นพี่คนโตสินะ ดูแลน้องๆด้วยนะ'

           ตั้งแต่ที่แม่เสียชีวิตไป คำพูดนั้นก็ติดตัวผมราวกับคำสาป

"วาเลนไทน์ ต่อไปตาฉันนะ!" นิวเยียร์น้องผมคนรองสุดท้องพูดขึ้น

"นิวเยียร์อย่าจับมันนะ!ไม่งั้นฉันเอานายตายแน่!!" ส่วนคนนี้ก็น้องคนสุดท้อง

"วาเลนไทน์! นิวเยียร์! รีบไปนอนได้แล้ว นี่มันจะ5ทุ่มแล้วนะเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ตื่นไม่ไหวหรอก" ว่าเสร็จผมก็กดปิดจอทีวีที่ทั้งสองกำลังเล่นเกมส์กันเมื่อครู่

"โธ่//ฮึ่ย" แล้วก็เป็นแบบนี้ประจำ--

"พอได้แล้ว!" ผมเหนื่อยนะที่ต้องมาทำทุกอย่างแบบนี้

"เคาท์ดาวน์พรุ่งนี้ทำข้าวกล่องให้ฉันด้วยนะ" คนนี้เป็นพี่รองจากผมครับ แล้วทำไมมันไม่บอกผมตั้งแต่แรกล่ะเนี่ย!

"คริสมาสทำไมไม่รีบบอก! แล้วทำไมไม่เรียกพี่ว่าพี่ห้ะ!!" ถึงมันจะเป็นน้องแต่ก็ไม่เคยเรียกผมว่าพี่สักครั้ง

"อือๆ แล้วพ่อล่ะ?" ไม่ฟังกันเลยใช่มั้ยเนี่ย!

"....ทำงานบอกว่าจะกลับดึก" ส่วนพ่อก็กลับดึกประจะเพราะเอาแต่ทำงานเป็นแบบนี้ตั้งแต่ที่แม่เสียไป..

"ฮึ่ย อีกแล้วหรอ" ก็นะคริสมาสจะรู้สึกแบบนี้ก็ไม่แปลก

"เดี๋ยวเถอะ! ทำตัวไม่ดีเลยนะ" ผมว่าเสียวดึก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าตังค์

"จะออกไปข้างนอกหรอ?" ก็แกอยากได้ข้าวกล่องไม่ใช่หรือไงฟร้ะ!

"ไม่มีของที่จะทำข้าวกล่องเลย" ผมบอกเขาไปเสียงเรียบ

"ไปไหนมาไหนตอนกลางคืนระวังตัวด้วยนะ" คริสกระซิบที่ข้างหูผมก่อนจะพูดต่อ "เดี๋ยวผู้ชายจะฉุดเอา หึ"

"แล้วทำไมต้องผู้ชายฉุดห้ะ!" ผมถามกลับอย่างเอาเรื่องผมก็ผู้ชายนะ!

"อ๊ะ!!โทษทีๆ ไม่มีผู้ชายคนไหนจะมาฉุดดาวน์หรอก ก็จืดชืดซะขนาดนี้ ฮ่าๆ" จืดชืดอะไรกันผมไม่เห็นจะสนเหอะ!

ปัง!!!

           ผมปิดประตูอย่างแรงก่อนจะเดินออกมา แม่เสียชีวิตไป3ปีแล้ว เพราะต้องดูแลน้องๆ ผมก็เลยไม่มีเวลาดูแลตัวเองให้ดูดี หรือจะมีความรักอยู่แล้ว!!!

ถึงร้านสะดวกซื้อซักที อาาาต้องซื้ออะไรมั่งน้าา

"คริๆ//หึๆ" อะไรน่ะทำไมคนถึงมองผมแล้วหัวเราะล่ะ ผมหันไปมองกระจกที่ติดอยู่บนชั้นสินค้า.....คริสมาส!!!! เอาที่หนีบผ้ามาหนีบผมของผมได้ยัง!! ผมกระดกเลย TT เฮ้อ....แบบนี้คงไม่มีหญิงแลจริงๆด้วย เรื่องความรักคงเป้นฝันซะยิ่งกว่าฝัน....

เอี๊ยดดดดดด!!!

        ผมเพิ่งเดินออกมาจากร้านสะดวกซื้อ และกำลังซ้ำเติมตัวเองอยู่ในโลกส่วนตัวก็ต้องสดุ้งสุดตัว เพราะเสียล้อรถที่บดเบียดกับถนนเพราะแรงเบรกแบบกระทันหัน ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว รู้ตัวอีกทีเขาก็ประคองตัวผมไว้แล้ว

"เกือบไปแล้ว  ไม่เป็นไรใช่มั้ย" นัยน์ตาสีเทาเหมือนสีเครื่องเงิน มันดูสวยมากแต่ทำไมถึงได้ดูเหงาๆนะ

"หึ สนใจหน้าตาฉันขนาดนั้นเลยหรอ?" ฉ่าาาา รู้สึกมั้ยว่าหน้าผม...กำลังไหม้-[]-

"เปล่าสักหน่อย เอ่อ...." ผมละร่ำละลักพูดก่อนจะดันตัวเขาออก

"ถ้าอยากดูก็ดูสิ" เขาพูดก่อนจะดึงมืผมให้เข้าไปใกล้ "หึๆ

ฮู้ดก็เป็นสีแดง นายนี่อย่างกับหนูน้อบหมวกแดงเลยนะ" หัวเราะเยาะงั้นหรอ!!!!

"เหอะ!!!" เชอะใส่ซะเลย

"เฮ้?" ไม่สนเฟ้ย

"ไม่ต้องมายุ่งกับผม" ชอบหัวเราะคนอื่นดีนัก สมน้ำหน้า!

"ทั้งๆที่ฉันช่วยนายแท้ๆ แต่ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ"

"อ๊ะ!!! ไข่แตกหมดเลย ทั้งที่ซื้อที่ร้านสะดวกซื้อแพงกว่าที่ซุปเปอร์แท้ๆ" ผมยืนบ่นคนเดียว

"เฮ้อ เอ้า!ทีนี้โอเคแล้วใช่มั้ย?" ผมถึงกับเอ๋อแดร๊กครับ คือแบบหมอนี่มันโปรยเงินให้ผมอ้ะ!

"ขะ...ขอโทษผมเดี๋ยวนี้นะ!!" ใครมันจะไปยอมกันล่ะ!

"หา? น่ารำคาญชะมัด" หนอย!พูดงี้ได้ไง!

"นี่!!!" คนอะไรนิสัยแย่ชะมัด

"หึ" เขาหัวเราะออกมาก่อนจะดึงมือผมเข้าไปหาตัว

"เอ๊ะ! ดะ...เดี๋ยวสิ"

จุ๊บ!!!!

"ทีนี้ก็เป็นอันว่าเจ๊ากันแล้วนะ" มะ....เมื่อกี้หมอนี่มันจูบผมอ้ะคร๊าบบบบ-O- "ไปไหนมาไหนตอนกลางคืนระวังตัวด้วยนะหนุ่มน้อยหมวกแดง" เขาพูดจบก็ขีรถมอเตอร์ไซค์ของเขาออกไป

"แย่ที่สุดเลย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"