The Prince แปลงโฉมพิชิต (ใจ) เจ้าชายน้ำแข็ง
เขียนโดย Noina
วันที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.53 น.
แก้ไขเมื่อ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2557 14.13 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) เฟริสคิส^ㅅ^
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ผ่านวันที่ทำตัวน่าอายมาแล้วสองอาทิตย์>< หลังจากคืนนั้นฉันก็ไม่ได้ไปโรงเรียนเลย~
ToT~ ปิงปิงกับเฌอเอมโทรมาบอกว่ามีเด็กในโรงเรียนถ่ายภาพในคลับวันนั้นไปลงเพจ ได้รับเสียงตอบรับดีมากมายจนตอนนี้มีคนตั้งเพจ 'ปริ้นซ์ & สโนว์' ด้วย><~ แต่นั้นไม่ใช้ประเด็นหลักที่ทำให้ฉันไม่ไปโรงเรียนหรอกน่ะ ประเด็นมันอยู่ตรงที่พี่ปริ้นซ์มาถามหาฉันถึงที่ห้องเรียนสองสามวันแล้ว เขาต้องโกรธมากแน่ๆ เลย Y~Y
"พี่สโนว์ค๊า~ สไปซ์มีเรื่องอะไรจะเล่าให้พี่ฟังด้วยแหละ^^"
อยู่ๆ ยัยน้องสาวตัวน้อยก็พุ่งตัวเขามาภายในห้องน้องส่วนตัวของฉัน
"อย่าวิ่งแบบนั้นซิไปซ์ เดี๋ยวก็หกล้มหรอก" ฉันดุสไปซ์เบาๆ น้องตัวแสบชอบทำให้เป็นห่วงอยู่เรื่อยเลย
"พี่โนว์~..." สไปซ์ทำเสียงออดอ้อนปีนเตียงนอนขึ้นมากอดฉันเอาไว้
"ทำเสียงแบบนี้จะอ้อนขออะไรพี่หรือป่าว?"
"ป่าวน๊า~ ไปซ์มีเรื่องจะบอกพี่โนว์ต่างหากล่ะค่ะ^~^"
"อืม~ บอกมาเลย^^~ จุ๊บ" ฉันบอกก่อนจะจุ๊บเบาๆ ที่หน้าผากน้อยๆ ของน้องสาว
เราสองคนสนิทกันมาก เล่นด้วยกันตลอด แม่สอนให้น้องพูดเพราะๆ กับฉัน และให้ฉันเป็นพี่ที่ดีของน้อง เพื่อให้เรารักกัน ดูแลกันไปตลอด^..^
"วันนี้พี่ปริ้นซ์ไปที่ห้องเรียนของพี่อีกแล้วน่ะ^^"
"มาอีกแล้วหรอ?" เขาโกรธมากเลยซิน่ะ- - "แล้วพูดอะไรบ้าง"
"เห็นพี่ปิงปิงเล่าว่า เขามาถามหาพี่โนว์ แต่พอรู้ว่าไม่อยู่ก็เดินออกไปเฉยเลย เมื่อไรพี่โนว์จะไปโรงเรียนล่ะค่ะ"
นั้นซิน่ะ... เมื่อไรดี ฉันไม่น่าทำแบบนั่นเลย (. ~.)
แว่นพร้อม! หมวกพร้อม!! กายพร้อม!!! ใจ... ไม่พร้อมToT
วันนี้ฉันต้องไปโรงเรียนแล้ว ไม่งั้นอาจถูกตัดคะแนนได้ ฉันยังอยากได้เกรดสี่อยู่น่ะ ถึงแม้ดูเหมือนช่วงหลังฉันจะทำตัวแย่ๆ ก็เถอะ เกรดสี่ของฉาน~
"อ๊าย~ ไม่น่าเชื่อว่าหล่อนจะเสด็จมาโรงเรียนได้เสียที" ไม่บอกก็รู้ใช่ไหมว่าเป็นเสียงทักของปิงปิง
"ปิงปิง~ แกดูหน้าโรงอาหารซิ แฟนคลับไอ้สโนว์เยอะกว่ารอบที่แล้วอีก o<>O" เฌอเอมอ้าปากค้างมองเหล่าบรรดาผู้คนที่เดินตามฉันมาตั้งแต่หน้าโรงเรียนแล้ว เกรงใจมากกว่าตรงที่มีคนเอาของขวัญมาให้ด้วยนี้ซิ
"เฮ้ย~"
"หล่อนจะถอนหายใจทำไมย๊ะ แล้วนี้สภาพจิตใจพร้อมแล้วหรือยัง"
"ปิง ฉันว่าแกอย่าเพิ่งถามอะไรไอ้โนว์ตอนนี้เลยน่ะ O[]O"
"ทำไมจะถามไม่ได้ล่ะย๊ะ ฉันก็อยากรู้ว่ามันพร้อมที่จะเจอพี่ปริ้นซ์หรือยังน่ะซิ"
"มะ... ไม่ทันแล้วแก๊~ พี่ปริ้นซ์เดินมานู้นแล้ววว~~><" สิ้นเสียงของเฌอเอม สองสาวเพื่อนรักก็ลุกขึ้นทันที แต่ช้ากว่าฉันที่รีบวิ่งออกอีกทางของโรงอาหาร
ฉันต้องหนี... ฉันต้องหนี๊... >< ใจฉันยังไม่พร้อมกับคำปฏิเสธจากพี่น๊า~
"อ่ะ!!! OㅁO" ฉันถูกกระชากแขนจากทางด้านหลังให้หันกลับมาอย่างรวดเร็ว พะ... พี่ปริ้นซ์
"จะหนีไปไหน -_-" คำถามถูกเอ่ยออกมาพร้อมๆ กับใบหน้าเรียบเฉยไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ อีกตามเคย
เขาจับข้อมือข้างหนึ่งของฉันไว้แน่น ส่วนมืออีกข้างก็โอบรัดรอบเอวบางๆ ของฉันเขาหาตัวของเขาไว้ ทำไมเราสองคนถึงใกล้ชิดกันแบบนี้ล่ะ >< หวังว่าเขาคงไม่ได้ยินเสียงเต้นของหัวใจที่ดังทะลุอกของฉันหรอกน่ะ
"ถามทำไมไม่ตอบ"
"โนว์~ เอ่อ~ โนว์แค่..." โอ๊ย! ตอบอย่างไรดีเนี่ย
"สโนส์แค่ล้อเล่นพี่ค่ะ... อยากพูดแบบนี้หรือป่าว"
"0..0" เป็นประโยคแรกที่ยาวที่สุดสำหรับเขาหรือป่าวน่ะ แต่... "โนว์ไม่ได้ล้อเล่นน่ะ =^="
เขาคิดว่าฉันล้อเล่นได้ยังไงกัน ทุกอย่างที่ทำก็เพราะต้องการให้เขาหันมาน่ะ
"ไหนล่ะ... สิ่งที่สโนว์จะทำให้พี่รัก?"
"O^o" เขามาหรอกถามแผนการของฉันหรือป่าวน่ะ "โนว์ยังไม่รู้ (. . )"
"ให้รอ... ถึงเมื่อไร?"
อย่าถามคำถามที่ตอบไม่ได้ซิ -^-
"หรือต้องให้พี่เป็นคนทำเอง..."
"หืม~" หมายความว่าไง "ทำ? ทำอะไร"
เขาไม่ต้องคำถามของฉัน แต่กลับก้มหาลงมาประกบริมฝีปากบางๆ ของฉันแทน
O+O จะ... จูบแรกของฉัน~ กับพี่ปริ้นซ์ ผู้ชายที่สามารถทำให้หัวใจเต้นแรงได้อย่างน่าอัศจรรย์ สัมผัสแผ่วเบามันช่างทำให้รู้สึกเหมือนล่องลอยไปในอากาศ เข้าใจความรู้สึกของพวกสาวๆ ที่เฝ้าเพ้อถึงจูบแรกกันเลยทีเดียว
มันหอมหวานแบบนี้เองซิน่ะ...
(((อ่า~><ต่อจากนี้พระเอกกับนางเองจะเจอกันบ่อยขึ้นแล้วน่ะค่ะ
หวังว่าผู้อ่านจะฟิน~น่ะ555.. ขอบคุณที่เข้ามาอุดหนุดเน้อ)))ปล.ฝากโหวดให้ด้วยน่ะค่ะToT
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ