ลมรักนิรันดร์

     "ครอก...ฟี้"ร่างเล็กที่หลับอย่างไร้สติกรนออกมาอย่างดัง

               ฝัน...

     'ที่รัก ผมรักคุณนะครับ'เสียงในฝันดังก้องในใจฉัน

     'ฉันก็รักคุณค่ะ'เสียงเล็กๆของหญิงคนหนึ่งพูด

     'ผมไปรอด้านนู้นนะครับ'ชายร่างสูงโปร่งว่าเบาๆ

     'ค่ะ ฉันกำลังจะซื้อของต่อน่ะค่ะ'ร่างอันบอบบางว่าพลางยิ้ม

     'ครับ...อ๊ะ........'ชายหนุ่มได้เดินข้ามถนนแล้ว...ก็...โดนรถชน

     'ที่รัก.....'ร่างที่เมื่อครู่ยิ้มสดใสตอนนี้ได้เปลี่ยนเป็นเศร้าทันที

     'โอ๊ะ...คุณ..ผะ...ผม..กำลังจะตาย'ชายที่ล้มลงกับพื้นว่ากับหญิงสาว

     'ไม่ค่ะ ที่รัก คุณต้องไม่เป็นอะไร ฉันรักคุณนะ....ฮึก'ร่างนั้นว่าอย่างเศร้าๆ

     'ผะ..ผม..ขะ..ขอโทษ..ที่ดูแล...คะ..คุณได้ไม่ดีพอ'ชายคนนั้นว่าสั่นๆ

     'ไม่จริง ที่รักคุณต้องไม่ตายนะ'

     'คะ..คุณไม่ต้องเป็น..หะ..ห่วงผมหรอกนะ'

               ทั่งคู่ร้องไห้รำพันกันไม่ขาดสาย เมื่อคนๆหนึ่งกำลังจะตาย แล้วคนอีกคนจะรู้สึกอย่างไร หญิงสาวร้องไห้พลางโอบกอดชายหนุ่มไว้อย่างแน่นสนิท โดยที่ชายหนุ่มนั้นได้สิ้นลมหายใจไปเสียแล้ว จนเธอรู้สึกได้ว่าเขานั้นได้จากไปแล้ว เธอหมดสติไปชั่ววูบ เมื่อฟื้นขึ้นก็จำเหตุการณ์ใดๆไม่ได้เลย

               O_O

               ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาอย่างตกใจ เมื่อฝันถึงเหตุการณ์บางอย่างคล้ายๆกับเหตุการณ์ที่ฉันเจอมา ฉันนั่งครุ่นคิดเรื่องราวเมื่อครู่ แล้วพูดกับตัวเองในใจว่า

     'ทำไมมันคล้ายกับที่รินเล่าให้ฉันฟังเลย'

               ฉันจะเอามันมาคิดทำไมเนี่ย ช่างมันเถอะ จะว่าไปอุณหภูมิในร่างกายฉันตอนนี้รู้สึกว่ามันจะสูงขึ้นเรื่อยๆแล้วล่ะ ถ้าย้อนเวลาได้นะ ฉันจะย้อนไปแก้ไขทุกอย่าง เฮ้อ คิดถึงฟิล์มจริงๆเลย จู่ๆน้ำตาของฉันก็ไหลออกมาโดยไม่มีสาเหตุ ฉันคิดมากไปหรือเปล่าเนี่ย

               ฉันหลับตาลงไปอย่างเดิม เพราะไม่อยากครุ่นคิดสิ่งใดให้มากมาย ตอนนี้พักผ่อนก่อนดีกว่า มันจะได้ไม่ต้องนั่งปวดหัว คิดมาก

               จู่ๆมโนภาพบางอย่างก็แล่นเข้าสู่สมองของฉัน มันเหมือน.....เหมือนตอนที่ฟิล์มบอกรักฉันมาก มากถึงมากที่สุด

     'เอ่อ คุณครับ'

     'อะไรคะ'

     'ตุ๊กตาตัวนี้น่ารักมั้ย'

     'น่ารักอย่าบอกใครเลยล่ะ ^^'

     'เอาหูมาใกล้ๆหน่อยสิ'

     'อื้อ'

               ฉันนั้นยื่นหูไปใกล้ๆเขา เขาเป่าหูฉันเบาๆแล้วกระซิบว่า

     'ผมรักคุณนะ'

     'รักคุณเหมือนกัน'

               ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาพลางน้ำตาไหลอาบแก้ม ห้ามยังไงมันก็ไม่อยู เมื่อไรน้ำตาฉันมันจะหมดไปสักทีนะ อดไม่ได้เลย ห้ามใจไม่ให้คิดถึงฟิล์มไม่ได้สักนิด ทำไมต้องมาเจออะไรร้ายๆแบบนี้นะ