"ลูน่า"กับการผจญภัยหนีกลางป่าลึก

บทที่ 5
...ห้องขัง...
 
หลังจากที่ฉันออกมาจากห้องสุดแสนจะโหดร้ายนั้นเเล้ว...
ฉันก็ตัดสินใจจะหนีไปจากที่นี้ !! ...ฉันซะบัดแขนของลุคที่โอบไหลฉันอยู่
และวิ่งตรงไปในป่า...โดยที่ลุคไม่ทันระวังตัวว่าฉันจะหนี
 
     "ลูน่า เธอจะไปไหน กลับมานะ !! ลูน่า ลูน่า"
 
ฉันไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เร่งฝีท้าวให้เร็วที่สุดเท่าที่ฉันจะทำได้
 
ลุคเหมือนจะวิ่งตามฉันมา แต่แล้วฉันก็ได้ยิน....
 
     "ผู้คุม ผู้คุม !! มีคนหนี ...."
 
เสียงนั้นคือเสียงของลุค ' ฉันวิ่งต่อไปได้ไม่นาน แล้วฉันก็สะดุดล้ม!!
เเละเเล้วชายสองสามคนวิ่งตามฉันมาจนถึงตัวฉัน...และจับฉันไว้ TOT
 
ฉันถูกพาเดินไปจนถึงที่ลุคยืนอยู่
ฉันมองเขาด้วยความโกรธ ! ที่เขาเรียกคนมาจับฉัน 
และฉันก็เดินผ่านลุคไป ชายสามคนพาฉันไปไว้ในกรงเหล็ก และล็อคกุญแจไว้
 
     "อยู่ในนี้แหละ เดียวข้าจะไปตามนายใหญ่" 
หนึ่งในชายสามคนนั้นพูดกับฉัน...แล้วลุคก็เดินเข้ามา 
 
     "อย่าบอกนายใหญ่เลยนะครับพี่ " ลุคพูดด้วยท่าทีกังวล
     "ทำไมละ ! หลอนกำลังจะหนี นี้มันเรื่องใหญ่นะ"
     "เธอเป็นเด็กใหม่ยังไม่รู้เรื่องอะไร ถ้าเรื่องถึงหูนายใหญ่เธอต้องถูกส่งไปเรือนเล็กแน่ๆ
ถือว่าให้โอกาสเธอสักครั้งนะครับ ผมข้อร้อง"
     "ก็ได้ๆ นี้เห็นว่าเป็นนายนะลุค นายเป็นคนที่น่าเชื่อถือ ฉันจะช่วยหลอนก็ได้"
     "ขอบคุณมากๆครับ"
     "เอานี้กุญแจ ฉันกับผู้คุมอีกสองคนจะลืมเรื่องนี้สะ นายไม่ต้องห่วง"
 
ลุครับกุญแจจากชายคนนั้น และเขาทั้งสามคนก็เดินออกไปจากห้องทันที
 
     "เกือบไปเเล้วนะลูน่า ดีที่เขาใจดียอมไม่บอกนายใหญ่ไม่งั้นเธอแย่แน่ "
     "ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีเลย นายมันก็พวกเดียวกับไอ้นายใหญ่อะไรนั้น นั้นแหละ เชอะ"
 
ฉันยังคงโกรธเขาไม่หาย เรียกว่าเกลียดเลยก็ได้ ....!! 
     
     "นี้ฉันกำลังช่วยเธออยู่นะ "
     "ช่วยอะไร ฉันเกือบจะหนีกลับบ้านได้เเล้ว เพราะนายฉันเลยถูกจับกลับมาอีก โธ่เว้ย!!"
    " นี้ฟังนะ ! เธอคิดว่าเธอวิ่งไปเเล้วจะเจอรถรับจ้างไปส่งบ้านเธอหรือไง นี้มันป่านะคู๊นนน"
 
ลุคทำเสียงแบบนี้ก็ตลกดีนะ ไม่คิดว่าคนหล่อๆเท่ๆดูนิ่งๆจะมีมุมตลกกับเขาด้วย
รู้สึกอดขำไม่ได้เลย แต่ฉันต้องเก็บอาการไว้เพราะฉันกำลังอยู่ในอารมณ์โมโห !><
 
     "เเล้วนายจะให้ฉันทำยังไง ! ฉันไม่อยากอยู่ที่นี้"
     "ใช่ ฉันก็ไม่อยากอยู่ในห้องขังนี้เหมือนกัน รีบไปกันเหอะ!"
     "นี้นายเล่นมุขหรือไง !! ฉันหมายถึงที่เรือนใหญ่นี้ต่างหากละ  "
     "รู้เเล้วๆเธอพูดไม่รู้กี่สิบรอบ แต่เราออกจากที่นี้กันก่อนเถอะ แล้วค่อยว่ากัน"
 
ลุคพาฉันออกมาจากห้องขังด้วยท่าทางหลบๆซ้อนๆ !
 
ข้างนอกเริ่มจะมืดเเล้ว...,
 
     "ลูน่า เดียวฉันจะพาไปที่ห้องพัก เเล้วจะชี้แจงว่าเธอต้องทำอะไรบ้าง"
     "ห๊ะ ! ไหนบอกว่าจะช่วยฉันไง"
     "ถ้าเธออยากจะไปจากที่นี้จริงๆ เธอต้องวางแผนสะก่อนสิ "
     "แผนเหรอ ! งั้นวางเลย วางเลยสิ "
     " ใจเย็นๆ นะ พรุ่งนี้เราค่อยมาวางแผนกัน แต่ตอนนี้เธอต้องพักผ่อนก่อนนะ"
     "แต่... "
     "เชื่อฉันสิ เธอต้องทำตัวดีๆให้ทุกคนตายใจ เเล้วเธอค่อยหนีจะง่ายกว่า แต่ถ้าเธอถูกย้ายไปเรือนเล็กมันก็ยากมากที่เธอจะหนีได้ ดังนั้นเชื่อฉัน ทำตัวดีๆเนียนๆ "
ด้วยความที่อยากกลับบ้านมาก ฉันเลยต้องทำตามเขา มันก็ไม่มีทางเลือกเเล้วนิ !