ความรักไม่มีเส้นกั้นของความรวยความจน

ก๊อกๆๆ
ประธานพีค: เข้ามาได้
อิงฟ้า: เอาเอกสารเก็บรวบรวมงานวันนี้มาให้แล้วน่ะค่ะประธาน
ประธานพีค: เอาวางไว้หน้าโต๊ะนี่แหละ
อิงฟ้า: ค่ะประธาน
เห็นมั้ยล่ะฉันบอกแล้วว่าเขาเย็นชาขนาดไหน-0-
ตึ่งตึ้งตึ๊ง***เรียนพนักงานแผลกต่างๆทุกคนทราบสิ้นเดือนนี้ประธานมีรางวัลจัดทริปพาพนักงานไปเที่ยวที่ทะเลอันดามันทริปนี้จะมีการประกวดสาวงามเงินรางวัลผู้ชนะ20,000บาทและจะได้เป็นพรีเซ็นเตอร์ให้กับบริษัทพร้อมดินเนอร์หรูกับท่านประธานค่ะ***ตึ่งตึ้งตึ๊ง
ส้ม: ฟ้า! แกได้ยินหรือยังเมื่อกี้น่ะ?มีประกวดสาวงามด้วยน่ะชิงรางวันตั้ง20,000บาทได้เป็นพรีเซ็นเตอร์พร้อมดินเนอร์กับท่านประทานด้วยอ่ะ^///^
อิงฟ้า: ได้ยินแล้วล่ะ ไม่เห็นน่าตื่นเต้นตรงไหนเลย
ส้ม: นี่แก!ครั้งนี้แกต้องประกวดน้ะ ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าเพื่อนเลย!!
อิงฟ้า: โหยขนาดนั้นเลยหรอ เออๆ!
ส้ม: แกสัญญาก่อนสิว่าแกจะยอมประกวด!
อิงฟ้า: เออได้!
เลิกงานแล้ว...วันนี้ฉันต้องกลับบ้านเพราะความเหนื่อยล้าและปัญหาที่เพื่อนรักกำลังก่อให้ฉันค่ะ ลืมบอกไปว่าบ้านฉันอยู่ห่างจากหมู่บ้านประธานพีคแค่2ซอยเองค่ะแต่ไม่เคยได้กลับพร้อมกันหรอกค่ะTT