สะดุดรักยัยโลว์ โซ

7.4

เขียนโดย budsaracome

วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 23.07 น.

  15 ตอน
  20 วิจารณ์
  16.40K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 เมษายน พ.ศ. 2557 23.51 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

13)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ผมว่า พอแค่นี้ เถอะครับ"

เสียงระฆังช่วย ชีวิตดังขึ้นอย่าง ฉิวเฉียด 'เกือบตาย แล้วตู' สมบัติคิดในใจเพราะคิดว่า คงไม่รอดต้องโดนแผลสักแน่ๆ

"นี่แก ปล่อยมือชั้นเดี๋ยวนี้นะยะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับแกอย่ายุ่งซะจะดีกว่านะ โอ๊ย!!!!!"

ทันทีที่ ป้าเสียงแหลมพูดจบ ก็ต้องร้องเสียงหลง เมื่อมือที่ถูกชายหนุ่มจับไว้ถูกบิดไปข้างหลังอย่างแรง

"เกี่ยวสิครับ เพราะเธอเป็นเจ้านายผม เพราะฉะนั้น อย่างยุ่งกับเธอจะดีกว่านะครับ ผมไม่รู้ว่าใครเป็นคนจ้างคุณมา และคุณได้เงินมาเท่าไหร่ แต่ ทางที่ดีรีบไปซะก่อนที่ ตำรวจจะมาเถอะครับ"

ทรงวุฒิปล่อยมือจากป้าเสียงแหลมทันทีที่เขาพูดจบ ก่อนจะยิ้มให้ป้าจอมวีนด้วยรอยยิ้มละลายใจ (555 ยังไงนี่คิดเองนะ) ป้าจอมมองทรงวุฒิด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์อย่างเป็นที่สุด แต่ดูเหมือนว่าทรงวุฒิจะไม่ได้สนใจ เขาคำนับให้ป้าหนึ่งก่อนจะผายมือออกทางหน้าร้าน เป็นเชิงไล่ อย่างไม่เสียมารยาท

"ฮึ่ย!!!! ร้านเฮงซวย ทั้งเจ้านาย ทั้งลูกน้องก็เฮงซวยพอกัน!!!! "

ป้าจอมวีนพูดจบก็สะบัดก้นออกจากร้าน ไปอย่างรวดเร็ว 

"ฮ่าาาาาาาาาาาาา สุดยอดเลยนายอ่ะ ป้าแกนี่เงิบไปเลย 5555"

ทันทีที่ป้าเสียงแหลม ออกไปพ้นสายตา สมบัติก็ระเบิดเสียงหัวเราะด้วยความสะใจ แต่ดูเหมือนว่า คนที่เพิ่งจะรังแกคนแก่ไปหมาดๆ จะไม่ได้มีอารมณ์ร่วมเอาสักนิด ทำให้หญิงสาวเกิดอาการขำค้างเลยทีเดียว 

"ครั้งนี้ ชั้นไม่ได้เป็นคนเริ่มก่อนนะ ป้าแกมาหาเรื่องชั้นก่อนอ่ะ"

สมบัติก้มหน้าตอบด้วยเสียงอ่อยๆ เมื่อเห็นหน้าอีกคนที่มองมาที่เธอด้วยด้วยสีหน้าที่ดูน่ากลัวในความคิดของเธอ เพราะเธอไม่เคยเห็นเค้าทำหน้าแบบนี้มาก่อน ถึงแม้เธอจะแกล้งเค้าบ่อยก็เถอะ

"เจ็บตรงไหนรึเปล่า?"

"เอ๊ะ!!!!!!!!!!! "

สมบัติสะดุ้งสุดตัวเมื่อสัมผัสได้ถึงมือหนักๆที่วางลงบนหัว พร้อมกับลูบไปมาเบาๆ เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่าง งงๆ

~~~~ตึก ตัก ตึก ตัก~~~~

~~~~ความรู้สึกแบบนี้มันอะไรกันนะ รึว่า...ชั้นจะ~~~~

"นี่นาย!!!! กล้าเล่นหัวชั้นเลยเหรอ ไอบ้าจุด"

สมบัติผลักคนตัวใหญ่ออกเต็มแรง เมื่อรู้สึกว่าหน้าตัวเองเริ่มร้อน แล้วหัวใจที่เริ่มเต้นแรงเหมือนจะออกมาเต้นข้างนอก 

"ชั้นว่า วันนี้เราเก็บร้านเถอะ ชั้นไม่มีอารมณ์ขายแล้วหล่ะ"

สมบัติหันรีหันขวาง ทำอะไรไม่ถูก เพราะอยากจะหยุดอาการใจเต้นประหลาดๆนี้ แต่ดูเหมือนว่ายิ่งทำก็ยิ่งยุ่งไปหมดทำให้ตัวการที่ทำให้เธอหน้าแดงต้องรีบเข้ามาช่วย แต่กลับดูเหมือนว่าจะยิ่งทำให้อะไรๆมันแย่ลงไปอีก เมื่อเค้าหยิบอะไรมันก็ดูเหมือนจะใจตรงกันกับสมบัติไปซะหมด ทำให้คนที่พยายามรักษาอาการหน้าแดง เกิดอาการหน้าแดงเพิ่มอีกหลายเท่าตัว

"เอ่อออ ชั้นว่า เดี๋ยวชั้นเก็บเองดีกว่านะ"

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา