Oh! Baby I want to your ’s guy...

บทที่ 3 ข้อตกลงระหว่างผัวเมีย

>>Past  Of  Shy<<

ผมนั่งมองลูกหมาบ้ากำลังจะคลั่งตายอยู่ภายในรถหลังจากที่ทิ้งมันมาเมื่อห้านาทีที่แล้วแต่แล้วมันก็บ้าเกินกว่าเหตุขึ้นมาจริงๆ ผมไม่คิดว่ามันจะทำได้ แน่มากๆ

‘ไอ้เหี้ยแซค แม่งพังกล้องกู ผัวเหี้ยนี่มัน...น่ารักโดนใจกูชิบหาย’^////^ นี่ผมหลงมันจริงอะไรจริงเลยนะ คนเหี้ยไรไม่รู้ หล่อ ดิบ เถื่อน โคตรชอบเลย^///O///^

[ฮ่าๆ มึงจะดูกูจากตรงไหน ไอ้โรคจิต] ภาพหน้าจอดับไปแล้วเหลือเพียงเสียงของมันที่เล็ดลอดออกมา ผมไม่พูดอะไรปล่อยให้มันพล่ามให้พอ เพราะสุดท้ายแล้วยังไงมันก็ต้องง้อผม เชื่อสิ!!^^

เวลาผ่านไปสิบห้านาที~

เสียงจากทางไอ้แซคเงียบไปแล้ว เป็นเหี้ยอะไรของมันหรือเปล่าวะ? ผมชักสงสัยแต่ก็ไม่อยากง้อมันก่อน

‘เอาไงดีวะ แอบไปดูดีกว่า ไม่ๆๆๆ กูต้องไม่ใจอ่อน บทเรียนนี้ต้องลงโทษมันให้เข็ดที่บังอาจนอกใจเมียอย่างผม’

...

...

‘เงียบเกินไปแล้วโว้ยยย’ ผมหงุดหงิดเกินทนจึงเดินลงลิฟต์ไปดูด้านล่าง ผมลอบย่องเข้าไปใกล้ๆ รถลีมูซีนโดยไม่ให้มันรู้ตัว

ปัง!! ปึง!!! ยิ่งเข้าใกล้ก็เริ่มได้ยินเสียงปึงปังจากการทุบกระจกรถดังเป็นระยะๆ

ปิ๊บๆๆ ผมกดโทรศัพท์โทรหาเครื่องที่ผมทิ้งไว้ให้มันในรถ

[สวัสดีครับ] มันกรอกเสียงมาแบบเคืองนิดๆ

[ว่าไงสามี อยากออกมาหรือยัง]

[เหี้ยยยย นี่เบอร์มึงเองหรอ]

[ทำไมมึงต้องตกใจขนาดนั้นวะ ไอ้ห่า] แต่ก็น่ารัก><

[พอเลยกูไม่อยากคุยกะมึง]

[ก็ดี งั้นกูจะไปกินข้าวแล้ว เชิญมึงทนไปละกัน]

ผมตัดใจพูดไปทั้งๆ ที่อยากให้มันเรียกร้องผมใจแทบขาด แต่แล้วมันก็ไม่ยอมตอบอะไร...

5 นาทีก็แล้ว...

10 นาทีก็แล้ว...

15 นาทีอีกรอบก็แล้ว...

‘อึดจริงนะมึงเนี่ย’-*- ผมคิดในใจก่อนจะตัดสินใจเดินจากไปแต่จู่ๆ เสียงมันก็ดังขึ้นจากโทรศัพท์

[ชายน์กูอยากออกไปแล้ว ปล่อยกูที]

นั่นไง!!! เห็นมั้ยๆๆๆ ในที่สุดผัวต้องง้อเมียอยู่ดี ฮ่าๆๆๆ น่ารักจริงๆ เลยผัวผม>////<

[งั้นรอกูแปป] ตอบเสร็จผมก็แอบนั่งถ่วงเวลาทิ้งห่างสักนาทีเพื่อไม่ให้มันรู้ว่าผมเองมาแอบเฝ้ามันอยู่ตรงนี้ ผมอยากให้มันเห็นว่าผมไม่แคร์มัน ไม่สนใจมัน ทั้งๆ ที่ความจริงตรงกันข้ามอย่างมากก็เถอะนะ

และแล้วก็ครบเวลาที่กำหนด...ผมรีบลุกออกจากที่มั่นไปหามันอย่างรวดเร็ว

แกรก~

เมื่อเปิดประตูมาผมก็ต้องตกใจกับหุบเขาน้ำตกบนหน้าไอ้แซคมัน แม่ง...เยิ้มตั้งแต่หน้าผากมายันคอเสื้อ

“ร้อนมากมั้ย” ผมถามด้วยความเป็นห่วงเป็นไยก่อนจะช่วยดึงมันออกมา

“ไม่ร้อนมั้งสัส กรงนรกดีๆ นี่เอง”

มันมองผมอย่างขุ่นเคืองก่อนจะรีบใช้มือปาดเหงื่อบนใบหน้าออก แต่จู่ๆ ผมก็นึกหลงใหลในใบหน้านั้นขึ้นมาจนต้องยกมือห้ามมันเอาไว้

“ทำเหี้ยอะไรมึงเนี่ย”

“กูอยาก”*O* ผมจ้องมันด้วยสายตาเสน่ห์หา ก่อนที่หน้าของผมจะเริ่มเขยิบเข้าใกล้มันเรื่อยๆ มันเองก็จ้องหน้าผมกลับ ตาจ้องตา...สายสัมพันธ์เริ่มกระชับพื้นที่!!>.<

โป๊ก+++

“ไอ้ควาย กูไม่พิสวาสเกย์อย่างมึงหรอกนะ!”

“โอ๊ย เจ็บนะเว้ย” ผมลูบหัวป้อยๆ หลังจากที่โดนมันเอาหัวมากระแทกใส่ แม่งคิดจะฆ่ากูหรือไงกัน ไอ้ผัวบ้า!! -O-

“กูถามมึงจริงๆ มึงต้องการอะไรจากกูกันแน่ เงินทอง? ของใช้? หรืออะไร กูให้มึงได้นะ” มันทำหน้าจริงจังพร้อมจับไหล่ผม

“กูไม่ได้ต้องการของนอกกายอะไรจากมึงแต่กูต้องการตัวและหัวใจมึง” ผมพูดไปตามตรงและผมก็เห็นนะว่ามันหน้าแดงนิดๆ อะ ถึงจะแค่นิดเดียวมันก็แดงขึ้นมา ผมสาบานเลยว่าผมจะทำให้มันรักและจดจำผมให้ได้

“-/////-”

“มึงเขินกูหรอ”

“เขินเหี้ยอะไร กูโมโหต่างหาก กูพูดตรงๆ กูไม่พอใจกับวิธีการของมึง” มันพูดแบบนี้เหมือนจะยื่นข้อเสนออะไรสักอย่างให้ผมอย่างนั้นแหละ บอกเลยนะถ้าไม่สมเหตุสมผลพอละก็ผมไม่ยอมหรอก

“ถ้ามึงอยากได้กูมึงต้องใช้ความพยายาม ไม่ใช่มาบังคับขู่เข็น”

“แล้ว...”

“กูขอกลับไปใช้ชีวิตปกติ ถ้ามึงอยากมามึงก็มากูไม่ว่า…”

“ไม่มีทาง มึงต้องอยู่กับกูเท่านั้น เรื่องอะไรที่กูจะต้องปล่อยผัวกลับไปหาบรรดากิ๊กฮะ! มึงตอบกูซิ!!!”

“เหี้ยยย พูดเบาๆ ก็ได้ครับ กูกลัวเสียงของมึง” มันว่าก่อนจะยกมืกไหว้ผม “แล้วตกลงมึงจะเอายังไง?”

“กูขอเวลา 1 ปี กูจะทำให้มึงรักกูให้ได้” ผมยื่นข้อเสนอ

“1 ปีเหี้ยอะไรล่ะ กูต้องไร้อิสรภาพตลอด 1 ปีเนี่ยนะ มึงสงสารน้องชายกูบ้างเถอะ”

“ก็ได้ กูขอมึง 1 เดือน”

“ต่อได้ง่ายเหี้ยๆ มาก” มันทำท่าเหมือนอึ้งๆ ที่ผมพูด

“แล้วมึงจะเอามั้ย”

“เอาดิ” -.-

ผมสาบานเลยว่าไม่เกินเดือนนี้หรอก ยังไงๆ มันก็ต้องเสียตัวให้ผมจนได้ ฮิๆๆ