Final Love รักสุดท้าย คือนายคนเดียว

8.8

เขียนโดย Kookielovely

วันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.08 น.

  4 ตอน
  2 วิจารณ์
  5,629 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2557 18.06 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) สงบศึก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     "ละ...ลีออน"
     "ใช่แล้ว"
     "นี่..นายคือ..ลีออน..จริงอ่ะ"
     "ก็ใช่ไงล่ะ..ยัยงั่ง"
               ไม่อยากจะเชื่อตัวเองเลยจริงว่า อีตาบ้าคนที่ฉันยืนตะโกนด่าเมื่อครู่นี้คือ ลีออน เพื่อนที่สนิทมากที่สุดของฉัน นี่มันก็เกือบ 2 ปีแล้วที่ฉันกับเขาไปได้เจอกัน เขาจำฉันได้ยังไง ทั้งที่ฉันสวยขึ้นตั้งเยอะ _*_ (นางเอกนิยายหลงตัวเองอย่างแรง)
               
 
     "นี่เธอจบยังอ่ะ" ชายหนุ่มตรงหน้าหญิงสาวเอ่ยขึ้นถาม 
     "จบละ นายล่ะ"
     "จบแล้วน่ะ เมื่อไม่นานมานี้เอง ที่ต่างประเทศเรียนเร็วมากเลยอ่ะ"
     "อืม ฉันเองก็คิดว่าจะไปต่อโทที่อังกฤษ แต่คงอีกนานอ่ะ"
     "แล้วเพื่อนของเธออีกสองคะล่ะ ไม่มาด้วยเหรอ ทุกทีเห็นตัวติดกันอย่างกะปาท่องโก๋สามหัว"
     "ไปขุดหลุมหาผู้ชายอยู่ล่ะมั้ง"
     "ไปกินไอศครีมกันมั้ย"
     "ของฟรี อย่าถามนะคะ"
               ทั้งสองคนเดินเข้าไปในห้าง สัมผัสความเย็นเฉียบของแอร์ในห้าง หลังจากยืนร้อนผ่าวตากแดดกลางสายตาประชาชีมาตั้งนาน ไม่นานนัก ทั้งคู่ก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าร้านไอศครีมแห่งหนึ่งภายในห้าง 
          Swensen'S
               ทั้งคู่เดินเข้าไปด้านในของร้าน ด้านในตกแต่งไฟประดับห้อยระย้าไว้อย่างสวยงาม ฉันเดินดิ่งไปที่เคาน์เตอร์ แล้วสั่งไอศครีมโดยไม่ถามคนที่ยืนอยู่ข้างๆเลย 
     "สตรอเบอร์รี่ ซัน...."
     "เดี๋ยว เธอทำอะไรน่ะฮะ"
     "สั่งไอศครีมไง ไม่เห็นเหรอยะ"
     "ใครให้สั่งน่ะฮะ"
     "ก็ฉันจะกินนี่"
     "ไปนั่ง...."
     "เอาสตรอเบอร์รี่ ซันเดย์ และก็บราวนี่ ที่ 1 ค่ะ....แบร่ ไปนั่งนะคุณลีออน"
               ฉันหันไปแลบลิ้นให้ลีออนอย่างเยาะเย้ย หลังจากที่ฉันสั่งไอศครีมตามใจเสร็จแล้ว ฉันจึงเดินมานั่งที่โต๊ะ ปล่อยคนตัวสูงยืนแข็งทำหน้างงๆอยู่อย่างนั้น
     "เฮ้ย เธอนี่มัน  งั้นผมเอาช็อกโกแลต ซันเดย์ ที่ 1 แล้วกันนะครับ"
               ลีออนเดินมานั่งที่โต๊ะ พลางนั่งจ้องฉันอยู่ปานจะกลืนกิน ฉันจึงงงกับอาการของเขาชั่วครู่ ก่อนจะถามเขาว่า
     "นี่นาย มองฉันทำไมน่ะ"
     "เปล่า ไม่มีอะไรหรอก"
               เมื่อได้รับคำตอบฉันจึงละสายตาจากเขา แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เตรียมจะโทรหาเพื่อนสาวทั้ง 2 คน ให้ไปหาที่บ้านตอนเย็น แต่ปรากฏว่าโทรศัพท์ฉันแบตหมด
      "เฮ้ย หมดไปตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย เฮอะ"
      "ไอศกรีมที่สั่งได้แล้วนะคะ"
               พนักงานสาวสวยเดินมาพร้อมกับไอศครีม 2 ถ้วยที่จัดแต่งอย่างน่ากินและสวยงาม เห็นแล้วก็น้ำลายสอ 
     

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา